Vierde zoon.....

Ach joh, dat snap ik wel. En dat je je er "schuldig" om voelt ook .
Maar een meisje zou toch ook erg leuk geweest zijn. Toch zul je net zoveel van deze kerel houden als van je andere mannetjes. En hier mag je het gewoon zeggen vind ík.
Ik zal je er niet om veroordelen. Ik vind mezelf meer een jongens mama. En hebben ook een zoon gekregen. Dat ging ook niet heel makkelijk. Vriend was ervan overtuigd dat hij een dochter zou krijgen. Voor hem was het even wennen bij de echo met 30 weken toen het toch een jongetje bleek te zijn.

 

Nou ieder zijn eigen verhaal hoor...jij hebt recht om je zo te voelen. Ik snap die teleurstelling wel! Waarschijnlijk is dit jullie laatste kindje en nu is het afscheid nemen van jurkjes, strikjes, barbies etc.

Je weet zelf ook wel dat je zometeen hartstikke gelukkig zal zijn met 4 prachtige mannetjes maar voor nu mag je best een beetje verdrietig zijn dat jullie niet een meisje krijgen.

Dikke knuffel!

 

Hi, ik denk dat iedereen altijd wel een beetje een voorkeur heeft voor een geslacht. Je hoeft je dus echt niet schuldig te voelen. Ik ben nu zwanger van de tweede jongen en had bij met name mijn eerste zwangerschap heel erg gehoopt op een meisje (2e zw maakte het mij minder uit). Moest ook ff schakelen omdat ik mezelf niet echt als een jongensmoeder zag. Nu mijn zoontje er is maakte het me bij de 2e niet uit omdat ik nu zag hoe leuk een jongen is.
Kan me goed voorstellen als je er al 3 hebt rondlopen dat het dan kei leuk was geweest om een meid te krijgen. Maar je kan het ook van de andere kant bekijken, 4 jongens trekken natuurlijk super veel met elkaar op, je kunt heel veel spullen hergebruiken!

Is niet erg als je nu ff een beetje baalt, iedereen weet echt wel dat je heel blij bent met de baby. En ik neem aan dat je na 3 jongens er ook wel rekening mee hebt gehoudendat dit weer een jongen zou kunnen zijn...

 

Ben het eens met bovenstaande reacties.
Ik snap je gevoel en teleurstelling ook wel maar dat wil zeker niet zeggen dat je minder van dit kindje zult houden!

 

Ach dat is toch een beetje normaal dat je jezelf zo voelt. Geef het een paar weekjes en dat gevoel is zo weg!

 

Ik denk dat je je moet realiseren dat je niet verdrietig bent dat je een zoon ter wereld gaat brengen maar dat je verdrietig bent omdat je afscheid moet nemen van een droom (meisje)

Dat heeft dus helemaal niets te maken met dat je niet gelukkig bent met je kindje en daar hoef je je ook niet voor te schamen.

 

Snap je gevoel heel goed! Wij zijn zwanger van onze derde zoon en had dat gevoel ook een beetje.. Ik zeg duidelijk "had" want nu ik er een poos aan gewend ben dat we 3 zoons krijgen, ben ik er zoooooooooooo trots op!!

 

Heel normaal, hoef je je niet schuldig om te voelen.
Je moet nu het idee van een dochter echt loslaten en als je er altijd 1 had verwacht dan is dat best pittig!
Daar mag je ook best even van balen hoor, ik zou het daar ook even moeilijk mee hebben.

Maar ook dat komt wel goed.
Want hoe stoer zijn 4 van die stoere en leuke jongens die goed met elkaar omgaan en gek zijn op mama
En uiteindelijk krijgt een van hun een dochter en dan je als oma helemaal los gaan!

 

Hier twee jongetjes en de derde is nu weer een jongetje. Bij jou is het nu nummer vier en ik kan me voorstellen als dat bij mij zo was dat ik het ook erg leuk had gevonden om dan een dochter te krijgen.

Bij mij is het zo dat de vorige zwangerschap verkeerd afliep. Daarom was ik bij de 20 weken echo al zo blij dat alles goed was en sta ik er daarom wat anders in. Maar dat neemt niet weg dat ik je best begrijp.

