Hoi allemaal, Ik ben 11 dagen geleden bevallen van een heerlijke jonge dame waar ik stapel verliefd op ben. De bevalling was behoorlijk pittig (na 4 dagen van inleiden is in 1 uur mijn vliezen gebroken van 1 naar 10 cm ontsluiting en 1 perswee mijn dochter geboren 49 cm 2700 gr). Nu heb ik op de 3e en 4e dag enorm last gehad van kraamtranen en heb 2 dagen alleen maar gehuild. Het hoort erbij dat weet ik gelukkig. Nu zit ik wel met het volgende. Ik werk al ruim 11 jaar met baby's en kinderen en merk aan mezelf dat mijn moeder gevoel nog wel eens botst met het verstand van leidster. Op de dag heb ik weinig last van die gevoelens of huilen maar merk dat het vooral s'avonds de kop op steekt. Nu is het ook zo dat ik na de bevalling nog 10 x meer van mijn partner ben gaan houden en echt ontzettend gelukkig ben. Maar ik vind het nu helemaaaal 3 x niks dat hij is werken ik mis hem zo gigantisch.. uiteindelijk komt het erop neer dat ik s'avonds zo onzeker ben of ik het allemaal wel goed doe, of ik wel een goede moeder voor haar ben, pak ik haar niet te snel, doe ik het allemaal wel goed, ben ik wel de juiste partner enz enz. En dan heb ik dus weer zo'n moment dat ik even moet huilen. Is dit herkenbaar? Hoe lang duurt dat met die hormonen vind het ellende 😂 ben niet bang voor een depressie want ik voel me verder heel gelukkig en verliefd vooral op ons kleine moppie
Och meid heel herkenbaar.. Ten eerste nog gefeliciteerd met jullie dochter Ik heb ook jaren als leidster gewerkt op een kdv en echt ik dacht dit doe ik even.. Hoe anders het is met je eigen kind had ik nooit bij stil gestaan Die onzekerheid hoort er echt bij.. En volg gewoon je gevoel.. Ik heb bij de eerste te veel geluisterd naar ¨hoe ik het zou moeten doen¨ met resultaat een gestresste mama en een gestresst kindje.. Bij nummer 2 heb ik het echt op gevoel gedaan en hoe fijn dat was! Bij nummer drie ga ik het precies weer zo doen! En die onzekerheid hoort ook wel echt bij het hebben van kinderen. Die van mij zijn nu 4 en 2 en nog denk ik wel eens, doe ik dit wel goed zo Geniet van je meisje en pak haar lekker bij je wanneer ze dit nodig heeft.. En tuurlijk ben je een goede partner, je hebt hem net een pracht geschenk gegeven.. En dat je nog even vol hormonen en emotie zit das echt normaal, daar prikt hij wel door heen.. Geniet geniet geniet!
Hoi Lizzy, Klinkt heel stom zo bedoel ik het niet hoor maar wat ben ik blij dat je dat herkent. Vooral omdat je ook zelf leidster bent geweest. Ja idd ben zwanger geworden en gedacht van dit ga ik ook wel doen, ben vrij makkelijk en na 11 jaar denk je wel ik kan dit. Ook heb je na al die jaren ervaring en verschillende kinderen een idee van hoe je het wel en vooral ook hoe je het niet wilt. En juist datgenen wat ik juist niet wil ligt gevoelsmatig dus overhoop soms. Dank je wel voor je advies ook! Heb al van verloskundige en kraamhulp gehoord dat ik niet zo streng moet zijn en idd vooral op mijn gevoel af moet gaan..ik ben zeker aan het genieten en ga dat nog meer doen maar hoop dat deze hormonen snel verdwijnen 😊 bedankt voor je lieve woorden en asvies 😉
Ook ik herken het, hoor. Ik zat er gister nog aan te denken. Ik heb ook op een creche gewerkt, en dat ging zo natuurlijk; ik voelde altijd feilloos aan wat een kindje nodig had. En toen was mijn dochter daar... Het leek wel alsof ik nog nooit een kind had aangeraakt! Ik kreeg heel veel (ongevraagd) advies en in het begin luisterde ik daar dan maar naar, mijn eigen gevoel negerende. Na een tijdje besloten om toch maar eens naar mijn eigen gevoel te luisteren en toen gingen dingen veel soepeler. Je weet echt wel wat je moet doen, luister naar je gevoel. Onzekerheid hoort erbij, maar probeer het los te laten, hoe moeilijk dat ook is. Oh en trouwens, ik had vantevoren ook helemaal bedacht hoe ik alles wilde aanpakken. Maar, surprise surprise, een kind past zich niet aan aan jouw plannen. Soms gaan de dingen net even iets anders dan je gepland had, maar dat geeft niet.
Klinkt heel bekend, ik was de eerste paar weken ook heel onzeker, huilde tranen met tuiten toen mijn man weer aan het werk ging na een week. Maar gewoon op je eigen gevoel afgaan en dan komt het helemaal goed, echt, en zal je je Mojo vinden en ben je niet meer zo onzeker .
Hai dames, Bedankt voor jullie positieve berichten en toch fijn dat jullie je er in herkennen. Gelukkig ben ik door de ergste dagen heen en voel ik me niet meer zo onzeker en heb bijna geen huilbuien meer. Handel nu echt alleen vanuit mijn gevoel en dat werkt echt veel beter. We hadden al een zeer makkelijk en tevreden meisje over het algemeen maar nu helemaal. Zo rustig en kalm en laat zich goed door me troosten als ze wel even verdriet heeft wat mij dan ook weer goed doet. Ik blijf mijn gevoel volgen dan komt het helemaal goed! Dank jullie wel
Gefeliciteerd Herkenbaar, ging na zo 3weekjes pas over bij mij. M'n partner is Al die tijd bij me gebleven, vond het ook doodeng alleen zorgen voor de kleine. Na die 3weekjes waren die onzekerheids gevoelens foetsie.