Hai, Ik ben heeeeeeeeel blij dat ik zwanger ben omdat we er lang op hebben moeten wachten, 28 maanden. Het is uiteindelijk met de 4e IUI behandeling gelukt................maar ik vind zwanger zijn wel zwaar. Ik weet dat je klachten kunt hebben maar ik voel me de hele dag zo moe! Ik sleep me de dag door, ik werk full time en kan niet wachten tot de dag voorbij is zodat ik thuis op de bank kan neer ploffen. Daarnaast ben ik ook echt misselijk, overdag gaat het wel maar 's ochtends en 's avonds krijg ik niks door mijn keel. Ik stond vanavond broccoli, kipfiletje en gebakken aardappeltjes klaar te maken en ik kon die lucht niet verdragen. Heb dus uiteindelijk ook niets gegeten. Zit nu de hele tijd te bedenken dat ik wel wat moet eten want ik ben zwanger en dan moet je juist alle goede voedingstoffen binnen krijgen maar het gaat niet. Dan heb je ook nog de onzekerheid van of het allemaal wel goed zit! Heb met 7w3d een echo gehad en toen hebben we een kloppend hartje gezien maar de volgende echo is pas 11 juni. Ben bang dat er in de tussentijd iets mis gaat. Dan lees je ook nog de verhalen op dit forum dat het inderdaad rond de negen weken (zaterdag ben ik 9 weken) mis gegaan is en dat ze daar bij de 12 weken echo pas achter komen. Wordt soms helemaal gek van mezelf.......................jarenlang heb ik gepiekerd of het ooit een keer zou lukken en nu is het zo ver ben ik aan het piekeren of het allemaal wel goed is. Als het niet goed zou zijn dan zou ik toch ook niet zo moe en misselijk zijn en dan vergeet ik ook nog mijn zere (..) (..) aaaaarhg! Mijn vriend is een schat en houd heel veel rekening met mij, het zal voor hem ook niet makkelijk zijn om een sjagerijnige vaatdoek op de bank te hebben zitten maar hij zegt er niks van, de lieverd! Hoop dat ik me over een paar weken beter ga voelen. Het is een heel verhaal geworden maar ik moest het even kwijt. Veel liefs Nataly
Heej Nataly! Iedereen is wel onzeker, vooral de eerste 3 maanden. Ik was ook zo chagerijnig, en me vriend moest het maar allemaal aanhoren (ook zielig). En met dat eten, ik kon ook die geur niet verdragen van het eten, heb toen de eerste weken ook erg weinig gegeten, daarmee ben ik ook eens naar de verloskundige gegaan, en zij vertelde mij, dat je gewoon moet eten waar je op dat moment zin in hebt, en wanneer je er zin in hebt. Liefs Denise
Geen zorgen maken hoor. Dat is natuurlijk makkelijker gezegt dan gedaan. Ik vond de 1e drie maanden ook heel erg spannend. En was af en toe ook wel bang dat het mis kon gaan. Ook heb ik de 1e drie maanden weinig warm gezond eten gehad. En na die tijd geen problemen meer gehad met warm eten. Meid lekker gaan genieten.
Heel herkenbaar Nataly, je mag er best aan toe geven aan de vermoeideid en het niet zin hebben in eten. Ik heb de eerste 12 weken ook weinig kunnen eten en dan die etensluchten, heb van de week pas weer een gehaktbal voor mijn man gemaakt omdat ik het zo goor vond. Eet waar je zin in hebt en wat je lekker vind. En met je werk , ga met je baas praten en vraag of je eerder naar huis mag. Die vermoeidheid gaat na verloop van tijd wel veel beter. De bezorgdheid of alles wel goed gaat in je buik , blijf je wel houden , het wordt wel minder. ga er maar vanuit dat het goed gaat. Dat wachten tussen de echo's duurt dan lang ja. Probeer er toch van te genieten. Ik had er best moeite mee dat ik dan toch zwnager ben geworden en niet meer de wekelijkse bezoekjes naar het zkh moest doen. Het was een omschakeling en een verwerkingsproces en de omgeving snapte dat al helemaal niet. " je bent nu toch zwanger wat is het probleem" . Heel normaal. Straks als je de magische 12 weken grens voorbij bent ga je je vast beter voelen en kan je volop genieten. Sterkte met alles en klagen mag best ook al denk je dat dat niet mag omdat je in de mmm hebt gelopen. Die hormonen die nu door je lijf gieren brengen ook heel wat teweeg.
