We hebben inmiddels vandaag de laatste uitslagen gekregen van de obductie. Eline had inderdaad de hartafwijking die gezien was op de echo's. De uitslagen van mijn bloed, urine en uitstrijkje waren goed en niets op te zien. Verder hebben ze de navelstreng gecontroleerd op chromosomen die aanwezigheid van downsyndroom of andere afwijkingen aanduiden. Dit was ook allemaal niet aanwezig. We hebben ook nog gevraagd of het mogelijk is dat mijn baarmoedermond te slap is. Of dat de oorzaak zou kunnen zijn van de vroeggeboorte. Dit was niet het geval, alles bij elkaar hebben we gewoon dikke pech gehad. De gynaecoloog zei dat we een zeer kleine kans hebben om dit nogmaals mee te maken. Het geeft wel een goed gevoel dat we nu ons eigen gevoel bevestigd hebben gekregen. Dat Eline er zelf samen met mijn lichaam voor gekozen heeft dat dit te veel voor haar zou worden. We kunnen nu verder en hopen dat ik weer snel zwanger mag worden.
Jeetje lovekid.. Het moet een rare dag zijn geweest voor je met de uitslag. Fijn voor de toekomst dat het zo'n positieve uitslag is en wat jammer en moeilijk en oneerlijk dat het Eline en jullie heeft moeten overkomen. Hopelijk helpt dit nieuws om verder vooruit te kijken met een mooi plekje voor Eline in jullie hart.