Hallo allemmal, Ik zal me even voorstellen ik ben hier namelijk nieuw. Ik ben een 24 jarige vrouw en 35 weken en 2 dagen zwanger van onze 2e dochter. Bij de 20 weken echo zei de gynaecoloog dat de baby aan de grote kant is vooral haar buik en dat er meer als gemiddeld vruchtwater is maar nog wel tussen de lijntjes. (Bij mijn eerste zwangerschap was dit ook het geval , geboortegewicht 1e dochter was 3,8 kilo 40weken zwanger) Om uit te sluiten dat ik geen zwangerschapsdiabetes heb heb ik een dagcurve gedaan en de uitslagen waren goed! Hierna werd dus gedacht dat mijn lichaam nou eenmaal wat grotere baby’s maakt. Bij mijn 3 zussen was dit ook het geval. Zelf ben ik een tweeling die met 40 weken is geboren 3,5 kilo en tweelingzus was 3,8 kilo. Het zit dus in onze familie dat onze babys boven gemidded geboorte gewicht hebben. Ter controle heb ik een aantal weken later nog een echo gehad en toen was het vruchtwater zoals de gynaecoloog zei Prima , normaal, zoals het hoort. Wel was het buikje nog steeds groter als gemiddeld. Nou had ik vandaag een liggingsecho en het eerste wat de echoscopist zei was So dit is een grote baby! Na de metingen zei die dat haar buik nog steeds groter is als gemiddeld en dat de baby ongeveer 3,2 kilo weegt! Na de echo heeft hij dit doorgegeven aan mijn verloskundige hij zei Dat het gewoon een lekkere grote baby is! Vruchwater was goed navelstreng 3 aders goed. Eenmaal thuis begon ik veel na te denken, wat nou als ze steeds zwaarder word boven het gemiddelde? Wat als ik weer een knip en vacuum krijg omdat ze zo groot was dat ze er niet makkelijk uitgeperst kon worden? En wat als ze zelfs met een knip en vacuum alsnog niet geboren kan worden ivm haar bredere schouders en buik en ik een spoedkeizersnede krijg? Als ze nu al ongeveer 3,2 kilo weegt hoeveel weegt ze dan als ik uitgerekend ben? Al deze vragen heb ik na de echo aan mijn verloskundige gevraagd en zij gaf aan dat ik dit het beste met de gynaecoloog over kon hebben en dat ze mijn dossier naar de gynacoloog doorgestuurd. Ze zei dat mijn zwangerschap vanaf vandaag medisch is omdat de baby groter is als gemiddeld het hoofdje is wel normaal maar het zou kunnen dat haar schouders ‘er’ niet doorheen passen. Nu hoor ik van meerdere mensen dat het misschien beter is om ingeleid te worden met ong 38/39 weken om te voorkomen dat ze uiteindelijk te groot is om op een natuurlijke manier geboren te worden. Ik heb 14 september een afspraak bij de gynacoloog waar ik weer een echo krijg en een gesprek. Ik weet nu niet wat ik wil en wat ik wil voorstellen kwa manier van bevallen aan de gynacoloog. Mijn vorige bevalling was erg traumatisch en ik ben uiteindelijk bevallen dmv knip+vacuum maar wat als de baby nog groter als mijn eerste kind word en het lukt zelfs niet met een vacuum ? Is het dan verstandig om eerder ingeleid te worden zodat de baby niet mega groot is en er minder kans op een spoedkeizersnede is? Wat denken jullie en wat zouden jullie willen en vragen aan de gynacoloog als jullie in mijn positie zaten? Erg lang verhaal maar wel veel duidelijkheid dus dan heb ik ook wat aan de antwoorden omdat jullie mijn verhaal dan helemaal begrijpen haha. Ik ben benieuwd naar jullie berichtjes en advies, alvast bedankt!
Ik begrijp je angst. Je haalt je na dergelijke metingen en het feit dat je nu medisch wordt en de opmerking dat de schouders evt niet passen, van alles in je hoofd. Dat is voor mij ook de reden geweest dat ik op 41w bij de gynaecoloog zat om een evt keizersnede bespreekbaar te maken. N.a.v. complicaties bij de eerste (verkeerde ligging, schouderdystocie en 5kg op 42w) vonden zij het ook een beter idee dan natuurlijk te bevallen. Maandag zit ik er weer, ditmaal om ver van tevoren de tweede ks te gaan plannen. Ik ben blij dat ik bij de tweede niet natuurlijk heb hoeven bevallen, hoewel een KS zeker ook geen pretje is! Wil het niet verheerlijken. Vraag naar wat je opties zijn! Je bent nog "vroeg". Ik was al 41 weken toen ik uiteindelijk bij de gynaecoloog kwam voor overleg.
