Kreunen bij prematuur

Prematurekreunen is een veel voorkomend verschijnsel. Ik weet eigenlijk niet waarom ze het doen, maar ongeveer alle premature kindjes kreunen, best lang nog na de geboorte.

Ik weet dat die van ons als dolfijnen klonken , dat vond iedereen die ze hoorde. Rond 3-4 maanden zijn ze ermee opgehouden.

Je leert de geluiden uit elkaar te houden. Het 'gewone' kreunen in haar slaap is dus hartstikke normaal. Pijnelijk kreunen (dus in plaats van huilen), en helemaal in combinatie met te hoge/ te lage temperatuur moet je in de gaten houden!

 

Herkenbaar, hier ook. Ik heb eigenlijk geen idee meer sinds wanneer ze dat niet meer doet. Ik moest er in het begin ook erg aan wennen en hing de eerste nachten vaak boven het bedje om te kijken wat er aan de hand was.

 

Mijn dochtertje kreunde ook heel erg. Dit ging heel langzaam over na een paar maanden. Ze overstrekte zich daar ook bij.

 

hier ook...damien kreunde ook.ik heb het toen ook gevraagd aan KA en die bevestigde het ook dat het normaal is bij prematuurkindjes.

 

Hier ook zo'n oorverovende kreuner Tot ongeveer 4 a 5 maanden na zijn geboorte, geleidelijk aan werd het minder.

 

Heel herkenbaar. Onze dochter kreunde ook zo hard dat wij er wakker van lagen. Maar je raakt er aan gewend en het gaat ook vanzelf over. Toch was het wel lekker rustig toen ze op een gegeven moment op haar eigen kamer ging slapen.

 

mijn dochter is met 34+4 geboren en heeft nooit gekreund eigelijk...

 

onze dochter was een randprematuur (37 weken), woog 2585gram en heeft ook heel veel zachtjes gekreund.
Volgens mij komt het doordat ze gewoon de kracht niet hebben om echt te huilen.... Onze dochter is nooit uit zichzelf gekomen voor een voeding (ja met wat gepiep/gekreun, maar nooit echt huilen). Opzich is het wel lekker rustig .
Vrienden van ons zeiden altijd 'hebben jullie de kat ook weer meegenomen', hen viel het dus ook op.

En ach geluidjes daar wen je denk ik wel aan. Je slaapt vanaf nu zowieso lichter. Onze dochter ligt gewoon in d'r eigen kamer. Maar met d'r eerste piepje (haar huil dus) zit ik al rechtop. Mijn man heeft dan natuurlijk niets gehoord de volgende ochtend..... Moederinstinct denk ik

 

@ Debby 82
Wees blij! Onze dochter leek af en toe net een bejaarde vent, zo hard kreunde ze. Ik heb het zelfs een paar keer opgenomen met mijn telefoon. Je schrikt je dood als je dat hoort. Dat er zoveel geluid uit zo'n klein lijfje kan komen is onvoorstelbaar.

 

Bij ons ging het kreunen over toen we haar tussen ons in lieten slapen. Ik denk ook dat het een soort van huilen moet zijn. Prematuren hebben toch meer behoefte aan geborgenheid.

 

Hier sliep Simone ook heel erg luidruchtig inderdaad, al is ze daar nu wel mee opgehouden bedenk ik me net. Ze deed dat volgens mij niet in plaats van huilen want dat kon ze ook al heel goed hoor!
Uiteindelijk sliepen we daar gewoon doorheen, je raakte er aan gewend...

 

Mijn zoontje deed het ook en zeker niet in plaats van huilen, want dat kon hij ook prima. De meeste prematuren doen het en waarom is niet duidelijk volgens onze kinderarts. Wij hebben hem hierdoor na 2 nachten thuis op zijn eigen kamertje gelegd omdat we er niet van sliepen. Het gaat vanzelf over.

 

Mijn vriend heeft (eerst tijdens de zwangerschap omdat ik toen zo snurkte en daarna) de eerste weken van zowel Mischa als Levi op de bank geslapen omdat ze zo kreunden! Ik sliep er dwars doorheen gek genoeg, werd alleen wakker van huiltjes... En inderdaad zoals Malaika ook zegt, huilen konden ze ook best hoor! Ik heb wel eens aan een kinderarts (in opleiding) gevraagd of die wist wat het was maar die dacht krampjes en daar geloof ik geen biet van. Als ze krampjes hadden huilden ze namelijk, en kreunden ze niet. Ik heb dus ook geen idee waardoor het komt...

 

Mijn mannen zijn met 34+6 geboren, als er echt iets is huilen ze maar Noah kreunt ontzettend in zn slaap haha heeft zn broer veeeeeel minder last van

 

hoi
ik heb van de kinderarts begrepen dat prematuren kreunen om druk in de longetjes op te bouwen zodat ze deze ,open , kunnen houden . de longen zijn bij prematuren nog ,nat , en plakken aan elkaar en door te kreunen bouwen ze een soort van luchtlaagje in de longetjes . ik ben geen arts maar dit heb ik er altijd van begrepen , mees kreunde nm ook .
liefs edith
mama van mees*

 

Dat kreunen is heeeel herkenbaar. mijn zoontje zijn wiegje stond klaar in mijn kamer en hij heeft er 1 nacht in geslapen, want ik kon niet slapen van zijn gekreun. ging de hele tijd checken of alles ok was.

nu is hij 5 maanden gecorrigeerd 2 mnd en het kreunen word al een beetje minder.

wat wel grappig was is toen ik bij de arts op controle kwam voor zijn liesbreuk hij gelijk zei he ik merk dat hij een prematuur is aan zijn kreunen hihi

 

Mijn zoontje kreunde ook heel erg, en veel.
Het leek wel een lammetje wel heel lief! later werd het Flipper
hihi
We konden er ook niet van slapen, op nacht 2 na thuiskomst hebben hem op zijn eigen kamertje neergelegd. Dat was ook beter voor hem, hij sliep daar zelf ook beter. Hij was ook niet gewend om bij zijn papa en mama in 1 kamer te slapen, hij miste hierdoor niets. Hij wilde de eerste tijd graag met het licht op slapen (net als op de couveuseafdeling) dit hebben we langzaam afgebouwd.

Het kreunen was geen uiting van pijn bij hem, en ook geen huilen. Hij deed het gewoon, het hoorde bij hem. Ik denk dat hij er pas met een half jaar mee is gestopt. Op een gegeven moment valt het je als ouder niet meer op.

 

Dat is wel interessante informatie!, mijn zoontje zijn kinderartsen konden er geen verklaring voor geven. Het zou best wel zo kunnen zijn.