Ben 5,5 week geleden bevallen van ons zoontje dmv een keizersnede. De eerste 3 weken had ik voldoende hulp in de kraamzorg en mijn man om te herstellen en rustigaan te doen. Voelde me erg happy en stabiel. Ik merk nu sinds een week dat het even wat minder gaat, ik moet mijn dochter weer brengen naar school, tillen met de maxi cosi, onderstel en autorijden. Nu valt t erg zwaar merk ik met ook nog eens 2 aandahctvragende kinderen thuis, veel krampjes en onrustige baby, pijn in mn lijf, gebroken nachten, zelf al gevoelig voor slaaptekort. Man werkt 40 uur en is veel weg, heb weinig hulp, geen eigenlijk. Ik merk dat ik vol zit, ik huil veel en schiet soms al in de stress als hij gaat huilen. Tips? Is dit normaal? Probeer echt even rustigaan te doen, maar sommige dingen kom ik niet onderuit.
Wat vervelend voor je! Is er niemand die je af en toe even kan komen helpen met wat dingetjes. Of misschien een moeder die je dochtertje mee wil nemen naar/van school of na schooltijd bij een vriendinnetje kunnen spelen. Mensen zijn vaak echt wel bereid om je te helpen of wat bij te springen, maar mijn ervaring is dat je het dan wel even moet vragen. En verder zelf gewoon rustig aan doen, laat het huishouden voor wat het is, doe niet meer dan het hoognodige en kruip verder lekker met je zoontje op de bank op de momenten dat je dochtertje op school zit.
Ik heb maar twee kinderen en ik had dit ook al net na de geboorte van de jongste. Ik vind het niet meer dan normaal dat je je met 4 kinderen nu even zo voelt! Waarschijnlijk is het deels ook een kwestie van even wennen aan de nieuwe routine? Naarmate alles wat meer automatisch gaat valt het je misschien ook minder zwaar? Hulp inschakelen zou fijn zijn, maar ik weet uit ervaring dat dit niet voor iedereen even makkelijk gaat, zeker als je geen familie in de buurt hebt wonen. Misschien kan je man wat meer tijdens de nachten doen? Als je bv geeft kun je misschien af en toe kolven, zodat je wat meer uurtjes achter elkaar kan pakken. Je man heeft weliswaar een fulltime baan, maar jij ook zo te horen! Hij kan best wat vermoeider op werk komen, zodat jij wat uitgeruster met de kids kan zijn .
Herkenbaar na de geboorte van nummer 3. De oudste kinderen konden de eerste weken met de buurvrouw meelopen naar school en dan kon ik ze tussen de middag weer halen en brengen en om 15.30 ging ik ze ook halen hoewel er vaak al werd aangeboden om ze mee te nemen door een andere ouder. Je mag best hulp vragen want mensen vinden dat alleen maar fijn wanneer ze kunnen helpen. Ik had rond deze periode ook even een dipje. De baby huilde veel door krampjes en ik voelde me soms een beetje verloren en overweldigd door alle druktes. Komt echt wel goed en vraag gewoon hulp of laat je kindje een keer extra overblijven. Sterkte!
Ik leef met je mee, zit in een soortgelijke situatie. Mijn jongste is nog maar 10 dagen oud maar huilt met de dag meer en heb ook een peuter rondlopen die vreselijk van slag is door alles. Zelf ben ik lichamelijk nog niet hersteld dus heb nog Hulp. Maar psychisch gaat het me ook niet zo goed af. Heb daarom morgen een afspraak bij de huisarts. Het is normaal dat je helemaal op bent, blijf erover praten en Hulp vragen
ik heb zelf ook vier kinderen, ik heb 2 school gaande kinderen een peuter meisje en een baby, peutermeisje is heel druk en vraagt veel aandacht, baby heeft de eerste maanden een trauma gehad door zijn geboorte en dus veel huilen en hele nachten wakker. ik heb dit opgelost door proberen zoveel mogelijk los te laten, hij hoort niet bij mij in bed maar ik heb wel slaap nodig, dus dan maar gewoon bij mij, ( heeft 2 maand geduurd na thuiskomst toen kon hij in zijn eigen bed) en op school tussen de middag eens met vaders en moeder overlegd of hun de kinderen mee konden nemen zodat ze gezellig met hun vriendjes of vriendinnetjes konden lunchen en ik de deur dus even niet uit hoefde. het huishouden op en top deed ik niet, jammer dan als het niet helemaal altijd even netjes was. en als de kinderen dan tussen de middag bij een vriendje of vriendinnetje aten ging ik even naar bed met peutermeisje na dat de baby de fles kreeg zodat ik even een uurtje de ogen dicht had, sliep ik niet jammer dan, ik had wel eventjes stilte en rust door het zo te doen en zoveel mogelijk go with the flow gaan viel het mij reuze mee, je eigen rust is ook heel belangrijk, en als het je helpt om even je kinderen ergens onder te brengen om even bij te tanken zou ik dit zeker in mijn achterhoofd houden als ik jou was. denk aan jezelf ! hopelijk vind je een gouden tip waar je wat mee kunt.
