Vind het fijn om mijn 20 weken echo verhaal hier te vertellen Toen ik zwanger raakte hebben mijn man en ik besloten dat we het mooi vonden om het geslacht van de baby niet te weten. We hebben alles unisex gedaan de kleertjes, en mint groene kamer. Vanmorgen hadden we de 20 weken echo erg spannend! We hadden van te voren aangegeven dat we het niet wilde weten. Aanwezig was ook een jonge stagiaire in opleiding, waar we zelf geen bezwaar tegen hadden. Op het moment supreme dat het geslacht bekeken werd keken we braaf de andere kant op en alles was goed in orde. Aan het einde ging de mevrouw die de echo deed wat pakken elders en mocht de stagiaire zelfstandig een echo maken bij mij. Echter was de baby gaan verliggen waardoor zij hem niet kon vinden. Toen de mevrouw van het echocentrum terug kwam zei ze dan ook ''ze is gaan verliggen!, ik bedoel hij of zij is gaan verliggen''. Op dat moment dat ik echt shit, en mijn partner ook. Het is toch jammer dat je het op z'on manier te horen krijgt, terwijl je het liever na de bevalling te horen had gekregen. Anders gezien vreet het bij mij ook wel dat het natuurlijk ook nog een jongen kan zijn en ik er zelf niet 100% van uit mag gaan dat het een meisje is. Ik vond het een lastig rare situatie en vind het fijn dat ik hier mijn verhaal even kwijt kan. Die vele hormonen maken het er ook niet makkelijker op haha.
Ja dat is balen en niet zo slim van de stagiaire. Ik zou het ook niet leuk vinden maar 100% zeker weet je het nu ook nog niet natuurlijk. Wil je het dan nu niet liever zeker weten of laten jullie het zo?
Ja dat is ook een beetje het dubio. Vanmorgen was mijn gevoel dat ik een meisje zou krijgen 50% maar nu voelt die kans veel groter. Om nu op basis van dit voorval maar meteen het te willen weten vind ik ook weer zoiets. Baal er wel van.
Kan ik me voorstellen, nou ja dan blijft het toch een verrassing? Je weet het nu toch niet zeker. Wij wisten het bij de eerste ook niet en het was zeker leuk en spannend.
Weet je dan zeker dat het een meisje is?? Ik noemde mijn baby altijd ''hij'' voordat ik wist dat het een meisje zou zijn. Kan ook zijn dat de stagiaire ongeboren kindjes altijd ''ze'' noemt.
Ik zou er niet zomaar vanuit gaan dat het een meisje is, want ik verwacht een meisje. Maarrr in het ziekenhuis wordt altijd in de hij vorm gepraat. Toen ik vroeg waarom ze dat doen, zei onze gynaecoloog dat dat haar gewoonte was.
Omdat ze zich zo snel verbeterde zou ik toch ook uitgaan van een meisje en het nu dan zeker willen weten Maar goed ik ben dan sowieso een nieuwsgierig aagje en wij hebben dan ook wel een geslachtsbepaling gedaan. Wel jammer dat dat gebeurd is.
Dat is balen zeg!! Daar gaat jullie moment... Ik zou nu ook uitgaan van een meisje.. dit omdat ze altijd over een hij praten (heb ik mij laten vertellen) met het feit dat ze zich verbeterde......