Hallo meiden, Mijn zoontje is 8,5 maand en sinds ik zwanger ben is het sexleven tussen mijn vriend en mij droevig. Toen was het de zwangerschap, toen de bevalling, toen weer druk met het nieuwe leven. Maar nu zou je toch moeten denken dat weer mogelijk is? Er is ook tijd voor of die maken we, maar ik heb eigenlijk nooit zin. De laaste keren zijn we ook halfverwege het voorspel gestopt, omdat ik ineens niet meer opgewonden was. Ik weet van mezelf dat ik ook snel afgeleid ben, dan denk ik weer aan de was bv Maar goed we hebben gewoon echt een beroerd sexleven, als we 1 x per 3 maanden vrijen is dat veel Ik ben overigens vroeger nooit zo'n sexer geweest hoor (1 x per 2 weken of 1 week), maar vriend pusht niet en maakt er geen probleem van. We hebben wel veel lol en knuffelen ook vaak. Maar toch wil hij wel (logisch natuurlijk) Wie herkent dit of wie heeft tips? Alvast bedankt!
Misschien eens even je bloed laten controleren op je hormoonwaardes. Wie weet ligt het daaraan... En "gewoon" tijd maken voor elkaar... mooie lingerie kopen, lekker uit eten, lekker flirten, heerlijke massages etc.
Meid,troost je... Ik heb tegenwoordig ook niet meer zoveel zin. Ben gewoon kapot s`avonds en heb geen zin in gefriemel. Ik moet echt zin maken ook al kost me dat soms heel veel moeite. Verstand op 0 en gewoon doen. En dan denk ik na afloop altijd: waarom doen we dit niet vaker! Maar ik begrijp je helemaal.
k heb het ook heel erg na 2 jaar nog, ben gewoon heel er moe. maar probeer me er toch toe te zetten, en als we dan bezig zijn is het zoooo lekker en idd dan denk ik ook waarom niet vaker hahahahahah is denk ik helemaal normaal
hier ook, het is meer bij mij dat ik het moeilijk vindt om me zelf er toe te zetten. Ook trouwens wel vaak dat ik er wel aan denk als hij niet thuis is. dat vindt ik ook wel erg apart, maar zal allemaal we goed komen uit eindelijk! We knuffelen wel een slag in de ronte en elkaar vaak maseren en zo dus dat is dan wel weer erg fijn.
gelukkig ben ik niet de enige Hoe doen jullie dat dan je ertoe zetten? Dat vind ik zooo moeilijk! Ik kan mijn gedachten heel moeilijk op 0 zetten. Als ik zo onbeleefd mag zijn voorgaande dames: hoe vaak doen jullie het dan?
Ik heb dat ook hoor, ben dan de hele dag aant rennen overal heen, cb, ziekenhuis, winkel noem maar op, dus ben s'avonds gewoon kapot. Snap gewoon niet dat hij niet snapt, dat ik ook moe ben van het lopen met de kinderwagen iedere dag. En alles ligt niet bepaald dichtbij huis... Maar ja, mijn vriend blijft erover doorzeuren, nou daar word je dan ook niet opgewonden van hoor
@lexie74 Ja irritant is dat he! In het begin had ik ook het gevoel hier door dat we elkaar niet meer aantekelijk vonden. tot dat we de eerste keer weer na de bevalling sex hadden toen wist ik wel genoeg hihihihi. Komt allemaal wel weer denk ik, hormonen he! heel aprt die dingen.
Hier ook weinig tot geen zin. Zelfs tot na een jaar van de bevalling. Nu ben ik opnieuw zwanger ( ja echt waar ) Het arme mannetje van mij zal dus minder van bil gaan als hij graag zou willen hahahaha. Ach, het komt vast allemaal wel weer goed. Hoop ik...
Is heel normaal toch.. niet iedereen zet heel makkelijk de knop om van mama naar vrouw van.. misschien tijd voor maken door een avondje samen te plannen, kleine naar oppas, lekker uit eten en dan van elkaar genieten!
zeer herkenbaar allemaal. de hele dag druk met alyssa, boodschappen, de was, het huishouden, fysio en alle andere dingen die er nog tussendoor komen vliegen. en dan zegt mn man heel vrolijk: maar jij kan morgen uitslapen. ja, dacht het ff niet. ik geef alyssa altijd de eerste fles en dan ga ik vaak nog wel ff terug naar bed, maar echt slapen doe ik dan niet meer. ik moet ook zeggen dat sex niet echt makkelijk is als je last hebt van je bekken. dat in combinatie met vermoeidheid en een klein meisje in de kamer naast je is niet echt opwindend. gelukkig zeurt mn man nooit, maar als we het er over hebben merk ik wel dat ie het jammer vind dat we het niet vaak doen. nu baalt ie helemaal. ben ongi en dan vind ie mij op mn mooist en tijdens mn zwangerschap kon ie helemaal niet van me af blijven. maar als ik ongi ben moet ik helemaal niks van al dat gefriemel hebben. t zal allemaal wel weer beter worden hoop ik. liefs doris