Oke, beter laat dan nooit heb ook ik eindelijk mijn rijbewijs behaald deze week. Nog net op de valreep voor de bevalling, wel zo fijn met 3 kindjes straks. Was met 1 of 2 kindjes (of toen ik nog geen kindjes had) ook al fijn geweest, maar niet eerder aan begonnen. Nu kon ik 2 dagen geleden mijn rijbewijs ophalen en natuurlijk 's avonds meteen met mijn man de auto in gestapt. Ik heb rijles gehad in een schakel auto. Wij hebben zelf een elektrische auto waarbij alles geregeld wordt met een hendel bij het stuur, dus dit is natuurlijk weer helemaal anders. Heb opzich geen moeite met de bediening van de auto, vind een automaat rijden eigenlijk wel makkelijker dan schakel.. maar dat alleen op de weg zijn vind ik wel nog spannend. Vandaag reed ik rond half 5 door het centrum, wat dus vrij druk was, al wonen we niet in een hele grote drukke stad. Op de terugweg zei ik tegen mijn man: jij rijdt maar even.. want we moesten ook nog naar andere plekken en zag dat niet per se zitten met 2 kindjes achterin en de drukte op de weg. Aan de andere kant wil ik ook niet mezelf in de weg gaan zitten en dat ik straks niet ga rijden omdat het druk op de weg is. Ook parkeren met deze auto moet ik erg aan wennen, ondanks alle hulp die de auto biedt. Hij is gewoon een stuk groter dan de lesauto waar ik in reed. Dus vandaag wilde ik ook naar de winkel gaan, maar doordat ik 'm dan op een overvolle parkeerplaats kwijt zou moeten kunnen, houdt t mij toch een beetje tegen. Ik weet het.. ik heb mijn rijbewijs pas net, dus ik geef mezelf ook wel tijd. Maar ik ben benieuwd hoe dit bij andere ging. Vonden jullie het ook spannend? Hoelang duurde die fase? Hield je rekening in begin met of je daar eventueel wel zou kunnen parkeren bijvoorbeeld?
Ja het wordt makkelijker maar....ik haat parkeren nog steeds. Ik heb laatst mijn man nog gebeld omdat ik mijzelf vast had gezet (en in paniek verkeerd stuurde blijkbaar). Ik rij nog liever om en dan maar stuk lopen dan dat ik strak moet fileparkeren. Maar ik doe t wel gewoon. Ik zie t daar wel er is altijd wel ergens een plekje. Dan maar soms wat verder lopen. We hebben een 7 zitter en die is lang. Onze vorige auto vond ik echt fijner. Maar...het rijden? Daar heb ik echt met tijd geen enkele probleem meer mee. Donker, regen, onbekende plek? Maakt mij echt niets meer uit ook niet met 3 achterin! Dat is echt met gewoon doen en die kilometers maken helemaal goedgekomen.
Ik heb mijn rijbewijs ruim 20 jaar en ik denk nog steeds geregeld na over parkeren. En ik loop inderdaad met enige regelmaat wat verder als er ergens een ruimere of anderszins fijnere parkeerplek is. Rijden is kilometers maken en dat begint eigenlijk pas nadat je je rijbewijs hebt en het zelfstandig moet doen. Heel normaal volgens mij als je in het begin wat nerveus bent ed. Doordat ik nadat ik mijn rijbewijs had gehaald op een gegeven moment weinig reed, werd het steeds ‘groter’ en spannender ed. Door veel te rijden (in eerste instantie heel vaak hetzelfde stuk) ging het steeds makkelijker. En nu rijd ik vrijwel alles, alleen bv. Charles de Gaulle in Parijs weiger ik principieel.
Ja het wordt echt makkelijker. Ik heb mijn rijbewijs komende Juli 13 jaar. Lessen was in een luxe Audi a3 met allerlei opties en mijn eerste auto was een oude Peugeot 306. Opeens reed ik veel te dicht langs spiegels, stuurde veel te wijd door een bocht etc. Als ik naar mijn moeder ging die woonde in een straat waar je moet fileparkeren als je pech had en het druk was. Als dat zo was zag ze mij zo 5x langsrijden op zoek naar een plek omdat ik dus echt niet ging file parkeren (terwijl dat tijdens lessen altijd goed lukte). Parkeren bij een winkelcentrum? Helemaal achteraan waar veel plek was. Snelweg rijden? Liever niet en als het echt moest dan zat ik zo verstijfd achter het stuur dat ik erna gewoon nekpijn had. En dan met 80 achter een vrachtwagen blijven rijden. En nu? Fileparkeren is nog steeds niet mijn ding en doe ik dus ook niet Maar verder parkeer ik overal. Snelweg is geen enkel probleem meer; rij zo naar Zwolle, Nijmegen noem maar op (vanuit Eindhoven). En haal nu ook gewoon in haha. Ik vond het in het begin echt net alsof ik nooit lessen had gehad. Vooral juist wel blijven rijden, dan wordt het steeds makkelijker!
