Genieten van borstvoeding

Ik vond het in het begin ook niet zo leuk. maar het wordt steeds makkelijker en ze drinkt nu soms maar 5 minuutjes en is dan alweer klaar. Dus dat scheelt al een hoop. Ik denk er niet zo veel over na, het is voor mij gewoon een logische keuze om bv te geven en voorlopig nog niet te stoppen. Maar sommige momenten zijn toch wel erg bijzonder. Zo'n halfslapend baby'tje s morgens vroeg die bij je ligt te drinken... 'k Vond het van de week erg frustrerend en moeilijk dat ze de borst niet wilde terwijl ze erg verdrietig was. Ook is ze nu vaak snel afgeleid en denk ik nog wel eens terug aan de tijd dat ze hele tijden halfslapend lag te drinken.
En het is gewoon zo lekker makkelijk, dat vind ik ook een groot voordeel!

 

Hoi!

In het begin vond ik het ook nog niet heel super hoor.Ik heb ook behoorlijk moeite moeten doen op de boel goed op gang te krijgen. Maar toen mijn zoontje vanaf een maand of vier steeds bewegelijker werd en ook minder gewoon op schoot wilde zitten, ging ik de momentjes steeds meer waarderen. En dat is het vanaf die tijd gebleven. Hij heeft wel snel geleerd om zelf in slaap te vallen, maar af en toe valt hij nog wel eens in slaap aan de borst. Heerlijk vind ik dat! Bedenk ook dat je nog behoorlijk vol zit met hormonen. Je moet je weg nog zien te vinden. En dan wens ik je toe dat je echt mag gaan genieten!

Groetjes Mariska

 

Heel herkenbaar! mijn moeder en zus waren razend enthousiast over bv, hadden zich zelden nuttiger gevoeld en vonden het heerlijk. ik vond er NIETS aan de eerste weken. ik was helemaal kapot van een 32 urige helse bevalling waarna ik de eerste dagen niet kon slapen en dan iedere 2 uur of soms wel om het uur een baby aan m'n borst kostte me heel veel energie die ik niet had. was niks niet genieten!!

nu 3 maanden later geniet ik wel. heb ik meer rust, vertrouwen, routine en ben ik weer een beetje mezelf. en word ik heel blij van mijn kleine snoepie drinkend aan mijn borst, af en toe een gulle lach tussendoor mijn kant op, heel lief. en dat ik nu kan genieten heeft alles te maken met dat het me minder kost. minder tijd, moeite, energie..

ik vind het alleen soms nog gedoe als ik niet thuis ben, visite heb of liever even iets anders doe of druk ben.
dus tja...laat je niet gek maken door verhalen of ideeen van andere mensen. ieder beleeft het haar eigen manier. het moet te doen bljven voor jou als moeder. je kind hefet iets aan een oververmoeide gestrestte moeder dus weeg de voors tegen de na's af en geef het even tijd.

succes!!

 

In mijn kraamweek begon ons manneke te huilen omdat hij wilde eten en ik dacht alleen maar, "ga weg". Gedurende de maanden heb ik regelmatig momenten gehad dat ik dacht, waarom doe ik dit.
Soms is het gewoon hard werken, zeker in het begin. Ik voelde me soms ook heel erg aan huis gekluisterd, omdat ik een drempel over moest om in het openbaar te voeden.
Wat ik je wil aanraden is om te proberen toch de positievere kanten voor jou te gaan zien. Het is niet alleen voor de kleine het beste, voor jou is het ook heel goed. Daarnaast zitten er veel praktische kanten aan.
Ga bijvoorbeeld eens per ongeluk express te lang de deur uit en bedenk je hoe fijn het is dat je zo weinig hoeft mee te nemen. Bedenk je dat je niet midden in de nacht naar een koude keuken hoeft ( en laat je man de baby halen en weer in bed leggen). Dat soort dingen. Het is lastig om bv leuk te blijven vinden alleen omdat het het beste is. Een beetje de egoistische kant mag je ook gaan zoeken.

 

Wat jammer dat je het zo ervaart... Maar zoals mn voorgangsters al zeiden, het wordt ECHT beter! Nu duren de voedingen nog eeuwig en is het een hoop geklungel, maar over een paar maanden zijn ze zo gepiept.

Je moet ook niet vergeten dat je nu nog boordevol hormonen zit. En dan alle stress en spanningen van het nieuwe kindje, in combinatie met de slapeloze nachten.. Ik zou proberen het gewoon even de tijd te geven!

