Ben 21.00 uur bevallen middels een ks, om 23 uur belde m'n man mijn en zijn ouders. Zijn ouders kwamen de volgende ochtend tijdens het bezoekuur en mijn ouders konden vanwege gezondheidsproblemen pas na drie dagen komen. We mochten na 5 dagen ziekenhuis naar huis en hebben daar het kraambezoek de eerste week op een laag pitje gezet, adrealine boost was uitgewerkt bij me We hadden vooraf niet echt afspraken hierover maar vond het een prima scenario zo...
Ik ben bij de eerste om 6 uur smorgens thuis bevallen en daarna in het ziekenhuis gehecht. Tijdens het wachten op het hechten hebben we de naaste familie (ouders, schoonouders, zussen) gebeld en aangegeven dat ze eind van de middag langs mochten komen (de meesten wonen ook ver weg dus verwachtte ze niet gelijk na de geboorte aan mijn bed. ouders, schoonouders en enkele zussen kwamen die dag even, de rest later in de kraamweek. In de kraamweek hadden we ook alleen visite in de middag (vriend was vrij), zodat we de ochtend hadden om rustig op te starten, daarna tijd om even te rusten en na de visite nog de avond om even lekker met ons 3tjes te zijn. Als mensen vroegen of ze nog iets voor ons konden doen vroegen we of ze boodschappen of avondeten mee wilden nemen zodat we niet zelf hoefden te koken. Dit beviel ons prima, denk dat we het nu ongeveer weer zo gaan doen. Dus zodra de echte bevalling klaar is Y ophalen, even een paar uur met ons gezinnetje en dan 1 bezoekmoment op de dag.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen ('s nachts ) Een half uur - of een uur, dat kan ook - daarna heeft mijn partner zijn ouders gebeld. Daarna mochten we in het ziekenhuis nog even douchen en wat bijslapen. Rond half tien die ochtend mochten we naar huis toe en waren mijn schoonouders het huis aan het versieren. Er hing een ooienvaar, slingers, ballonnen en er stond een heerlijke grote bos bloemen. Ze wilden weggaan voordat we thuis kwamen, maar ik vond het een heerlijke verrassing. Ze waren hartstikke welkom. Ze kwamen later die dag nog een keer terug met de allereerste gezinsfoto en biefstuk, hahahaha. Heerlijk! Voor de rest kwamen mijn partners broertje en zusjes als eerste (ik weet niet meer of dat dezelfde dag of de dag daarna was). Dat vond ik wat minder, maar ik was veel te moe om me daar druk om te maken, want na een half uurtje ofzo waren ze weer weg. Dus dat was gewoon chill. Even snel kindje kijken, feliciteren, foto-sessie, beschuit met muisjes en hupsakee, weg waren ze weer. Pas vanaf dag 3 of dag 4 kwamen schoon-opa en oma, enkele tantes en that's it. En dat vond ik meer dan prima. Mijn vrienden kwamen het eind van de week/week daarop. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn kraamtijd heerlijk vond met die rust Als ik het over kon doen - zou ik het zo weer doen; een tweede keer. Het is ons kind, geen circusattractie. Het liefst zou ik een muur van 18 meter hoog en 2 meter dik beton om mijn huis heen zetten. Zo kwetsbaar voelde ik mij met mijn kleine mannetje. Ik wilde eigenlijk niemand in mijn buurt hebben die ook maar enigszins een onvertogen woord zei of in de weg stond of teveel was. En dat is helemaal gelukt!
Alleen ouders en schoonouders, broers en zussen, verder had ik daar geen behoefte aan eigenlijk. Het is vandaag 3 weken geleden en sinds een paar dagen heb ik pas zoiets van: ja gezellig. Daarvoor had ik er gewoon echt geen zin in.
Ik dacht voor de geboorte van mijn eerste ook over zulke zaken maar uiteindelijk waren mijn moeder en schoonouders reeds daar toen ik nog niet bevallen was (bevalling in het ziekenhuis) en toen ik net op de kamer was kwamen ze al binnen. En eerlijk....ik heb me al die tijd voor niets zorgen hierover gemaakt. Het kon me eerlijk gezegd niet schelen en vond het net leuk dat ze er waren. Kon ik met trots mijn mooie zoon onmiddellijk laten zien...
