Wat fijn om zoveel (herkenbare) verhalen te lezen! Ik ben dus zeker niet de enige . Voel me af en toe wel een rare hierin hoor, vooral omdat lang niet iedereen het snapt/wil snappen) Sommige denken er zo makkelijk over: "joh ga gewoon bij een sportclub dan ontmoet je nieuwe vrienden en dan komt alles goed." Of: "ja maar jij woont zo mooi en in zo'n mooie omgeving, wat wil je nou nog meer??" Nou eh, er ook echt van kunnen genieten, misschien?
ja ik voel me hier thuis,kom uit een dorp en nu woon ik wat groter. heb wel 2 jaar moeten wennen maar nu moet ik er niet aan denken om ergens anders te wonen. al lijkt amsterdam zuid me wel leuk,naast bridget maasland ofzo
Da's idd jammer!!! Heb wel in de buurt gewoond!!! Nieuw-Vossemeer... Ook zo'n plaats waar je niet dood gevonden wil worden...
Toen ik vanuit mijn dorp ging verhuizen naar Den Haag was dat zeker wennen! Voelde me er alles behalve thuis, na een jaar of 2 vond ik het wel best maar in mijn achterhoofd dat ik weer terug ging naar mijn dorp. (niet meer een uur reizen voor familie en vrienden) Nu ben ik wel weg uit Den Haag, gelukkig maar woon nog steeds niet in 'mijn dorp' maar wel dichtbij! Het is ook hier erg wennen maar voel me hier meer thuis dan in Den Haag!
ik woon nu sinds 5 jaar in hengelo maar kom uit wageningen maar ohja hell ik wil terug en gelukkig gaat dat snel gebeuren eindelijk mijn familie woont nu ook nog op 1 uur en 15 minuten bij me vandaan
Hier ook van stad naar dorp gegaan en ik moest ook énorm wennen. Het is hier echt nog 'ons kent ons'.. Nu ben ik gelukkig al goed ingeburgerd en nu ik bijna elke dag met die kleine wandel word ik ook altijd vriendelijk begroet e.d. Dat vriendelijke enzo vind ik ook erg prettig. In de stad is het toch allemaal wat afstandelijker. Ik zou dus ook niet meer terug willen. Het enige wat ik inderdaad wel vervelend vind is dat je niet zomaar bij familie en/of vrienden langs gaat. Nou woon ik niet zover maar het ook niet zo dat ik gewoon even langs rij om te kijken of er iemand thuis is.. er wordt wel altijd even wat afgesproken van te voren anders ben je zo een uur verder met heen en weer rijden.
Ook ik ben van de grote stad naar een dorp verhuist.En ik mis heel erg het even de fiets pakken om bij mijn vrienden langs te gaan.Ik woon hier nu 4 jaar en sommige vriendschappen zijn daardoor ook best op een laag pitje komen te staan.Ik moet 2 uur reizen om bij mijn vrienden te komen.Ik zou ook niet terug willen naar de stad.Ik woon aan de weilanden in een veel te groot huis voor ons 2tjes en het centrum hier is zo mooi.Echt het huis en de omgeving zijn helemaal geweldig.Maar de mensen echt vreselijk.Aan de overkant woont een alcoholist en er wonen hier best veel criminelen en zelfs een junk in de straat hierachter.Wat ik hier meemaak aan overlast heb ik in de 38 jaar dat ik in de grote stad woonde nog nooit meegemaakt.Feesten tot 4 uur in de nacht.Ben al lastig gevallen door die ene junk Buren die om 5 uur in de ochtend keihard de radio aanzetten (paar keer in de week).Daarom willen we ook wel weer verhuizen,maar niet meer naar de stad.We gaan dan in de buurt van mijn man zijn werk wonen in een gemeente waar gewoon ook iets meer te doen is.Winkels,een zwembad enz enz.Want buiten dat ik echt geen aansluiting heb met de mensen hier,af en toe een kletspraatje over het weer en dat is het dan, mis ik echt simpele dingen zoals een AH of een Blokker waar je gewoon even binnen kan neuzen.Er is hier echt helemaal niets.En de mensen die dan wel "aardig" zijn zijn van die bemoeiallen.Gaan ze je vertellen dat je nu toch echt het onkruid langs je tuin weg MOET halen.Moet?Ik ben 42 dat maak ik wel lekker zelf even uit.(is maar een vb hoor) Dus we zijn nu aan het kijken voor een huis ergens anders (nog steeds ver van mijn vrienden) .Maar dat is best lastig,want dit huis is helemaal geweldig.Vrij uitzicht aan 2 kanten van het huis.Groot en goedkoop.Zoals ik al ze aan de weilanden .Waar je ook nog kunt wandelen een flink stuk.Zo mijn deur uit kan ik een heel stuk met de hond de weilanden in.Als mijn vrienden nou hier zouden komen wonen ipv wat er nu woont en er wat meer winkels(of desnoods een kinderboerderij of iets) zouden zijn,dan zou het hier helemaal perfect zijn.Maar elke keer als ik een huis zie wat ik leuk vind krijg ik het al benauwd als ik zie dat het zo ingebouwd is tussen andere huizen.Ook voor de katten is het hier geweldig met al die weilanden.Dus ik ben bang dat ik voorlopig nog wel in dit gehucht woon......maar ik herken heel erg het gevoel wat jullie hebben van het niet helemaal kunnen wennen.
