Onze dochter wordt eens in de zoveel weken een periode iedere nacht, rond hetzelfde tjjdstip, hysterisch wakker. Vanaf het begin van deze hysterische periode hebben mijn man en ik een voor ons meisje goede oplossing. Een van ons haalt haar uit bed, kalmeert haar bij ons in bed en legt haar terug. Dit geeft nooit problemen en onze dochter slaapt rustig verder in haar eigen bedje. Ook komt het wel eens voor dat wij 's ochtends wakker worden en dat we dus met zijn drieën in ons bed in slaap zijn gevallen. Nu is het sinds enkele dagen zo dat dochterlief niet meer kalmeert als ik haar wil trooster. Zodra ik haar kamer binnenkom zet ze het al op een nog harder krijsen. Ze slaat wild om zich heen en wordt pas rustig als ik haar bij mijn man op de borst leg. Als mijn man haar uit bed tilt is ze meteen rustig. Overdag heeft ze nooit een duidelijke voorkeur voor mijn man en komt ze voor troost ook gewoon bij mij. Mawr 's nachts is drama! Iemand die dit herkend of tips heeft? Stiekem is het ook lekker om midden in de nacht tegen manlief te zeggen "schat, ga jij maar, dan wordt ze wél meteen rustig" hihi.
Als jij haar uit bed haalt wat is dan jou gevoel, ben je dan gespannen of onrustig? Kan zijn dat jij net niet de juiste energie uitstraalt die zij op dat moment nodig heeft.
Komt me heel bekend voor. De eerste 5 maanden was ik degene waar hij s'nachts zijn troost kon zoeken maar nu is het nog harder huilen als ik hem oppak! Wij hebben weleens nachten dat ons zoontje zo hysterisch wakker wordt en dan moet manlief hem pakken en troosten want van mij wilt hij totaal niks weten. Laatst moest ik hem wel troosten was alleen maar het duurde erg lang voor hij stil was. Naar mijn idee ben ik rustig en niet gespannen dus waarom hij alleen zijn papa wilt snap ik nog steeds niet
Hier precies hetzelfde,mijn man krijgt hem sneller rustig. Hebben jullie ook dat jullie kindje even totaal niet "aanspreekbaar" is? Lijkt wel of hij aan het dromen is, vindt het erg naar om hem zo te zien. Meestal geef ik nu een klein flesje water. Als de bui voorbij is dan is hij lekker lief tegen je aan het kletsen. (Hij is 17 maanden)
Bij ons is het andersom. Als dl s nachts wakker ( of droomt) wordt wil ze juist niets van haar vader weten. Erg vermoeiend soms...
idd totaal niet "aanspreekbaar" alsof hij eng droomt of iets. Hij is dan wel pas 1 maar met 6 maanden hadden we het elke nacht voor 2 weken lang, nu heel af en toe. Dacht ook aan teveel prikkels maar dat krijgt hij niet. Is zo sneu om te zien
Papa is 's nachts de held blijkbaar. Doe er je voordeel mee en draai lekker nog een keer om Hier is mijn man ook degene die 's nachts naar zl gaat. Want dan gaat hij meteen weer slapen. Ga ik, dan maakt hij zichzelf gelijk wakker en wil naar mij toe, steekt handjes uit, gaat huilen als ik wegloop terwijl ik net zo 'streng' ben en hetzelfde doe als mijn man. Maar blijkbaar is zijn vader iets slaapverwekkender