Ik word er inmiddels zooooo moe van! Op school is hij een voorbeeldkind..... Bij ons thuis weet hij zijn grenzen... Bij andere opa en oma luisterd hij perfect.... Maar bij 1 opa blijft hij maar aan de gang gaan.... Hij luisterd niet... Zo werd mijn zoontje ineens boos dat hij geen cadeautje kreeg van opa. En hij schopte opa... Of.... hij sluit opa buiten op.... Wacht tot opa buiten iets pakt en draait het slot dicht..... Gooit met zijn bord..... Eist snoepjes..... Zo ken ik hem niet.... Altijd bij deze opa is hij zo.... Ik baal er van want opa wilt eigenlijk niet meer oppassen. En eigenlijk wil ik ook niet meer dat hij naar opa gaat. Iedereen heeft hem onder controle... behalve hij...... Hij is ook veel te lief voor hem!! En luisterd niet naar onze opvoedadviezen. Dus tja... het is eigenlijk ook een beetje zijn eigen schuld. Nou vind ik het zo rot.... Ik moet of mijn werk uren gaan aanpassen of meer kinderdagverblijf uren gaan nemen.... Maar of werken dan nog nut heeft dat weet ik niet want het kinderdagverblijf is al zo duur! Ben er even zo klaar mee, tussen de strijd van opa en mijn zoontje. Adviezen? Herkenbaar?
Ik zou hier wel een gesprek over hebben want ik zou bang zijn dat opa een hekel kreeg aan m'n zoontje. En anders idd kinderopvang dat t vrijblijvend blijft want ik zou dit wel een bizarre situatie vinden, zou er niet mee door gaan iig.
Hoe oud is je zoontje? Ik krijg het idee dat je zoontje dit als machtsmiddel gebruikt. Hij heeft opa volledig in de tang en zoekt steeds verder de grens op. Opa=opa, en eigenlijk hoort dit ook gewoon zo te zijn. Maar als opa vaste dagen oppast, dan maakt opa deel uit van de opvoeding en mag opa wel degelijk hele duidelijke regels en grenzen stellen. Hij hoeft dit niet te tolereren. Misschien een idee om met je zoon en met opa een gesprek te hebben en duidelijke afspraken te maken? Je zoon mag echt weten dat dit gedrag niet door de beugel kan!
als jou zoontje echt overal een engeltje is behalve bij opa.. Dan moet je goed nagaan waar het mis gaat.. Want dat is wel bijzonder nml. Normaal zou je zeggen dat een kindje die zijn grenzen kent het aan kan dat er ergens minder duidelijke grenzen zijn... Een beetje een boefje of terror is wel een verschil.. Hoe oud is je zoontje eigenlijk?
Nee ik wil er zelf ook niet meer mee doorgaan. Ik snap gewoon niet waarom mijn zoontje zo doet tegen opa. Hij is bij iedereen zo lief. Hij komt nu over als een stout kind.... maar dat is hij helemaal niet. Snap er niets van.
Hij is 4 jaar. Maar opa accepteerd alles.... lacht om zijn "stoute" dingen.... En als ik dan zeg : kom op je moet strenger zijn, luisterd hij gewoon niet. Want hij zegt niet streng te kunnen zijn. Ik ben al een gesprek aan gegaan met zoontje en opa.... dat werkte voor een weekje. Want toen begon het weer van voor af aan.... Binnekort verloopt toch mijn contract en dan even kijken hoe we dat gaan aanpakken.
Ik zou mijn zoon duidelijk maken dat dat geen gewenst gedrag is. En opa ook, komop zeg zo ging hij ook vast niet met jullie opvoeding om.
