Ik kom er net achter dat het voor de vierde keer achter elkaar mis gaat. Nu met zes weken en twee dagen. Jeetje mina wat voel ik me leeg. Wacht nu al bijna drie jaar op een tweede kindje. Augustus vorig jaar de eerste vroege miskraam, december een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maart weer een vroege miskraam en nu in juli na de eerste iui weer een vroege miskraam. Het was al zo spannend.
Aller eerst wat erg meis miskraam 4. Ik ben vrijdag gecuretteerd. Ook miskraam 4. Ruim anderhalf jaar bezig voor 1e kindje en ze kunnen niks vinden waar het eventueel aan zou kunnen liggen. Je zit denk ik al in MMM ivm IUI.. heb je de onderzoeken naar herhaalde miskramen al gehad? Ik mag de volgende zwangerschap met utrogestan beginnen. Heb nu de laatste keer mee gedaan aan een studie. Maar daar zat de kans erin dat je ook placebo kon krijgen. Heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Sterkte. Hier ook inmiddels op 4 miskramen. Het zwanger worden is het probleem niet, maar het zwanger blijven wel. We zijn nu net weer zwanger, maar zit al te wachten op bloedverlies terwijl hier eigenlijk geen aanleiding toe is (zelfbescherming). Wij hadden de afspraak al staan voor herhaalde miskramen onderzoek (morgen) en laat deze zeker doorgaan. Hebben jullie al onderzoek gehad naar herhaalde miskraam? Zo niet dan is het wellicht een idee om wat dingen te laten uitzoeken (chromosoom, schildklier, stollingsafwijkingen e.d.). Er is ons wel verteld dat de kans dat ze iets vinden heel klein is. Bij maar 15% van de stellen vinden ze een achterliggende oorzaak en bij de rest is het botweg gezegd 'pech' (alhoewel ik hier niet helemaal in geloof). Ik houd me er trouwens ook vast aan het idee dat het dus wel kan, want het is al een keer gelukt. Hoe is je zwangerschap verlopen van je eerste kindje? Heb je daarvoor ook al miskramen gehad?
Onderzoeken hebben we al gehad, komt niks uit. Zwangerschap van de eerste was in drie maanden raak. Nooit iets mis gegaan. Het medische traject is met name opgestart om ons wat te ontlasten na deze tijd en de kansen te verhogen.
Hier ook alle onderzoeken gehad en niks uitgekomen. Maar gebruikte je ook utrogestan? Misschien dat progesteron zakt en dat het daardoor fout gaat?
Nee, geen utrogestan. Ziekenhuis zegt hier gewoon jammer dan, we kunnen nergens mee helpen het te voorkomen. Denk zelf namelijk ook wel dat het een progesteron probleem kan zijn. Het gaat elke keer rond hetzelfde punt mis. Vanmiddag weer controle, uitsluiten dat het geen bbz is.
Ja, hier in het zkh zijn ze nu dus bezig met de Promise studie om te kijken of utrogestan nou echt helpt om miskramen te voorkomen. Je mag maar een keer mee doen en ze zeggen pas wat je hebt gekregen als het onderzoek is afgerond. Dus ik moet nog heel lang wachten. Wel heeft ze me aangeraden om het alsnog te gebruiken bij de volgende zwangerschap. Dus ik denk dat ik de placebo heb gehad. Maar weet het dus niet zeker. Ik zou er als ik jou was zeker na vragen. Als ze het niet willen geven vraag dan of je aan het onderzoek mee mag doen dan heb je iig 50% kans dat je wel de meds krijgt. Beter als dat je helemaal niks krijgt. Succes straks in het zkh!
Ga ik doen. Bedankt voor de tip. Nu eerst maar weer even bijkomen. Mijn werk net gemeld dat ik morgen alleen 's morgens even kom om wat zaken over te dragen en me de rest van de dag ziek meld en dan zie ik het wel even. Vorige keren niet echt ziekgemeld, alleen voor de curretags bij de eerste keer en na de operatie bij de bbz, maar dit ga ik morgen even niet trekken. Hebben jullie je wel of niet ziekgemeld toen het mis ging?
Bij de 1e keer werkte ik niet. Bij de 2e wel weekje ziek gemeld. Moest ook gecuretteerd worden en mijn werk is lichamelijk dan te zwaar. 3e keer 1 dag maar niet ziek gemeld. Gelukkig met collega kunnen regelen en 4e keer wel ziek gemeld met buikgriepje Ga vandaag gewoon weer werken. Wil niet te veel tegen mijn baas vertellen over het zwanger worden. 1x gedaan en de andere keren dus anders opgelost. Wil graag vast contract krijgen en als hij weet dat wij er druk mee bezig zijn ben ik bang het niet te krijgen.
Dat is waar, ik heb al jaren een vast contract, dus dat maakt me niet uit. Mij baas weet er wel van een curretage en bbz zijn moeilijk te verbergen.
