Hoe corrigeer ik mijn peuter? Hij neemt alle concequenties namelijk voor lief. Als ik bijv zeg als je dat nog een keer doet mag je dit of dat niet of pak ik het af, komt hij 't zelf al naar me brengen of zegt oké. Naast de kast hebben we een strafplekje. Ook dat is niet interessant Hij blijft braaf zitten en kijkt me dan grijnzend aan. Ik ga bij hem zitten en zeg je zit hier omdat... En hij zegt ja. Mag ik nu spelen? Hij snapt het dondersgoed maar heeft op het moment schijt aan elke vorm van corrigeren. Heel erg boos in de zinvan zijn naam en hard zeggen dat ik heel boos ben omdat..... Maakt soms wel wat indruk, maar vaak ook niet Het is zo een gevoelig makkelijk mannetje verder maar als hij zo een bui heeft maakt het hem allemaal niet uit en doet hij precies waar hij zelf zin in heeft... Zucht hoe kan zo een leuk mannetje je zo frusterend Haha. Het is een fase maar jullie hebben vast tips
Al eens gehoord van onvoorwaardelijk ouderschap? Helpt je je kindje beter begrijpen en met de situatie om te gaan op een heel kindvriendelijke manier. ( pik eruit wat voor jullie werkt, sommige dingen passen niet bij ons, andere dingen heel goed)
Straffen ben ik niet zo van. Zeker bij kleintjes dient het wat mij betreft het doet niet. Een consequentie moet imo ook passend zijn bij het ongewenste gedrag. Ik weer niet precies wat hij allemaal uitspookt maar als hij bv met stiften op de tafel kleurt gaan de stiften weg.
Frustrerend. Het is inderdaad een faaaaaaase. Adem in - adem uit. Ik denk dat je al goed bezig bent door te benoemen wat het gevolg is als hij doorgaat met iets wat je niet wilt. Ik weet niet of je het al doet, maar vertel er ook meteen bij wat wel mag. Dus: je mag niet met je autootjes op tafel slaan, je mag er wel mee op het kleed rijden. Als hij doorgaat: Ik wil dat je nu met je autootjes op het kleed gaat rijden, want anders pak ik ze af. En dan het belangrijkste: zeg wat je doet en doe wat je zegt. Dus als hij doorgaat, pak je die auto's ook echt af. Elke keer opnieuw. Ook al denk je "AAAARRRRGGGGHHHHHHHH ALWEEEEEERRRRRR!!!!" Adem in - adem uit, het is een faaaaaase. En herhaal. Het is echt dodelijk vermoeiend en soms heel frustrerend. Maar ik ben er heilig van overtuigd dat dit de leeftijd is waarin het belangrijkste deel van de opvoeding plaatsvindt. Dit is de periode dat ze òf leren dat ze zich aan de regels van papa en mama moeten houden òf dat ze leren dat papa en mama het na een paar keer vanzelf opgeven en ze hun eigen gang kunnen gaan. Hoe leren kinderen van nature? Door te onderzoeken. Net zoals ze keer op keer water door een trechtertje gieten in een bad. Of eindeloos met diezelfde blokjes bezig zijn. Iets doen en kijken wat er gebeurd. En dat steeds maar weer herhalen om te kijken of er steeds hetzelfde gebeurd. Door die herhaling onthouden ze het. Zo moet je dat uitproberen met 'stoute' dingen doen ook zien. Jij wordt er moedeloos van, want je denkt "na de eerste, tweede, derde, vierde keer weet je het toch?" Nope. Houd vol: vertel waarom iets niet mag en leg uit wat je dan wel goed vindt. Overleg eventueel over een alternatief. Waarschuw wat er gebeurt als hij doorgaat met hetgeen niet mag. Voer dat ook consequent uit, elke keer opnieuw. En houd vol!
Negatieve manier om aandacht vragen. Probeer eens quility time, daar kan het ook een schreeuw om zijn
Ik zet dr hier ook al op de deurmat hoor en ga er dan zelf nu nog bij zitten, we zijn net begonnen aangezien ze bijdehand genoeg is maar ze is net 2 dus ik verwacht ook geen wereldwonderen maar wil wel de basis gaan leggen. Als ze iets doet wat niet mag, consequent corrigeren. Gaat ze bijv brutaal op dr stoel staan ipv zitten (met van die boef ogen) zeg ik dat ze moet gaan zitten op dr billen (dat snapt ze dondersgoed) kijkt ze me vol brutaal aan, krijgt ze 3 tellen. Meestal zit ze bij 2, heb tot nu toe 2x gehad dat ik dr daarmee op de mat moest zetten. Is ze even uit de situatie (al snapt ze er nog geen bal van). We zijn hier echt nog aan t opbouwen dus t gaat er hier puur om dat als ze iets doet wat niet mag er een gevolg aan zit. Daarna knuffel en hopla spelen weer, en dan gaat ze wel netjes zitten en kijkt ze echt of ik zie dat ze netjes gaat zitten en krijgt ze daarvoor ook een compliment. Ze staat vaak genoeg in de spotlights, we hebben echt quality time momenten dat we samen knutselen, dansen, gek doen en spelen. Ze mag ontzettend veel maar sommige dingen absoluut niet. Maar t is een boefje, dat heeft ze van mij dus we moeten een beetje de boel temmen.
Ja, het is zo lastig. Ik vind m'n tijd met de kinderen zo leuk en gezellig. En dan ineens komt 't duiveltje In hem naar boven en dan is hij niet voor rede vatbaar... Haha. Hij heeft op z'n eigen peuter manier gewoon schijnt aan wat ik zeg op zo een moment. Ik ben wel concequent naar hem toe en mijn man ook. Soms is bepaald gedrag ook ineens over ondanks zijn houding en komt het dus toch w over, maar ik vind het gewoon lastig als hij zo doet. En soms kan ik ook maar met moeite rustig blijven. Hij voelt dat denk ik ook aan en probeert me uit. En tegelijkertijd moet ik soms gewoon eigenlijk keihard lachen, als daar een wurm van 15 kg met z'n armen over elkaar me boos staat aan te kijken Opvoeden... Zucht. Quality time (wat een rotwoord toch haha) hebben we genoeg. Als z'n broertje slaapt doen we vaak dingen samen en samen naar 't zwembad, boodschappen doen, fietsen, speeltuin...