haha, als ik in roosendaal zou wonen zou ik ook wel willen verhuizen. en nu maar hopen dat chilleke hier niet komt lezen. Ik woon nu in een dorp vlakbij de stad waar ik vandaan kom, het is een leuk dorp, leuke mensen en verder prima allemaal qua winkels e.d. Maar ik mis mn stadje enorm en ons huis staat nu ook al weer ruim 1 1/2 jaar te koop en wil heel graag verhuizen voor onze dochter naar school gaat.
@Foxter heel herkenbaar, ik woon op zuid-beveland(kruiningen) wil er ook echt niet dood gevonden worden! Zwaar gerefomeerd hier Kom zelf eigenlijk uit Vlissingen, heb daar ook het grootste gedeelte van mijn jeugd gewoond....Maar woon nu al 4,5jaar bijna hier, maar je wordt gewoon niet geaccepteerd je bent echt een buitenstaander!! Manlief is net als ik in Vlissingen geboren, maar als klein ventje met zn ouders verhuist naar Kapelle ook echt een dorp, maar heel anders als hier!! Maar aangezien manlief nu ook alweer ruim 3,5jaar in Vlissingen werkt.... willen we graag die kant eigenlijk wel weer op, en zijn nu ook echt aan het kijken voor een woning terug die kant op! Zou zo fijn zijn!!!!
Ook ik vind het vreselijk! Ik ben van, zo goed als, centrum Utrecht verhuisd naar een dorpje met minder dan 3.000 inwoners. Een jaar geleden ingetrokken bij mijn vriend, mooi groot koophuis, terwijl ik een klein appartementje had.. Gelukkig wilt mijn vriend ook dat ik mij fijn voel in onze woonomgeving en hebben we dus een ander huis gekocht naast de stad waar ik het meest mee heb (toch een dorp, omdat hij hier de voorkeur aan geeft).
Ik woon hier nu 5 jaar en vind het hier opzich erg mooi en leuk. Toch mis ik mijn fam die hier een half uurtje vandaan wonen,ik heb geen auto dus ga niet zo makkelijk even die kant op...andersom ook niet. Ik blijf hier voor de kids,ik vind het belangrijk dat ze zoveel mogelijk contact met hun vader hebben.(bijna ex man)
Ik ben al heel vaak verhuisd, ook naar totaal andere regio's en heb me nooit ergens écht thuis gevoeld, daarom verhuisde ik na een paar jaar dus weer. Nu woon ik sinds 6jr in Amersfoort en hier voel ik me dus wel helemaal thuis. Toen mn exman en ik hier kwamen wonen voelde het meteen goed, terwijl we hier toendertijd nog niks of niemand kenden. Maar we wonen in een hele fijne wijk waar ik me helemaal goed voel. Toen we 2jr geleden gingen scheiden heb ik dus ook geen seconde getwijfeld of ik de regio uit zou gaan en heb zelfs alles op alles gezet om in deze wijk te blijven. Met succes.
ja ik ben heel gelukkig in mijn woonplaats! ik ben vanuit bij mijn ouders thuis ( klein dorpje) naar een dorpje er naast gaan wonen. op 15 min afstand. super dorp! wij wonen heel centraal overal dichtbij, 2 leuke centrum's leuke mensen bij ons in de buurt, voor ons een basisschool, en naast ons een speeltuin en een voetbalveld. ik wil wel graag verhuizen! maar dat is omdat wij in een appartement wonen en ik wil graag naar een eengezinswoning toe, maar ik wil zeker hier in het dorp blijven.
