Vorig jaar kreeg ik ineens meerdere witte/pigmentloze vlekjes op mijn lichaam. Bij de dokter kreeg ik te horen dat ik vitiligo had. 3 x per week moest ik naar het ziekenhuis voor lichttherapie om te kijken of het pigment weer gestimuleerd kon worden en weer terug zou komen, maar helaas. Het is niet verminderd, maar wat ook belangrijk is... niet meer erger geworden. Ik heb het in vrij lichte vorm. De "grootste" plekken zitten op plaatsen die de buitenwereld niet ziet en heb verder wat plekjes over mijn lichaam waar ik me heel erg aan stoor, maar als ik het dan aan iemand verteld ze altijd zeggen dat het hun helemaal niet opgevallen was. Nu ben ik 17 weken zwanger en toch behoorlijk angstig dat mijn kindje het ook zal krijgen. Is er op dit forum ook iemand met vitiligo??
Hoi Myra... Ik heb nooit van vitiligo gehoord hoor maar ik heb zelf ook witte vlekjes op mijn lichaam alleen ben ik daar nooit voor naar de huisarts geweest of zo...mijn moeder zegt dat ik het al van kleins af aan heb... Vooral omdat ik zelf licht getint ben zie ik het zelf duidelijk...voor de mensen om mijn heen is het niet zichtbaar hoor...Maar ja ik heb eigenlijk geen flauw idee of je kindje het ook kan krijgen...ik ben er waarschijnlijk wel mee geboren...maar mijn ouders hebben het allebei niet...ik denk niet echt dat het erfelijk is want ik ken genoeg mensen die echt van die witte vlekken hebben en hun kinderen hebben weer helemaal niks...Ik zou me er echt niet al te druk over maken hoor...desnoods neem je contact op met je huisarts en kan hij/zij je wat meer vertellen... Liefs Denise
Die witte vlekjes op je lichaam dat is een schimmeltje als ik het goed heb, heb het namelijk zelf ook weleens en mijn zus had het ook en die is er voor naar de huisarts gegaan en die zei dat! Ze kreeg een kuurtje mee en toen was het over!
Geen flauw idee dat het dan iets van een schimmel is of zo...In ieder geval weet ik dat het bij mij gewoon met pigment te maken heeft en wat niet op te lossen is met een kuurtje... Myra heb je dat al lang? en misschien is dit ook bij jou op te lossen met een kuur...
ik heb mijn hele leven al wat hele kleine plekjes gehad, maar na een stressvolle periode kreeg ik er ineens meer en ook groter. toen ik naar de dokter ging dacht hij ook eerst dat het een schimmel was en heb ik 2 x een kuur gekregen. toen dat niet hielp heeft hij me doorverwezen naar de dermatoloog en die zei dat het vitiligo was. het doet helemaal geen pijn ofzo. het krengt je meer in je zelfvertrouwen en je moet onwijs oppassen met zonnen. altijd de hoogste faktor op die plekjes smeren omdat die totaal onbeschermt zijn. als je op google naar vitiligo zoekt vind je echt de meest bizarre vormen. als ik dat dan zie moet ik blij zijn dat ik dat niet heb. hoop alleen heel erg dat mijn kleine het niet zal hebben. of in ieder geval niet in die bizarre mate. van stress kan het alleen maar erger worden, dus ik probeer er niet teveel bij stil te staan. des te beter is het ook voor de baby EN voor mezelf
Hoi Myra, Ik kan mij voorstellen dat je er een beetje mee zit. Mijn vriend en mij vader hebben het ook. Ik heb begrepen dat het in de familie zit, maar niet direct erfelijk is. Vitiligo is geen schimmel trouwens. Niet dat er geen schimmel is die witte plekken kan veroorzaken of zo, maar vitiligo is gewoon wat anders. Mag ik vragen, ben je licht getint of donker? Groetjes, Dominique
Hoi Myra, Ik heb zelf ook vitiligo (grillige plek in mijn nek en een klein plekje op mijn hand). Gelukkig heb ik een hele blanke huid (rood haar) dus valt het alleen op als ik behoorlijk bruin word (als je goed kijkt zie je het wel, maar ach... ik zie het maar als een schoonheidsvlek). Voorzover ik heb begrepen is het niet erfelijk. groetjes Sjaak
Ik heb het ook! Ik heb het alleen in mijn gezicht; rondom mijn ogen en naast mijn mondhoeken. Ook ik heb hormoonzalven gehad en lichttherapie, helaas zonder verbetering....
Hallo allemaal, Ben even een poosje niet op de site geweest. Ben ondertussen getrouwd en daar heb ik het zo druk mee gehad. Maargoed, Dominique, ik heb geen donkere huidskleur dus vooral in de winter zie je de kleine vlekjes nauwelijks. 's zomers zie je het wel meer. Die grotere (niet voor anderen zichtbare) vlekken die blijf je altijd zien. Heb ik me nu wel bij neergelegd. Als ik er teveel bij stil blijf staan wordt ik alleen maar onzeker en mijn man is niet voor niets met met getrouwd Als hij het een probleem had gevonden had ie dat nooit gedaan. We wachten nu met het betere weer wel af of er weer meer vlekken bij zijn gekomen in de winter. Het belangrijkste voor mij is dat als ik dalijk voor het eerst mijn zoontje in mijn handen hou, ik geen vlekje bij hem zal ontdekken.
Ik heb zelf pas vitiligo gekregen op mijn 14e. Mijn ouders hebben allebei nergens last van. Dat je bij de geboorte niets ziet hoeft dus geen garantie te zijn voor de toekomst... (sorry... )
Een vriendin van mijn moeder heeft ook Vitiligo. Haar zoon kreeg het pas op latere leeftijd, maar heeft het dus ook. Het is inderdaad dus geen garantie, wanneer een kindje het bij de geboorte niet heeft, dat het dan niet meer komt....
Hallo sweetangel, In wat voor mate heb jij vitiligo dan???? Het gaat me ook niet zozeer om de toekomst, want je kan het altijd krijgen. Alleen ik heb liever dat ie, als hij het dan zou krijgen, het net als ik op latere leeftijd ( na schooltijd enzo) en in mindere mate heeft, dan dat hij het bij de geboorte al heeft en dan in erge vorm. Maar dat zal de toekomst uitwijzen allemaal. Ik maak me er verder niet al te druk om, want ik wil niet dat het mijn zwanngerschap beinvloedt en mijn gevoel zegt dat het wel goed zit. Dus daar vertrouw ik dan maar op.
Ik heb vlekjes in mijn gezicht, op mijn rechterarm en onder op mijn rug. Ook om mijn ogen is het helemaal wit. Ik heb het tijdens schooltijd gekregen, ik was 13-14 en heb er veel last van gehad en veel verdriet. Nu heb ik me erbij neer gelegd en je groeit ook over je 'schaamte' heen. Tenminste zo heb ik het ervaren!