Tja, zonder nou een hele discussie over het syndroom van Down te starten. Dus ik laat de vraag bewust buiten beschouwing of het syndroom van Down nou zoveel aandacht in de prenatale diagnostiek verdiend. Dat moet (en mag!) iedereen voor zichzelf beslissen. Ik vind het geen fijn idee dat een test in de omringende landen al wel wordt aangeboden en in Nederland nog niet. Dat maakt dat ik me ga afvragen of er nog meer behandelingen zijn waar Nederland mee achter loopt. Ik weet uit ervaring dat ze al achter lopen met het testen van het gebruik van progesteron ter voorkoming van een vroeggeboorte (of een miskraam) bijvoorbeeld. Ik vraag me af hoeveel medicijnen/tests er in Nederland nog meer niet aangeboden worden en hoeveel leed er mee bespaard kan worden. Over de kosten, ik noemde het voorbeeld van de progesteron ter voorkoming van vroeggeboorte. Die pillen Utrogestan kosten een fractie van wat het kost om een baby op de Nicu te verplegen (de leedfactor nog niet eens meegerekend). Het is dus niet zo dat een nieuwe behandeling altijd meer geld kost dan een bestaande behandeling. Daarnaast vind ik het apart dat ze in het artikel wel de kosten van de nieuwe test noemen, maar niet de oude. Een vruchtwaterpunctie/vlokkentest zijn nou toch niet de goedkoopste ingrepen.
Mag ik vragen waarom niet? Voor jou persoonlijk niet, of ook voor anderen niet? Waarom zou het een negatief iets zijn als (veel) vrouwen hier gebruik van gaan maken?
Ik wou dat deze test ook al gedaan werd in Nederland. Wij hebben 6 september een vruchtwaterpunctie..
Tja , ik heb er zelf een en vind het jammer dat er zo negatief naar down wordt gekeken. Ik ben bang dat er straks babys met down worden weggehaald die het eigenlijk heel goed zouden doen. Ik snap dat als je kindje veel grote afwijkingen heeft dat je je afvraagd of het leven zin heeft, maar veel kindjes met Down doen het best goed. Bovendien wordt er nu naar 1 afwijking gekeken , wat ook een discriminerende factor heeft, terwijl er nog vele anderen afwijkingen zijn die ook nog eens veel ernstiger zijn . De drempel om het kindje weg te halen wordt lager . Behrijp me niet verkeerd , ik vind het zelf ook een moeilijk onderwerp , maar eigenlijk vind ik het moeilijke ervan dat het leven zo maakbaar is. Ik ben zo blij met mijn kindje , je leert er zo anders van in het leven staan. Het is niet alleen ellende en verdriet. Moeilijk om alles onder woorden te brengen...
VJ w Ik kan me jouw gevoel en mening goed indenken. Maar ben wel vóór deze test. Ik zou hem wrsch wel gebruiken, en zou mijn kindje down blijken te hebben zou het ook welkom zijn. Zou het wel fijn vinden dit al vroeg te weten, al klopt het dat er nog zoveel meer is waardoor je na de geboorte voor verrassingen kan komen te staan. Er zullen vast mensen zijn die absoluut geen downkindje zouden willen en deze test gebruiken om de zwangerschap in dat geval te kunnen laten afbreken. Ik vind dat hard, maar hun goed recht. Ik vrees dat een downkindje beter niet geboren kan worden in een gezin waar het niet welkom is. Collega van mijn pa heeft ook een test laten doen ( weet het fijne er niet van), want zij wilden dus letterlijk geen downkindje. En daar kunnen wij wel over oordelen, maar als zo'n kindje nu juist daar geboren zou worden....
Ik had er toch geen gebruik van gemaakt... vind het maar niks. Wat andere vrouwen doen moeten ze zelf weten.
