Hallo Ik ben benieuwd naar wat volgens jullie nu écht taboes zijn rondom zwangerschap en bevalling. Dus waar mensen/ouders niet eerlijk over zijn of niet voor uit durven komen. Meestal doordat ze bang zijn voor de mening van een ander Hier een paar die mij zijn opgevallen - voorkeur voor geslacht uitspreken 'als het maar gezond is' (p.s is natuurlijk ook zo) - een makkelijke bevalling (keizersnede) gehad hebben. Een keizersnede is een grote buikoperatie met veel risico's. Maar de vrouwen die geen vaginale bevalling hebben gehad, en dus niet zelf hebben kunnen doen hebben hier vaak moeite mee, is het zo dat ze daarom de pijn van de keizersnede overdrijven? (Ruggenprik,pijn aan de wond) zodat andere mensen niet gaan denken dat ze het makkelijk hebben gehad? Ik geloof absoluut dat er pijn kan zijn rondom de keizersnede, maar is die pijn te vergelijken met vrouwen die een vaginale bevalling hebben gehad? (Weeën/hoofdje dat eruit komt) - Roze wolk na de bevalling. Hier wordt ook weinig over gesproken want voor de buitenwereld moet het altijd perfect lijken zo'n schattige baby? Dat een baby 24uur per dag huilt en vrouwen soms in een depressie schieten is volgens mij ook taboe. Jullie mening hierover? Nog andere taboes?
Dat is inderdaad een taboe. Ik vind het dus ook echt niet leuk. Het resultaat vind ik leuk: een gezinnetje zijn! Maar als dat in 9 uur had gekund ipv in 9 maanden dan had ik daar voor getekend Ik geniet niet van mn dikke buik, van de aandacht van andere mensen of van het eeuwige geneuzel over babyspullen.
Whahaha, 9 uur ipv 9 maanden....zou mij iets te snel zijn, maar 9 weken is misschien wel een optie . Ik vind dat de sociale druk die op een zwangerschap staat ( je MOET genieten, je MOET blij zijn, je MOET het er continue over hebben enz enz ) niet leuk. Je wordt een soort van publiek bezit als je zwanger bent en dat vind ik niet leuk. Ik vind zwanger zijn ook echt niet altijd leuk, maar geniet wel als ik de kleine voel bewegen en van de spanning van hoe zou de baby er uit zien enz. Ik heb aantal vriendinnen die zijn bevallen met keizersnede. Er zijn een aantal die heel dramatisch daarover deden en een aantal die juist zegge "bij de volgende teken ik er weer voor". Als ik naar mezelf kijk, ik zou zwaar teleurgesteld zijn als ik een keizersnede zou krijgen, ik vind bevallen echt een mooie ervaring. Op het moment van weeënstormen denk ik wel, "waarom wilde ik dit eigenlijk nou nog een keer?", maar het cliché is waar, je bent het als je kindje op je buik ligt zo weer vergeten. En waar hier in NL een taboe op rust: bevallen met pijnbestrijding. Je moet hier pijn lijden, anders ben je gewoon een watje.
Mooi topic, TO!! Je eerste punt: zeker een taboe!! Punt 2: geen idee, maar kan me zo indenken dat er inderdaad mensen zijn die er helaas zo over denken... Punt 3: helemaal waar, was ook wat ik wilde typen maar dan net ff anders.. Mijn aanvullingen: - Een pre- of postnatale depressie krijgen - Plassen/poepen tijdens de bevalling (schijnt heel normaal te zijn!!!) - Een kind alleen op de wereld willen zetten (zonder vader dus). Wordt als egoistisch gezien! - Een buitenechtelijk kind krijgen (GROOT taboe!!! ) - Niet blij zijn met je kind (vorm van depressie?)/ je kind wel iets aan kunnen doen - Willen dat het een jongen was, als het een meisje is geworden en vice versa... - Spijt hebben van de naam die je je kind gegeven hebt - Niet alles weten rondom zwanger worden en/of bevallen en daar openlijk voor uit durven komen (met alle gevolgen van dien!) Meer ff niet hoor!!!
Ik ben het idd met je eens over heten 'moeten'. Alhoewel ik er wel van overtuigd ben dan iedereen het goed bedoeld.. Maar moeten we er de hele dag over praten? Daarnaast vind ik dat mensen ook erg persoonlijke dingen vragen en vooral vertellen hoeft van mij eigenlijk niet zo! Ik krijg woensdag een geplande keizersnee ivm stuitligging en mislukte versie. Dit is ons eerste kindje. En ja ik vind het heel erg jammer dat ik geen natuurlijke bevalling mee mag maken, dat ik heb moeten beslissen over de geboortedatum van mijn kindje en dat ik (ook al doe ik heel erg hard m'n best hahaha) niet het begin van een bevalling mee zal maken. Ik maak me er verder niet druk om want het is nou eenmaal zo en daar heb ik vrede mee. Jammer alleen dat mensen vinden dat ze hun mening moeten geven daarover 'oh dan ben je er lekker snel vanaf'.. Ik neem nog geeneens een de moeite om in discussie te gaan. Glimlachen en ja-knikken Nog even een aanvulling: - het MOETEN accepteren van je lichaam die helemaal niet meer als mijn lichaam voelt en er zeker al niet meer zo uitziet.
