De titel zegt het al.. Ik ben erg ongeduldig want als het aan mij ligt .. Mag het zo voorbij gaan.En vanaf wanneer vonden jullie het om gevliegen? Ben benieuwd ..
Bij mijn dochter telde ik elke dag tot een weekje of 16, pfff.. Na 22 weken toen ik mij echt goed ging voelen ging het heel snel! Voor ik het wist zat ik tegen de 42ste week aan, van mij had het nog veel langer mogen duren. Nu vind ik de dagen weer heeel langzaam gaan. Ben wederom erg ziek en zelfs mijn dochter zorgt er niet voor dat de dagen sneller lijken te gaan.
Ik vind het tot nu toe wel snel gaan. In het begin was ik wel wat ongeduldig tot de 3 maanden grens voorbij was maar ik heb nu niet zo iets van: schoot het nu maar eens op! Wat heel gek is want normaal ben ik wel ongeduldig!!!
Ik ben nu 39 weken en vind dat de hele zwangerschap voorbij gevlogen is!!! Ongelooflijk snel gegaan, weet nog dat ik de zwangerschapstest kocht. Lijkt de dag van gister! Maar heb zeker weken gehad die voorbij leken te kruipen... Ik kan me niet meer specifieke weken voor de geest halen, behalve de 36-37 weken. Je bent dan al ver, maar moet toch nog 4-6 weken. Dat is dan nog zo lang! Maar dat was weer helemaal over met 38 weken. Het klinkt misschien als een oud omaatje ofzo, maar ik had graag meer willen genieten van m'n zwangerschap. Ben pas buikfoto's gaan maken van week 36 en heb me voor m'n gevoel voornamelijk bezig gehouden met alle klachten (zit al sinds week 23 thuis) ipv zwangerschap. Niet dat ik er niet van geniet! Geniet elke dag van ons kleintje. Maar dat heb ik naar m'n gevoel niet genoeg gedaan. Mochten we het geluk hebben nog een keer zwanger te worden, dan ga ik er 100% meer van genieten en alles bewuster proberen mee te maken!
De weken gaan snel, de tijd langzaam... Op zich vindt ik het heel snel gaan, maar het duurt mij eigenlijk te lang.
Het is voor mijn gevoel echt voorbij gevlogen! In t begin lijkt t allemaal zo ver weg. Wachten op de eerste echo, eindelijk dat m'n buik ging groeien. Maar nu merk ik pas hoe snel t gegaan is. Ik ga m'n buik en t getrappel ook zo missen straks! Maja daar krijgen we onze zoon in onze armen voor terug
De eerste zwangerschap duurde zo lang voor mijn gevoel... ik zat letterlijk de laatste 2 weken te wachten op de bank totdat de bevalling zou beginnen. Nu ben ik al weer bijna 17 weken zwanger van de tweede, en de tijd vliegt voorbij! Ik ben ontslagen aan het begin van deze zwangerschap, en ben nu hele dagen thuis. Ben druk bezig geweest met mijn afstuderen, en heb gisteren alle opdrachten ingeleverd. We zijn begonnen met een verbouwing, en hebben eigenlijk zelf nog helemaal niets gekocht voor de nieuwe beeb! Na deze hectische periode, nog max 3 weken, kunnen we ons gaan richten op de nieuwe beeb. Voor mijn gevoel geniet ik trouwens wel veel meer van deze zwangerschap dan van de eerste!
De tijd kruipt voor mijn gevoel... Maar tegen het einde van de zwangerschap vind ik vast dat de tijd met terugwerkende kracht toch wel voorbij gevlogen is
In het begin de eerste 12 wk kropen voorbij, vanaf toen ging het wel sneller..maar goed dat is per dag ook weer verschillend natuurlijk... Nu ik zo langzamerhand naar het einde hobbel vind ik het echt de laatste loodjes en lijken de weken die nog moeten komen nog zover weg.. Maar ik ben ook erg nieuwsgierig wie er nu in mijn zit te trappelen..gewoon je wilt 'm graag vasthouden en knuffelen.. Alhoewel ik me ook realiseer dat ik nog maar van moet genieten, het getrappel in mijn buik, dat hij daar nog veilig zit in mijn buik..Daar geniet ik dan ook wel weer van.. Maar achteraf gezien, ja dan gaat een zwschap best snel..
