Het is alweer een tijdje geleden dat ik meegelezen heb in een onderwerp over de Rapley-methode. Heb toen veel informatie gezocht op internet. Wij hebben toen besloten om ook zoveel mogelijk deze methode te hanteren. In het begin was ik nog wel een beetje huiverig voor al die stukken, maar al doende kreeg ik steeds meer vertrouwen in het feit dat mijn zoontje er echt niet in zou stikken. Hij kreeg dus nog wel eens iets geprakt maar na een tijdje kreeg hij het gewoon zoals het er uitzag. Mijn zoontje is inmiddels ruim 13 maanden en het eten gaat echt onwijs goed. Hij eet alles, in hetzelfde tijdsbestek als ons en het is zo verschrikkelijk makkelijk. Dat hij alles eet ligt niet aan de methode, dat snap ik ook wel, maar dat hij zichzelf helemaal redt met eten en dat wij gewoon van meet af aan zelf ook rustig konden eten wel. Enige nadeel was wel dat meneer geen potjes meer wilde na de achtste maand, waardoor ik standaard iets op voorraad moest hebben voor een dagje uit of voor als wij iets aten wat hij nog niet mocht hebben. Maar goed, dat was niet anders. Heb veel commentaar gekregen vanuit familie. Daar is hij toch veel te jong voor. Zo leert hij alleen maar met de handen eten. Straks stikt hij erin... Als ik dan kijk hoe de olvarit potjes en peuter maaltijden eruit zien die zogenaamd goed zijn voor de spraakontwikkeling, dan moet mijn zoontje straks wel verrekte goed kunnen articuleren . Helemaal als je bekijkt dat meneer zelfs al uit een beker kan drinken! Nu nog leren praten... Ga het straks bij de tweede zeker weer doen. Nog meer enthousiaste Rapley-ers??
Nee. En ik ben er ook niet zo voor. Krijg er een onderbuik gevoel van een mode trent. Hoeft niet zo te zijn hoor. Maar ieder zijn keuze.s. En fijn dat het bij jou wel gelukt is. En repay echt iets er van weten weet ik niet. onze moeders deden dat ook je aan spullen laten voelen en oplaten eten maar dat heten gewoon gewoon maar zo zie ik raplay. Ik laat mijn kindje ook haar eten voelen maar wel op stukjes manier. wilde je niet aanvallen en er zullen voor en tegenstanders zijn. Ik ben tegen sorry verder.
hahaha mijn dochter word bijna 2 en eet avondeten helemaal met de staafmixer fijn eerst vond ze stukjes prima en nu niet meer en ze praat prima en drinkt al jaar uit een beker
Ik vind rapley een goede methode als je kindje goed en voldoende kan eten, niet om eten te introduceren. Ik heb trouwens nooit iets gepureerd, alleen geprakt en vanaf een maand of 7 stukjes met een vork.
Ik vind het voelen, proeven, ruiken van producten (in dit geval eten) bij een normale ontwikkeling horen. En dat dient ook gestimuleerd te worden. Dat dat Rapley heet zegt me weinig. In het begin deed Noor dat bij haar potjesprut en later bij haar verse eten. Het is dus eigenlijk meer dat het woord 'methode' me tegen staat in het geval van (in mijn ogen) een normale fase in de ontwikkeling.
Waarom zou het geen goede manier zijn van voedsel introduceren? Wat mij over gehaald heeft is dat mijn dochter telkens huilend in haar stoel zat als ik haar weer gepureerd eten zat te voeren, en sinds ze het allemaal zo in haar handje krijgt vindt ze het geweldig en eet ze alles lachend op. En ze eet hartstikke goed, het is echt niet zo dat ze niets binnen krijgt, de laatste tijd is er zelfs weinig dat op de grond valt.
Waarom zou Rapley geen goede manier zijn om eten te introduceren? Denk je dat je kind het eten dan teveel als 'speelgoed' gaat zien i.p.v. als brandstof? Lijkt me zelf niet zo'n punt, ik vind eten ook hartstikke leuk Zelf heb ik Rapley nog niet geprobeerd (dochterlief is net een maand oud ), maar ga het zo rond 6 maanden toch zeker proberen! Lijkt me heerlijk als ze gewoon uit de pot mee kan eten zonder dat manlief en ik alles moeten pureren en haar vervolgens moeten voeren... Bovendien, ons meisje is behoorlijk zelfstandig (het zit er nu al in), dus denk ik dat ze het zometeen leuker vindt om 'zelf' te eten.
Ik zou niet weten eigenlijk waarom het geen goede manier zou zijn om voedsel te introduceren. Het is ook niet zo dat ze het nodig hebben op die leeftijd. Dan is het echt nog bijvoeding. Dus als je kindje dan 'niet genoeg' binnen zou krijgen gaat dan niet op toch?
Inderdaad! Ik krijg ook wel eens reacties van mensen in mijn omgeving of ze zo niet te weinig binnen krijgt, maar dat is inderdaad nog niet belangrijk. Dat ze leren dat er verschillende smaken zijn, en hoe het voelt en eruit ziet, vind ik al goed genoeg!
Hier ook een enthousiaste Rapley-er hoor! Hebben jullie de aflevering van De Keuringsdienst van Waarde gezien over Olvaritpotjes? Hilarisch!
