Ik heb even advies nodig, ik weet het even niet meer. Lang verhaal Sins kort woon ik samen met mijn vriend, stapel dol ben ik op hem en met een kleine onderweg moet het goed komen. Ik werk 3 dahen in de week en hij 5 dagen. Omdat ik onverwachts zwanger ben geraakt en liever samen wilde wonen voor de kleine gaat hij nog donderdags in de ochtend mee met ze pa om extra geld te krijgen omdat het erg krap is. We zijn tenslotte nog maar 10maanden samen dus lastige situatie. Nu moet het huis natuurlijk onderhoudem worden, en heb hem al gezegd ik ga dit niet alleen doen en kan dit niet. Ik heb adhd en kan me dus niet orienteren wat het huishouden voor mij erg moeilijk is. Nu zitten we zo 8 weken in het huis, en het is een pestzooi waar je u tegen zegt Meneer steekt ze poten niet uit Ik heb al vaker tegen hem gezegd dat hij me echt moet helpen want ik kam het niet alleen, andwoord is een brom... Nu zak ik echt in omdat het niet lukt en ik probeer het gewoon schoon te maken... Nu gaat het alleen om de tafel afruimen, even bezempje erdoor doekje over de tafel en afwas, meer vraag ik niet als hij ook af en toe die klusjes doet dan ben ik al goed geholpen. Hij staat half 7 op en is pas 7 uur thuis omdat hij verder werkt, komt binnen eet wat gaat op de bank zitten en komt er niet meer vanaf, zet ondertussen ook ze ps3 aan om een spelletje te spelen, dus mag ik weer naar de slaapkamer om me programmatje te zien... Ik vraag niet veel alleen kleine dingentjes.... het is al zo lastig ineene op jezelf. En heb onwijs moeite gehad toen ik het huis uit was, was niet te genieten en kon alleen huilen, prate ook bijna niet, gelukkig nu zo goed als voorbij maar maakt het er niet makkelijker op. Nu heb ik gister weer gepraat en ben boos geworden, heb gezegd dat hij ook moet helpen met alleen die kleine ding3n ben je zo klaar mee.. wat zegt hij : ja maar ik werk. Dan denk ik nee ik ben niet zwanger wat het ook moeilijker maakt.. Hij heeft dus ook gezegd dat hij van mij verwacht dat ik het huishouden doe omdat hij zoveel werkt, dat raakte me.. Ik doe al zo me best en dan zit hij me ook nog aan te gapen waarneer ik zijn troep opruim. Ze moeder liep altijd achter hem aan om ze spullen op te ruimen, maar heb hem al voordat we het huis in trokken gezegd dat ik dat niet doe, 'nee schat dat weet ik' Ik dacht dat we afspraken hadden dat we het SAMEN zouden doen... Ik vind het zo moelijk en al vaker gedacht als het zo door gaat, ga ik hem even goed laten schikken. Dan ga ik terug naar huis, dan moet hij het zelf doem. Me rug doet ook zeer, kleine groeit hard nu dat voel ik ook ben op. Ben lijkwit en slaap zoveel nu, me moeder was bang voor ijzer tekort maar is vandaag gemeten en is prima, zelf lekker hoog. Toch denk ik dat het niet lang gaat duren eerder ik echt op ben als het zo doorgaat, me lichaam zegt ook kap ermee dit kan niet zo zwaar. Het zit me best dwars want hij doet wel ze best om het huisje mooi in te richten en geld binnen te laten komen voor de kleine. Ben ik nou verkeerd bezig of.... Wat denken jullie?
Ik denk dat je eens een goed gesprek met hem aan moet gaan. En hem moet aangeven dat het niet gaat werken als hij verwacht dat hij niks meer hoeft te doen omdat hij werkt. En anders inderdaad tijdelijk weg gaan, misschien valt dan het kwartje (of het moet zijn dat z'n moeder dan schoon komt maken).
