Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, maar laat ik maar een poging wagen.. Mijn oudste dochter kreeg 'natuurlijk' vanaf dag 1 borstvoeding.. Ik was vastbesloten dit minimaal 6 maanden vol te houden.. Alles heb ik doorstaan: kloven waar ik letterlijk eerst de pus uit moest drukken voor ik haar kon aanleggen, een dubbele borstontsteking, en alles nog zonder ook maar een tepelhoedje of kolf te hebben gebruikt.. Wat was ik trots op mezelf; ik deed wat het beste was voor mijn kind! Maar helaas: na bijna 3 maanden begon Dariënne af te vallen omdat zij onvoldoende honger had.. Daar zat ik dan: voeding voor een weeshuis maar mijn dochter hoefde zo nodig niet.. Toen ze 3,5 maand was, was het gedaan met de borstvoeding. (Overigens; ze is tot op de dag van vandaag geen grote drinker! ) Toen ik zwanger was van mijn middelste, besloten mijn man en ik dat ik dat niet nog eens wilde; Yashyra zou vanaf dag 1 aan de fles gaan. Helaas heeft het ziekenhuis ook een moedermelkmaffia (die je de BV echt bijna verplichten omdat je anders een slechte moeder bent enz) en in een vlaag van moederliefde stemde ik erin toe BV te proberen.. Helaas was dochterlief in shock door de extreem snelle bevalling en de eerste anderhalve dag heeft zij uberhaupt niet gedronken! Na die anderhalve dag was ze uiteraard wat verzwakt, waardoor zij enkel uit een flesje wou drinken. Ik heb zelfs nog 8 dagen continu lopen kolven voor haar (stresssss!) maar toen ik zelfs kloven van het kolven kreeg heb ik gekozen voor kunstvoeding; de beste keuze die ik ooit heb gemaakt. Dit nooit meer weer zeiden we! Niemand die mij nog zou overhalen om BV te geven. En toen Naeyyssa geboren werd, kreeg ze ook lekker een flesje. Achteraf is het maar goed ook dat zij geen BV heeft gehad, want zij bleek een chronisch gebrek aan honger te hebben en toen ze 6 dagen jong was werd ze in het ziekenhuis opgenomen. Ze was een heel pond afgevallen.. Als zij BV had gehad, hadden ze haar nog langer thuis gelaten (BV-baby's 'mogen' meer afvallen dan FV-baby's) en hadden we er nog minder zicht op gehad hoe weinig zij dronk. Dat had haar zodanig uit kunnen drogen dat zij er een handicap aan over zou hebben gehouden.. Blij toe dus! Uiteindelijk heeft mevrouwtje tot 9 maanden speciale, hoog calorierijke voeding gehad om te blijven groeien.. En nu is nummertje vier onderweg.. En nu begin ik te twijfelen! Zou ik het niet nog eens willen proberen? Na drie kinderen waarbij het niet wilde, zou vier keer dan scheepsrecht zijn? Het gevoel van BV geven is geweldig, die ervaring heb ik dan weer wel opgedaan.. Alleen, als het niet lukt, is de teleurstelling overweldigend.. Wil ik dit? Wil ik het nog eens proberen? Lekker zelf mijn kindje voeden, het de best mogelijke start geven? Ik weet het niet.. Enerzijds wil ik het (om alle romantische pro-redenen waarom zoveel mensen BV geven) ontzettend graag, maar anderzijds beangstigt het mij ook enorm.. Zou ik een vierde teleurstelling aan kunnen? Het is nu immers echt mijn allerlaatste kindje, ik wil ook van de kraamtijd kunnen genieten zonder stress..! Ik weet het niet meer.. En daarnaast nog de praktische kant als de BV wél lukt: wat nou als mijn kindje straks niet meer kan wennen aan (al dan niet gekolfde) voeding uit een flesje? Ik heb wel mijn werk en ik kan moeilijk bij hulpbehoevende ouderen thuis (ik werk als HV in de thuiszorg) gaan zitten kolven! En m'n kind meenemen is uiteraard al helemaal niet mogelijk. Is een flesje, vanaf dag 1, dan niet gewoon een veel betere keuze voor mij..? Pffffff.............................. Liefs Esther
Ik heb zo het idee na het lezen van het verhaal dat je BV gewoon niet zo ziet zitten en ook meer vertrouwen hebt in FV (ook gezien je ervaring met je kindje dat zo afviel). Je hoeft echt niet de goedkeuring van de "BVmaffia" te krijgen hoor, die krijg je toch niet Meid, maak je niet druk, doe gewoon wat jij het beste vindt voor je kindje, en dat betekent dat je ook de (voor jou) stressfactoren meeneemt in je beslissing. Misschien zou je eraan kunnen denken de eerste dagen BV te proberen, zodat je kleine net die extra "shot" heeft net na de geboorte? En dan hup, lekker aan de FV. (overigens geef ik met veel plezier BV, maar het gaat ons dan ook erg makkelijk af - maar mij hoor je niet zeggen dat FV uit den boze is hoor )
Aan de ene kant wil je het wel proberen en aan de andere kant wil je niet weer die ellende meemaken... Misschien kan je een bv-cursus volgen, waardoor je wat zelfverzekerder erin stapt? Je weet dan waar je op moet letten en hoe je kan voorkomen dat je ernstige kloven krijgt. En dat fles-borst verhaal. Ik heb een flesweigeraar en ik weet dus nu al hoe ik het bij een tweede aan ga pakken; Namelijk de laatste voeding voor het slapen gaan een afgekolfde voeding (vanaf 4 weken, als de bv goed op gang is). Zo krijgt je kindje iedere dag uit een flesje en kan er geen verwarring zijn. Daarnaast kan papa ook makkelijker de kleine op bed doen. Dan heb jij even lekker de tijd voor je andere kids. Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Ik merk wel aan je dat je heel graag het wil proberen. Dus bereid je goed voor en probeer het gewoon, als het weer een drama wordt dan kan je er altijd vanaf stappen. Je moet er dan ook vrede mee hebben. En elke cc die je kindje dan heeft gehad is dan toch mooi meegenomen?
Ik weet even niet goed in woorden uit te drukken wat ik nu allemaal denk dus ik kom er morgen even op terug..! Liefs Esther