Hai allemaal, Ik ben inmiddels bijna 35 weken zwanger en had het vandaag even helemaal gehad met mijn peuter van 3,5... Ik slaap slecht doordat ik zo'n last van uitzettende ribben heb (kindje zit steeds zo hoog) en vandaag was het echt op. Ik was zooo moe. Nu is mijn zoontje steeds zo vreselijk opstandig. Schreeuwen zodra hij zijn zin niet krijgt, niet luisteren, kortom peuterpubertijd of hij voelt dat er binnenkort iets gaat veranderen in het gezin. Daar komt bij dat hij niet van mijn zijde afwijkt. Hij plakt letterlijk aan me vast en ik heb juist zo'n behoefte om even alleen te zijn, even te gaan liggen en toegeven aan de vermoeidheid, maar dan staat hij alweer op het bed te springen o.i.d. Ik hoor mezelf steeds mopperen en dat wil ik niet, want verder is het een heerlijk kind... maar ooooh wat was ik hem zat (voel me echt schuldig). Als mijn vriend hem dan even mee wil nemen is het huis te klein en vl voelt de momenten ook niet echt aan dat ik het fijn zou vinden dat hij hem even bij zich houdt (bijvoorbeeld als ik even op bed ga liggen...) is dit voor meerdere herkenbaar?
Ja zeker herkenbaar. Alleen heb ik er nog eentje tussen van bijna 2. Vind het momenteel ook bijna te zwaar, de zorg voor eentje van 3.5, eentje van bijna 2 en hoogzwanger. Maar ik blijf mezelf voorhouden dat hun geen last mogen ondervinden van mijn zwangerschap en het lukt me aardig. Nog even doorbikkelen meid
Herkenbaar, mijn zoontje was toen 2,5 jaar maar ook zo gehecht aan mij. Ik moet eerlijk zeggen dat dat na de zwangerschap ook niet meer voorbij is gegaan. Mijn zoontje is nu ook best jaloers op de baby waardoor hij ook alle dagen als hij maar even geen aandacht krijgt opstandig is. Waarschijnlijk is het ook de leeftijd (hij is nu 3 jaar en een paar maanden) maar het blijft vermoeiend Hij is aan het einde van mijn zwangerschap een aantal weken een dag in de week bij mijn schoonzus gaan spelen met neefje en nichtje en dan kon ik ff bijtanken. Mijn man werkt het meerendeel van de tijd dus ik stond er wat dat betreft ook een beetje alleen voor. Misschien is het voor jou ook een idee om hem een dag in de week bij een vriendin of familielid met kinderen te laten spelen? Zal hij super leuk vinden en heb jij even rust. Kun je ook wat bijtanken zodat je weer wat meer geduld hebt voor zijn buien. Succes en sterkte met de laatste loodjes
Jep!! T is zooo pittig! Zoontje van nog geen twee midden in de peuterpuberteit, zoontje van 5,5 jaar die ook zo z'n rugzakje mee draagt... En Een zw vol hobbels en bobbels.. Met een mega buik omdat kindje zo groot is en veel vruchtwater ( zw diabetes met insuline)... Heb al Remmers gehad en man heeft nu voor mij zorgverlof. Maar het is en blijft loodzwaar!
Oh ja hoor heel herkenbaar! Mijn lontje is ook redelijk kort momenteel, terwijl ik normaal gesproken heel geduldig ben. Ons zoontje van 3,5 reageert duidelijk op mijn moeheid, stress en ongeduld. Heel sneu eigenlijk. Probeer me zoveel mogelijk in te prenten dat het niet aan hem ligt, maar echt aan mij en ook ik probeer elke dag 1 uurtje voor mezelf te hebben, zodat ik even bij kan tanken. Nog even doorbijten!
Yep hier ook. Mm oudste van 6 is heerlijk rustig, de jong se 3,5 is mega aant puberen. Niks is goed, doet alles wat niet mag en dan nog eens extra o te bevestigen dat ze t wel kan. Snachts wakker en niet willen slapen en door blijven drammen, echt,,,,,,,oeee af en toe zou ik haar zo op mp kunnen zetten Ik merk dat mijn geduld sneller op is omdat ik moe ben en door hormonen sneller geïrriteerd. Ik herken t wel van de 2de zwangerschap daar had ik tzelfde met de nu zo rustige dochter, dus t komt goed haha
Ik snap al niet hoe mensen dit doen die nog een kind hebben pffffff... Ik kan alleen zeggen dat ik het me voor kan stellen! Strekte, nog even...! O
Mee eens! Vind het zonder kind al zwaar. Heb wel een puberend hondje, maar die gaat lkr vaak samen met mij slapen. Tja, je kunt een kind van 3,5 geen bot geven Heel veel sterkte!