 

Wat jammer... maar je bevalling is nog niet lang geleden, je bent idd een bom van hormonen, dit kan wel veranderen. Maar ik herken het niet eerlijk gezegd, ik heb er altijd erg van genoten en doe dat nogsteeds.

Als je kindje iets ouder is, kan je ook wat kolven en dan kan papa een flesje geven. Kan hij dat ook meteen oefenen.

Oh en over nachten... ik heb nogsteeds nachtvoedingen (ja, soms meervoud...), en ben daar echt een heel stuk makkelijker in geworden. Ik kom er mijn nest niet voor uit hoor. Renske slaapt in een co-sleeper (een ledikant aan ons bed), ik schuif haar zo aan, en dan vallen we samen heerlijk in slaap. Ik ben ook opgehouden haar te verschonen 's nachts (ok, poepbroeken uitgezonderd natuurlijk).

 

Voeden overdag heb ik altijd heerlijk gevonden (ok tot nu toe omdat het nu elke keer een stress gedoe is, maar dat is hopelijk een periode) dus wat dat betreft geen ervaringen. 's nachts echter was ik echt kapot de eerste weken en dan kwam Irem echt stipt om de 3 uur pfffff en wilde ze daarna ook niet meer slapen....ik vond er 's nachts echt niets aan! Maar wat de anderen al zeggen, hou vol, het wordt echt beter! Op het moment zit Irem meestal op 1 nachtvoeding en dat is echt heel snel geregeld, uit bed, aan borst, 10 minuten drinken, even een boertje laten en hop weer naar bed, in de regel ben ik in 20 minuutjes klaar. Verschonen doe ik ook alleen bij een poepluier .

Dus hou nog even vol! Het wordt echt beter!

 

wel echt genieten doe ik niet maar ik vind het ook helemaaaal niet erg. ik vind het fijn om te zien hoe mijn kindje ervan geniet en ik weet dat ze het echt nodig heeft en dat doet mijn plezier dat ik het haar kan geven!

maar waarom kan je niet genieten? heb je kloven ofzo? want toen ik kloven had kon ik er ook echt niet van genieten... of als ik dipjes heb (zoals nu) maar als ik zie dat ze heerlijk ligt te drinken enzo doet me dat echt zon plezier en voel ik mij zo gelukkig

 

De eerste maanden vond ik bij beide meiden erg zwaar.
Echt genieten van bv geven deed ik pas vanaf een maand of 4-5. Nu merk ik het ook weer; de eerste 3 maanden vind ik pittig. Door een zwangerschap en bevalling die net achter de rug is, gebroken nachten, het leren kennen van je kindje en niet de vergeten die verschrikkelijke hormonen die mij emotioneel, rusteloos en labiel maakten.
Ik denk ook dat dit het beeld is wat we als vrouwen elkaar voor houden; overal van genieten. Nou, ik vind de eerste maanden moeilijk hoor. En dan schiet dat genieten van borstvoeden er bij in. Op vermoeide momenten hield ik mezelf voor; dit gaat over. Het wordt mooier.

En nu heb ik meer rust. Geniet ik van de voedingen. En dat maakt me superblij dat ik heb doorgezet. Dus nee, je bent niet de enige die het zo ervaart. Ik hoop voor je dat je langzaam merkt dat je er wel van gaat genieten.

 

Ik vind het ook pittig hoor. Vooral die regeldagen, wat een feest. En dan 's ochtends inschatten hoelang het gaat duren, om nog op tijd te komen waar we moeten zijn. En mijn dochter gaat standaard klieren als mijn zoon aan de borst moet. En niet een hele nacht kunnen slapen. (en geen sloten koffie kunnen drinken en op je eten letten...)
Maar ik blijf het wel de beste keuze vinden en vind het ergens wel lekker om te moeten werken voor mijn kind. En dat koppie zo aan de borst, al dan niet met grote kraaloogjes of lekker slapend, dat is toch wel onbetaalbaar.

