aangezien Schelde met de 10 favoriete dingen is begonnen begin ik maar met de mindere dingen: 1 Bandenpijn (nooit gehoord dat je dit krijgt! ik schrok me rot) 2 Zenuwen van de 1e echo (is het wel/niet goed? hoezo stress?) 3 Moodswings (zo ben ik happy en dan ineens weer dippy) 4 Huilbuien (kom op! huilen om reclames of vlinders die je ziet!?!? 5 Me boobs (AAAGGHH voor me gevoel knallen ze dadelijk uit elkaar!? 6 Vermoeidheid (Het gevoel alsof je heb deelgenomen aan de marathon) 7 Misselijkheid (meiden kom op! de wc is ineens je knuffelmaatje) 8 Stoppen met roken/koffie (excuzes moi! daar leefde ik op) Het zijn er wel geen 10 maar wel mindere dingen waarvan ik blij zal zijn als je over zijn hahahaha Maar afgezien van het bovenstaande ben ik wel superblij want je doorstaat het voor het mooiste doel! Liefs, Marlene
mijn bekken en zwangerschapsjeuk maar goed het is voor een goed doel dus het eind is dan in zicht en dan vind ik het niet zo erg, soms als ik pijntjes voel e.d. laat me dat juist voelen dat ik zwanger ben ik kan ik zelfs daarmee niet zitten, dat het minder is ja dat zeker...
1/ de weeën 2/ het platliggen 3/ die verdomde medicatie die me doet bibberen en m'n hartslag de hoogte injaagt 4/ de huilbuien 5/ het niets mogen doen in het huishouden 6/ m'n kids niet mogen opnemen om te knuffelen 7/ niet met de hond mogen wandelen 8/ geen trappen meer mogen doen, dus in de zetel slapen 9/ niet naar de winkel mogen, kids niet van en naar school mogen doen 10/ HET LANGE WACHTEN EN DE ONZEKERHEID Nah, is eruit
Ik moet nog te lang naar m'n zin Is ook omdat de problemen zo vroeg zijn begonnen. Ik denk elke dag tig keer "waarom moet dat nu met mij gebeuren?" maar wat kan je eraan doen hé
misschien heb je het wel eens verteld hoor maar waarom mag jij zoveel niet...? ik bedoel wat kan er gebeuren als jij toch gewoon de trap oploopt om lekker in je eigen bed te slapen?
Ik heb sinds woensdag ontsluiting en al sinds week 17 weeën waarvoor ik aan 3 verschillende soorten medicatie ben gezet (utrogestan, prepar en adalat). Als ik trappen doe/te ver stap/te zwaar til enz enz, riskeer ik terug weeën en verdere ontsluiting. Is allemaal begonnen door een vleesboom die ze tussen m'n eerste en tweede zwangerschap hebben weggehaald, en die zat aan m'n BMhals, waardoor die nu moeite heeft met afsluiten. De zwangerschap van m'n eerste is perfect verlopen, bij de tweede is het sukkelen begonnen in de 24ste week en deze keer al in week 17. Hierna dus geen kinderen meer voor mij, en ik wou er graag nog eentje vlak na deze. (m'n eerste 2 schelen maar 20 maand, nu zit er 5 jaar tss de jongste en deze beeb, en dan had ik graag nog eentje snel na deze beeb gehad, jammer, maar niet dus )
oei dat is niet leuk om te horen zeg.......dus je moet nog echt tijd gaan rekken ook dmv dat platliggen want je kindje is nog niet echt levensvatbaar of wel dit zal wel een hele spannende zwangerschap zijn voor jou? ik duim met je mee dat de kleine en je lichaam het kunnen uitstellen tot hij levensvatbaar is
Echt levensvatbaar is hij nog niet. Vanaf 25 weken is er al veel kans, dat wel, maar we gaan toch voor 36 weken. Minimum 32 weken moet ik kunnen halen, 34 weken zou heel mooi zijn en 36 weken the best of the best. Tijd rekken, afwachten, geduld hebben en zo weinig mogelijk stress en beweging is nu de boodschap.
Platliggertje je zegt dat je e.v.t. nog een baby hier na wou hebben. en heel snel Ik wil niet lullig doen hoor maar je hebt toch geen vriend, wil je dan een kindje maken met een one night stand?
De dingen waar ik last van heb zijn: - rusteloze benen - bandenpijntjes - niet goed meer kunnen slapen - het verschil in humeur - bang dat ik het kindje verlies - heup pijntjes - darm pijntjes - hogebaarmoeder die zeer doet aan de ribben. - te snelle hartslag - kortademigheid - veel snachts plassen Maar heb het er graag voor over hoor al die klachten.
en bovenop alles wat hier al genoemd is: PUKKELS PUKKELS EN NOG EENS PUKKELS.. het lijkt wel of de puberteit weer terug is
Hee lief Platliggertje, Ik heb iets gehoord over een ring die over de baarmoedermond geplaatst kan worden om die dicht te houden. Is dat niet iets voor jou? Sterkte meis, platliggen is ook niet alles he! xx Booey
@ babylover: Ik mag geen baby meer hebben, dus hoef me geen zorgen te maken in een evt vriend En ben die mannen meer dan beu @ Booey: die zou toch niet helpen zegt de gynae
Oke mijn "top" 10 -Bekkenpijn, al vanaf 16 weken . Wat op dit moment zo erg wordt, dat omdraaien in bed alleen nog maar ontzettend pijn doet... -Suiker die niet goed is (diabetes patiënt) -Hormonen die een loopje met me nemen 8) -Onzeker zijn, mede door die leuke hormonen weer -Het lange wachten nog totdat de baby geboren wordt -Mensen die leuk denken te zijn en vertellen dat het ergste er nog aan komt.... Ik weet ook wel dat dat zo is, maar wil er liever nog niet aan denken Ik baal er vooral ook van wanneer mensen aan me vragen hoe het is, ik altijd zo eerlijk mogelijk wil reageren. Dat betekent dus dat ik gewoon heel veel pijn heb en dan de blik in hun ogen zien die zegt: wat zit je nou te klagen, je weet toch dat dat kan gebeuren als je zwanger wordt? . Maar het is echt niet leuk als je al vanaf 16 weken met zo'n pijn rondloopt en daarvoor ook al nogal wat op je brood hebt gekregen (denken dat je een miskraam zult krijgen, omdat er geen hartje te zien is, een hele grote bloeding krijgen met 10 weken en de suikerziekte erbovenop). Dus het liefste wat ik nu doe is klagen 8) Platliggertje, ik heb echt met je te doen hoor! Wat een zwangerschap heb je tot nu toe al gehad . Dan besef ik ook dat ik enorm bof hoor! Hou vol!