Al een hele tijd heb ik allerlei vage klachten. De laatste maanden ben ik daarbij ook erg vermoeid en dat wordt steeds maar erger... Ik ben gisteravond eens aan het google-en geweest en kwam uit op een website waar een lijst stond met symptomen die horen bij een tekort aan vitamine B12. Nou, die lijst kon ik haast zelf wel hebben samengesteld zo herkenbaar! Nou hoeft dat natuurlijk niks te zeggen, maar het zou wel fijn zijn om eindelijk eens een aanwijsbare reden te hebben voor mijn klachten... Maar wat nu? Ik had voor mezelf bedacht dat ik vanaf gisteren eens een week echt heel vroeg ga slapen (lag er om 20:30 in) en dan ga bekijken of het beter wordt. En dan vooral die vermoeidheid, dat breekt echt op Maak op m'n werk de stomste fouten en kan op vrije dagen niet meer doen wat ik graag zou willen doen. Helpt het niet, dan ga ik volgende week naar de huisarts om eens bloed te laten prikken. Ik zou natuurlijk vitamine B kunnen gaan slikken. Maar op die site met die lijst staat dat je dat beter niet kan doen, omdat dan uit een bloedtest niet zal blijken dat er een tekort is en dus het probleem niet gevonden wordt. Nou vroeg ik me af of er hier meiden zijn met een aangetoond B12 tekort? Wat zijn jullie symptomen? Wat is de behandeling en werkt het echt? En hebben jullie tips voor me?
Gewoon even naar de huisarts en wat bloed laten afnemen. Heb ik ook gedaan en ja hoor.. bloedarmoede. Zit nu aan de staaltabletten.
Ja! 2 jaar geleden B12 tekort vastgesteld door bloedonderzoek. Ik spuit sinds die tijd. Wat lastig is met B12 tekort is dat ze vaak niet kunnen achterhalen hoe het komt. In de meeste gevallen (dus als je geen vegetarier of veganist bent) is er sprake van een opname stoornis en blijf je vaak je hele leven prikken. Ik prik nu elke 6 a 8 weken, maar sommige mensen hebben meer of minder nodig. Symptomen zijn heel breed. En bij een ieder verschillend. Meestal is er wel sprake van vermoeidheid (ernstig) en spierpijn. als je meer wilt weten PB me maar.
hier nog iemand helaas! ik mis een enzym in de maag die b12 eruit haalt. sinds pubertijd klachten en sinds mijn 21ste weet ik dat ik b12 tekort heb (dankzij mijn vader die helaas al overleden is bij hem is het veelste laat ondekt en de ziekte had zijn zenuwstelsel al vreselijk aangetast) ik injecteer 1x4 weken soms wat vaker is maar net hoe ik me voel, ik heb soms vele klachten maar meestal last van spierkrampen, moeheid, val partijen oorsuizen och ik hou maar op neem hier maares een kijkje Stichting B12 tekort en snel even afspraak maken bij ha!!
Soortgelijke klachten kunnen ook komen van de schildklier (dus ook even TSH en eventueel FT4 laten prikken gelijk), en vermoeidheid kan nog tig andere oorzaken hebben (zoals hier al genoemd ijzertekort maar ook foliumzuur tekort en naar het schijnt nierwaarden of leverwaarden o.i.d.)
Als tip: Ik zou gewoon even naar een (echte) doktor gaan, Googelen is soms niet verstandig en kan je op het verkeerde pad zetten. Beterschap!
Hier ook een B12 tekort. Ik moet elke maand een prik halen bij de huisarts. Zit hier de rest van me leven aanvast. Hier waren de klachten: -spierpijn -stemmingswisselingen -moe -vergeetachtig -niet uit woorden kunnen komen en kan zo nog wel even doorgaan. Ik zal even bloed laten prikken als ik jou was.
Ik heb een B12 tekort. Ik had totaal geen klachten, maar ze kwamen er na de bevalling van mijn *dochter 'toevallig' achter, nadat ze mijn bloed na hadden gekeken. Ik eet voldoende dingen waar B12 in zit, maar mijn maag neemt het niet op.... Nu moet ik elke 2 maanden naar de huisarts voor een B12-injectie. Dat doet de assistente even achter, en dat is ook zo gepiept.... Je kunt gewoon even vragen bij de huisarts of je bloed mag prikken.
Mijn moeder had het zo erg, zonder dat ze wist waar haar klachten vandaan kwamen, dat ze het ziekenhuis in raakte 2 jaar geleden. Ze is er echt heel erg ziek van geweest, was kantje boord eigenlijk. Nu haalt ze een spuit 1 x per 6 weken, dit was eerst 2 maanden. Ze was verschrikkelijk moe, moest om de twee traptreden uithijgen en ze kreeg er diverse vage klachten bij. Ze heeft ook diabetes dus daar werd het aan geweten lange tijd. Toen het maar niet wilde opknappen en ze bijna om de haverklap flauwviel van vermoeidheid (ze woont alleen, m'n vader is overleden) moest ze halsoverkop naar het ziekenhuis. Binnen 3 dagen ging het al beter. Laat je niet zomaar afschepen dus, het is moeilijk te diagnosticeren, in elk geval kijken ze er niet standaard naar bij onderzoeken, maar kan best gevaarlijk zijn op de lange duur.
Even laten bloedprikken op een aantal dingen. Waar ik last van had: - heel erg moe, alleen maar op de bank kunnen liggen ongeveer; - neurologische klachten, kon mijn handen niet goed meer gebruiken; - alles vergeten, woorden door elkaar halen, niet op woorden kunnen komen; - miskramen.. etc.