Hallo meiden, Mijn neefje van 4,5 die ik 1x per week na school oppas vertoont heel veel negatief gedrag. Als je hem erop aanspreekt kijkt hij je niet aan en gaat hij gek doen, negeren of er keihard tegen in. En dit speelt al maanden. Al snel moet je bij hem over op iets verbieden of de situatie reflecteren. Of straffen dmv strafplek op de trap in de woonkamer bij ons. Ik merk wel dat het effect heeft, maar het is ook zeer vermoeiend. Maar die ene middag dat ik hem oppas zet natuurlijk geen zoden aan de dijk. Maar nu het euvel..het ligt helaas echt aan de thuis situatie. Mijn te lieve zachtaardige schoonzusje durft hem niet keihard aan te pakken. Mijn broer is weinig in beeld..te druk met werken en hobby's. Vanmiddag was ik na school met mijn meisje bij hun koffie drinken. Hij wou met de fietst de woonkamer in en zij zij van nee, "neefje" dat mag niet. En hij luisterde niet, ook na de 3e waarschuwing met de fiets de woonkamer in. En wat doet zij..ze loopt weg.. Dus ik hem nogmaals streng toe spreken. Maar Ik dacht toen ff op dat moment van hey, het is mijn probleem niet. En heb het gelaten voor wat het is. Toen was zij inmiddels al terug en zij tegen hem dat hij vanaf nu niet meer mocht fietsen en zette de fiets tegen een stoel die buiten stond binnen bereik van hem..je kunt al raden wat er gaat gebeuren. Ik vind dit heel sneu voor mijn neefje omdat ik heel goed aan hem merk dat hij thuis sturing en grenzen nodig heeft en dat niet krijgt. Ook omdat ze hebben geopperd om met hem na de HA te gaan ivm vermoeden van adhd. School heeft ook gezegd dat ze hem enorm druk vinden. Maar zo ervaar ik hem niet. Heb het ook bij broer en schoonzus aangegeven. En heb gezegd dat ze het nog beter ff kunnen aankijken. En dat doen ze dus ook. Hij is wel bereikbaar en vind het fijn als ik zeg kom je knuffelen of als ik hem een compliment geef. Ook is hij erg behulpzaam op zijn goede momenten. Dit verhaal speelt al een tijdje bij mij en zit mij na bij het hart. Wou het ff kwijt..
Wat een vervelende situatie tukker. Ik kan me voorstellen dat dit je aan het hart gaat. Wil je alleen even van je afschrijven of wil je ook graag advies?
Ik heb niet zozeer advies hoor. Lastige situatie. Je schrijft dat het vermoeiend voor je is. Heb je er echt veel 'last' van (dus puur voor jezelf en je dochter) of is het vooral dat je het sneu vindt voor hem zelf?
Het is vooral vermoeiend..als je hem dus een paar x goed hebt aangepakt en dus te teugels weer wat wil laten vieren dat je weer bijna van voor af kunt beginnen. Omdat er thuis niet echt iets gebeurd.
Hey, je hebt ze nu geadviseerd het aan te kijken. maar daar veranderd niks mee. Misschien kan je ze adviseren de wijkpedagoog (via cb) te laten komen meekijken. Dan komt vanzelf naar voren dat het met opvoedtips waarschijnlijk beter zal gaan ipv dat hij adhd zou hebben. Zo vermijd je ook het probleem dat je misschien word aangekeken op het feit dat je je ergens mee bemoeit. Succes.
Is het misschien ook zo dat je schoonzusje hem niet durft aan te pakken waar jij bij bent?? Dus dat ze het wel doet als je er niet bent? Praat bijvoorbeeld eens met de papa. Hoe gaat het dan thuis als er echt geen andere mensen bij zijn?? En vergeet niet dat vreemde ogen dwingen! Mijn mening is altijd : zolang je niet als een vlieg op de muur bij hun thuis kunt zitten om te zien hoe het er ECHT aan toe gaat dan kan je niet oordelen. Meesten zullen van ons ook zeggen van : ow, als het mijn kind was dan zouden ze echt geen autisme hebben en zouden ze zich beter gedragen. Maar hun zien niet hoe wij thuis met hun zijn. Vaak als anderen erbij zijn dan laat ik de teugels ook wat vieren omdat ik anders echt continue als een drillsergeant over zou komen en dan krijg je weer praat dat je te streng bent. In de ogen van een ander kan je het nou eenmaal nooit goed doen.
En ik zou trouwens je broer ook eens toespreken. Te druk met werk daar kan ik nog inkomen. Maar met hobbies?? Hij heeft een kind. DAAR moet ie druk mee zijn. Je neefje doet misschien ook zo omdat ie niet genoeg aandacht van je broer krijgt! Misschien is je schoonzusje echt doodop om continue echt de strijd met hem aan te gaan. En dan kom je in een neerwaartse spiraal terecht en denkt ze misschien van : pfff laat dan maar hoor....ik weet het ook niet meer.
Je slaat de spijker op zijn kop zoals ik het zie. Ze hebben ook nog een oudere dochter. Je zegt, vreemde ogen dwingen. Maar die vlieger gaat steeds minder op. Nu zijn zij ook wel erg gemakkelijk als een "ander" hun kind aanpakt. Ze Zijn er blij mee en spreken ook niet tegen als je je er mee bemoeid. Ook vaak genoeg ingegrepen, waar schoon zusje broer bij stond. Niet alleen ik zie het. Ook mijn zus en zwager. Het erge is dat hij al veelal als een vervelend kind word gezien. En dat is nog zacht uitgedrukt. Heel sneu voor mijn neefje.
Hij weet gewoon dat hij het wint..dat zie en merk je gewoon. En hij kan zich ook niet goed uitdrukken, door spraak achterstand.
ai, onderschat een spraakachterstand niet hoor. Is ie ook getest of ie een taal achterstand heeft? En zn iq? Ik ken een kereltje die vertoont hetzelfde gedrag als jij beschrijft maar die heeft dus ook een spraak achterstand en een taal achterstand en blijkt nu ook een laag iq. Ventje word daarom vaak overvraagd. Maar ook moet alles heel duidelijk en voorspelbaar voor hem zijn en je moet heel vaak dingen herhalen. En dan niet in lange zinnen. Kort maar krachtig. Maar niet kwaad worden want dat helpt even maar naderhand als het ingezonken is bij hem dan word ie door het kwaad reageren, nog moeilijker in zn gedrag. Het uitdagen is echt kinds eigen. Ook bij kids met problemen. Ze willen zekerheid en standvastigheid van de opvoeders in hun leven. Dat geeft ze rust en veiligheid. Hard aanpakken zal even helpen maar om het echt in te slijten moet je anders te werk gaan bij kids met een achterstand. Misschien zou het wel goed zijn als ze zich aanmelden bij een instantie die ook je neefje gaat onderzoeken. Want taal achterstand en druk gedrag ( ook op school ) en luisteren. Dan is de kans groot dat ie toch een wat meer specifiekere aanpak nodig heeft dan alleen maar strenger zijn voor hem.