Hoi Nataly, ik voelde mij precies zo de eerste 15 weken. Het hoort er echt bij. Na een tijdje gaat het echt beter en vergeet je deze tijd heel snel. na week of 15 is mij de omschakeling gekomen. Niet meer moe, niet meer misselijk, alles weer kunnen eten, vol energie. Ben nu 36 weken zwanger maar ben het nog lang niet zat. Komt echt goed! Nog even volhouden. En tjah, die onzekerheid heeft echt iedereen. De kans is echter klein dat het mis gaat. En bedenk wel dat vaker slechte dan goede verhalen op het internet geplaatst worden, vandaar dat het lijkt dat het zo vaak misgaat! Probeer er niet te veel aan te denken. Succes!
Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Ik heb dat inderdaad heel sterk dat we jarenlang bezig zijn geweest en het is nu gelukt dat ik niet moet/mag klagen. Gelukkig ben ik niet de enige. Ik kan ook echt wel genieten als ik samen met mijn vriend op de bank zit en we zitten te fantaseren over de kinderkamer en of het een jongetje of een meisje wordt. Ik weet ook wel dat je hier vaker de slechte verhalen leest dan juist de goede maar het grijpt me dan zo aan en kan ik alleen maar denken dat ik hoop dat dit bij mij niet gaat gebeuren. Nog even volhouden dus en hopelijk is alles goed 11 juni. Veel liefs Nataly
De eerste 12 weken waren in mijn hoofd ok een behoorlijke hel. Je wilt zo super blij zijn maar bent tegelijk zo bang ik moest tussen de eerste en tweede echo 4 weken wachten. De gyn had me de keus gegeven 2 weken of 4 maar ik stoer doe maar over 4 weken. Ik heb toen zo vaak liggen piekeren of het allemaal nog wel goed zat. De vermoeidheid kan je niet anders dan aan toegeven. En wat ik vooral in et begin deed wa mijn man avondeten laten koken en dan beginnen met de groente zodat hetgeen ik binnenkreeg het meeste vitamine bevatte. Je kindje pakt echt wel wat het nodig heeft maar je gaat jezelf al een beetje beter voelen als je wat kan eten. Veel succes en probeer er een beetje van te genieten.
hee nataly Wij zitten in hetzelfde schuitje, ik ben nu ook na de 4de iui zwanger, na 32 maanden. Ik kan er ook nog niet van genieten ben echt heel bang dat het misgaat. Dinsdg hebben we onze eerste echo, ik denk als ik dat heb gezien dat het wat echter wordt. groetjes sjolie
Ik zit in hetzelfde schuitje. Ik ben dan niet gepland zwanger maar ik ben wel heel blij dat ik zwanger ben maar ben aan de andere kant heel bang dat het mis kan gaan.. Ik krijg zelf ook weinig eten binnen op dit moment.. Weet je wat het grappige is? Wij zijn op dezelfde dag uitgerekend! Ik ben ook morgen (zaterdag) 9 weken.. Grappig he...
dezelfde klachten hier. ben ook erg moe en eten gaat steeds moeizamer. Ik maak me soms ook zorgen of de kleine wel genoeg binnenkrijgt, dus ik probeer wel heel goed te letten op wat ik eet... alleen eet ik niet zoveel, kleine beetje over de hele dag. En veel drinken! en lekker toegeven aan je moeheid als dat kan (thuis dus). Veel succes x
Hoi Nataly en andere dametjes! Hier eigenlijk hetzelfde probleem... Na tweede IUI poging was de lang verwachte uitslag er: PROFICIAT, je bent zwanger! Heerlijk om eindelijk te horen! Maar al enkele uren later... Oei als er nu iets fout loopt... Heb eigenlijk nog niet van mijn zwangerschap kunnen genieten. Ben nu (naar eigen berekeningen) 5 weken en 5 dagen zwanger. Volgende week maandag 09/06 eerste echo, zou dan 7 weken en 1 dag zijn! Ik durf ook nog niet bewust van mijn zwangerschap genieten, echt jammer, maar het is als een wapening voor een eventuele tegenslag! Maar al die zorgen zijn helaas een domper op de vreugde! Heb eigenlijk ook niet echt kwaaltjes, voor de bloeduitslag was ik een beetje misselijk maar dat is eigenlijk volledig over... Enkel af en toe wat krampjes en mijn neus die elk ieniemienie geurtje in zich opneemt! En eigenlijk baart me dat ook zorgen: zou alles nog wel in orde zijn... heb helemaal geen symptomen... Ik hoop na de eerste echo wat gerustgesteld te worden. Je bent dus echt niet alleen... we zullen onze onzekerheid delen, dan wordt hij al maar half zo erg! Groetjes Larreke