De teleurstelling zit niet in het kindje, maar in de droom van een dochter.. en dat mag volgens mij.

 

Dat is idd best begrijpelijk..
Ik wil hierna ws geen derde dus had een kleine lichte voorkeur voor een dochtertje..
Maar ik denk dat je voor je gevoel teleurgesteld bent omdat je nooit een meid zal krijgen..Niet omdat je weer een zoon krijgt..
Dat zou mijn gevoel zijn..

 

Zo herkenbaar.
Hier ook zwanger van de vierde en waarschijnlijk weer een dochter, wij hebben dan strax vier meiden in huis. In eerste instantie was het een beetje een teleurstelling, weer geen zoon. Nu ben ik er al helemaal aan gewend en geniet ervan dat we strax vier meiden hebben. Al blijf ik toch stiekem een beetje hoop houden dat het toch een jongetje wordt.

 

ik snap je wel hoor, mochten wij voor een derde gaan in de toekomst dan zou ik toch stiekem hopen dat het een jongetje zal zijn... Kan me helemaal voorstellen als het je vierde kind is dat je wel een beetje teleurgesteld bent als het dan weer een zoon is. (of in mijn geval een dochter natuurlijk!) Denk dat je hier doorheen moet, heb verder ook geen tips. Uiteindelijk zul je straks dolgelukkig zijn met je mannen dat komt vast goed!

 

Misschien helpt het om het te zien dat je verdrietig ben om het feit dat je geen dochter zult krijgen. He vent toch niet verdrietig omdat je een zoon krijgt . Je moet miss wel afscheid nemen wel je toekomstbeeld ..

 

Ik had bij iedere zwangerschap een sterke wens , behalve een gezond kindje voor een meisje
Oudste is een jongen , toen ik bij de tweede zwangerschap een rpetecho liet maken om het geslacht te zien reageerde ik heel flauw toen de echoscopiste zei .. ja daar zit een pielletje ... ik zei echt ooh serieus alweer ??? het ergste is dat mijn reactie ook op de dvd te horen is

toen kwam er toch een meisje na de 2 jongens en nu had ik de sterke wens voor een jongen ... vind 1 meisje wel genoeg hoor

 

Iedereen heeft stiekem wel een voorkeur voor het geslacht. Ik heb mijn hele leven gedroomd van een dochter en ik was dus ook eerst een klein beetje teleurgesteld toen het bij de echo 3 jongens bleken te zijn. Uiteindelijk maakte het me helemaal niet uit, maar op dat moment 'baalde' ik er ook wel een beetje van. Een paar dagen later kon ik me al niet eens meer voorstellen dat er een meisje tussen gezeten zou hebben en ik ben echt dolgelukkig met mijn 3 mannetjes, maar als je altijd gedacht hebt een meisje te krijgen dan is het toch even wennen als er geen meisje komt. Om mij heen kreeg en krijgt iedereen bijna een meisje..

Voel je niet schuldig! Je zal echt niet minder van je vierde zoontje houden, omdat het geen meisje is! Die teleurstelling mag er best even zijn.

 

Dat begrijp ik wel, geef je zelf de tijd om er aan te wennen.

Ik voelde mij ook erg schuldig toen ik van de oudste dacht dat het een meisje zou zijn en het een jongen bleek, zelfs mijn vk vertelde dat zij hetzelfde had bij haar zoontje, niets menselijks is ons vreemd, toch?

Succes meid!

 

ik heb een paar weken geleden een soort gelijk topic geplaatst. Ik dacht geen voorkeur te hebben. Dat bleek op het moment van de waarheid wel anders. Het is bij ons ook de laatste die er komt.
Ik heb wel al een zoon en een dochter. Maar had toch weer een voorkeur voor een meisje. Het is vooral de roze wolk, waar je afscheid van moet nemen. Geloof mij ik voel geen verschil voor mijn zoon of dochter. Ze zijn beide leuk, maar onze zoon is wel wat bewerkelijker. ik ben nu aan het idee gewend en blij met het feit dat we er nog een kereltje bij mogen krijgen. Mijn situatie is natuurlijk anders, omdat ik wel een dochter heb. Maar toch het idee gaat landen en je zult gelukkig zijn met wat je hebt.