Ja, dat is waar. Mijn curettage van afgelopen vrijdag gelukkig wel. Had me woensdag ziek gemeld en vrijdag kon ik al geholpen worden. Het gaat nu lichamelijk goed met me en ivm met school vakantie heb ik ook niet zoveel werk
Ik heb bij de miskramen die vroeg waren mij niet ziekgemeld. Bij de twee anderen wel. Eentje i.v.m. curretage en dus ziekenhuisopname. Bij de ander die vanzelf is gekomen een weekje omdat ik naderhand nog best last had van buikpijn en ook om een en ander te verwerken. Over progesteron. Zou je niet een second opinion kunnen vragen in een zkhs waar ze het wel doen. Je zou ook nog het buitenland kunnen overwegen. Ik zie hier veel goede verhalen over Gent. Volgens mij kun je met je zorgverzekeraar bellen om te checken of ze behandeling daar evt. ook vergoeden.
Vanmiddag controle gehad. Progesteron en verdere traject gaan ze morgen bespreken. Schildklier is ook op geprikt. Waarde was niet goed, maar de aanmaak wel, dus volgens zh vooralsnog geen probleem. Wil ik nog wel verder uitzoeken. Hcg daalt al mooi. Dus het was geen bbz waarschijnlijk. Nu even een paar dagen rust. Het traject wordt me na bijna drie jaar te heftig.
Heel veel sterkte meid, dit is heel zwaar. Als je/jullie weer zover zijn zou ik zeker utro vragen (eisen..) Ik heb het van mijn gym gekregen volgens de promise-richtlijn. Ik wilde niet meedoen met de studie ivm de kans op een placebo en hij wilde wel dezelfde dosis voorschrijven. Ook die schildklierwaarde lijkt me het uitpluizen waard. Misschien naar Gent gaan, daar zijn hier wel topics over. Zowieso is het goed om op een plek te komen waar niet standaard : "nee hoor, is toeval, probeer gerust eindeloos verder" wordt geroepen en men mee wil denken/onderzoeken/medicatie voorschrijven. Overigens ben ik zelf na 4x MA/BBZ op rij met een ongelofelijke berg complicaties (en als gevolg daarvan 6x op de operatietafel) alsnog bevallen van een prachtige meid. Zonder de utro, want hoe blij ik ook was dat de gyn die wilde voorschrijven.. het voelde ineens toch niet zo goed om deze in te nemen. Misschien kan je uit dit soort verhalen toch een pietsje hoop halen. Maar voor nu vooral veel sterkte!!
Ik zou die schildklier idd verder laten uitzoeken. Als de waarde nu - een paar dagen na je mk - al niet goed was, is er een goede kans dat daar iets mis is. Anders wellicht Gent? Hier ook 4 mks en "blijft u het maar gewoon proberen, het zal ooit wel goedkomen".. uiteindelijk bleek het alleen maar m'n schildklier te zijn maar dat vonden ze in NL niet nodig om te checken. Sterkte!
Gisteren op zich wel goed nieuws gehad van het ZH. Schilklierwaarde was nu <0,1 maar de aanmaak was goed, dus men verwacht dat dit snel weer zou moeten normaliseren. Ik heb normaal juist de neiging tot aankomen, dus verwacht niet dat hij te snel blijft werken. T.a.v. progesteron, deze waarde was heel laag. Ook wel door de miskraam, maar ze willen hierin wel gaan zoeken of ik aan kan sluiten bij een studie en zien het als een mogelijkheid. Ik hoop het. Gistermiddag was ik dus weer een beetje happy. Merk nu wel dat de angst toch weer gaat overheersen. Mijn man wil het nog max. 1 keer proberen. Als het dan niet lukt blijft het bij 1 kindje. Die angst is heel groot. Gistermorgen even naar mijn werk geweest e.e.a. overgedragen en nu even een paar dagen bijkomen en vanaf huis werken als ik zin heb (zet de pc toch elke keer aan). Voel me nu een hele pief, maar had het toch wel even moeilijk met de aanblik van een heel zwangere collega. Ik ben er gewoon nog wat labiel van. Hoeven mijn collega's ook niet alles van mee te krijgen.
Ik ben net terug van vakantie vandaar mijn late reactie, maar wat ontzettend verdrietig !! Vier vroege miskramen, ik weet niet goed wat ik moet zeggen, behalve dat ik aan je denk en met je meeleef. Heel goed dat ze nu willen kijken naar je progesteron. Hopelijk gaat dit het verschil maken. Maar ik snap heel goed dat je bang bent, omdat je man het nog maar één keer wil proberen. Wat betreft zwangere collega's op werk, hier heb ik er ook één en ik weet hoe moeilijk het is om die buik te zien, nadat jouw buik weer leeg is. Dikke knuffel en veel sterkte!!
Thanks Nanna voor je lieve reactie. Hoe is het met jouw herstel? Bij mijn bbz in december heeft het wel even geduurd.