Je zegt zelf al dat hij zijn best doet toch? En hij is wel iedere dag lang van huis.. Ik ben van mening dat een man altijd kan helpen in huis, maar wel afhankelijk van zijn aanwezigheid in huis en toestand vrouw. Dus in deze situatie vind ik dat hij jou best meer kan helpen in huis, jij bent namelijk zwanger. Laat hem in ieder geval zijn eigen zooi opruimen en spreek bijv af dat wanneer jij gekookt hebt hij direct na het eten de afwas en de keuken doet. Ik het weekend kan je voorstellen een uurtje gamen en dan helpen met stofzuigen en wat andere huishoudelijke taken. Of zeg heel enthousiast: Kom laten we even samen in huis aan de gang gaan, kunnen we daarna lekker iets voor onszelf doen!! Voor de rest van de tijd tijdens jouw zwangerschap zou je misschien wat hulp kunnen vragen van moeder, zus, vriendin?
Hi Life, Ik denk dat zo'n beetje iedereen die de eerste keer op zichzelf gaat wonen of gaat samenwonen in het begin echt even zoiets heeft van WOW, WAT KOMT ER ALLEMAAL OP ME AF?! Daar bovenop zijn jullie ook nog eens direct gaan samenwonen én je bent zwanger. Al die veranderingen die je emotioneel even een plekje moet geven, da's niet niks! Het is echt een kwestie van routine aanleren, je zult merken dat het vanzelf beter zal gaan en dat je meer inzicht krijgt en handige maniertjes voor jezelf krijgt om het huishouden beter aan kant te krijgen. Wat bij ons altijd goed helpt is de '5 minuten schoonmaak'. We zetten de timer aan op 5 minuten en leggen in die 5 minuten zoveel mogelijk troepjes weer op hun plek neer. 5 minuten is voor mijn man goed te overzien en hij heeft er ook nooit moeilijk over gedaan... en vaak is ie na die 5 minuten goed op dreef en dan zeg ik met een grote glimlach: we zijn lekker bezig he? Zullen we even verdergaan? En vaak ruimen we dan gewoon lekker verder op. wie weet helpt deze truc ook bij jouw vriend
Ik vind dat als je vriend/ man 12 uur van huis weg is, de afwas wel redelijk is. Meer zou ik niet verwachten doordeweeks. Als je zo lang werkt, ben je kapot als je thuis komt. Je kunt voorstellen aan hem om wat in het weekend te doen? * Afwassen kun je ook afwisselen met 1 andere taak.
Mijn man heeft ADHD een dan is het idd heel lastig de dingen te overzien. Heel eerlijk vind ik dat niet het probleem van jouw vriend maar dat van jou. Hij werkt 6 dagen dan mag hij toch wel verwachten dat jij een beetje het huis aan kant maakt. Zelf zou ik een soort weekschema maken. Wat moet er op welke dag gebeuren. Zodat je een duidelijk overzicht hebt en ziet wat je moet doen. De reactie, ik zal hem eens laten schrikken en teug van naar mijn ouders is erg onvolwassen en schiet bij mijn in het verkeerde keelgat. Ik denk dat je onderschat hoe het is met iemand met adhd samen te leven.
Misschien maakt het het voor jou makkelijker als je een lijstje maakt met wat je elke dag doet in huis. En dan proberen het bij te houden. Als het nu echt niet te overzien is dan misschien met je man bespreken dat jullie dit weekend (als hij ook vrij is) 1 dag nemen om alles weer op orde te krijgen en dan kan jij het van daar af aan weer zelf bijhouden. Als je het echt bij houdt is het veel minder werk en ook goed te doen. Dus dan schrijf je per dag op wat je doet. In principe is zuigen zo gebeurd, een doekje over de wc ook. Het is vaak als je er langer mee wacht dat je er ook meer werk aan hebt. Verdeel de taken over de week. Dan maakt het voor jou overzichtelijk. En vraag of je man ook een paar avondjes in de week de afwas wil doen. En gewoon zijn eigen spullen opruimt. Kan me voorstellen als je man 12 uur van huis is op een dag dat hij 's avonds ook even bij wil komen. Probeer die avondjes ook te gebruiken om samen iets leuks te doen. Filmpje kijken of een leuke serie. Of samen een spelletje o.i.d. Probeer niet teveel boos te zijn naar elkaar want het maakt de situatie er niet leuker op. Geef je man ook een complimentje als hij iets opruimt, ook al vind jij het vanzelfsprekend. Heel veel succes!