Ja hoor. De eerste keren ga je met klotsende oksels, maar dat wordt snel minder. 26 jaar geleden precies dat ik mijn rijbewijs haalde en wat vond ik het eng. Maar we zeggen maar zo: Je hebt je rijbewijs niet bij een pakje boter gekregen, maar er flink voor moeten leren en oefenen. Je kunt het dus! Misschien wel fijn om de eerste keren zonder kinderen te rijden om niet afgeleid te worden, maar ga het wel echt zelf doen. Ook als je het eng vind, want je leert door te doen en je leert de auto kennen.
Ja door te doen wordt het echt makkelijker. Ik heb mijn rijbewijs nu bijna 30 jaar. Elke auto is eerst weer even wennen maar het went snel. Ook parkeren weent! Ik woon aan een drukke weg en parkeer tegenwoordig met gemak de auto in, vooruit, achteruit, file parkeren. Ik rij in het buitenland, in huurauto's, nu ook op weg naar wintersport. Maar blijf het wel doen, dat auto rijden. Wat hiervoor al werd gezegd, het is een kwestie van kilometers maken. Maar bovenal: wat super goed van je dat je je rijbewijs nu nog gehaald hebt!
Ja hoor, dat is echt een kwestie van wennen aan de auto. Ik,weet nog goed dat ik de eerste keer in de automaat mijn vader stapte toen ik,het rijbewijs had gehaald. Ik had les gehad in een auto met stuurbekrachtiging en de auto van mijn vader had dat niet (dit was 28 jaar geleden). Moest ik op een drukke weg naar links afslaan, toen heb ik even lopen hannesen om de bocht goed gemaakt te krijgen. Maar daar was ik dus wel snel aan gewend. Fileparkeren is ook niet mijn hobby.
Er zijn genoeg mensen die al lang een rijbewijs hebben die bepaalde plekken om te parkeren overslaan omdat ze het niet kunnen of durven. Niet raar dus! Wel denk ik persoonlijk dat je het juist moet oefenen en dan komt het heus goed. Daarnaast zei mijn instructeur vroeger altijd; waarom het jezelf moeilijk maken als het ook makkelijk kan door 3 meter verderop bijv een ander plekje te vinden? Zelf vermeed ik heel lang parkeergarages ivm hellingproef. Heb dat één keer zo verneukt omdat er een hek nog open moest gaan in zo'n garage, dat ik jaren dacht; laat maar! Ben het flink gaan oefenen en kom tot de conclusie dat het geen reet voorstelt alleen in de bergen rijden zou ik dan bijvoorbeeld nooit doen, want daar is zeg maar wel een ravijn Kortom, het wordt makkelijker, maar ga het ook wel aan zou mijn advies zijn.
Ja hoor! Ik heb al ruim 20 jaar mijn rijbewijs. Ik rijd overal heen, heb ook heel lang fikse woon en werkafstanden gehad maar ik heb nog steeds een hekel aan: - in steden (met name onbekende of drukke) rijden - parkeren (ga ik op onbekende plekken altijd even opzoeken waar en hoe het kan. Niet in ons dorp wel als ik ergens heen ga) - in een andere auto dan mijn mini auto rijden (we hebben ook een 7 zitter en met name parkeren met dat ding vind ik vreselijk!!) Ik doe alles wel gewoon altijd want het moet me niet beperken. Al laat ik met liefde mijn man zoveel mogelijk rijden naar onbekende plekken of de ring van Parijs (Nu gebeurd dat sowieso want mijn man is een top chauffeur en mijn ogen vallen vaak dicht bij lange afstanden ) Maar lang verhaal kort: het wordt echt beter door het veel te doen maar het is mogelijk dat je bepaalde dingen altijd wat lastig blijft vinden,
Ik heb na 8 jaar rijangst mijn rijbewijs gehaald, nu bijna 3 jaar terug. De eerste 6 maanden waren heftig wennen maar ik heb dus bijna nooit toegegeven aan de angst die ik had voor bijv. snelwegen, parkeren, spitsuren etc. Nog steeds vind ik grote steden niet heel fijn en parkeren is niet mijn hobby. Maar ik trek me niets aan van anderen en als het niet in 1 keer lukt maakt het me ook geen reet meer uit. Ook snelheid is geen probleem meer, dat was wel echt een pre (Duitse snelwegen enzo ). Enige tip wat ik mee kan geven is probeer ook vaak alleen te rijden (sowieso zonder man naast je en het liefst ook zonder kinderen) en laat je niet lijden door angst. Parkeren lukt ook wel paar meter verderop en 80 op de rechter rijstrook op de snelweg is nou geen drama in Nederland. Ken je grenzen, laat je niet opjutten en het komt helemaal goed.