En dat voelt je zoontje haarfijn aan! Hij weet dat opa er toch niets van zegt en er om lacht! Opa is in deze de volwassene en zo hoort hij zich ook te gedragen! Opa heeft aangegeven op deze manier niet meer te willen oppassen, maar hij zal even goed bij zichzelf te rade moeten gaan waar het gedrag van jou zoontje vandaan komt. Streng zijn hoeft helemaal niet. Streng of duidelijk is iets heel anders. Niet ieder gedrag hoeft getolereerd te worden,en dat hoort opa aan te geven. Ik zou toch weer een gesprek aan gaan met opa en hem wijzen op zijn verantwoording. Regels opstellen wat wel en niet geaccepteerd wordt en daarna met je zoon dit bespreken. Dit snapt een kind van vier jaar echt wel. Tja, bij opa is het feest! Altijd een engeltje en lief zijn,maar bij opa kunnen alle remmen los! En daar maakt je zoontje dankbaar gebruik van. Even lekker zijn energie kwijt bij opa .
Precies.......!! En dat denk ik dus ook. We moeten inderdaad in gesprek gaan want dit kan zo niet langer. En hij snapt het ook hoor.... want ik werd gebeld op mijn werk erover..... en ik wou direct mijn zoontje aan de telefoon hebben... maar hij wilde niet..... dus hij weet dondersgoed waar hij mee bezig is.
Opa moet bij zichzelf te rade gaan waar zoontjes gedrag vandaan komt? Natuurlijk niet! Net alsof opa zichzelf moet gaan veranderen en zich aan regels moet gaan houden. Opa is opa en die gaat echt niet veranderen hoor, en ik vind ook niet dat hij moet veranderen. Het is niet opa's zoontje maar die van ts. Opa's en oma's zijn er niet om op te voeden. Dat hebben ze allemaal al achter de rug . En als opa niet meer op wil passen op deze manier, dan is hem dat goed recht. Misschien dat zoontje dan beseft dat hij eigenlijk toch wat liever moet zijn voor opa.
Opa lacht om 'stoute' dingen, lacht om 'stout' gedrag. Opa wil niet streng zijn. Opa past op, niet incidenteel maar frequent en ja, dan is in deze opa de opvoedende persoon en stelt regels. Als een kind naar een kinderdagverblijf gaat zijn de leidsters de opvoedende persoon. Opa geeft nu geen grenzen aan en dit hoort hij wel degelijk te doen. De verhouding is duidelijk scheef, want het zoontje van ts weet zo te lezen wel degelijk wel gedrag van hem verwacht wordt, want dit vertoont hij thuis, op school en bij zijn andere opa en oma wel. En ja, TS hoort ook met haar zoontje te gaan praten, maar de volwassene is verantwoordelijk. Niet het kind zelf.
Hmmm echt vreemd verhaal hoor. Als jou zoontje echt alleen bij opa zo lastig is in zijn gedrag dan zou ik toch echt wel kijken naar opa's opvoedmethodes. Want structureel oppassen is toch echt wel opvoeden. Ik kan me ook echt niet voorstellen dat je zoontje zich happy voelt in deze situatie. Kinderen die zich zo gedragen zijn helemaal niet blij maar voelen zich eerder (bijv door gebrek aan grenzen) heel onveilig! Zoontje is eigenlijk bezig om opa nu eindelijk eens zo ver te krijgen dat er grenzen worden getrokken zodat hij weet waar hij aan toe is. Kon opa vroeger bij zijn eigen kinderen ook al niet opvoeden? Of was hij er misschien nooit? Ik zou de situatie echt zo snel mogelijk veranderen als de volwassene hierin (lees: opa) niet zijn verantwoordelijkheid neemt! Eigenlijk te gek voor woorden dat opa dit aat gebeuren....
Ts kiest ervoor om opa op te laten passen, dan kun je niet verwachten dat opa het op dezelfde manier doet als ts, en dat hoeft ook niet. Opa is helemaal geen opvoeder en een kinderdagverblijf ook niet. Opvoeders zijn ouders, die zelf bewust voor een kindje kiezen. Als jij als opvoeder er voor kiest om je kindje onder te brengen (kinderdagverblijf of opa) dan weet je dat daar andere regels zijn en dat dingen anders verlopen. Natuurlijk kan opa proberen om zichzelf anders op te stellen maar dan moet hij dat doen omdat hij graag op wil blijven passen op kleinzoon. Maar als hij dit niet meer wil dan is hem dat goed recht. Je kunt echt geen regels voor opa op gaan stellen hoor, kom nou hij is toch zelf geen klein kind. En opa is niet verantwoordelijk voor gedrag van zoon, dat is ts!