Wat ik echt een taboe vond is dat er van te voren niet wordt gezegd hoe je onderkant er uit ziet na een bevalling. Ik was me rot geschrokken.. (toen ik eenmaal bevallen was) Tweede taboe is ziek zijn tijdens je zwangerschap! Hoorde om me heen alleen maar hoe mooi en leuk het is 'roze wolk etc' Terwijl ik in een rolstoel zat vanwege ernstige bekkeninstabiliteit & PE/HELLP kreeg waardoor ik ingeleid moest worden.
Ik sluit me inderdaad aan bij het leuk moeten vinden van de zwangerschap. 'Je hebt er immers zelf voor gekozen' of 'je mag blij zijn dat je überhaupt zwanger bent', en natuurlijk is dat zo, maar dat betekent niet dat een zwangerschap een grote roze wolk is waarbij alles geweldig en leuk is. Een zwangerschap is ook enorm pittig, heftig en vermoeiend, veel mensen lijken dat niet altijd te beseffen. Ik dacht altijd vrij makkelijk over het zwanger worden en zijn, maar toen ik een miskraam kreeg en pas ruim een jaar later weer zwanger was, me vervolgens de eerste paar maanden vreselijk gevoeld te hebben, toen een paar weken echt kunnen genieten, en nu niet eens meer een middagje weg te kunnen omdat ik dat gewoon niet meer aan kan. Terwijl ik dan hoor van anderen dat zij alles nog deden, sommige zelfs nog paard reden (really?!), dan voel ik me oprecht een aansteller, terwijl ik er gewoon echt niets aan kan doen. Nee, zwanger zijn heeft hele mooie bijzondere kanten, maar ook echt een hele nare kant. En de een heeft natuurlijk een andere zwangerschap gehad dan de ander, dat maakt het soms ook best frustrerend.
Je gelooft wel dat er pijn kan zijn rondom een keizersnede? Godszijdank is er morfine. Ik snap niet dat er vrouwen zijn die een keizersnede zien als falen. Je bent ong.9 maanden zwanger net als een ander. En pijn overdrijven tegenover een ander om het gevoel van falen minder te maken? Debk het niet hoor. Ik heb nooit het gevoel gehad van falen. Maar die keizersnede deed toch echt f*cking pijn, ook tijdens de operatie trouwens. Hopelijk kan ik straks mee praten over de pijn die je voelt als je er een hoofd uitperst. En hopelijk is die pijn minder lang dan die pijn van de wond. Zo niet? Dan gaan we "gewoon" weer voor een prachtige keizersnede. Al kan ik wel opzien tegen de na pijn. Maar kijk ook niet zo uit naar een hoofd uitpersen. Volgens mij is bevallen nooit fijn.. Nog een taboe. Vrouwen die zeggen ik ga direct flesvoeding geven. De meesten zeggen dapper ik ga bv geven terwijl de helft er eigenlijk al vanaf het begin niet volledig achter staat.
HI Nou ja taboes zat! Vooral uitkomen voor het geslacht en daarmee ook risico lopen op de verkeerde. Dat heb ik gehad maar nu helemaal gewend en totaal verliefd op ons meisje. En wat betreft de keizersnede, ja ik heb er 1 gehad, nee ik vind het niet prettig voelen. En zeker de tweede nacht niet dat deed veel zeer maar niet onoverkomelijk. Nu wil ik heel graag wel vaginaal bevallen maar de kans dat het lukt is klein. Dus weer een keizersnede. Ik overdrijf er niet over maar ik had ook veel pech met een bacterie die ik via het ziekenhuis heb opgelopen tijdens de keizersnede. Van die bacterie heb ik veel meer last gehad dan de keizersnede zelf. Ik kan niet oordelen of het makkelijker is dan gewoon bevallen maar geen van beide voelt denk ik echt fantastisch. En die van de naam dat is ook wel een goede. Ik twijfel nu al dus voor die tijd nog maar eens bekijken of ik iets beters vind. : ) Goed topic je zult reacties genoeg krijgen!
Flesvoeding! Zowat iedereen wil er verantwoording voor af leggen. 😒 En inderdaad roze wolk? Ik zat op geen enkele wolk.
Uhhh, welke roze wolk? Keizersnede, ik ben blij dat ze dat hebben uitgevonden want ik zie het echt niet zitten om weer 2, 5 jaar te revalideren na een natuurlijke bevalling. Ik ben er blijvend door geinvalideerd. Ik onderschat een keizersnee echt niet hoor, maar in mijn geval is het toch echt wel de betere optie. Verder is mijn lichaam er niet op gebouwd om zwanger te zijn helaas. Dus het is zwaar, ik geniet ervan als ik de kleine voel bewegen maar verder zou ik het niet heel vervelend vinden om morgen te bevallen!