Zeker! Mijn zoontje heeft altijd alles zelf gegeten, die is dus nooit gevoerd. Sinds 18 maanden eet hij ook goed met vork en lepel en kan sinds een paar dagen zijn boterham snijden met een mes. Ik heb altijd alleen maar voordelen gezien: kind mag zelf pakken wat hem lekker lijkt, mag stoppen wanneer hij voldoende heeft, kan eten samen met papa en mama, leert pure smaken en texturen kennen en leert al meteen zelf te eten. Maar het mooiste vind ik het hebben van een kind dat eten als iets lekkers, natuurlijks en gezelligs ziet!
ik ben niet echt voor of tegen, ben "gewoon" begonnen met gepureerde fruithapjes, maar nu de groentes wat minder gaan wil ik hem gewoon een sperciboon geven, of dat nu rapley heet of niet.. de quote van hierboven gaat denk ik voor alle manieren op, een kind wat begonnen is met prakjes kan eten ook als iets leuks, natuurlijks en gezelligs zien!
omdat ik het als eerste te veel spelen vind. Voor mij is er een groot verschil tussen spelen met eten en met plezier eten. En als tweede vind ik dat ze er juist in het begin idd veel te weinig van binnenkrijgen. Zoontje van een vriendin is nu 10 maanden en eet zo'n 2 sperziebonen per maaltijd. Tja, ik vind dat veeeel te weinig. Vanaf een maand of 6 hebben ze niet alleen maar melk nodig, maar ook andere dingen om de ijzervooraad aan te sterken, die slinkt dan behoorlijk hard nl.
Oh zeker! Maar het mooie van de baby-led weaning methode is dat je kind al meteen zelf eet en dat je dus niet een potje vooraf hoeft te geven of tijdens je eigen warme hap die ondertussen koud staat te worden.
Hier wordt niks koud, man en ik wisselen elkaar af en eten zelf ook door. Wel van te voren even opscheppen.
Mijn zoontje heeft nooit gespeeld met zijn eten, nooit. Hij gooide na een paar maanden wel zijn eten op de grond als hij voldoende had. Hondje voeren was ook een leuk spelletje. Dat hebben we hem dus meteen afgeleerd. Ik zie zat kinderen die altijd een vogeltje zijn geweest die met hun brood of drinkbeker gooien en die zijn al heel wat ouder dan dat mijn zoontje toen was! Dat ze te weinig binnenkrijgen is een persoonlijk gevoel, denk ik. Ik ben daar nooit bang voor geweest. Het is miz echt BIJvoeding tot ongeveer een jaar, tot die tijd hadden wij het over proeverijtjes en mocht zoonlief bij mij drinken zo vaak als hij wou. Ijzer kan je zo makkelijk aanvullen met 1 simpele volkorenboterham met appelstroop, een handje zuidvruchten, een keer peulvruchten op het menu, dat soort dingen. Daar hoeven ze geen hele borden sperziebonen voor naar binnen te werken, in de meeste groente zit niet eens veel ijzer. Mijn zoontje eet niet of nauwelijks vlees en heeft een hb-gehalte van -schrik niet- 8.5, dat is voor zijn leeftijd waanzinnig hoog.
Nou ja, dat kan! Maar je hoort zo vaak dat het kind eerst een potje krijgt en papa en mama daarna samen eten, dat vind ik zo ongezellig voor het kind!
Klopt, en ook voor ons Ze is soms vervelend als het te lang duurt maar het is heerlijk dat ze er bij zit want ze HOORT er toch ook bij. In het begin deed ik meestal de BV onder eten en at met en hand. ik vond er niks aan haar alleen in de kamer te laten
Ja, hier ook een enthousiast rapleyer. Mijn oudste kreeg nog gepureerd, maar dit is zo veel leuker en makkelijker en mijn dochtertje eet alles, heerlijke manier. In het begin wel eens getwijfeld omdat ze zo weinig binnenkreeg, maar ze kreeg daarnaast nog bv, dus was geen probleem. Nu eet ze super goed en we eten met zijn allen tegelijk aan tafel en niemand die ondertussen steeds hapjes moet aanbieden. Ze probeert ook regelmatig met lepel en vork al te eten, gaat super zo.
Mijn zoontje speelt echt niet met zijn eten. Zonde. Dat moet gegeten worden. Hij wist meteen waar het heen moest. Dat het Rapley heet, tja, daar kan ik ook niks aan doen. Die naam draagt het nou eenmaal. En het is geen modetrend, het heeft gewoon een naam gekregen. Maar ik ben zelf nogal van het laten ontdekken en doe het lekker zelf. Bij mijn zoontje ging het gewoon heel goed. Hij probeert ook met een vork en lepel te eten, gaat ook steeds beter. Kijk naar de Pikler-methode die ze nu op verschillende kinderdagverblijven introduceren. Da's al 80 jaar oud, maar wordt nu ruchtbaarheid aangegeven. Als de principes goed leest doen heel veel mensen dit al vanuit zichzelf. Dat is net als met het eten. Er zijn ook kinderen die elke hap gepureerd voedsel weigeren! Ik wil ook niet zeggen dat het de enige goede methode is alleen dat wij er veel plezier aan beleefd hebben en mijn zoontje ook.