Evem voor de duidelijkheid ik ben diegene met adhd mijn vriend niet. Ik probeer idd zo veel mogelijk te doen, en hem oom vragen of die iets wil doen, maar hij wilt het eigenlijk niet. Ook verwacht ik van hem als hij donderdags vrij is 1 dingentje gedaan te hebben al is hrt een bezem door het huis, maar dat doet die ool niet. Ik wil ook graag even zitten en beetje rusten vooral na eerk, helaas zit dit er nooit in dus moet ik metren weer aan het werk. Ik probeer zoveel mogelijk met hem te praten, maar is slechte prater en toont zijn emoties niet dus vimd ik erg lastig. En vooral door de hormonen en adhd word k snel boos en durf ik niet echt een confrontatie aan te gaan erg fout van me..
Misschien pakte ik 'm verkeerd op, maar ik dacht ze dat ze bedoelde dat het moeilijk is voor je vriend om met jou als adhd'er te leven.
Misschien afspreken dat hij 1 klein dingetje doet als hij thuis is en dat je hem dan verder lekker laat bijkomen? En dat hij in het weekend een paar klussen doet? Kan me voorstellen als die 12 uur per dag weg is dat hij savonds ook even wil ontspannen en of dat nou op een PlayStation is of op tv.. Misschien afspreken dat de ene avond hij mag kiezen en de andere avond jij? Het is geven en nemen in een relatie en ik denk dat je het ook een beetje los moet laten dat alles 50/50 moet zijn, stel het was andersom had je denk ik ook wel van hem verwacht dat hij meer zou doen toch?
Ik zou het niet waarderen als ik elke dat van 7 tot 7 weg ben en zodra ik thuis kom ook nog een snauw krijg ik moet opruimen. Ik vind wel degelijk dat het huishouden op jou aan komt, jij werkt tenslotte 3 dagen ipv 5. Mocht dit allemaal te zwaar worden dan misschien hulp inschakelen? Moeder?
Dan had ik het misschien verkeerd begrepen. Maar snap ook zeker wel dat het lastog is boor hem om met een adhd persoon om te gaan. En snap ook wel dat hij zolang weg is en verwacht ook zeker niet de helf van het huishouden maar vind wel dat we kunnen afwisselen met afwas hij en dag ik en dag en dat hij ook is een bezem erdoor haalt of ander klusjes dort. Hoeft niet iedere dag maar beetje hulp zou voor mij erg fijn zijn
Weet je, wij zijn al een eeuwigheid samen en nog hebben we af en toe die discussie.. Ik werk 2 of 3 nachten per week in de zorg. Negen uur, dus 20 uur. Derest van de week ben ik degene die snachts opstaat voor de kids, en dat is sinds de jongste er is, elke nacht een paar keer. Doorslapen is me al meer dan een jaar niet gelukt. Mijn man werkt 4 dagen negen uur. Hij vindt dat hij op de vrije dag die we samen af en toe hebben, dat hij mag uitslapen..want hij werkt meer en staat elke dag om 5.00. Alleen vergeet hij dat ik ook elke dag rond 5.30 opsta omdat de jongste dan aan de dag begint. Als hij thuis komt eet hij en gaat 3 keer per week savonds hardlopen, en dan nog 1 keer in het weekend. Dus ik douche elke dag in mijn upsje de kids, leg ze alleen op bed..sta smorgens met ze op.. Man doet op de dagen dat ik slaap wel veel. Poetst de keuken, heeft vorig weekend de kelder opgeruimd en goed ingericht. Doet altijd de vuilniszakken en hij voert de honden. Dus ik probeer niet meer te klagen, maar door te werken, want mijn man werkt lange dagen, als hij thuis is en ik slaap door mijn werk doet hij veel....
