Hallo dames, Ik zit nu nog in ronde 10, maar het duurt niet lang meer enik zit alweer in ronde 11. Ik heb nu 3 dagen roze verlies en vandaag lijkt het al meer te worden. Ik merk aan mezelf dat ik er steeds moeilijker mee kan omgaan. Het is niet zo dat ik meteen begin te huilen als iemand om me heen weer zwanger is. Maar elke maand als ik weer de teleurstelling heb dat ik toch weer ongesteld ben, dan kom ik daar heel moeilijk weer overheen. Het lijkt wel of ik alleen nog maar bezig ben met zwanger worden. Ik kan nog van weinig dingen genieten. Ik zit absoluut niet lekker in mijn vel. Ik ben nu bezig met een opleiding van een jaar en kan me er niet op concentreren. Veel dingen zijn me al snel te veel. Herkennen jullie dit ook een beetje? Of klink ik nu wel heel erg depressief? En de meiden die nog veel en veel langer bezig zijn dan mij. Hoe houden jullie het vol? Groetjes linnepinna
Hallo dames, Vandaag officieel naar ronde 11. Sorry voor mijn depressieve bericht van hierboven, maar ik zag het gisteren ff niet meer zitten. Waarschijnlijk omdat ik gewoon wist dat ik weer ongi werd. Moest het gewoon even kwijt! Groetjes linnepinna
Ik snap je helemaal hoor! Ik ben dan wel iets korter bezig, maar vindt het ook steeds moeilijker om om me heen te horen dat anderen wel zwanger zijn. Vorige week 2 personen in 1 week, waarvan 1 niet gepland! Kon mijn verdriet nog net inhouden en een glimlach opzetten.
Ja dat is dan moeilijk inderdaad. Tot nu toe is het goed gelukt om er nuchter onder te blijven als iemand zwanger was. Ik weet dat er een aantal vriendinnen nu ook zijn begonnen met zwanger worden, dus ik denk dat als een van hun zwanger is ik ook wel een aantal traantjes moet wegpikken...... Oftewel een hele emmer. Maar ben dan dan natuurlijk ook blij voor hun. Gun het ze zeker. Maar oneerlijk is het dan natuurlijk wel. Hoop voor jou dat 2013 ook meer geluk brengt!
Hier 3jaar aan het proberen waarvan nu 2 maanden in behandeling van clomid/pregnyl' ik snapte je eerste text meid het kan echt deprimerend zijn tegen dat je weet dat je ongi gaat komen bahh ik heb begrip voor je wat je zegt, omdat ik het ook zo aanvoel' ik hoop dat je snel een posi test mag krijgen! ik Duim voor je!
Dankje!! Ik ga ook zeker voor jou duimen dat je snel een positieve test in handen hebt.!! 3 jaar aan het proberen..dat is ook niet niks. Als ik weet dat ik weer ongi wordt dan ben ik een aantal dagen echt depri. Een aantal dagen erna dan heb ik toch maar geaccepteerd dat het deze maand toch niet gelukt is. Meestal kan ik het redelijk van me afzetten tot een week voor mijn nod. Dan zit ik echt de hele tijd de denken.. Zou het dit keer zo zijn. Daarom dat de teleurstellling ook zo groot is als het dan uiteindelijk toch niet zo is. Ik zou willen dat ik er niet zo veel mee bezig was. Maar ik weet echt niet hoe. Ik heb geprobeerd om nieuwe hobby's te gaan uitvoeren. Zo zet ik nu acrylnagels bij vriendinnen en probeer ik leuke nailart te maken. Ook wil ik gaan beginnen met taarten en cupcakes bakken die je zo leuk kunt versieren......Hopelijk gaat zo de tijd wat sneller om. Er helemaal niet meer mee bezig zijn gaat toch niet. Je wilt toch weten wanneer het juiste moment is door middel van temp. en ovulatietestjes. Vooral nu ik over 1,5 maand naar de huisarts wil gaan. Dan wil ik toch wat kunnen laten zien. Groetjes Linnepinna
vind het toch leuk dat je probeert hobby's uit te proberen dat is hier namelijk niet het geval heb sinds dat ik loop te klooien met die behandelingen het gevoel alsof ik niets meer onder controle kan krijgen Morgen afspraak in het ziekenhuis bij de Algemene heelkunde voor een operatie voor mijn kisten onder beiden oksels waarschijnlijk uitlokking van hormonen' en dankzij dat heb ik ook nog eens een vaginale infectie erboven op Pff soms word het eventjes allemaal teveel
Ja moet toch ergens de tijd mee omkrijgen. Met dingen wat ik leuk vind om te doen is dat geen probleem,maar ik ben nu bezig met een scriptie te schrijven voor een opleiding maar daar kan ik me echt niet toe zetten. Heb deze week me aantal dagen vrij gevraagd, anders kwam het er echt niet meer van. Hoe is het gegaan in het ziekenhuis?
niet echt goed heb nu 'zink' voorgeschreven gekregen en dat zou eventueel de cistés moeten weg krijgen als dit niet het geval is, moet ik een zware operatie ondergaan' dat houdt in, dat ze een hele circel rondom me oksel wegsnijden en de cistés diep uitsnijden & dan overlappen met vel van ergens aan mijn bil ofzo' bahh dat zie ik echt niet zitten!
Wij zijn zes jaar bezig geweest, niet altijd even bewust maar wel zonder voorbehoedsmiddel. Een jaar is dus niet echt lang. De cijfers geven ook aan dat 50% niet zwanger wordt in het eerst jaar. Probeer het los te laten: het komt of het komt niet. En probeer je seksleven er niet teveel van af te laten hangen.
Goh geen idee, zou toch ''zink" 2 a 3 maanden moeten innemen voor resultaat maar gaat dat helpen geen idee? heb dozen antibiotica geslikt en daar verdween het ook mee maar als ik ze had uitgenomen 2weken erna kwamen ze weer terug in groep
Hee agter, Een jaar is misschien ook nog niet heel lang, zeker niet als ik mij vergelijk met jullie. Maar als je iets echt graag wilt duurt alles lang denk ik. De cijfers die ik op internet gelezen heb staat dat maar 20% nog niet zwanger is na een jaar. Daar wordt ik soms wel een beetje bang van. Maar gelukkig wordt ik dan toch blij van de verhalen waarbij mensen na een lange tijd proberen toch zwanger zijn geworden. Groetjes linnepinna