Dag dames, Door alle verhalen die ik lees en om me heen hoor ben ik een beetje onzeker geworden. Liyana is nu ruim 5 maanden oud, gecorrigeerd ruim 2 maanden en weegt (pas) ongeveer 3800 gram... In principe voed ik haar op verzoek. Tenminste 's nachts en als ze slaapt maak ik haar niet wakker. Ze krijgt 7 voedingen per dag van 100 ml. Deze 100 ml krijg ik er vaak maar met moeite in. Op de verpakking van Nenatal 1 staat dat zij met haar gewicht 5! voedingen van 135 ml zou moeten krijgen. Maar het lukt mij gewoon niet om haar voeding op te hogen en het er allemaal in te krijgen. Ik zou dolgraag over willen gaan naar 5 voedingen zodat ze 's nachts misschien wat langer doorslaapt (en ik ook!). Doorgaans geef ik haar rond 23 uur de laatste voeding. Rond 4 of 5 uur wordt ze dan weer wakker. Het is te doen hoor en begrijp me niet verkeerd als we eenmaal wakker zijn is het heerlijk kroelen. Maar ik vraag het me zo af... Ik lees dat sommigen om 19 uur hun beebje al naar bed brengen. Dat lukt mij echt niet. Rond die tijd slaapt ze wel, maar max 2 uur. Ik ben niet onzeker wb de hoeveelheid voeding. Ik weet dat ze wel voldoende binnenkrijgt. Tenminste het minimum. Vanuit het ziekenhuis had ik een handig sommetje meegekregen waarmee ik kan controleren of ze wel voldoende drinkt. 150 ml per kg lichaamsgewicht per 24 uur. Alleen hoe bouw ik t om naar 5 voedingen van iets meer zodat we wat meer tijd ertussen hebben?? Heeft iemand t zelfde gehad? En het slapen gaan is volgens mij ook niet helemaal zoals zou moeten... Overdag leg ik haar bij de eerste tekenen van vermoeidheid in bed. Muziekdoosje aan en over het algemeen gaat ze na een hele tijd jengelen wel slapen. Maar dan 's avonds... We doen weer precies hetzelfde als 's middags maar dan is het gewoon moord en brand-krijsen! Hartverscheurend. Ik pak haar dan ook op want ze is dan echt verdrietig en uiteindelijk valt ze in slaap op mijn borst. Bij papa wil ze ook niet echt slapen Ze valt wel in slaap maar in mijn armen. Dit kan toch niet de bedoeling zijn of laat ik me gewoon gek maken door mijn omgeving? Hebben jullie hetzelfde (gehad)? Het is een lang (en warrig) verhaal geworden Hoop dat jullie er nog een touw aan vast kunnen knopen en me van wat adviezen of geruststellingen kunnen voorzien. Heel veel liefs!
Nu lees ik verderop ook weer dat prematuurtjes een inhaalslag maken en opeens zoveel kunnen gaan drinken... Mijn Lili heeft zoiets in bijna 6 maanden nog niet laten zien... Altijd het minimale. De KA maakt zich overigens geen zorgen. Ze is nooit een harde groeier geweest. Hij zei wel: " ze groeit wel maar niet zo hard als ik graag had gezien..."
Ik snap je onzekerheid heel goed hoor. En je dochtertje moet natuurlijk van heel ver komen. Ik denk dat mama's van kindjes met dezelfde termijn geboorte je specifieker kunnen helpen, maar ik probeer het wel. Die richtlijn van 150cc per kg is inderdaad een standaard richtlijn voor alle babys. Voor mij was dat altijd het streven om 'erin te krijgen' en niet het aantal voedingen. Al kan ik begrijpen dat je met nog steeds 7 voedingen helemaal gesloopt bent. Wij hebben nooit gecorrigeerd met de leeftijd, maar als je naar de gecorrigeerde leeftijd en al helemaal naar het gewicht van Lili kijkt, zit zij nog goed met 7 voedingen. Dat aantal hoort bij haar gewicht, haar maagje is ook nog maar klein. Hoe zwaar het ook is, zou ik toch even volhouden. Qua hoeveelheid: blijf aanbieden zou ik zeggen, en overleg met de arts. Je geeft nog steeds nenatal lees ik, dat is nog eens sterkere voeding dan standaard KV, dat is alleen maar goed in haar geval. En niet alle kindjes zijn hetzelfde, Lili gaat misschien later nog inhalen. Probeer te vertrouwen op de kinderarts, hoe lastig het ook is. Een dikke knuffel!
