Omdat ik zelf ook al opschiet was ik erg benieuwd hiernaar. Wisten jullie dat je bevalling begon? Waardoor kwam dat? Vliezen gebroken/ weeën/ slijmprop/ onrust/ anders? Hadden jullie hiervoor al andere tekens wat dus bleek het begin te zijn dat je bevalling zou beginnen? Ben benieuwd.
Ik had heel vaak krampen, pijn. Misschien ook voorweeën. Maar iedere keer als ik vroeg hoe voel ik dan dat het nog niet begint zei de vk van....geloof me als je echt weeën krijgt, dan weet je het gelijk. Nou dat is absoluut waar...je kan er gewoon niet omheen dat voelt zo anders. Dan weet je wel dat er wat begonnen is. De vliezen breken maar heel zelden eerst en moet vaak tijdens de bevalling zelfs gebroken worden. Je hoort vaak dat mensen een slijmprop verliezen, maar dit hoeft niet te betekenen dat het gelijk gaat beginnen kan ook nog best wat dagen duren. Ik heb nog heel de middag gewinkeld voor het begin. Waarschijnlijk wel met lichte weeën. Maar de echte bevalling was wel echt duidelijk intense weeën.
Ik heb gewoon geslapen de hele nacht, net als anders. Toen ik wakker werd door de wekker van mijn man kreeg ik een wee. Daarna naar beneden gelopen. Nog een wee. Toen braken mijn vliezen en toen wist ik het zeker
Bij mn zoon had ik al weken voorweeen maar die werden dinsdagavond wel pijnlijker. Woensdag constant naar de wc en uiteindelijk werden de weeën veel heftiger en kon ik er niet meer omheen dat hij eraan kwam. Bij dochter de hele dag al krampen, maar prima te doen dus in de overtuiging dat t niks was wat doorzette. Vk nog gehad savonds ivm weeën om de 5 minuten die niet genoeg zeer deden naar mijn mening maar toen was er niks aan de hand. Toen een halfuur later mn vliezen braken en dit ook nog eens groen was, wist ik genoeg
Bij de oudste twee liep ik al weken met voorweeen. En bij de oudste was de overgang naar de normale weeen wel echt duidelijk (weeenstorm) De jongste is 'ingeleid' maar daar waren de eerste ontsluitingsweeen gewoon alsof ik menstruatiepijn had.
Had al een paar weken voorweeën. Op vrijdag slijmprop verloren en daarna gestript. Had toen 2cm. Hele avond flinke voorweeën gehad. Zaterdag ook nog, maar wilde maar niet doorzetten. Zaterdag op zondagnacht had ik veel buikkrampen, bleef maar naar de wc lopen. Tot ik me besefte dat het begonnen was. Nog snel even een paar uur geslapen. En zondagavond is ze dan uiteindelijk geboren.
Ik had al een paar keer een valse start gehad, dus was super bang dat ik niet zou weten of het echt begon. Toen ik wakker werd van mijn harde buiken had ik meteen een voorgevoel dat het anders dan anders was. (Nu was het ook wel de uitgerekende datum) Maar in het verloop van de dag vorderde het niet, laat in de middag verloor ik de prop. Toen ging ik nog even in bed liggen, voelde ik bij een voorwee opeens iets knappen in mijn buik. En waren mijn vliezen gebroken. Dus toen wist ik wel echt 100% zeker dat het was begonnen. (Duurde nog 12u tot hij er was)
Bij de eerste twee de hele dag in toenemende mate en steeds regelmatiger harde buiken die langzaam overgingen in lichte weeën en daarna zware weeën. Nu bij de derde al weken voorweeën, paar keer valse start, twee keer gestript, al paar dagen verlies van flinke stukken slijmprop met wat bloed, rugpijn, maar nog steeds geen fatsoenlijke weeën... het wil maar niet doorzetten...
Ik had al een paar dagen ‘lichte’ (oefen?) weeën, ik verloor de slijmprop en toen werden de weeen steeds heftiger. Vliezen heeft de verloskundige uiteindelijk moeten breken. Ik vond het begin niet super duidelijk omdat de weeen echt al een paar dagen aanwezig waren en die waren echt al niet fijn, en die werden dus heel geleidelijk heftiger. Als je niet veel meer kunt vanwege de weeen en ze zowat weg moet puffen weet je wel dat het begonnen is, maar er was voor mijn gevoel niet echt een duidelijk begin.
Achteraf gezien zou ik kunnen zeggen dat ik het had kunnen zien aan mijn opruim en schoonmaakwoede.. En ruzie zoeken met vriend want die hielp niet mee. In de avond beetje buikpijn, frituur was niet lekker gevallen dacht ik.. Daarna leek het wel over te gaan naar oefenweeen. Voor de 'grap' gaan timen zei ik tegen mijn vriend, wilde hem niet blij maken omdat ik zelf nog twijfelde.. Tot de app zei dat ik de vk moest bellen want ze kwamen om de 3 min. Pas nadat de vk geweest was, en 3 cm had geconstateerd, bedacht ik mij dat het nu echt was begonnen.. Was 38 weken toen het begon, volgende ochtend bevallen.
S'ochtends vroeg schrok ik wakker omdat ik wat nattigs verloor, daarna steeds harde buiken en verloor ik de slijmprop. In de middag werden het weeën en die nacht ben ik bevallen. Ik hoop dat het begin van mijn aankomende bevalling weer zo duidelijk is.
Ik werd, bij beide, wakker met lage rugpijn en sliep de nacht voor de bevalling extreem goed. Na het douchen was de rugpijn er nog steeds waardoor ik wist dat het begonnen was. Succes alvast!
Ik had vanaf het weekend voor zn geboorte last van voorweeen. Op donderdagavond braken mijn vliezen en kwamen de echte redelijk snel op gang, en op vrijdagochtend was hij geboren.
Ik wilde de 2 dagen voordat het begon zo ongeveer het huis niet meer uit. Heel gek. Toen ik de eerste wee had wist ik gelijk dat het was begonnen, kwamen namelijk gelijk al heel snel en regelmatig. 5 uur en 3 kwartier na de eerste wee was ze er.
Ik ben gestript en binnen een uur na het strippen had ik krampjes die binnen korte tijd zo pijnlijk waren dat ik niet kon blijven zitten. Vrij duidelijk dus.
Bij de eerste braken de vliezen.. 13 uur later geboren .. Bij de tweede begonnen de weeën van het een op het andere moment, slijmprop verloren, en heeeeeeel veel ontlasting (sorry) .. 4 uur later was ie er En de derde die mag nog even op zich laten wachten!
Ik had op maandag rugpijn maar ik dacht ja hoi, dat is niet vreemd. Heb de zondag ervoor 400km gereden. Maandag laat naar bed en om 00:15 toen ik bijna in slaap viel knapte mijn vliezen, letterlijk met een knalletje haha. Hij was er 4,5 uur later.