Ja hier nog 1 met vliegangst. Ik had tot 2006 nog nooit gevlogen. Maar was wel als de dood.. In 2006 zou ik met mijn man een weekendje Manchester doen. Klein stukje vliegen. Ik hoopte zo van mijn angst af te komen. Ik stapte jankend van de zenuwen het vliegtuig in. Maar toen we eenmaal vlogen vond ik het geweldig.. Ja dan heb je van die grapjasen, die dan doodleuk vertellen dat je in de wolken het meeste last hebt van turbulentie.. En toen kwam het bericht dat het in Manchester gesneeuwd zou hebben.. Ohow.. Tijdens het dalen merkten we al dat er een flinke wind stond.. Het vliegtuig schommelde een beetje, maar niks engs op zich. Maar toen.... De achterkant zette zich netjes aan de grond, echter volgde even later de voorkant, met een gigantische klap, iedereen schreeuwde.. Maar oke.. Het ging verder goed.. Bleek achteraf dat het vliegtuig een windvlaag van bovenaf kreeg zeg maar waardoor de voorkant gewoon op de grond geduwd werd.. Maar goed.. Weekendje was onwijs gezellig. En toen weer terug, vanaf Liverpool. Ik was neit meer zozeer bang om te vliegen, was ook niet meer zo gespannen als op de heenreis. We hadden mooi weer, de zon scheen, het was helder.. Toen we nederland naderden, zagen we vanuit het vliegtuig al wel, dat het boven amsterdam/schiphol wat geregend had, en her en der zelfs nog regende. Prima.. De landing werd ingezet, ik kneep inmiddels wel de armleuning enigzins fijn. Maar het toestel kwam in eerste instantie, gewoon rustig aan de grond, en net op het moment dat ik dacht, hehe we zijn er, begon dat klereding te slippen... Ik heb mijn ogen dicht geknepen en de stoel voor me vastgepakt, en ben zo blijven zitten, tot ik voelde dat de snelheid eruit was.. Toen we uitstapten, riep ik heel hard. Oke dit was eens maar nooit meer! En wat mij betreft stap ik echt nooit meer in een vliegtuig. En dan was het nog nieteens heel ernstig..
Ik vind vliegen ook niet echt leuk (nou ja, echt niet eigenlijk). Ik doe het wel maar liever niet. Ik word ook heel vervelend door de zenuwen en als ik er eenmaal ben zie ik alweer op tegen de terugreis. Bij alle geluidjes vraag ik aan mn man wat dat nou weer is en knijp ik zn hand fijn. Ik ga dus liever ook gewoon op vakantie met de auto.
Tijdens mijn eerste vluchten had ik er geen last van, totdat ik met onur air heb gevlogen. Op de heenweg al uren vertraging gehad, omdat er iets met de remmen bleek te zijn. Maar de terugweg was nog veel erger... Weer uren vertraging, en toen we eindelijk in het vliegtuig mochten rook je een ontzettende kerosinelucht waar je hoofdpijn van kreeg. Toch werd er gezegd dat er niets aan de hand was. Nog geen 10 minuten na het opstijgen begon het vliegtuig te schommelen, en begon de piloot vanalles in het turks te roepen. Het enigste wat hij in het engels zei was: Please prepare for emergency landing. Nou, ik was zooooooooooo ontzettend bang! Kinderen huilden, mensen raakten in paniek... Verschrikkelijk was het! Het vliegtuig schommelde zo erg, dan zag je door het ene raam de grond, en dan door het andere raam... Uiteindelijk een keiharde landing gemaakt in istanbul, en daar kwamen meteen brandweerauto's aangereden. En dan nog het mooie, iedereen moest blijven zitten en niemand mocht het vliegtuig verlaten! 2 uur later mocht het toestel opnieuw de lucht in, maar niet dat ze ons vertelden wat er nu aan de hand was geweest! Ben nog nooit zo blij geweest toen ik weer veilig in nederland was. Zo is mijn vliegangst dus begonnen. Daarna nog 4 keer gevlogen, waaronder naar de dominicaanse republiek. Maar telkens had ik het angstzweet in mijn handen, en schrok ik van elk geluidje. Trouwens, toen we in 2005 van kreta terugkwamen, hoorden we na aankomst in amsterdam dat er een vliegtuig was neergestort in athene.... Als wij 10 minuten later waren vertrokken, hadden we het zien liggen.... Dit jaar gaan we weer naar mallorca, en gebruik ik xanax om rustig te blijven. Dat heeft me vorig jaar ook heel goed geholpen.
Ik heb ook altijd gezegt niet een vliegtuig in te gaan, maar heb mij 1x laten overhalen. Nou doe het echt nooit meer.. Weken lang nachtmerrie's, geen zin om op vakantie te gaan... Eenmaal in de lucht viel het wel mee. Maar een leuke vakantie was het niet, zag er als en berg tegenop om weer terug te gaan, waar ik mij niet overheen kon zetten en dus niet heb genoten... Nee ik ga nooit meer vliegen...