Ja, ook hier een dochter van ruim 3 die aan me plakt, veel aandacht opeist en zich niet altijd van haar beste kant laat zien. En ja, ook bij mij roept dat irritaties op... Ik heb de mazzel dat vl meer vrij is zodra ik verlof krijg. Loopt bij mij nl gelijk met de zomervakantie 😉 Zoals ik het nu inschat, zorgt hij er dan wel voor dat ik mijn rustmomenten kan pakken. Onze peuters voelen dondersgoed aan dat er veel staat te veranderen. Juist doordat ze al wat groter zijn, zijn ze zich daar meer van bewust dan wanneer je een dreumes hebt rondrennen. En ik weet van dl dat zij altijd sterk reageert op alles wat spannend is, dus tja... Zal nog wat worden die laatste weken
Ja hoor herkenbaar. En ik zit pas net over de helft haha. Mijn zoontje is net 2 geweest en in een heerlijke opstandige fase beland. Nu is deze zwangerschap al zwaarder omdat ik al zn beetje de hele zwangerschap niet lekker ben, vanaf 20 weken snel harde buiken heb en maapijn. Ook nog rond 22/23 weken bekken klachten kreeg. Dat terwijl ik bij mn zoontje echt tot het laatste alles zn beetje kon doen. Vind het ook echt zo sneu voor mn zoontje. Gelukkig neemt mijn man alle zorg op zich als hij thuis is. Ookal wil mijn zoontje dat niet altijd. Zo neemt hij hem vaak even mee klein boodschapje doen als hij uit werk komt. Sterkte en succes met de laatste loodjes!!
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt...en ik zit pas aan het begin van me zwangerschap pfff.. ik ben onwijs moe, misselijk en chago ... me zoontje van net 2 , wil continue aandacht is dwars en ik kan alleen maar mopperen en zuchten. Ik voel me ook zo ellendig en schuldig hierover, want tegelijkertijd is me zoontje ook super lief voor mij. maja een kind begrijpt natuurlijk nog hel+emaal niets van het zwanger zijn.. Verder werkt Manlief de hele week en in het weekend komt het toch ook allemaal maar op mij neer eigelijk .... Ik zit soms echt me handen in me haar ( nu al) en durf er eigelijk met niemand over te praten...me moeder is de enige die mij een beetje begrip toont..de rest geeft me het gevoel dat ik fout zit, en dat ik maar een soort van geduld op moet gaan leren brengen voor deze situatie. Dat zou ik ook graag willen, maar zo makkelijk is dat helaas niet..
Ja best herkenbaar vooral nu ik op me eindje loop van de zwangerschap, dochter van bijna 2 is erg druk, luistert slecht(zit momenteel echt in de ik zeg ''nee'') fase, en als ze iets niet krijgt is ze boos. Soms best vermoeiend als je zelf ook moe bent. Gelukkig slaapt ze overdag meestal 3uurtjes, dus kan ik ook even op de bank liggen
hahaha, was het maar waar . Ik ben blij om te lezen dat ik niet de enige ben! En ook fijn om te lezen dat het weer goedkomt. Gelukkig slaapt mijn barrel 's middags ook nog een uurtje, dus ga ik meestal ook even liggen, maar het is ook heel verleidelijk om dan nog even allerlei klusjes te doen in het huishouden. Dusssss dames die zwanger zijn van de 1e, geniet van de rust!!
Net ook weer, echt ongelofelijk. Vannacht 3x eruit voor madam. Dus zij moe, ik moe. Ik ga even.liggen, denk dat kan wel even stiekem. Alsof ze t ruikt! Meteen klieren, stieren, gek doen. Al een half uur de tent op zn kop aant zetten. Dus ik denk negeer de boel even, gaat ze grote zus de kon t uithangen en hoe! Dus toen maar weer opgestaan. Wat was t toch luxe toen ik zwanger was van de eerste. Lekker uitslapen, smiddags chillen en doorslapen snachts (op mm eigen gepas na dan ) Als ze 12 zijn zullen ze toch wel uitslapen hoop ik
Ook hier heel herkenbaar! Meis peuterpuber van 2,8 lijkt het haarfijn aan te voelen, wanneer ik er even echt doorheen zit en even moet bijtanken. Juist dan wil ze van alles van me en is het huis te klein, wanneer ik haar haar zinnetje niet geef. Ik denk inderdaad een combi van de leeftijd en de op handen zijnde verandering. Ik voel me soms ook echt lullig als ik heel even geen zin in haar heb, want op andere momenten kan ze juist weer zó lief voor me zijn. Ik ben heel benieuwd (lees: een beetje bang ) hoe het straks gaat zijn als de baby er is en ze de aandacht moet delen.
Heel herkenbaar, mijn zoontje is 22 maanden en o wat zou ik hem af en toe graag achter het behang willen plakken. Zeker als hij niet luistert en opstandig is. Maar ook als ik een slechte dag heb reageer ik dat op hem af, en dat is dan niet eerlijk tegenover hem, want vaak is hij dan heel erg lief. Maar ik snap je gevoel volkomen!