Toen ik mijn rijbewijs net had durfde ik niet te rijden Dus ik vind wat jij nu doet al heel wat Mijn ouders hebben me weer op rijles gezet (toen ik dus al m'n rijbewijs had), maar ik bleef enorm bang om zonder instructeur te rijden. Tot ik een baan kreeg met auto... Toen begon ik pas echt met rijden. En nu rijd ik overal naartoe zonder problemen en parkeer ik de auto zonder moeite op ieder plekje. Oftewel, ja het wordt allemaal veel makkelijker naarmate je meer rijervaring op doet! Veel kilometers maken is het belangrijkste.
Het wordt zeker makkelijker. In het begin reed ik vooral in de stad en vond ik snelweg rijden heel spannend. Toen ik mijn man leerde kennen 130km woonachtig van mij moest ik wel en toen kwam ik pas overal. De meer je het doet des te beter wordt je rij ervaring. Nu rij en parkeer ik overal ook in het buitenland maakt me allemaal niks uit maar herken zeker het gevoel van in het begin met rijden. Zijn ook zoveel dingen waar je op moet letten dat kost veel concentratie en energie.
Zoals iedereen hierboven al zegt “het wordt makkelijker”. Geef het tijd. Het helpt je ook niet echt dat jullie eigen auto groter is en anders schakelt. Dat is extra wennen. Blijven rijden. Dat is het belangrijkste. En het liefst dagelijks of een groot aantal keren per week de eerste tijd.
Ja, echt een kwestie van oefenen en ervaring op doen. Het is gewoon vermoeiend in het begin, omdat het nog niet zo geautomatiseerd is. Ik zocht wel echt die situaties op, maar in het begin op rustigere momenten, dus buiten de spits enz.
Op het begin is het altijd wennen. Zo veel mogelijk gaan rijden en ervaring op doen. ik heb inmiddels 12 jaar mijn rijbewijs en stap met gemak over van schakel naar automaat en van een kleine auto (picanto bijv) naar een grote bus. Parkeren ook totaal geen moeite mee.
Dit had mijn zus ook, heb zo gelachen hoe ze aan dat stuur aan het trekken was , gelukkig hadden we snel daarna een andere auto. @ts het is heel normaal dat het nu nog zo spannend is. Echt rijden leer je pas als je je rijbewijs hebt, dus ga lekker veel weg met de auto en ga oefenen met parkeren op rustige en ruime plekken dan komt het echt goed. Ik parkeer zelf ook liever iets verder als daar meer ruimte is, heb je ook minder kans dat een ander z’n deur in die van jou komt. 2 jaar geleden hebben we een caravan gekocht, daar rij ik ook mee, had ik 10 jaar geleden ook niet bedacht.
Ik heb mijn rijbewijs pas anderhalf jaar, 2 maanden voor de geboorte van de jonste gehaald. Rijlessen heb ik altijd vreselijk gevonden, maar met drie kinderen leek een rijbewijs me wel zo handig. Nog steeds rij ik niet heel graag, maar het wordt wel makkelijker ja. Snelweg doe ik soms nog steeds wel met geknepen billen, maar ook dat gaat steeds beter. Wat parkeren betreft, zolang ik niet hoef te fileparkeren gaat dat ook prima en tot nu toe is dat nog niet het geval geweest
Wij rijden ook dezelfde auto als ts en het is een enorme bak en alles is anders dan een gewone auto, dus ik snap wel waar dit vandaan komt. Zelfs de ruitenwissers bediening is anders. Maar... het is een auto en je moet gewoon km's maken en oefenen oefenen en oefenen. Het papiertje geeft aan dat je auto kan rijden, de ervaring krijg je door te doen.
Wat het vaak ook een beetje is (vond ik) is dat autorijden nog geen automatisme is. Je moet nog overal bij nadenken. Hoe meer je het doet, hoe meer 'automatisch' het gaat. In het begin had ik de autoradio niet eens aan want dan kon ik me niet goed concentreren haha. Ik ging van een audi a3 diesel leswagen naar een suzuki alto benzine. Die was een heel stuk kleiner maar dat was ook enorm wennen. Het word echt beter