Ben geen ervaren vlieger, sterker nog, tot voor kort had ik maar 1x gevlogen naar Cyprus toe. Nu werd mn man uitgezonden en ben ik 2x naar hem toe gevlogen op st Maarten. Die vlucht is terug nog met tussenlanding, dus dat was al 6x opstijgen en landen. Daarnaast zijn we nog naar Dominica gevlogen met zowel heen als terug een tussenlanding op Antiqua. M.a.w. heb ik de laatste 4 maanden ineens veel schade ingehaald w.b. vliegen. En dát met 2 kids die ik deels alleen moest meenemen. Ik heb geen vliegangst, maar vond die verantwoording voor 2 ukken zonder diploma (ah, straks storten we in de zee) en die nog zo fragiel zijn (ah, straks storten we op het land en gebeurt er iets met hun, óf juist alleen met mij terwijl zij erbij zijn) etc etc. erg pittig. Ik bedenk dus steeds tijdens het opstijgen en je dat nare filmpje/uitleg krijgt over mijn prive-noodplan! Maar, ik herken je angst dus wel in mindere mate, maar besef me ook hoe dom dit is. Doordat vliegtuigpngelukken veel meer impact hebben en doordat je je lot in handen van een ander legt, lijkt het enger. Toch stap je iedere dag de deur uit en leg je je lot ook in de handen van die buurman die veel te hard rijdt, van die eikel die wil testen hoe hard zn auto kan of diegene die zn auto niet laat keuren en daardoor in een gammele auto rijdt. Mij helpt deze gedachte om te relativeren. Maar jij weet dat ws ook, dus misschien een angst-cursus/therapie doen? Op zich heb je best een probleem met vliegangst op de canarische eilanden... Sterkte.
Ik hou niet van vliegen maar als we vliegen is het transavia of klm daar heb ik vertrouwen in (al kan er net zo goed iets fout gaan) Maar andere maatschappijen vlieg ik echt niet mee
O ja, en eerlijk toegegeven: ik heb voorlopig even genoeg gevlogen, maar was heeeeeel blij dat dit nieuws kwam ná al die vluchten en niet daarvoor...
Zustertje, pffff, ik was echt niet te spreken over KLM. In oktober met Arke geweest en tegen al mijn verwachtingen in waren die véééeél beter!
@ Pienie: Opzich heb je best een probleem met vliegangst op de Canarische Eilanden Ja, dat vind ik ook! Verklaar mezelf dan ook vaak voor gek dat ik hier woon. Maar die tip om er bij stil te staan dat in het dagelijkse leven ook van alles kan gebueren is wel een goede. Moet ik wat vaker bij stil staan. Verder zul je mij overigens ook echt noooit in een oost europees vliegtuig zien stappen, of andere vage maatschappijen...
dat heb ik ook, ik vlieg alleen met maatschappijen die ik vertrouw. maar ik weiger nooit meer te kunnen vliegen, wil nog eens terug naar australie en wil nog veel meer van de wereld zien, dus zal wel moeten. ik ga absoluut een manier vinden om het wél prettig te maken.
brr vliegangst, ja ik heb het ook Ik ben in 2003 naar America geweest en diezelfde ochtend was er een vliegtuig gekaapt en neergestort in Turkije/Griekenland meen ik. Nou lekker vliegen dan smiddags.. not. Moest op de heenreis 4 keer in een vliegtuig (steeds kleinere om aan de andere kant van het land uit te komen) en op de terug weg 2 keer (rechtstreekse vlucht vanuit Seattle) Verder geen rare dingen meegemaakt, alleen het duurt zooo lang. De laaste vlucht duurde bijna 10 uren.. slik.. plus ik had nicotine gebrek (rookte toen nog) plus ik ben claustrofobisch.. zelfs in een Boing 747. De muren komen dan op me af en het idee dat ik afhankelijk ben van anderen (valt de piloot niet in slaap, heeft het onderhoudstechnisch personeel wel alles goed nagekeken, krijgen we geen turbulentie, komen we niet in een luchtbel/zak terecht en flikker je een paar meter naar beneden..?) Ik kan de controle moeilijk loslaten. Vindt opstijgen en landen het leukst, de tijd ertussen in mogen ze mij wel knock-out meppen want die trek ik niet.. terwijl ik nog nooit iets naars heb meegemaakt. Zit altijd met zweet in de handen en een lading boekjes en muziek op mijn mp3 (gedachten ergens anders op houden).. Heb gevlogen met KLM, North America Airlines en Britisch Airlines. Allemaal goed bevallen. Heb nu in totaal 12 x gevlogen.
Ik denk trouwens dat dit allemaal met je eigen gedachten te maken heeft. Ik kan op het gebied van vliegen mijn gedachten redelijk tegen houden (dan zie je op dat scherm dat je na een paar uur nog maar 1/3 van je reis gehad hebt en je al die tijd boven de zee hangt en er geen weg naar buiten is. Ik kan makkelijk in een claustrofobische, panische aanval zakken, maar herken de storende gedachten bijtijds en zorg dat ik aan iets anders denk, door tv te kijken, me over mn kids te ontfermen (gelukkig bieden die voldoende afleiding) of aan andere dingen te denken. Maar goed dat je gewoon op de can eilanden bent gaan wonen, toch? t Zou wat zijn als je je door je (niet realistische) angsten overgeeft toch?