Meis, Mijn zoontje heeft altijd precies genoeg genomen en heeft ook nooit een inhaalslag gedaan en zit nu nog steeds (1,5 jaar) op de min 1 lijn terwijl hij het hartstikken goed doet! En zoals Adi zegt ze is er gewoon nog niet aan toe! Geef haar de tijd... Ze gaat op een gegeven moment echt over en slaapt elke keer een beetje langer... Ook moet je je niet te veel van andere aan trekken en vergelijken! Mijn zoontje is zo vaak bij mij in slaap gevallen op zijn buik... Had liever dat hij zich geborgen voelde dan dat hij zo verdrietig was! Succes!!
Lieve Adi en moederLynn, Het stelt me wel weer wat gerust dat jullie iets soortgelijks hebben gehad met voeding en groei. En idd, ik moet het vooral niet opgeven en blijven aanbieden. Maar vooral vertrouwen in de KA en haar hebben. Wb het slapen op haar buik bij mij op de buik. Het is bij mij echt uitgesloten om haar overstuur in haar bedje te laten liggen. Mijn partner zegt nog wel eens dat ik haar eventjes moet laten liggen en dat ze uiteindelijk wel vanzelf in slaap valt. Maar dan zit ik gewoon met tranen op de bank te luisteren tot ik het niet meer houd. Dus dat was eens maar nooit weer. Je zegt het precies goed, moederLynn, liever dat ze zich geborgen voelt dan zo verdrietig.
Jouw moederinstict werkt zoals het moet . Je meisje heeft heel veel stress gehad de eerste periode van haar leven. Daarna is door de langdurige zkh-opname ook de hechting enigzins verstoord. Voor een gezonde ontwikkeling is het heel belangrijk dat ze veilig gaat hechten aan ouders en dat ze zo min mogelijk stress krijgt (dit is vervolgens ook heel belangrijk voor de ontwikkeling van de hersennen). Om deze redenen (en omdat ik totaal tegen laten huilen ben) hebben wij de kinderen ook nooit laten huilen. Omdat ik ze niet alle drie vast kon houden, hebben wij ze wel geleerd om in bed te slapen, maar dan troosten wij ze in bed zelf, of naast het bedje. Ik heb avondenlang boven het bedje gehangen met mijn wang tegen die van de baby. Veel liever had ik gehad als ik de kleine dan lekker bij me kon nemen en op mijn buik kon laten slapen. Maar dan was ik niet beschikbaar voor een volgend kindje die zich meldde. Dus geniet ervan zou ik zeggen! En je kunt langzaamaan kijken om haar te leren om in eigen bed te slapen, maar daar hoeft ze echt niet voor te huilen. Ze heeft al genoeg te verduren gehad. Zo een heel verhaal
Hier moet ik echt even wat tranen om laten. Ik krijg hierover veel kritiek van mijn omgeving. Dat ik haar te snel en te veel bij me houd. Maar ik antwoord nu altijd dat de meeste babietjes 9 maanden geborgen in mama's buik zitten. Mijn meisje heeft er maar 6 in mijn buik gehad. Dus we hebben heel wat in te halen! En zoals je zegt, ik geniet er ook echt van. Al is zij allang stil en rustig dan doe ik het puur voor mezelf. Omdat ikzelf denk ik ook nog lang niet alles verwerkt heb. En Adi, drie van die wondertjes troosten, verzorgen. Ik heb echt respect voor je!