Vanuit mijn oogpunt zou ik de test juist wel gebruiken. Voor mijn zwangerschap van Sven ben ik ook zwanger geweest van een meisje met downsyndroom. Ik wou dat het met een simpele bloedtest aan te tonen was geweest. Dan had ik namelijk nooit een vlokkentest laten doen. Door de vlokkentest is de zwangerschap alsnog misgegaan (Ruim 14 weken was ik toen we daar achterkwamen). Maar ze was wel hartstikke welkom bij ons. Dus tja, als er al vermoedens zijn van Down syndroom, dan zou dat met een bloedtest vastgesteld kunnen worden en voorkomt wellicht een onderzoek met alles risico's van dien.
hm, ok, dus als ik het goed begrijp: Omdat jij de keuze hebt gemaakt dat een kindje met Down bij jou wel welkom is, is het voor jou moeilijker te bevatten dat dit bij een ander niet zo is, puur omdat dit feit jou kindje met Down als minderwaardig bestempelt? Over de andere afwijkingen: Als er betrouwbare en relatief veilige (maar vooral goedkope) testen waren, dan zouden die toch ook toegepast worden? Wat is er mis mee dat er minder gehandicapte kinderen geboren worden?
ik snap nina goed, zeker vanuit haar oogpunt gezien. echter ben ik wel voorstander van de test. Ik denk dat wanneer je hoort dat je kindje het syndroom van down heeft, je meteen voelt: ja wij kunnen dit..of o nee dit wil ik niet. Zonder te oordelen overigens. Ik denk dat de mensen waarbij het meteen goed voelt zij ook goed en snel al voorbereid zijn...en voor degenen die het niet zien zitten ook al snel die beslissing kunnen maken. Want ik denk dat het niet goed is wanneer iemand het totaal niet ziet zitten dat het kindje daar geboren wordt. Ik weet ook wel dat het bij sommige kindjes pas bij de geboorte blijkt en daar zitten gewoon veel ouders bij die het eigenlijk nooit hebben kunnen accepteren. Ik denk dat dat ook niet goed voor die kindjes is en daar gaat het tenslotte om. Ik denk dat iemand dan beter de zwangerschap af kan breken dan dat een kindje op moet groeien bij ouders die hem of haar nooit echt kunnen accepteren. Ik bedoel dat niet verkeerd, ik snap best dat mensen de zwangerschap afbreken, zal daar nooit over oordelen.
Het geeft mensen het idee dat mensen maakbaar zijn en dat er gestreefd moet worden naar perfectie. Als je anders bent dan de standaard dan hoeven we je niet. By the way ik heb het nu niet over hele zware afwijkingingen die niet of moeilijk met het leven verenigbaar zijn.
nina, daar heb je gelijk in, maar er zijn ook mensen met down syndroom met ernstige afwijkingen, niet iedereen is hetzelfde.. ook niet met down syndroom. En sommige mensen hebben die gedachte ook als hun kindje geboren wordt met down syndroom en ze wisten het niet van te voren...lijkt mij veel erger voor zo'n kindje.
Het is ook moeilijk soms praat ik mezelf bijna tegen. Maar dit soort onderwerpen raakt me erg merk ik steeds weer .
@ Nina heeft gelijk. Ik zou de test alleen gebruiken zodat je je er geestelijk op voor kan bereiden dat je een Down kindje krijgt wanneer dit het geval is. Maar helaas zullen andere mensen deze test gebruiken, en wanneer de uitslag dus naar Down wijst het kindje weg laten halen. En daar ben ik dus op tegen. Net als wat Nina zegt, de mensen moeten steeds 'perfecter' worden.
Een vriendin van mij heeft gewerkt op een afdeling met mensen met down die dus niet het goed deden en ze kwam dagelijks onder blauwe plekken terug inmiddels doet ze het werk ook niet meer want het is te zwaar. Natuurlijk zijn er heel veel mensen met down die het heel leuk en aardig doen, maar ook een heel groot deel is dat niet (en die zien we vaak niet) ik denk als je daar realistisch in bent dat het prima. Daarnaast gaan er ook vele gezondheidsproblemen gepaard met het hebben van Down syndroom en dat kost de overheid veel geld (nog niet te beginnen over de opvang ervan) dus een kindje met down word ook een volwassene met down en het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik vind het goed dat mensen dan een keuze hebben al is het alleen maar om je mentaal voor te bereiden, te zorgen voor extra controles (ivm lichamelijk afwijkingen, zoals bv hartproblemen) en dan in het ziekenhuis onder controle te lopen zeg maar.
Dit stoort me echt. Waarom is het 'je goed recht' om een kindje te doden? Alleen omdat het down heeft? Is het ook je goed recht om pasgeborenen of volwassenen met Down te doden? Sinds wanneer heb je minder recht op leven als je gehandicapt bent? Ik vind het een egoïstische gedachtegang. Als je kiest voor een kindje moet het welkom zijn ook als het ziek of gehandicapt is. Dat heet onvoorwaardelijke liefde.