08.17 bevallen, schoonvader heeft ons opgehaald om 13.00 uur uit zh, ivm ambu hadden we geen eigen vervoer, en verwacht bij thuiskomst was huis versierd, en opgeruimd en zaten so, schoonzusjes en mijn moeder er, ik vond wel fijn eigenlijk
Ik lag apetrots in dat bed! Om 2 uur midden in de nacht zijn mijn ouders langs geweest en de volgende dag mijn ouders nog eens en die hadden mijn zusje en twee oma's meegenomen. Ik vond het gezellig maar de verpleging jaagde ze weg. Mochten maar twee per keer. Begrijpelijk natuurlijk. Toen we letterlijk vijf minuten thuis waren waten mijn zwager en zijn gezin er al en waren erbij toen mijn zoontje voor het eerst verschoond werd door mijn man en even schone kleertjes aan, temperaturen etc met de kraamverzorgster erbij. Stonden ze vooraan met de fototoestellen Ik vond het totaal niet vervelend. Na twee weken af en aan visite werd ik het trouwens wel echt zat hoor.
Ik ben om 1:11 uur 's nachts in het ziekenhuis bevallen en wij hebben tot de volgende ochtend gewacht met bellen. Dit hadden we ook zo afgesproken samen. We zeiden tegen de familie dat ze vanaf 10:00 uur mochten komen zodat ik nog kon voeden en douchen. Mijn ouders en schoonouders zijn 's morgens gekomen, mijn zus 's middags en mijn zwager en grootouders 's avonds. De volgende dag ben ik ondanks de keizersnede al naar huis gegaan. Het ging erg goed maar we kregen wel het advies om het bezoek te beperken tot één visite per dag. Dit beviel prima en dat hebben we nog een paar weken zo gehouden. We wilden ook niet iedere dag bezoek. In de kraamweek hebben we ook geen kinderen laten komen, dat vonden we te druk. Wij gingen dus vooral voor rust maar je moet echt doen wat je zelf het prettigst vindt. Jullie moeten je er goed bij voelen en de rest moet zich aanpassen.
Ik zit met de zelfde gedachten. Ik ben eind november uitgerekent en maak me daar nu al druk over. (Wat niet zou moeten) ik ben heel slecht in het aangeven van mijn grenzen en voel me snel verplicht te doen wat mensen van mij verwachte voornamelijk mijn schoonmoeder luistert slecht naar mijn wensen en wanneer ik niet het antwoord geef wat ze verwacht speelt ze op mijn gevoel. Ik.weet wat ik wil. Eerst tijd om met z'n 3en te genieten en daarna komt de visite wel. Ik wil absoluut niet dat mijn mooie meisje als een kermis attractie van arm naar arm gaat. Maar ik weet nu al dat ik boze gezichten krijg als ik zeg, liever niet. Hopelijk kan de kraamzorg mij hier in ondersteunen
Mijn moeder en tante waren bij de bevalling (en mijn man natuurlijk) Dus die hebben hem wel gezien. Daarna moest hij naar de couv dus mocht er pas na 2 dagen visite bij. Ze hebben wel vanuit de gang naar hem gekeken☺️
Bij onze eerste hadden we beiden ouders er na een uurtje bij. Daarbij wilde ik graag dat mijn broer ook kwam aangezien ons zoontje naar hem vernoemd werd, vriendin kwam ook mee. Er werd gevraagd of de zus van man ook mee mocht komen, ik wilde geen nee zeggen omdat mijn broer ook erbij was, dus die kwam ook met man. Dit was heel bijzonder allemaal en heel fijn, maar bij de volgende alleen beide ouders. Ik vond het achteraf gezien wel heel erg druk.
Na de eerste bevalling voelde ik me ook een soort van verplicht om iedereen te laten komen. Als ik nu foto's terug kijk van de dag dat de oudste geboren werd dan zie ik mezelf daarop als een halve zombie terwijl ondertussen de huiskamer vol mensen zit... de helft van de avond is langs me heen gegaan! De tweede keer was ik al iets terughoudender maar nog steeds had ik het idee dat ik geen nee kon zeggen. En dus zat de woonkamer weer vol. Deze derde keer gaan we het anders doen! Ik hoop dat ik beval op een tijdstip dat de grote zussen slapen of dat ze op school en het kdv zijn. En na de bevalling gaan we eerst lekker met ons gezinnetje genieten! Op de één of andere manier wil ik na de bevallingen wel altijd graag mijn moeder en zus om me heen (waar ik me vorige keren wat schuldig over voelde ten opzichte van anderen en dus iedereen maar uitnodigde). Dit keer ga ik me nergens schuldig over voelen. Ik ga (na het genieten met ons gezinnetje) gewoon heel duidelijk een berichtje doen dat de kleine er is en bij hun twee aangeven dat ze heel erg welkomen zijn!
