Goedemorgen (na weer een slapeloze nacht...) ik dacht misschien is hier iemand met een idee over wat er bij ons mis zou kunnen gaan. Eerst maar eens de uitleg. Wij doen icsi omdat mijn man medicijnen gebruikt. Sperma is 2 kaar geleden hiervoor ingevroren. Dit was hele slechte kwaliteit (doordat hij ziek was) dus icsi geeft de meeste kans van slagen. De eerste ronde ging het stimuleren bij mij helemaal niet. Na 4 weken had ik 2 eicellen van 24mm en 2 van 14mm. Dus poging afgebroken en weer van voren af aan begonnen. Dosering gonal f opgehoofd van 150 naar 225eh. Dit duurde ook lang maar uiteindelijk na ook weer 4 weken had ik 8 eicellen van 16 tot 22mm dus punctie gehad. Er bleken er zelfs 11 te zitten en dit leidde tot 9 embryos. Ondertussen hebben we er 6 teruggeplaatst gekregen (1 keer vers) en 5 keer natuurlijke cyclus met ovitrelle. Van die 5 cryos heb ik alle keren de ovitrelle eruit getest. Vervolgens heb ik bij 4 pogingen vanaf 10 dpo tot 12 of 13 of 14 positief getest, maar elke keer gaat het toch weer mis. Bij mijn dochter 3 jaar geleden was ik in de 2 ronde zwanger, nadat ik na de eerste ronde had bekeken hoe mijn cyclus werkt. En ik weet wel dat in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst, maar toch? Waarom lukt het nu niet? Waarom blijven ze niet plakken? Domme pech?
Lees graag mee, heb geen tips of trucs bij mij nestelt er ook niks in. In 2014 was de 2 e cryo raak en hebben we een prachtige dochter gekregen. 2 jaar geleden zijn we begonnen aan 3 cryo's die toen over waren, is geen 1 van blijven zitten. Vorig jaar icsi 1. 1vers en 2 cryo 's ook niet blijven zitten Vorige maand icsi 2. De verse prachtige blasto, is ook niet blijven zitten. Nu nog 2 prachtige cryo 's in de vriezer, maar ik durf niet meer, al die teleurstellingen, voor icsi 1 ook 6 iui gehad maar helaas ik word gewoon niet zwanger. En dan gisteren weer nieuws ik zette me eerste spuit op hun trouwdag voor een brusje. En hun melden dat ze zwanger zijn van hun tweede, de eerste moet nog 1 jaar worden. Slik
Moeilijk he? Ik wilde er zooo graag 2 onder de 2.. en met de snelheid van nr 1 dacht ik dat ik ook ging halen.. nu zijn we 2 jaar verder en zit er straks in ieder geval 4 jaar tussen of nog meer.. Ik loop er nu tegen aan dat ik mij afvraag waar het mis gaat bij mij.. innesteling lukt schijnbaar wel gezien de vroege positieve testen, maar het gaat mis met of net dag 1 na nod.. en nu begin ik mij af te vragen waarom.. dat kan toch geen toeval meer zijn? Jij bent weer begonnen met prikken? Voor de cryo tp of start je een hele nieuwe ronde?
Of ze bij mij echt niet innestelen weet ik niet omdat ik niet meer vroeg test. Wij nemen een maandje pauze, even geen echo 's en wachtweken spanning. En jij?
Hoi, Wat verdrietig dat het steeds niet lukt. Ik heb een aantal maanden geleden ook 4 keer achter elkaar meegemaakt dat ik op NOD positief testte en 2 dagen later toch ongesteld werd. In het ziekenhuis alle onderzoeken gehad hoe het kan dat het steeds mis gaat. Er is niets gevonden. Eerst werd ik daar een beetje boos van, maar het is natuurlijk goed nieuws als ze niets kunnen vinden. Uiteindelijk is het voor nu gelukt. En vind ik het super spannend of het goed blijft gaan. Ik moet zeggen dat ik wel heel blij ben dat we het hebben laten uitzoeken. Daardoor ben ik nu niet onzeker of er meer risico is voor dit kindje dat er iets mis is. Het is nooit misgegaan omdat ik of mijn vriend drager zijn Van een ziekte. Je moet naar je gevoel luisteren. Als jij het wil laten uitzoeken, zou ik het zeker doen. Onderzoeken zijn niet heel ingrijpend en van de meeste heb je snel de uitslag. Ik wens jullie heel veel succes en ik hoop dat alles goed mag komen.