Als het zoontje 15 was, was ik het waarschijnlijk met je eens geweest.. Maar bij een kind van 4?? In elk huis gelden (nja horen) regels. Als ik 1x oppas op het kindje van een kennis, hoort dat kindje naar mij te luisteren.. Dan ben ik het opvoedend persoon. Bij opa gelden dus helemaal geen regels, en ja dat is opa's fout, niet dat van het kind.. TS haar zoontje weet precies hoe het wel moet, maar ja als het niet hoeft waarom zou je? ( ga even na toen je zelf kind was)
Maar het is dan toch duidelijk dat het oppassen op deze manier niet werkt! Opa wil niet meer oppassen. Ts moet dan iets of iemand gaan zoeken die wel voldoende grenzen naar zoontje stelt. Opa gaat echt niet veranderen en als hij dat wil dan had hij dat allang gedaan. Over de opvoedkundige rol ben ik het totaal niet met je eens. Als ik oppas op kinderen dan ben ik verantwoordelijk maar ik ben geen opvoeder . Ik hoef andermans kinderen niet op te voeden, maar ik heb wel regels in mijn huis en als andermans kinderen niet willen luisteren dan is dat niet mijn verantwoording maar dat van de opvoeders. En de volgende keer pas ik dan gewoon ook niet meer op, net als opa. Ieder huishouden heeft andere regels en tsja sommige huishoudens hebben maar heel weinig regels net zoals bij opa. Ik zeg ook niet dat het zoontje zijn fout is, natuurlijk niet hij is 4. En misschien is het inderdaad wel opa's "fout" maar dan kiest opa er zelf voor dat zoontje hem schopt en als dat er toe leidt dat opa niet meer op wil passen dan is het uiteindelijk toch ts haar probleem.
Dit gevoel heb ik ook. Logisch natuurlijk van de ene kant, maar ik zou TS dan wel adviseren om een dag kinderopvang te gaan regelen ipv bij opa. Mijn vader zou zelf ook niet gaan opvoeden hoor, hoeft hij ook niet hij is opa en niet een kinderopvang. Prima als kinderen bij oma&opa worden ondergebracht onder het mom van kinderopvang, maar dit lijkt mij absoluut geen wenselijke situatie. Niet voor kleinkind, niet voor moeder en niet voor opa.
Maar hij wilde PERSE zelf oppassen... terwijl ik dus al aanbood om kinderdagverblijf te regelen. Toen was het : "nee joh ben je gek ik haal hem liever tussen de middag, na school. Zonde van je geld..."enz enz Het is niet zo dat ik hem dwong op te passen. Als hij niet wilt oppassen kan hij dat toch al eerder aangeven? Hoe moeilijk is het om te zeggen : Sorry meid maar ik wil eigenlijk niet meer oppassen. Wil je AUB wat anders regelen? Mij hoor je niet piepen hoor.... alleen kom niet als het kwaad al geschiedt is. Kom dan eerder. Maar ik heb opa inmiddels gesproken. We gaan de zelfde maatregelen en regels gebruiken als thuis. Waar hij zich ook aan gaat proberen te houden. En ik heb hem gezegt : als hij echt niet meer wilt oppassen dat hij dat zelf moet aangeven. Hij vond dat we het door moesten zetten want anders komt mijn zoon er wel heel makkelijk mee weg. En dat is ook weer zo. het is overigens niet zo dat hij heel veel bij opa is..... alleen tussen de middag voor een boterhammetje. En soms een paar kleine uurtjes na school.