Ik ben vanuit brabant naar Middelburg verhuisd... Ontzettend wennen maar wel leuk hier... Ken alleen nog steeds niet veel mensen hier na ondertussen 5 jaar en mijn vrienden wonen ongeveer een uurtje rijden hiervandaan... Ontzettend jammer!!!
Ik zou ook trouwens héél goed in de middle of nowhere kunnen wonen. En dat is ook de planning, nog even goed door sparen en een oude boerderij kopen en er een woonboerderij van maken. Heeeerlijk
Ik heb in 2 andere steden gewoont vanwegen de liefde. Maar ik ben zoooo blij dat ik weer terug ben! Ik ga ook nooit meer verder dan een half uur (binnendoor) van de stad wonen.
Wij zijn 2 jaar geleden verhuisd van een bruisende kuststad naar een dorpje 25km landinwaarts. Ik heb heel mn leven echt vlak in het centrum van de stad gewoond, en moet nu nog steeds wennen aan het dorpje. Begrijp me niet verkeerd, ik hou enorm van ons huis met de grote tuin en de rustige groene buurt, maar ik heb een absolute hekel aan de dorpsmentaliteit In de stad zegt iedereen goeiemorgen en goeie avond en bemoeien zich verder met hun eigen leven, hier ligt dat blijkbaar een stukje anders Als mensen mij vragen waar ik vandaan kom en ik zeg: Oostende centrum wordt ik gelijk van boven tot onder bekeken en afgekeurd :x, ook wonen we hier in een wijk vol gepensioneerden die ons zeer interessant vinden en die wel 5x daags langs ons huis wandelen en binnen kijken, ook als ik in de zomer in een topje de post uit de bus ga halen wordt ik bekeken (tja die 5 tattoo's zijn er blijkbaar teveel aan). Dus moest ik kunnen kiezen, dan kies ik ons huis met tuin, maar dan wel ergens midden in de stad geplant
Ik wil heel graag terug naar mijn oude woonplaats. Ik ben hier gekomen voor de liefde...een uur rijden van mijn dorp. Mis heel erg de wandelingetjes naar mijn ouders en zussen/zwagers en kids...die wonen (op één zus na) bij elkaar in hetzelfde dorp...Nu met zo'n kleine en je werk ben je toch minder vaak in de gelegenheid om er heen te gaan... Ik wil heel graag terug en in principe wil manlief wel mee, maar er staan nu ongeveer 70 huizen in onze prijsklasse te koop. We wonen er nu ook nog maar 4 jaar, dus volgens mij kan het er nooit uit, want de vraagprijs krijg je er toch nooit voor. Dat is het enige punt wat ons tegenhoudt...maar wel een heel belangrijk punt... Ik heb het hier best gezellig hoor, daar niet van, maar mis mijn dorpje wel!!!!
Mn woonplaats zowel in NL als daarbuiten, helemaal top! Al vind ik mijn woonplaats buiten NL fijner, mooier en beter, maar mis mijn familie erg dus dat maakt het moeilijk.
Lastig. Woon in een dorpje. Het is hier gemoedelijk en rustig en familie dicht in de buurt. Maar het nadeel van een dorp (je) is dat je niet echt een 'vrienden keus' hebt. Je gaat om met mensen van je leeftijd....want veel meer is er niet. Daarnaast mis ik de voorzieningen. Dus tja....
ik voel me precies hetzelfde, ook bijna 2 uur van me geboorteplaats af en ik woon al 6 jaar op mijn nieuwe plek maar kan hier absoluut niet aarden
Van de stad naar dorp omdat me man nu dichterbij werk zit. Maar ohhhhhhhhhhhhhh wat zou ik graag terug willen! Van het weekend weer even in me stad geweest en ik voelde me zo op me gemak en rustig in me eigen stadje.....maar ja ik krijg me man nooit mee helaas dus als ik terug wil dan zou ik dat echt alleen moeten!
Ik zou heel graag naar een andere stad verhuizen! Voel me zo niet thuis hier. Maar geen idee waar ik dan naartoe zou willen gaan... het liefste verhuis ik naar duitsland helaas is dit niet mogelijk.
Als geboren Amsterdamse heb ik 13 jaar in Den Haag gewoond, vervolgens 4 jaar weer in Amsterdam en nu in een klein dorp onder de rook van Amsterdam. Ik heb het prima naar mijn zin. Lekker dichtbij 'mijn' stad, dichtbij Haarlem, goede bereikbaarheid, goede ontsluiting.
ik voel me uberhaubt niet meer lekker in nl! laat staan in dit k*t dorp het liefste zou ik dan nu ook mijn spullen pakken en met man en kind naar turkije verhuizen
Ik herken het helemaal. Ben 10 jaar geleden verhuisd naar een dorp 15km bij Nijmegen vandaan vanuit Eindhoven en heb nog steeds geen echte vriendinnen hier, dat mis ik echt heel erg. Ook inderdaad dat je niet zomaar 's avonds even naar je ouders, broer of vriendin kunt vind ik erg moeilijk. En ook dat mijn zoon zijn opa en oma niet zo vaak ziet. Maarja zal me er toch bij neer moeten leggen vriendlief wil niet in Eindhoven wonen.
Wat vervelend voor je. Het is niet leuk als je je niet thuis voelt in je woonplaats. Ik heb heel lang in Den Haag gewoond, daarna verhuisd naar Rotterdam (ging daar samenwonen met mijn man). In Rotterdam heb ik mij zeker een jaar niet thuis gevoeld. Verschrikkelijk, ik wilde terug naar Den Haag. Na dat eerste jaar begon ik de stad te waarderen en daarna ook echt verliefd op de stad. Ik heb ook echt mijn best gedaan om daar sociaal leven op te bouwen en dat is goed gelukt. Na 8 jaar daar gewoond te hebben zijn wij verhuisd naar een dorpje vlakbij Rotterdam. Ik heb nog nooit in een dorp gewoond, na een kleine wenperiode van ongeveer 6 maanden voel ik mij nu hier echt thuis. Ook hier heb ik mijn best gedaan om een sociaal leven op te bouwen en dat lukt ook heel goed. Een voordeel is dat dit dorpje zowel tussen de beide steden waar ik gewoond heb ligt, waar dus ook mijn vrienden wonen. Dan is het ook wel goed te doen. Het is dus wel deels herkenbaar, maar gelukkig is dat elke keer goed gekomen.
Ik kom zelf uit Uden, en dat is een redelijk groot dorp. Je hebt er alles wat je 'nodig' hebt en ik zou er geen problemen mee hebben om daar ooit weer naar terug te verhuizen. Maar er zijn daar idd genoeg dorpjes omheen waar die mentaliteit heerst. Ik ben 16 jaar geleden verhuisd naar Voorburg om te gaan samenwonen en na anderhalf jaar zijn we naar Den Haag verhuisd. Wel naar Loosduinen, dat is eigenlijk nog een dorp op zich, alleen dan geannexeerd. Daar heb ik met veel plezier gewoond tot we een eengezinswoning konden kopen in Zoetermeer. En ook hier voel ik me heel erg thuis. Het scheelt wel heel veel dat mijn ouders oorspronkelijk uit Loosduinen komen (ik kon vanuit ons huis hun geboortehuizen zien) en dat ik veel vrienden in Zoetermeer heb.