Ik heb het 1 keer gehad na een cryo tp een vroege mk. Ik heb toen utrogesteron gevraagd ter ondersteuning. Dit heb ik ook gekregen en de volgende is blijven plakken. Ik weet niet of het de utro was, maar als jij het nu steeds niet krijgt misschien de moeite van het proberen waard? Sterkte!
Ik ben er nog niet uit. Dinsdag ga ik belleb en overleggen. Ik vraag me bijvoorbeeld wel af of het zo kan zijn dat de embryos minder goed zijn omdat het 4 weken duurde voordat de eicellen groot genoeg waren. De ronde daarvoor kreeg ik namelijk te horen dat lang stimuleren effect kan hebben op de kwaliteit. Dus vraag ik mr af of dit het issue zou kunnen zijn.. Soms word ik zo moe van al het tobben, denken en zoeken naar info haha
Ja werkt het? Ik heb bij de verse tp ook utro gehad, maar ik moet wel bekennen dat ik dit echt vreselijk vond. Al die bijwerkingen..
Mag ik vragen welke onderzoeken je hebt gehad? Ik ontwikkel nu heel erg in mijn hoofd het idee dat er met al mijn cryos iets niet in orde is.. onredelijk denk ik, maar ik ben er ineens wel bang voor...
Goedemorgen, Ik ben onderzocht op 4 verschillende bloedstollingsziekte, hierdoor kan een bevruchte eicel minder goed innestelen. Al mijn hormonen zijn een cyclus lang in kaart gebracht. En wij beiden hebben een chromosoomonderzoek gehad. Vooral daar was ik wat gespannen voor want als daar iets uitkomt kunnen ze niets doen. Ik dacht vooral dat het niet 4x zonder rede misgaat en we hiermee door zouden gaan en er bleef er wel een plakken dat dat een kindje zou zijn waar iets mee aan de hand is. Nu we alle uitslagen hebben ben ik wel heel blij dat we het weten dat er niks is. Geen extra risico. Deden jou eicellen er 4 weken over voordat ze groot genoeg waren voor de punctie? Ze zijn er bij mij achter gekomen dat ik lichte pcos heb. Ik heb wel zelf eisprongen maar vaak veel te laat. Daarom kreeg ik hormonen, want gyn zei hoe langer je eitje erover doet om te rijpen hoe minder de kwaliteit wordt.
Goe Goedemorgen, Dankje voor je info. Dat geeft wat handvatten voor een gesprek. Nou ik zit dus precies op het punt dat ik nu dus bang ben dat er misschien met de embryos wat aan de hand is en dat als er wel 1 blijft plakken dat dat er dan mogelijk ook iets met dat kindje aan de hand is. Vooral omdat ik ook begrepen dat 4 weken stimuleren toch wel tot mindere kwaliteit leidt. Bij mij is toen gezegd dat het niks uit maakt, maar ik lees in andere onderzoeken toch andere dingen. Voordat ik met het traject begon ben ik wel onderzocht om eea uit te sluiten en daaruit kwam dat ik kerngezond ben. Cyclus van precies 26 dagen en alles normaal. Sinds ik ben gestart met alle hormonen is daar niks meer van over.. cyclussen van 40 dagen e.d.
Ik heb in hetzelfde schuitje als jij gezeten (hopelijk ben ik er nu uitgestapt en blijft deze zwangerschap goed gaan). Steeds weer positieve testen na terugplaatsingen en dan toch dat het na een poosje weer misgaat en ik alsnog ongesteld werd. Bij mij in het ziekenhuis waren ze erg terughoudend over verder onderzoek, want ik maakte me volgens hen zorgen om niets. De vele vroege miskramen vinden ze gewoon een bijwerking van IVF/ICSI. Na aandringen zijn er toch wat dingen onderzocht en daar kwam inderdaad niets speciaals uit. Een schildklierwaarde was wat laag, maar binnen de Nederlandse norm. Omdat de vorige terugplaatsing de laatste was voordat we voor een second opinion naar Gent zouden gaan, was het voor mij alles of niets en heb ik deze keer op eigen initiatief Utrogestan gebruikt. De arts wilde dit niet voorschrijven, omdat het nooit is aangetoond in onderzoek dat dit werkt. Via via ben ik er zelf aangekomen en ik heb vorige week de twee goed echo gehad. Of het door de Utro komt, kan ik natuurlijk niet met zekerheid zeggen. Maar voor mijzelf 'weet' ik dat het absoluut verschil heeft gemaakt en mij heeft geholpen om nu zwanger te blijven. Heel veel succes met je verdere traject!!