 

Hey Shyness,

Hier ook weinig genieten van de bv hoor. Ik heb ook een slechte start gemaakt en ik heb vlakke tepels en Fynn heeft een kaakje wat wat verder naar achter ligt, niet echt een fijne combinatie. daardoor zit ik tot overmaat van ramp ook nog met een tepelhoedje. Ik vindt het ook best zwaar, vooral s´nachts als het dan niet meteen wil lukken (Fynn slaat het tepelhoedje weg of hij wordt onrustig en trekt zijn hoofd weg waardoor ik dat hoedje weer netje op mn tepel moet krijgen en hij gaat krijsen dat ie niet verder kan drinken). Ik hou mezelf voor dat het elke dag beter gaat en dat we allebei nog moeten wennen en leren, en ik ga er gewoon mee door omdat ik hem ook de beste start wil geven, maar het gaat niet echt vanzelf inderdaad. Laten we duimen dat het steeds makkelijker wordt!

Dikke kus Sue

 

Hier nog een die t absoluut geen pretje vindt. Je weet dat het t beste is voor je kindje en voor jezelf...maar wat een gedoe zeg!
Mijn gezondheid is niet al te best en na de bevalling ben ik 3 dagen opgenomen geweest ivm een verkeerd gezette ruggenprik. had mega koppijn en rug en nekpijn. Nu nog steeds veel last van rug en nek, maar kan nu gelukkig mijn dochtertje weer pakken en gedeeltelijk bv geven (dat kon 5 dagen niet want moest plat liggen). Ik hoop dat ik het nog een tijdje vol kan houden maar een zieke/uitgeputte moeder is ook geen optie dus als t niet lukt wordt het toch over op kv.

 

Moet er overigens wel bijzeggen dat er echt wel momentjes zijn waarop ik intens geniet van hoe Fynn er van geniet en af en toe ook best trots dat ik toch ondanks alles nog steeds borstvoeding geef!

 

wat aan het borstvoeden plaagt je het meest?
wat maakt dat je niet kunt genieten?

 

Als het ECHT niet goed voelt, zou ik ermee stoppen, want je kind voelt dat, dat denk ik. En dat is helemaal niet erg.

Ik heb erg onprettige dingen meegemaakt de eerste maanden en toch vond ik het gevoel altijd prachtig, het heeft mijn herstel verspoedigd ook.

Het is geen kwestie van moeten hoor, het is jouw lijf en jouw gevoel en je moet doen waar je gelukkig van wordt!

 

Hallo Shyness,

Ik vervloekte die eerste maanden! Ik begon bv pas vanaf een maand of 3 leuk te vinden. Ik heb meedere malen een heftige borstonsteking gehad en kon daardoor net als jij aan 1 kant alleen maar kolven. Net toen ik voor mezelf besloten had dat ik wilde stoppen als ze nu weer aan die 'slechte' kant niet goed wilde aanhappen of als het nog pijn zou doen dan zou ik er mee stoppen.

Je raadt het al. Vanaf toen ging het alleen maar beter.
En nu is mijn dochtertje 9 maanden en krijgt ze nog steeds bv. Nou als je dat in het begin tegen mij gezegd had dan had ik je echt niet gelooft!

Ik hoop voor je dat je een beslissing ook op jezelf basseert! Als je er elke keer zo tegenop ziet en er veel dingen voor moet laten ga je er zelf ook aan onder door! Ik snap dat je je kindje het beste van het beste wilt geven maar niet ten kostte van mama!

Heel erg veel sterkte en succes!

 

Wat zonde dat je het zo vervelend vindt.

Ik wil wel zeggen, dat sommige dingen echt niet BV-gerelateerd zijn. Een flesje geven is niet altijd heel makkelijk, fles-mama's krijgen ook te maken met flesweigeren en andere problemen (bijvoorbeeld).
En net zoals zogelukkig zegt, als je er echt zo tegen op ziet, waarom stop je er dan niet mee. Ik denk ook dat je kindje het voelt en ik denk dat het niet goed is als je je bijv elke voeding loopt te ergeren en het niet fijn vind dat je kindje bij je drinkt. Ik denk dat je dan beter een flesje kunt geven en misschien wel genieten???
Ik ben heel pro-BV maar ik vind dit niet zo prettig klinken als ik heel eerlijk ben.

Misschien wel een troost; BV geven is in het begin erg pittig, maar wordt met de tijd steeds makkelijker (en fijner!) Wie weet ga je er later nog wel van genieten?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik van ieder voedingsmomentje dubbel en dwars geniet, geweldig vind ik het. Maar ook wij hebben problemen gehad dat ik dacht waar ben ik mee bezig. (eerst fulltime gekolft, toen met veel moeite gevoed met tepelhoedje, tepelhoedje met veel moeite afgebouwd, spruw van 5 weken lang, kloven..... maar ik geniet áltijd als ik zie hoe lekker zij geniet!)