S wordt elke nacht huilend wakker. Als je meteen heengaat lijkt het alsof hij huilt in z'n slaap maar uiteindelijk wordt hij dus echt wel wakker.. zodra je hem oppakt gaat hij meestal (tenzij hij echt erg overstuur is) meteen rustig tegen je aan liggen en valt hij in slaap.. ellende is (ook al wacht je een kwartier of langer) dat zodra je hem weg legt hij meteen weer begint te huilen. Zo zijn we snachts dus erg lang met hem bezig. Laten huilen.. hoe lang? Na een uur huilt hij echt nog steeds, daarbij is hij periodes zo overstuur dat hij met z'n hoofd tegen het bed bonkt. S avonds gaat hij zonder probleem slapen. Het gaat dus echt snachts (Meestal rond 1 uur) mis. Op dit moment ook weer drama! Alweer ruim een uur wakker! Probleem speelt nu sinds week of 2 Iemand tips? Ik wil hem niet verwennen maar laat hem nu ook alweer half uur huilen en ik vind het echt zielig!
En als je hem niet oppakt maar er gewoon naast gaat zitten? Handje vast of op hem leggen en gerust stellen... Vaak werkt dat beter dan oppakken... Hoe minder prikkels Hoe beter...Dus ook zo donker mogelijk enz.. Oh ja Door huilen zou ik echt niet laten doen...ten eerste zijn ze dan echt wakker en wordt het probleem alleen maar lastiger en ten tweede zoals je het beschrijft lijkt jouw kindje echt wakker te schrikken e daardoor behoefte te hebben aan geruststelling.. Blijft lastig hoor...zeker als je zelf ondertussen ook wel toe bent aan wat slaap...maar is een fase...
Het is hier ook regelmatig raak, maar ik neem hem meteen bij ons in bed, meestal slaapt hij daar gelijk verder. We hebben al zoveel rotnachten gehad, ik begin er niet meer aan, aan alle trucjes, ze werken hier toch niet. Als hij eenmaal echt wakker is en huilt, en hij is niet zijn speen kwijt, dan haal ik hem er meteen uit. Hij slaapt ook nog eens bij zijn zus op de kamer, dus laten huilen is geen optie, zij wordt dan wakker, wat ik ook sneu vind.
Hier ook lang gehad, en nu met twee jaar nog regelmatig. Wij nemen haar gewoon bij ons in bed, dan slaapt ze gelijk verder. Verwennen geloof ik niet in, ze huilt niet voor niks. Ik heb het idee dat het wat angst is en ze dus papa of mama dichtbij nodig heeft. Inmiddels slaapt ze ook gewoon weer hele nachten in haar eigen bed, dus het komt vanzelf goed.
Hier gebeurd dat ook nog regelmatig, inmiddels lukt het hem wel weer om zelf verder te slapen, maar een paar maanden terug nog niet. Ik nam 'm dan ook bij mij in bed, maar zelf kon ik dan niet slapen. Dus zodra hij een dik kwartier goed sliep tilde ik 'm weer over naar z'n eigen bed en dan sliep hij dus 9 van de 10x wel lekker verder.
Hier gaat het af en aan goed. Soms minder. Dan komt ze lekker tussen ons in liggen. Slapen we allemaal snel weer verder. De tijd dat ik me daar druk om maak is voorbij. Ik geniet er extra van als ik ons bed voor ons alleen heb 😄
Hier ook eentje die wakker wordt snachts en huilt is zachtjes en dan komt de paniek. Ze gaat lekker bij ons mee in bed. Zoals hierbove. Ook al een keer gezegd is alle trucjes werken niet. En nu slapen we allemaal weer lekker verder. En hoe mooi is t als je wakker gekust wordt door je dochter (bij ons) of dat je hoort: he mama/ he papa. Ik smelt meteen en vergeet de hele nacht weer 😀 Al hoop ik stiekem dat ze toch ook wel weer eens een nachtje gaat doorslapen 😂
Heeeeeeeeel herkenbaar, we kennen dat vanaf geboorte.elke keer rond een sprong ging het snachts mis en kon ook uren wakker zijn. We zorgen wel dat hij "wakker" is voor we hem in bed leggen anders schrikt hij daar van. Een vast patroon kan helpen. Bij ons is het drie liedjes (zelfde elke dag) Papa komt dan mee kus geven,zingen nog 2 liedjes en hij gaat in bed. We lieten hem dan wel wat huilen want dat was zo over/ of minder. Als hij echt overstuur was haalde ik hem er weer uit. Het snachts uren wakker liggen of huilen stopte net voor zijn tweede verjaardag. Slaapt nog niet altijd door maar het drama midden in de nacht is er bijna niet meer (klopt heel hard af)(inmiddels 2.5)
Een extra deken of warmer aankleden kan helpen om rustiger te slapen, en hopelijk niet overstuur wakker te worden. Heb ik zelf onlangs nog ondervonden... Is er iets veranderd de afgelopen weken, slaapt hij overdag minder bijvoorbeeld? Als dat zo is kun je proberen of het helpt om hem 's avonds iets eerder naar bed te brengen. Als hij oververmoeid is slaapt hij waarschijnlijk onrustiger.
Bedankt voor al het meedenken! Naast hem gaan zitten en hand op z'n hoofd werkt helaas niet. Hij lijkt dan alleen maar bozer te worden. Wij slapen zelf ook het snelst weer als we hem bij ons in bed pakken. Meestal valt hij niet in slaap bij ons maar op gegeven moment begint hij te kletsen of te spelen en zodra hij dat doet kan je hem meestal rustig wegleggen. Daarom heb ik de indruk dat het komt door dromen, blijkbaar helpt het om hem even helemaal uit de situatie te halen. Toch ook fijn om te lezen dat zoveel mama's de kleintjes gewoon bij zich nemen in bed!