Allereerst: een meting op deze termijn is ongeveer voor 60% betrouwbaar. Dat komt omdat de baby eigenlijk nu te groot is om op te meten. Pas wanneer je structureel al sinds weken geleden groeiechos kreeg, gemaakt door dezelfde apparatuur en bij voorkeur ook dezelfde persoon, zou je er iets aan kunnen afleiden. Ik zou dus niet al te veel waarde hechten aan de nu gegeven schatting. Je zou niet de eerste zijn waarbij ze er flink naast zitten. Ten tweede: een knip en vacuüm bij he eerste hoeft niets te zeggen over het verloop van een tweede zwangerschap. Een knip en vacuüm is doorgaans niet vanwege het formaat van de baby, maar eerder bijv. vanwege foetale nood. Je hebt grote kans dan een tweede veel soepeler gaat, omdat de eerste de weg al heeft vrijgemaakt. En als laatst: een gemiddelde ontstaat natuurlijk vanuit een combinatie van allerlei waarden, hoge en lage gewichten. Dus als jij boven het gemiddelde zit, betekent dat niet meteen dat er wat aan de hand is.
Een meting op elk moment in de zwanger is niet 100% dat snapt TS denk ik ook wel. Bij mij werd de met 37+3 geschat op 4.1 kilo en met 38.3 bevallen en hij woog toen 3.9 kilo. De gemeten gewichten zijn altijd ongeveer maar wel de gewichten waar van word uitgegaan Ook denk ik niet dat TS denkt dat er wat aan de hand is maar advies wilt over het aankomende gesprek. Mijn advies zal zijn; bereid je goed voor op het gesprek en schrijf eventuele vragen op. De gyn zal de opties bespreken en je meer duidelijkheid geven. Ik lees iid mee. Sterkte!
Accuraat is niet het juiste woord, dat heb ik verkeerd gebruikt. Ik denk dat je wel begrijpt dat ik niet bedoelde dat ze een baby op 3580 gram kunnnen meten en dat dit in overeenstemming is met het uiteindelijke geboortegewicht. Voor ongeveer 60% betrouwbaar bedoel ik. Dat betekent dat in de andere 40% metingen de waarden sterk afwijken van het uiteindelijke gewicht. Mijn bericht is bedoeld voor TS als enige relativering.
Bedankt voor je reactie! Ik heb meerdere echo's gehad waar elke keer te zien was dat ze groter is als gemiddeld. Bij mijn eerste baby was dit ook het geval en toen klopte het ook. Zoals ik al aangaf zit het in onze familie en dat is de reden dat ik zoveel waarde hecht aan de schatting omdat ik het in mijn situatie best normaal vind dat ik weer een grotere baby heb. Bij mijn eerste bevalling was de knip zonder vacuum ook nodig geweest omdat ik volgens de gyncoloog die mijn bevalling heeft gedaan zeker een total rupture zou krijgen. Naast dat was het zowiezo nodig omdat mijn baby tijdens de bevalling een infectie had opgelopen maar als ze dat niet had zou ik dus alsnog wel geknipt worden omdat ik anders zelf helemaal zou uitscheuren. Ik ga er idd ook vanuit dat de tweede wel wat soepeler zou gaan maar alsnog niet met heel veel zekerheid omdat het weer een grote baby is en de knip is direct dichtgenaaid haha dus als ze evengroot of groter is zou die weer open gemaakt moeten worden omdat ze er anders niet doorheen past, wel door de bekken want ze is al volledig ingedaald.
Bedankt voor je reactie!' Fijn dat je me begrijpt. Ik snap idd dat ze een keizersnede een beter idee vonden dan natuurlijk bevallen in joun situatie. Wauw 5 kilo dat heeft je lichaam goed gedaan tot 42 weken dat zal vast niet makkelijk geweest zijn. Ik heb idd vroeg een gesprek er over wat ik ook wel fijn vind voor meer voorbereiding en duidelijkheid. Ik ga zeker vragen wat mijn opties zijn bedankt voor je advies!
Wat hierboven genoemd is over je vragen opschrijven vind ik een erg goede tip! Niks op aan te vullen. Ik hoop dat je een begripvolle gyn treft die met je meedenkt en jouw mening/angsten ook zwaar mee laat wegen. Succes tijdens het gesprek! Mijn tweede was een pond lichter op 41 weken. Deze wordt tussen 38/39 gehaald dus ben erg benieuwd. Misschien eindelijk een 'baby' in de armen straks?
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je druk maakt. Onze oudste is geboren met een gewicht van 4080 gram. Geboren met een knip en vacuüm. De 2e werd ook weer groot geschat, maar nooit extra echo’s oid gehad. Uiteindelijk is hij geboren met een gewicht van 4590 gram, met een schouderdystocie. Gelukkig een milde, hij heeft maar een paar seconden vast gezeten en ik ben maar iets uitgescheurd (wat overigens veel beter en minder pijnlijk genas als de knip!). Bij een volgende zou ik mogen kiezen voor een keizersnede, maar de verloskundige zei meteen dat ik ook prima natuurlijk zou kunnen bevallen. Ik weet alleen niet of ik dat zou durven, want het was allemaal best heftig om mee te maken (noodknop werd ingedrukt dus de kamer stond vol medisch personeel). Ik zou als ik jouw was m’n angsten en twijfels goed op papier zetten en kenbaar maken bij de gynaecoloog. Heel veel succes!
