Hoihoi, Mijn vriend en ik hebben een klein probleempje en dat is dat ik eigenlijk helemaal niet wil weten wat voor geslacht het is maar mijn vriend dus absoluut wel! Aan de ene kant wil ik het gewoon een verrassing voor mezelf houden, dan zien we straks wel wat t wordt. Ik ben ook niet iemand die alles roze of blauw wil, dus ook voor de kleuren hoef ik het niet te weten. Maar aan de andere kant ( als mijn vriend het toch perse wil weten ) lijkt het me ook wel weer mooi om dat ' geheim' samen te delen. Het lijkt me voor hem ook niet leuk als hij er alleen mee rondloopt. Dan kan hij er ook niks mee en moet hij zich steeds inhouden. Maar ja, dat is dan zijn keus geweest. Pffff, moet ik toegeven en mijn nieuwschierigheid toch laten winnen? Hebben meer mensen ervaring met dit dillemma? Groetjes Schumi
wij wouden het ook niet weten tot we de 20 weken echo kregen toen vroeg de vrouw wil je het weten k twijfelde niet en zei ja w waren helemaal blij iedereen dacht een jongen maar het werd een meisje maar je moet echt op je gevoel af gaan als je vriend het wil weten kan ie ook vragen aan de zuster of ze het op een briefje wilt schrijven zodat jij het niet weet
ik dacht voor ik zwanger werd dat ik het eigenlijk niet wilde weten, dus leuke verrassing zeg maar. Mijn man wilde het wel graag weten en uiteindelijk vond ik het zelf ook wel heel erg leuk. We hebben het niet aan de grote klok gehangen en het kamertje kan ook voor beide geslachten zeg maar. Maar toch is het wel leuk om je een beetje concreet voor te kunnen stellen hoe het wordt. Maar ga vooral uit van wat je zelf echt wilt. Als je het persé een verrassing wilt houden kun je er iets over afspreken.
je kunt bij de 20 weken echo aangeven dat jij t niet wil weten maar je vriend wel. Je kunt dan vragen of ze t geslacht op willen schrijven. dat doen ze dan in een envelop dan kan je vriend kijken en als je achteraf t toch wil weten kan je vriend je de envelop geven of vertellen.
Mijn vriend wilde het graag weten , ik in eerste instantie niet maar dacht al nel ,ach waarom niet. Het kind krijgen is al een grote belevenis op zich, ook zonder de verrassing van het geslacht. Ik zag het nu maar als een extra verrassing tussendoor, en dat bleek het ook te zijn. Het is ook wel handig. Ik ben niet perse van het blauw of roze, maar als ik iets heel leuks zie dat echt jongensachtig is, koop ik het gewoon.
Tja lastig... hier is het eigenlijk andersom..ik wou het ook weten..maar mijn vriend niet.. Dus nou hebben we maar besloten om het een verassing te houden... Succes met je beslissing...
mijn vriend wil het ook weten geloof ik maar ik ben r nog niet uit...haha..maar ja we hebben nog 8 wk voor de volgende echo ..dus we zien t wel
Hier is het ook anders om ik wilde het graag weten en mn vriend niet uiteindelijk vind ik het niet leuk als de 1 het wel weet en de ander niet want je verspreekt je toch een keer. dus ik weet het nog steeds niet nog een week en dan word hopelijk mn nieuwsgierigheid beloond. ik ben nu achteraf ook wel blij dat ik het niet weet vind het nu toch net ietsjes meer hebben. maar als er ooit een 2de komt weet ik niet of ik me dan ook kan in houden groetjes jane
Hier hetzelfde, mijn vriend wil het graag weten (ook praktisch gezien met dingen kopen). Mij maakte het eigenlijk niet uit maar als hij het wilde weten dan ik ook wel. Maar nu ben ik bang dat ik me ga verspreken ofzo, dat ik het niet voor me kan houden... Ik weet dus nog niet zeker wat we gaan doen, we hebben ook nog zeker 8 weken de tijd...
haaaha wat leuk om te lezen dat er meer met dit 'probleem' zitten. Bij mij wilde mijn man het wel weten maar ik niet. Maar als hij het weet, dan wil ik het ook weten. En hij wil het weten zodat hij er het kamertje (hij wil zelf de meubels maken) er op af kan stemmen. Dus heb ik maar toegegeven, anders mocht ik ook niet meer in het kamertje komen. Hij kan goed geheimen bewaren, en dan zou ik gek worden van nieuwschierigheid....... Dus nu mogen we straks het geheim samen delen. Heeft ook wel weer iets leuks.