Hier helaas flinke HG. Heb alleen tegen mijn man en mijn moeder durven zeggen dat ik helemaal niet blij was met het kindje in mijn buik. Dat ik eigenlijk een hekel aan hem had omdat ik door hem (wat natuurlijk onzin is) zo ziek ben. Ook serieus nagedacht over abortus door de HG maar daar praat je al helemaal niet over met mensen.
Ik heb al een paar dingen voorbij zien komen, onder andere dat zwanger zijn echt niet alleen maar leuk is en dat je nou eenmaal niet overal van kunt genieten. Maar dit is er ook één: Opzien tegen de kraamweek/kraamhulp. Ik vind de gedachte aan een wildvreemde vrouw in mijn huis die aan mijn spullen (en aan mij en de baby) gaat zitten echt een naar idee. Ik raak daar echt gestresst van. Ik kan er ook echt niet tegen als iemand mij of mijn man gaat vertellen wat we moeten doen of dat de kraamhulp dingen met de baby gaat doen die wij niet willen. Nou gebeurt dit laatste niet zo vaak maar het lijkt me vreselijk om zelf niets meer te zeggen te hebben. Als ik dit tegen mijn vriendinnen of kennissen vertel word ik keihard uitgelachen of ik krijg te horen: "ze komt om je te helpen, hoor!" of "ben maar blij dat ze er zijn." Ik snap dat ook wel maar voor mij is het echt iets waar ik me druk over maak. Blijkbaar is dat een taboe.
Er zijn er al een heleboel genoemd maar de grootste vind ik: Pijnbestrijding, ik heb 1 met en 1 zonder gedaan. Hoewel ik de volgende keer (als die er zou komen) het liefste weer zonder zou bevallen ben ik blij dat ik de eerste met gedaan heb. Jammer dat veel mensen dat zien als half werk zogezegd. Je krijgt al snel dat men zegt "Wel kinderen willen maar niet de pijn willen doorstaan". Terwijl die pijnbestrijding er niet voor niks is, een bevalling zonder doorstaan 'omdat dat zo hoort' of 'omdat de natuur dat zo bedoelt heeft' lijkt me veel zwaarder dan meer ontspannen bevallen d.m.v pijnbestrijding. Iedere vrouw ziet haar bevalling anders voor zich, de 1 liever met de ander liever zonder. Met beide is niks mis, zolang het voor jezelf goed voelt. Flesvoeding, nog zo eentje. Ik geef FV, bij beide vanaf de geboorte al. Ik merkte bij b.v het CB dat men daar toch anti FV is, tenminste die indruk gaven ze mij. Ik voelde me toch wel een beetje gedwongen mijn keuze uit te leggen, terwijl ik juist vind dat ik dat niet zou hoeven doen. Want als ik zou zeggen dat ik dat gewoon handiger vond, dan zouden veel mensen mij een slechte moeder vinden. Althans, dat gevoel geven veel mensen je. Omdat ik niet voor BV kies wil niet zeggen dat ik niet het beste met mijn kind voor heb, ik denk dat ze juist meer aan me hebben nu ik mijn gevoel heb gevolgd dan wanneer ik dat niet had gedaan en had gedaan wat anderen goed/beter vinden. Twee kinderen kort achter elkaar krijgen. Onze oudste is december 2013 geboren en onze jongste vorige week. Ze schelen dus net iets meer als een jaar. Toen mensen hoorden dat ik weer zwanger was heb ik veel bedenkelijke blikken en meningen gehoord. Varierend van een simpel 'ojee, succes' tot 'jij gaat het ontzettend zwaar krijgen'. Niet leuk als je zelf heel blij bent met de zwangerschap. Ja ik had ook wel bedacht dat het pittig zal gaan zijn maar daarom ben ik niet minder blij. Aan de andere kant heb ik ook veel leuke reacties gekregen hoor!
Ik ben het met een hele hoop aangedragen taboes eens! Maar ik zelf ervaar het ook zo: zwanger zijn is gewoon echt absoluut niet mijn hobby en kan de weken dan ook vooruit KIJKEN! Maar ik wil wel heel graag een baby dus tja Weinig keuze
Wil hier toch even op reageren... 1) Voorkeur geslacht... Wij hebben absoluut geen voorkeur voor geslacht ondanks dat we 3 jongens hebben... Vind het vooral een ding dat iedereen maar moet vinden dat je een voorkeur moet hebben 2) Keizersnee niet gehad, maar wel een buikoperatie ivm cyste in eierstok... Ik vond dat herstel van de operatie veel zwaarder als bevallen... Denk dat het ieder voor zich is hoe die het voelt, maar onderschat een keizersnee ook niet (net als sommige bevallingen niet)
Dit. Ik ben volgens mij een leuke moeder en geniet echt van het moeder zijn, maar die hele zwangerschap zou me (ook deze keer) gestolen kunnen worden (ivm lichamelijke klachten).
Taboe op de ruggeprik... Dat ik niet echt geniet van de kindsbewegingingen... Was wel blij met de bevesteging dat ie der nog is zeg maar. Maar ik vond het voor de rest geen prettig gevoel. Voorveur geslacht idd. Ik heb wel een lichte voorkeur voor een jongen