Je angst herken ik zo! Ik vind het ook goed dat je er over na denkt. Mijn zoontje was bij de geboorte (40+4) 4440 gram. Zat ook vast met zijn schouders en allemaal drama. 5 minuten na de bevalling is in mijn dossier gezet dat als ik ooit weer zwanger mag worden ik word ingeleid met 38 weken. Ik zou die angst echt goed bespreken met de gyn. Het is in mijn ogen een gegronde angst omdat je eerste kindje ook vast zat met de schouder en gehaald moest worden met de vacuüm. Ik vond het overigens wel de hele zwangerschap een fijn idee dat mijn zoon groot was, zo kon hij letterlijk wat meer tegen een stootje. Misschien kan je het ook een beetje zo bekijken? Het is dus niet alleen maar negatief. Succes met het gesprek, ik weet zeker dat ze het beste doen voor jullie allebei!
Heel erg bedankt voor je reactie! Ik heb anderhalf uur actief geperst met volledige ontsluiting zonder vooruitgang, na een inwendig onderzoek kwamen ze erachter dat de baby vast zat in de’bocht’ met haar handje naast haar hoofd. Het was dus niet haar schouder die vast zat. Nadat de gynaecoloog haar handje inwendig heeft weggeduwd lukte het wel met een vacuum+knip haar eruit te krijgen. Ons eerste kindje heeft tijdens de bevalling een infectie opgelopen en in combinatie met het persen maar geen vooruitgang hebben ze de vacuum erbij gehaald. Achteraf gezien ben ik heel blij dat ik na zoveel moeite (2dagen) niet ook nog eens een spoedkeizersnede heb gekregen en dat heb met een knip en vacuum is gelukt. Bij deze baby ben ik dus ‘bang’ dat haar schouders wel vast komen te zitten omdat de verloskundige het benoemde maar dit is bij mijn eerste baby ook niet gebeurd zij had ook een grote buik een stevig kind. Op dit moment denk ik dat ik aan de gynaecoloog wil voorleggen dat als ik volledige ontsluiting heb en meerdere keren heb geperst en er is geen voorruitgang dat ik direct wil dat ze me helpen met een vacuum voordat de baby er te lang in zit en niet lekker word. Tenzij ze bij 38 weken een groei meting doen en zeggen dat ze al 4 kilo is dan zou ik denk ik wel de bevalling willen laten opwekken en alsnog vaginaal bevallen. Dit is wat ik nu denk wat vinden jullie ervan?
Ik ben trouwens ook heel blij dat het een stevige baby is maar dan moet je ook het geluk hebben dat je baby geen infectie oploopt mijn baby heeft een week op de neonatalogie afdeling gelegen aan de antiobiotica ze had het heel zwaar Apgar was 4,5,7 ondanks dat ze een flinke meid was. De gynaecoloog weet niet 100% zeker wat de reden van de infectie was ik had met niet langdurig gebroken vliezen maar wel heeeeeel veel inwendige onderzoeken terwijl mijn vliezen al gebroken waren. Ik wil alle kansen op een infectie voorkomen bij deze baby dus het liefst zsm bevallen en niet onnodig doorpersen als er al word gemerkt dat er geen voorruigang is door bijv een handje of schouders en dat ze me dan direct helpen met een vacuum pomp en eventueel een knip als het echt moet.
Oh sorry, dat heb ik dan verkeerd gelezen! Ik denk dat dat een hele goede oplossing is! Probeer ook een beetje op jezelf te vertrouwen als het kindje er niet binnen 15 minuten persen is, natuurlijk voel jij het beste aan of het gaat lukken. Misschien kan je een bevallingsplan maken, waar al deze punten duidelijk in staan. Ik heb bij mijn zoon 2.5 uur geperst en na 3 uur werd hij geboren met de vacuüm .Het duurde echt allemaal te lang.
Bedankt voor je bericht! Ja ik ga er vol vertrouwen tegenaan maar ik wil niet lang bezig zijn en dat ze uiteindelijk gehaald moet worden omdat de baby vermoeid is en hoge hartslag heeft. 30 minuten vind ik op dit moment genoeg om te weten of er voorruitgang is maar ik ga op moment van mijn bevalling natuurlijk niet de tijd bijhouden haha ik merk idd op dat moment of het lukt. Ik heb bij mijn vorige bevalling zo’n mooie A4 een super duidelijke geboorteplan gemaakt die ik echt heel serieus nam nou die hebben ze helemaal niet gelezen omdat ze meer keken naar hoe het er op moment aan toe ging dat vind ik wel jammer dat ik geen zekerheid heb dat ze die dan wel of niet lezen maar ik zal al mijn punten bij het gesprek aangeven zodat zij dit in het dossier kunnen opschrijven! Bedankt voor je tips!