Tot zo'n 16 weken vond ik het echt een eeuwigheid duren. Mede doordat het nogal onzeker was.. De eerste 12 weken ontzettend bang geweest voor weer een miskraam en toen ik eindelijk de 12 weken had gehaald, begon ik alsnog te vloeien.. Bleek een hematoom te zijn en met 16 weken kregen we te horen dat hij gelukkig bijna weg was. Hij zat echt op een ongelukkige plek. Nu vind ik het wel weer aardig snel gaan. Tuurlijk ben ik hartstikke nieuwsgierig naar ons mannetje en hoe zijn grote zus op hem gaat reageren, maar ik weet ook dat dit waarschijnlijk de laatste zwangerschap zal zijn dus probeer ik er nog even flink van te genieten .
Nu ik me zo ziek voel, zie ik de dagen echt voorbij tikken... Geen pretje. Mijn zwager drukte me op het hart dat het dadelijk echt vlug zal gaan ( zijn zus is zwanger )... Ik hoop dat als ik me een beetje beter voel, de focus een beetje verlegt kan worden en ik niet continue bezig ben met het zwanger zijn... Nu lig ik hele dagen op bed als een vaatdoek. Niet echt bevorderlijk, want ja.... Ik heb nog minstens 32 weken te gaan
de eerste 12 weken kropen voorbij, daarna ging het allemaal wel vrij vlot. Maar nu pfff wat duurt het lang! ik ben blij als het zover is! Maar dat komt ook door dat ik slecht slaap en veel pijn heb wegens BI.
Bij onze eerste kropen de dagen voorbij. De eerste maanden had ik veel klachten, was erg misselijk en hield weinig eten binnen. Daarnaast was ik elke dag alleen maar bezig met de baby en de ontwikkeling. Ik kon niet wachten tot het zover was en vond 9 maanden echt veeeeel te lang! Deze keer gaat het tot nu toe ontzettend snel! Minder klachten, bijna niet misselijk geweest en druk druk druk met onze dochter en de alledaagse dingen. Voordat ik het besef is er weer een week voorbij. En wist ik vorige keer tot op de dag nauwkeurig hoe ver ik was, deze keer moet ik echt even nadenken! Ik moet wel zeggen dat de 9 maanden de vorige keer achteraf zijn voorbij gevlogen. Net als het 1e jaar... en nu bijna het 2e jaar haha.
tot een week of 25 ging het niet supersnel, gewoon... maar nu de laatste 10 weken ofzo schiet het voorbij (ondanks dat ik erg veel pijn heb van mn BI) het is eigenlijk zo dat ik aan het begin van de week wel denk, pff drukke week, of jeetje, weer een week dat mannetje aan het werk is en ik thuis zit, maar aan het eind van de week denk ik standaard, huh is het nu al weer weekend
Ik vond de eerste weken ook erg langzaam gaan. Misschien inderdaad omdat ik me ook erg slecht voelde, hele dag door spugen en zooo ontzettend moe! Nu voel ik me lichamelijk beter en houd ik het niet meer per dag bij. Het lijkt dan sneller te gaan. Wel valt me op dat de laatste 2 weken weinig verandering zit aan de buitenkant van mijn buik. Ik het begin groeide het allemaal erg snel, nu krijg ik vaker de opmerking of ik echt al o de helft zit en dat je toch bijna niets ziet. gelukkig voel ik het van binnen wel goed dus dat stelt me gerust. Maar ook ik ben erg ongeduldig en zou graag al op het eind zitten omdat ik gewoon te nieuwsgierig ben naar de bevalling en naar hoe onze kleine meidd eruit ziet. Aangezien iedereen met kinderen me adviseert om ervan te genieten omdat het allemaal zo snel gaat probeer ik dat natuurlijk wel te doen. dus voor het slapen gaan even concentreren op mn buik en dan meld onze kleine meid zich weer zo bijzonder!!!
Als ik nu terug kijk is de tijd omgevlogen. Tussentijds zou ik zeggen van niet maar nu ben alweer bijna 35 weken.
Dit herken ik dus ..Ben er ook zo mee bezig. Ik zit momenteel thuis en zal voor mijn bevalling ook niet meer aan het werk gaan misschien dat het daarom ook zo lang duurt voor mijn gevoel.
Ik vind het verschrikkelijk snel gaan. Maar als ik nu ga kijken, dat we over twee en halve week de 20 weken echo hebben, dan lijkt het erg lang te duren, maar afgelopen vrijdag dacht ik nog : Veels te lang.... nu valt het nog wel mee. Maar het is nog steeds lang wachten.