Ja heel herkenbaar, mijn vriend wil het weten en ik niet/twijfel... Maar ik vind wel: als één van de twee het wil weten, dan maar allebei! Is toch raar als de een het weet en de ander niet. En als we het dan weten, hoef ik het ook niet per se geheim te houden. Alleen voor mijn moeder want die wil het echt niet weten! Die vindt het "de grootste verrassing van je leven" en snapt dan ook niet dat ik nog twijfel
Toen wij gingen voor de 20-weken echo hadden we in de auto nog een meningsverschil erover, manlief wilde het niet weten, ik dit keer wel. Eenmaal binnen bij de echoscopiste vroeg ze: en willen jullie weten wat het wordt ? Zegt mijn man opeens volmondig JA, hihihi ! Kwam voor mij toch wel heel onverwachts... onze dochter van 3 was ook mee, en zij mocht het niet weten van ons, aangezien ze net een papegaai is, dus toen zei de echoscopiste heel tactisch: er zit iets in je buik, en het is iets wat je nog niet hebt !
bedankt voor jullie reacties! Ik ben dus niet de enigste met dit probleem. Ik denk dat ik de echo maar gewoon afwacht en op dat moment wel kijk wat ik doe. Ik weet dat mijn vriend het zeker wel wil dus ik denk dat ik toch maar toe ga geven want ik vind het inderdaad niet leuk als hij het alleen weet. Ach ja, over 2 weken zullen we het weten, of niet... liefs Schumi
Toen mijn man het even voor de zekerheid wilde vragen bij de echo was dat mij best. Het geslacht was mij om het even, maar hij wilde héél graag een meisje (wist ook zeker dat dit een meisje zou zijn) en werd er gek van dat ik er telkens op hamerde dat we voor de zekerheid ook een jongensnaam moesten hebben. Uiteindelijk lag ze er trouwens op de echo zo hallelujah bij dat je echt blind moest zijn geweest om het niet te zien. Toch hebben we de uitzet heel neutraal gehouden, we hadden geen behoefte aan alles roze. En in onze omgeving is een keer een baby geboren waarvan bij de echo gezegd was dat het een meisje was... en toen was het dus echt wel een jongen. En toen was dus alles roze en hadden die mensen alleen maar jurkjes enzo... Wij zijn voorzichtige mensen en ook daarom houden we het toch maar neutraal!
Ook wij hadden dit dilemma, ik wilde het heel graag weten en mijn man niet. UIteindelijk ben ik ook de enige die het weet (na vier echo's, want onze baby wilde blijkbaar niet laten zien wat er tussen de benen zit). Ondertussen hou ik al ruim 10 weken mijn mond en ik moet zeggen dat ik er geen moeite mee heb. Gelukkig is mijn man niet van het nieuwsgierige type en vraagt hij er ook niet naar.
Ik wilde het weten, mn vriend niet. Op het formulier voor de VT stond die vraag, en daar stond diverse keren ja en nee en dat diverse keren door gestreept. Die arts die de VT uitvoerde moest erg lachen Uiteindelijk is de VT mislukt en wisten we nog niks. Bij de 20 weken echo hadden we afgesproken dat ik alleen het zou weten. Maar toen de vraag gesteld werd zei hij "ja". Maar omdat ze het al eens eerder mis hebben gehad geloofde ik het maar half. Bij de pretecho werd het bevestigd en zowat iedereen weet het al.