Hij heeft romper pyjama en winterslaapzak (zonder mouw) aan. Ik stop hem elke avond wel in maar tis een draaier in z'n slaap. Ligt of bovenin bed of met z'n hoofd aant voeteneind.. nooit normaal
Hier helpt het beste om hem een flesje drinken te geven op schoot als hij niet meer kan slapen. Hij word dan weer rustig en gaat dan weer lekker slapen. Heb ook weer paar maanden van onrust 's nachts achter de rug. Het gaat nu weer 2 weken goed, heerlijk!
Hier helpt soms ook alleen maar bij ons slapen. Anders kun je de hele tijd heen en weer pendelen. En daar word ik ontzettend chagerijnig van. Mijn zoon is dubbel zo oud, maar mijn ervaring is dat onrustige nachten alleen maar minder worden. Ik zou dus kiezen voor de weg met de minste weerstand. Gewoon doen wat werkt hoor! Niks mis mee. Wij sliepen rond de leeftijd van 1,5 ongeveer vanaf een uur of 01:00 samen. Wel in een cosleeper. Apart bedje, aparte deken. Vind ik fijner tegen dwalende ledematen . Hij werd ook altijd heel onrustig wakker, soms moeilijk bereikbaar En nu komt het nog 1 of 2 keer per maand voor. Vorige week werd hij ook angstig huilend wakker. Maar doordat hij nu verbaal veel meer ontwikkeld is kan hij vertellen wat hij droomt. "En toen, en toen,.. kwam die mij pakken." Ik zeg: wie dan? Hij: Neneer mette zwatte kleren." Ik heb er een week over nagedacht maar vanmiddag viel het kwartje: gargamel! Dat bevestigde hij. Communiceren wordt duidelijker en tot die tijd helpt veel geduld en knuffels.
Dank je wel voor je bericht heb hem vannacht na 1 keer proberen bij ne gepakt. Hij heeft van 12 tot 2 bij me geslapen en toen begon hij te kletsen en te spelen. Dus toen terug gelegd in z'n eigen bed. Was hij het niet mee eens maar uiteindelijk wel weer in z'n eigen bed geslapen tot half 7
Hoi, hier zijn we al 4,5 jaar nachtouder. Als je kindje verder fit is en lichamelijk niet mankeert kun je van alles uitzoeken en proberen maar wij moesten uiteindelijk gewoon accepteren dat bij onze beide kinderen alles (verkoudheid, ziek zijn, een ontwikkelingssprong, spanning, drukke dag) maar dan ook alles zich uit in de nacht. Als er maar iets aan de hand is dan gaan ze onrustig slapen. En eigenlijk is er altijd wel iets (als is het maar een verjaardag overdag) en dus slapen we al 4,5 jaar niet meer aan een stuk. Nu doe ik er niet moeilijk meer over, als ik denk dat er niets aan de hand is laat ik ze huilen en dan vallen ze na een kwartier weer in slaap maar zodra ze overstuur zijn komen ze bij mij in bed. als ze weer slapen leg ik ze terug. Verder werkt er gewoon he-le-maal niets en geloof me, we hebben in 4,5 jaar echt wel het een en ander uitgeprobeerd. Nadeel is dat elke nacht weer een verassing is (yes, van 23-6 geslapen, of: pff, 4x eruit geweest) Tja, elk kind heeft wel wat. De een is erg driftig, de ander eet slecht, weer een ander praat of loopt erg laat enz. En onze kinderen die hebben ook wat, ze worden om elke scheet wakker 's nachts...
Hier hebben wat kleine aanpassingen flink geholpen - Klein kussentje is bedje - Nachtlampje - Dekentje over de slaapzak heen - Strak ritme Misschien zit er iets bij wat bijjullie helpt!
Heb hem vannacht warmere slaapzak met mouwen aangedaan en kan natuurlijk toeval zijn maar hij heeft doorgeslapen
Hier ook een kindje dat altijd humeurig was. Sinds ze loopt gaat het zoveel beter. Nu is ze 3 en echt het zonnetje in huis. Er is dus hoop
Helaas zeer herkenbaar. Yoshua slaapt regelmatig bij ons in bed zodat we iig kunnen slapen. Er zijn nachten geweest dat ik bij 10x mn bed uit maar gestopt ben met tellen. Het is bij ons een combinatie van iedere keer verkouden, sprongetjes, door komende tanden, verzin het maar. Nu dus we eren flinke verkoudheid en een oorontsteking dus het is weer feest. Al van alles geprobeerd, maar niks werkt echt. Laten huilen voelt niet goed voor ons omdat er vaak wel een oorzaak achter zit en het dus niet zomaar huilen om aandacht is.
Onze dochter spookt ook sinds anderhalve maand. We hebben het bij de oudste nooit gedaan, maar met de tweede zijn we makkelijker geworden en nemen haar meteen tussen ons in. Voorheen was speentje geven voldoende maar sinds anderhalve maand blijft ze dus huilen. Tussen ons in slaapt ze meteen weer verder. Zoonlief by the way komt sinds dezelfde periode 's nachts zelf zn bed uit (lang leve het peuterbedje) dus waar wij voorheen nooit een kind in bed hadden, liggen we tegenwoordig met zn vieren in bed haha PS: sinds die tijd moesten we 's avonds ook ineens bij haar blijven met naar bes brengen. Is daarvoor nooit nodig geweest, sinds ze 6 weken oud is ging ze zonder problemen slapen. Gisteravond en vanavond was dat ineens niet meer nodig en heeft ze afgelopen nacht ook ineens weer de hele nacht in haar eigen bedje geslapen. Toeval of deze fase ook weer voorbij? We zullen zien....