Ik ben ook nog onderzocht op schildklier waarden. Ik was ook heel bang voor afwijkingen. Nu er wel een beebje is blijven plakken heb ik dus geen angst dat ik extra risico loop. Ik moet zeggen dat ik dat een erg fijn gevoel vind. Mijn cyclussen waren heel wisselend. Maar toen vorige cyclus weer 38 dagen was, was mijn gyn heel duidelijk. Ze vond het beter als ik aan de hormonen ging om eicellen een extra setje te geven. Hierdoor zou de kwaliteit beter worden. Ik zou wel echt op je eigen gevoel afgaan en aangeven in een gesprek wat jij er van vind en hoe jij het ziet.
Ik ervaar ook dat het ziekenhuis waar ik loop heel terughoudend is in bepaalde dingen. Terwijl andere dingen heel gemakkelijk zijn. Ik denk dat als ik utro vraag, dat dat wep voorgeschreven wordt maar aan de andere kant wilde ik graag een tp zonder medicijnen en dus ook gedn ovitrelle. Dit kan dan absoluut weer niet.. gek he? Ik mocht ook ipv natuurlijk met ovitrelle een tp in een kunstmatige cyclus doen met utro, maar ik voelde me door die utro zo vreselijk slecht.. dat liever niet weer.
Het is wel heel fijn om te lezen dat het ziekenhuis zo mee denkend was bij jou en vooral dat het nu gelukt is! En inderdaad; als de boel onderzocht is dan krijg je vertrouwen dat het goed zit. Ik moet wel zeggen dat ik nooit een arts te spreken krijg... dat vind ik ook zo wonderlijk. Ik bel voor cryo tp naar de verpleegkundige. Dan echo bij verpleegkundige en dan afspraak met arts voor tp. Maar ja elke afspraak duurt maar 5 minuten. De enige keer dat ik echt met de fertiliteitsarts om tafel heb gezeten was bij de intake voor de start van het traject.
Kan je niet bellen en zeggen dat je een afspraak wil met je gyn? Want je moet toch ergens met je vragen en zorgen terecht kunnen? Wij hadden/hebben een vaste gyn. Hebben intake met haar gehad en direct alle onderzoeken opgestart. Als er onderzoek uitslagen binnen waren belde de gyn mijzelf. Toen alle uitslagen binnen waren weer een gesprek om alles op een rijtje te zetten en vervolg te bespreken. Daarna met clomid gestart op advies van gyn. Echos wel bij iemand anders gehad steeds. Ik hoop mijn gyn nu niet meer te zien en morgen te horen bij de eerste echo dat alles goed is en ik mag over stappen op verloskundige. Ik vind echt dat het ziekenhuis beter rekening met je moet houden en je zorgen zou moeten verminderen. Je komt daar immers voor hulp.
Ja, alleen bij ons is dat niet gebruikelijk. Er zijn een aantal fertiliteitsartsen en die doen de behandelingen. Vandaag de verpleegkundige aan de telefoon gehad en die geeft aan dat het gewoon toeval is en er bij kan horen hoe vervelend ook.. dus dat is een beetje jammer. Volgende ronde maar granaatappelsap en iets met tarwekiem? Oh ik hoop je morgen een geweldige echo hebt! Laat je even horen hoe het was??
Waarschijnlijk is het ook 'pech' maar ik snap je gevoel zo goed. Ik had echt precies hetzelfde! Ik vind het wel heel jammer dat de verpleegkundige er zo gemakkelijk over doet. Voor hun is het misschien een veel voorkomend iets, maar je moet de mensen toch gerust stellen. En mocht er achteraf toch blijken dat er wat is (ik hoop het natuurlijk niet) dan hebben ze wel een fout begaan. Bespreek het anders eens tijdens je volgende behandeling. Dan is het een arts toch? Misschien kan die je gerust stellen en je vragen beantwoorden of een afspraak maken. Zenuwen beginnen wel te komen. Moet morgen pas om 15.45. Wordt een lange dag.
Lastige situatie. Het gaat ook gewoon (helaas) vaak fout rond de innesteling, maar er kan natuurlijk wel meer aan de hand zijn. Hier hebben we na de 3e vmk (en na 1 ma) wat onderzoeken laten doen omdat we het gevoel hadden dat er toch echt iets aan de hand was. Helaas is er ook iets uitgekomen, maar dan heb je wel een antwoord. Als er niets uit was gekomen dan hadden we waarschijnlijk weer wat meer ontspannen door gekund. Bij ons deden ze ook lastig, mijn huisarts vond het onzin dat we ons druk maakten over een paar miskramen Hard moeten vechten voor een doorverwijzing, waar toch echt iets uit gekomen is.