mamavanlili: ik begrijp en herken je onzekerheid... Mijn zoon is prematuur geboren en dronk ook nooit veel en hij spuugde ook nog eens heel veel uit ivm de reflux.. Hij ging naar huis met 8 voedingen geloof ik (de KA wilde liever 9). Wat wij op een gegeven moment wel hebben gedaan ik de nacht steeds een beetje rekken. Dus late avond voeding om 23u30/00u00 geven en als hij dan om 4 uur kwam hem wel gaan troosten en speentje geven, maar nog geen voeding. De keer daarna dat hij dan kwam (ongeacht hoe lang dit ddurde) kreeg hij dan de voeding. Dit een aantal nachten totdat hij om 4u15 of 4u30 kwam etc etc. Dit hebben we weten op te schuiven tot aan een uur on 5u00/5u30 (hij is helaas altijd al een vroege vogel geweest ) Als je dochter bijna 4 kilo weegt zou ze dus 600 cc binnen moeten krijgen. Jij geeft 7x 100= 700 (dus 100 meer) las ik, dus misschien kun je daarin nog wat veranderen? En je hoeft toch ook niet van 7 naar 5 voedingen? Misschien kun je eerst 6 proberen en dan ook uitkomen op 700 cc (want dat is blijkbaar een prettige hoeveelheid voor haar?) Ik heb ook nog een (niet premature) dochter en die drinkt ook niet veel. Word ik ook onzeker van... Maar misschien zijn de dames kleine eters? Over laten huilen en kritiek van anderen: laat iedereen maar kletsen. Ik heb mijn zoon nooit een seconde te veel laten huilen. Ik had mijn eerste kans op een goede hechting gemist door de vroeggeboorte en dus wilde ik het kansje dat overbleef met beide handen aangrijpen. En als ik hem zou 'verwennen': dan maar! Dat kun je afleren. Opnieuw hechten krijg je op latere leeftijd geen kansen meer voor! Volg je gevoel!
Ben het helemaal eens met voorgaande reacties. Hier heb ik zoonlief nooit laten huilen en nog doe ik het niet. Wij hebben hem altijd bij ons genomen. Onze KA, fysio en het CB raadden het ook aan om heel veel te knuffelen. Ons zoontje huilde elke avond heel veel. Echt wel 6 uur lang. Hij bleek verborgen reflux te hebben. Toen we dat opgelost hadden was hij een heel ander kind. Over de voedingen: Als je denkt dat ze er aan toe is naar 6 voedingen gaan. Hier ging het met kwartiertjes opschuiven zeg maar. Toen hij eenmaal op 5 voedingen was (geen idee meer wanneer) zijn we hem elke avond om 19 uur naar bed gaan brengen en werd hij automatisch om 23 uur wakker voor een volgende fles. En zo kwam er ineens ritme.
Nu ik al jullie reacties zo lees, vind ik het eigenlijk allemaal ook wel erg logisch. Mijn dochter is nooit een grote eter geweest. Ze heeft altijd kleine porties gehad ivm haar open ductus. En... twee maanden geleden zat ze nog op de 8 voedingen. En nu op 7. Dus ik ga, zoals jullie adviseren, proberen de tijden wat op te rekken en zodat het er misschien 6 van iets meer worden. En anders merk ik het vanzelf wel dat ze toe is aan meer voeding. Dames, ik heb echt zoveel aan jullie woorden gehad wb het troosten en bij je nemen. Ik durf nu hardop te verdedigen dat ik haar bij me neem omdat ik haar wil troosten en dus niet wil laten huilen. Als het "verwennen" is dan so be it! Ze heeft idd veel te veel te verduren gehad. Echt fijn om te weten dat ik hier niet alleen in sta.