Marisha het is zeker niet de bedoeling om je depri ervan te laten voelen. Het is gewoon anders.....hoe moet ik het goed omschrijven. Tuurlijk ben je harstikke blij als je zolang geknokt hebt....die droom komt uit! Maar in eerste instantie denk je dat je alleen maar heel gelukkig bent...al die ellende van de afgelopen tijd is voorbij.....maar nu breekt er gewoon ook een tijd aan van verwerking van die afgelopen tijd....de spanning komt los (en tuurlijk er komt wel weer de nodige spanning bij...onzekerheid blijft toch...dat heeft ieder wel). Maar, tenminste ik, maar ook ook meerderen die ik spreek merken dat het allemaal toch meer impact heeft gehad en ook best nog wel de nodige tijd kost om dit een plaatsje te geven. Maar zie het niethelemaal zo donker hoor......ben echt supergelukkig en voel me (ondanks de zware weg er naartoe) nog steeds erg bevoorrecht dat ik dit mee mag maken (en ik hoop toch echt dat velen zullen volgen). Het is soms ook lastig uit te leggen aan een ander hoe je dat voelt..en daarmee maakt het het soms ook lastiger voor een 'buitenstaander' om dit te begrijpen. Groetjes, Eva.
Het verwerkingsproces komt, maar aan de andere kant staat je ook iets heel moois te wachten. Dat maakt het verwerken iets makkelijker. Dus niet vrezen Marisha. Je moet het verwerken, maar je ziet een uitweg.
Ik denk ook niet dat je meer geniet dan een ander, ik denk wel dat je misschien bewuster bent van het wonder van een zwangerschap. Je ziet het niet als iets vanzelfsprekends denk ik. Het ligt er maar aan hoeveel 'impact' het zwanger worden heeft gehad, maar het is vaak wel wat lengte betreft dat wanneer je ergens midden in zit het langer lijkt te duren dan dat je er achteraf op terug kijkt, maar dat is met alles, niet alleen met zwanger worden.
Ik denk dat ik ook minder zal genieten van de zwangerschap, dan iemand die zonder problemen zwanger is geworden. Er is teveel aan vooraf gegaan en na 2 MK is de angst of een derde keer wel goed zal gaan levensgroot. Dus als ik zwanger blijk te zijn zal ik enerzijds een gat in de lucht springen maar van de andere kant mezelf ook willen beschermen tegen de kans dat het eventueel weer niet goed zou kunnen aflopen. Onbevangen genieten van een zwangerschap zal er zeker de eerste maanden bij ons niet in zitten. Maar als alles dan eenmaal goed blijkt te zijn en de kritische datum is gepasseerd, dan ga ik denk ik helemaal los !
Ik denk dat het er ook veel mee te maken heeft hoe lang je bent bezig geweest om zwanger te worden en hoe je het ervaren hebt. Vooral dat laatste is denk ik belangrijk. Ik ben na 8 maanden stoppen met de pil naar de gynaecoloog gegaan, omdat ik niet ongesteld werd. Toen maakte ik me nog helemaal niet druk eigenlijk. Na 9 maanden ziekenhuis waren we toch onverwachts zwanger, het is opeens zo snel gegaan, niemand, ook de gyn, had het zo snel verwacht! De periode van het ziekenhuis in/ziekenhuis uit was ik eigenlijk heel erg snel 'vergeten', ik heb er in ieder geval geen last van gehad, terwijl ik het tijdens de behandelingen wel erg moeilijk heb gehad, vooral die onzekerheid of het ooit wel zou lukken om zwanger te worden. Wel ben ik altijd bang geweest dat het mis zou gaan, nu is die angst iets minder omdat ons kindje levensvatbaar is, maar met een onverwacht doodgeboren kindje in de familie (en daarna gelukkig 3 gezonde kinderen) ben ik pas helemaal gerust als we ons kindje levend en wel in onze armen kunnen houden... Ik hoor in mijn omgeving wel dat mensen het vanzelfsprekend vinden om snel zwanger te worden, en het daardoor ook minder lijken te waarderen. Daar heb ik het dus wel heel moeillijk mee. Ik vind het dus niet zo vanzelfsprekend, het is een wonder om zwanger te raken en in mijn geval, zo snel na een behandeling die nog niet vaak wordt toegepast (volgens mij zijn er zo'n 6 meiden hier op het forum die die behandeling hebben gehad). Ik besef dat ik zoveel geluk heb gehad en ben daar eeuwig dankbaar voor. Laatst in het ziekenhuis zag ik mijn gynaecoloog voorbij snellen, kreeg spontaan tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel, ben zo dankbaar wat hij voor ons heeft kunnen doen. Zonder zijn gouden handjes was ik misschien nog wel niet zwanger geweest. Liefs, Snoopy
wauw snoopie, mooi gezegd hoor! Heerlijk dat je na de behandeling zo snel zwanger bent geworden! Morgen naar de vk voor een echo? Veel plezier en geniet nog even van de laatste loodjes!
Nee hoor, morgen doodgewone controle van hooguit 10 minuten Maar toch altijd wel weer spannend of alles goed is, mijn bloeddruk is jarenlang aan de hoge kant geweest, dus ik hoop altijd maar weer dat mijn bloeddruk netjes is. Tot nu toe erg netjes, zeker gezien de drukte af en toe op mijn werk.