Na de keizersnede toen ik weer op de kamer was opa's en oma's gebeld en die kwamen meteen. S.zus en zwager zijn Savonds geweest met hun 2 kinderen.
Ik moet er nog eens goed over nadenken hoe we het hier gaan doen. Na mijn 1e bevalling hebben we direct gebeld, en een paar uur later stonden ze aan mn bed. Mn dochter mocht de 1e 3 dagen niet door iemand anders vastgehouden worden ivm vacuümpomp, en voor ik het wist had schoonmoeder haar al gepakt ook al hadden we het aangegeven en maar foto's flitsen steeds... Toen ik een paar uur later naar huis mocht en ik goed en wel even op de bank lag (ik had 48 uur niet geslapen) zaten ze er weer. De kraamhulp wou me helpen met de bv en verzocht ze om even naar een andere ruimte te gaan, maar daarop kregen we het antwoord dat "ik daaraan maar moest wennen dat er mensen aanwezig zijn bij het voeden".. Toen me werd medegedeeld dat ze de volgende dag direct zouden komen om een fotoshoot te maken van mn dochter, neefje en nichtje samen ben ik (en vriend) geknapt Dat ging dus niet gebeuren. Van mn eigen ouders heb ik compleet geen last gehad, en ik heb ook ontzettend lieve schoonouders, maar ze waren zo verschrikkelijk opdringerig. Ook mensen meenemen die ik niet ken om haar kleinkind te showen... en ik mn mond maar houden voor de lieve vrede. Maw we gaan het deze keer anders doen
Ik ben 12 dagen geleden bevallen en heb ook echt al die dagen de tijd nodig gehad om me weer een beetje normaal te voelen. Ik had een zware bevalling met op het nippertje geen totaalruptuur, dus heb de eerste 4 dagen niet kunnen lopen. Wij hebben er ook voor gekozen om tot 2 weken te wachten met kraamvisite. Mijn ouders zijn 2 dagen na de bevalling gekomen, waar ik heel erg veel spijt van had want ik voelde me echt niet goed. Maar mn moeder was zo opdringerig dat we het maar toegelaten hadden. Het eerste wat ze zei toen ze binnen kwam was "je ziet er niet uit!" Leuk om te horen als je net 1,5 dag geleden bevallen ben, maar goed. Mijn schoonouders daarentegen waren niet zo opdringerig en zijn pas 7 dagen na de bevalling gekomen omdat ze vonden dat ik maar eerst een beetje moest herstellen. Het is misschien lang, maar voor ons gevoel werkt dit het beste. Bij onze zoon was het vanaf de bevalling drukte drukte en elke dag bezoek. Ik heb dat als heel zwaar ervaren.
Wauw Amaranth, dat je schoonouders mensen meenemen om hun kleinkind te showen, daar valt mijn mond wel even van open. Dat iemand dat lef heeft Wat fijn om al jullie ervaringen te lezen. Ik moet nog bevallen en maak me eerlijk gezegd wel een beetje zorgen over visite. Ik heb geprobeerd mijn man duidelijk te maken dat ik eerst wil kijken hoe het gaat enzo, maar ik heb het idee dat hij zijn ouders en zus eigenlijk niet wil (durft te) weigeren. En die zullen wel meteen op de stoep staan... Mijn moeder wil dat trouwens ook wel, maar die kan ik beter aan Voor de rest hebben we wel een duidelijk plan, de eerste week (misschien twee) rustig aan en enkel naaste familie en een paar goede vrienden. Daarna in ieder geval niet meer dan twee bezoekmomenten per dag en ook niet elke dag bezoek.
Dit keer om half negen 's ochtends bevallen en om half 11 zoiets waren mijn ouders met mijn zusje en de grote broer er. Was prima zo.
Rond 04:00 vliezen gebroken 16 uur spoed keizersnede 17 uur familie gebeld dat kleine geboren is. Volgende dag rond 18 uur eerste visite. Ik moet echt niet gelijk visite om me heen ik wordt daar erg onrustig van...wil eerst rust ff bijkomen en als ik er aan toe ben migen mensen komen. Als een tweede kindje gaat lukken (sowieso keizersnede) wil ik de dag van geboorte alleen man en dochtertje om me heen en de volgende dag visite maar ook niet iedereen te gelijk.