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben. heb weer afspraak met psych gemaakt, hulp heb ik helaas niet so veel. Alleen in weekend wel van manlief. Gelukkig is hij woensdag vrij. Slapen jullie ook zo slecht? Ik voel me erg gespannen in mn lijf, hormonen? Soort alertheid. Lizzza ben benieuwd wat je ha zegt, laat maar weten
Ik herken het hélemaal! Mijn dochter is nu 6 weekjes (heb ook een ks gehad) en sinds haar geboorte vallen we van het een in het ander... Zoontje kreeg twee kiezen en had hier enorm last van, vooral 's nachts. Dochter is een week opgenomen in het ziekenhuis na weken rondtobben. Vorige week hadden we eindelijk een paar rustige dagen, wordt mijn zoontje ziek. Hij heeft sinds vrijdag amper wat gegeten en gedronken, de dokterswacht vindt het nog niet erg genoeg, dus morgen maar met de eigen huisarts bellen. Al die zorgen... Arme hummeltjes... Ik ben vorige week bij de huisarts geweest, want ik ben helemaal op. Lig ook hele nachten wakker te piekeren, ben constant nerveus, ik huil om alles, slaap heel slecht. Voel me helemaal blegh. Ik was bang voor een postnatale depressie, maar dat was het gelukkig niet. Mijn batterij is gewoon helemaal op. De ha heeft me een slaaptablet (temazepam) voorgeschreven, die neem ik om de dag/2 dagen en dat helpt wel moet ik zeggen. Mijn tip: Neem even contact op met de huisarts, alleen er al over praten lucht enorm op. En ik kan je ook adviseren om hulp te vragen, maar ik weet zelf inmiddels ook dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is. Sterkte en een dikke virtuele knuffel!
Wat rot dat er nu zoveel op je dak komt! Is het een mogelijkheid voor je man wat later te beginnen zodat hij dochter kan brengen? En qua gesleep met de maxi cosi: als je alleen je kindje tilt scheelt dat echt veel gewicht, gewoon je kindje op de arm nemen of in een goede Draagdoek. Die maxi cosi weegt ook iets van 2-3 kilo en dat is na je keizersnee een beetje teveel van het goede!
Huisarts heeft me oxazepan gegeven om de hevige piekergedachten te onderdrukken. Verder verwees ze me door naar de psycholoog en komt ze zelf over 2 dagen weer langs. Ze luisterde echt naar me. Ook keek ze goed naar mijn zoontje en beaamde dat hij waarschijnlijk reflux heeft.
Héél herkenbaar hoor! Na de geboorte van de 2de zat ik ook echt even in een dip. Logisch ook, je zit vol hormonen, slaapt veel te weinig en het is voor alle gezinsleven weer wennen aan de nieuwe situatie! Bij mij helpt (nog steeds) de gedachte dat het allemaal maar tijdelijk is. Het helpt me relativeren en accepteren. Hopelijk kun je hier ook iets mee!
Dames het dekt waarschijnlijk niet al het wakker liggen, maar ik lag na de bevalling van de eerste ook wakker van adrenaline. Mij werd toen goede nachtrust thee van zonnatura aangeraden. Ik geloof hier helemaal niet in, maar het heeft mij daadwerkelijk geholpen. Ben er tijdens de tweede zwangerschap maar meteen mee begonnen.