Is er niet een dag dat jullie samen vrij zijn? Wellicht samen op deze dag even door het huis heen, werkt hier super!
Ik begreep idd uit jouw verhaal dat jij ADHD hebt. En vind eerlijk gezegd dat dat niet het probleem van jouw man moet zijn. Het is het andersom en het zou het niet accepteren als hij zegt ja maar ik heb ADHD dus ik overzie het niet dus die jij het maar. Ik heb er alle begrip voor zijn situatie maar ik vind dat jij handvaten niet zoeken zo gewoon mogelijk te functioneren. Ik begrijp dat jouw man 6 dagen werkt. Zijn 5 dagen en als hij met zijn vader werkt omdat jullie het financieel lastig hebben. Naar mijn idee doet hij dus ook veel in zijn steentje bij te dragen. Ik werk die dagen, de andere dagen doe ik het huishouden en zorg ik voor onze 3 kinderen. Als je een planning maakt en dit bijhoudt is het zeker zonder kinderen prima bij moeten kunnen houden. Dat hij zijn eigen rommel bijhoudt een wat kleine taken heeft vind ik trouwens niet meer dan normaal.
En ik ook. Maar... dat is in 'gewone' gevallen. Weet niet hoe jij je voelt verder? Kijk, ben jij niet fit vanwege je zwangerschap, dan mag hij uiteraard best bijspringen, ondanks een lange werkdag, dat is tijdelijk en nu eenmaal niet anders. Dat PS zou ik overigens ook niet leuk vinden, niet bepaald gezellig 's avonds samen zijn.
We zijn allen zondag samen vrij werken beide op zaterdag en de rest van de week werk ik of hij. En dat bedoel ik ook niet. Bedoel alleen dat mijn adhd redelijk in de weg zit en me niet kan orienteren, dus is niet zo omdat hij het biet doet kan ik het niet. Ik vind het lastig om alles in me 1tje te doen dat is wat ik bedoel. Het gaat er alleen om dat hij als hij thuis komt ook soms is wat doet, en niet gaat zitten ps3 aan en nergens meer naar omkijken. Ik vind je woont op jezelf dus moet je jezelf ook verzorgen en weten dat je ook je klauwen uit moet steken. Het is niet meer zo makkelijk als bij ze moeder thuis, wij moeten dit beiden doen. En het hoeft niet iedere dag hij mag ook rusten maar hij doet niets, ik vind dat niet echt normaal en zeker niet als we afspraken hadden gemaakt erover
als jij zo last heb van je adhd moet je daar eerst mss eens hulp voor zoeken mijn moeder heeft adhd en zegt ook altijd ik overzie t niet ik heb adhd lekker makkelijk om dat te zeggen zoek hulp maak een schema en als je vriend al 6 lange dagen werkt ja dan is toch logisch dat hij thuis niet alles doet hij kan best ff zijn was in de wasmand doen en zijn zooi opruimen maar t is begrijplijk dat hij dan geen zin in huishouden meer heeft
Dat is begrijpelijk dat je het lastig vindt, maar daar kan je vriend niets aan doen. Dat is iets waarvoor je een oplossing moet vinden. Bijv. een dagschema/takenlijst maken zodat je voor jezelf een overzicht creëert. Maar wat verwacht je van je vriend? Weet hij wat je verwacht? Kijk, zijn eigen rommel opruimen kan 'ie zeker zelf doen, maar nog allerlei huishoudelijke klusjes na een dag werken? Zou van mij niet hoeven, maar dat is tussen jullie natuurlijk.