Jeetje zeg, ik heb alle reacties gelezen en me nooit gerealiseerd dat zoveel mensen ongelukkig zijn met waar ze wonen! Die moeten denk ik allemaal maar hier komen wonen, reuze leuk! . Ik woon in de grote stad, maar de wijk waarin ik woon zit aan een dorp vast. Dus zegmaar het stuk tussen de stad en het dorp. Het is 4 minuten fietsen naar het (historische, mooie, gezellige ) centrum en 10 minuten lopen. Ik zit met 5 minuten op de snelweg. Verder is het een half uur treinen/met de auto naar Amsterdam en ben ik binnen een kwartier op het strand. Ik wil hier dus nooit meer weg. Voor wie ook zo geweldig wil wonen, mijn PM box staat open . Nee, das natuurlijk een beetje flauw. Maar ik woon wel in de stad waar ik geboren ben en mijn vriend gelukkig ook, we willen allebei niet meer weg hier. Behalve dan naar het aangenzende dorp waar ik hierboven over vertelde, dan ishet 10 minuten fietsen en 20 minuten lopen naar het centrum, maar dat is nu nog even boven budget .
Ja en nee. Ja omdat hier alle voorzieningen zijn die je maar bedenken kan(Rotterdam ) En nee,omdat mensen in zo'n grote stad allemaal zo gejaagd zijn.
Nee. Ik ben van een klein dorpje naar Amsterdam verhuisd. Maar ik deed dat in mijn studententijd. Ik ken hier dus heeeeeeel veel mensen. Maar ik mis wel een groot huis met een tuin. Daarin merk ik echt dat ik zelf in een dorpje ben opgegroeid. Mijn buren die wel in de stad zijn geboren en getogen, missen dat helemaal niet. Mijn man mist het ook, ook opgegroeid in een dorp. Wij gaan dus wel weg hier. En ik denk dat het dan heel bepalend is of we er mensen kennen, of het gevoel goed is en anders of we leuke NIEUWE mensen leren kennen. Ik vind het best spannend. Scheelt denk ik wel dat we kinderen hebben, en dat we beide niet op ons mondje gevallen zijn. Terwijl we tegelijkertijd ook juist wel van knusse huiselijkheid houden. Oh en we hebben het voordeel dat we er beide hetzelfde in staan. Het is niet zo dat de 1 voor de ander ergens naartoe is verhuisd. We gaan dus ook samen een nieuw avontuur aan.
Ik ben waar ik nu woon niet erg gelukkig, ik zou 't liefste in een dorpje willen wonen hier 15 minuten vandaan, woon nu in een buurt met veel overlast, en criminaliteit, en in de stad hier is 't nog erger... ik ben heel blij met mijn flatje, 3 slaapkamers, bovenverdieping, grote kelder, niet met de woonplaats/buurt
Ik herken het heel goed, maar het gaat hier inmiddels heel goed. Zes jaar geleden ben ik hierheen verhuisd en het heeft me wel veel moeite gekost. @ Rozelief: je hebt een dochter van ongeveer twee jaar nu? Dan kom je over twee jaar op het schoolplein en doe je daar misschien wat contacten op. Voor de tussentijd: misschien heb je iets aan hoe ik het opgepakt heb: Ik leerde meiden kennen in plaatsen rondom de plaats waar ik woon. Je moet dan een stukje rijden, maar dat had ik er wel voor over. Heb je een eigen auto? Dat maakt het al wat makkelijker. Daar heb ik nog een tip: zeker als je weinig mensen kent, wees dan zuinig op de mensen die je wel kent en die graag met jou omgaan. Ik heb een vriendin die ik hier vijf jaar geleden leerde kennen. Na een jaar hadden we allebei het gevoel: hmm, het gaat niet zo lekker tussen ons. We hebben het contact verbroken, maar daar kregen we later allebei spijt van. Ik heb haar opgezocht en verteld dat ik me eenzaam voelde (tsja, je kunt maar beter eerlijk zijn) en dat we er misschien over kunnen praten. Zij bleek mij ook te missen, maar durfde geen contact meer op te nemen, omdat ze dacht dat ik dat niet wilde. We spraken over dat we heel verschillend zijn, maar dat we allebei weinig mensen hier kennen en dat we dan met wat aanpassingen wel blij met elkaar kunnen zijn. En dat is een goede keuze geweest: inmiddels zijn we heel goede vriendinnen. Oftewel: wees blij met de mensen die je wel kent en probeer daarin te investeren. Ook al zijn ze niet zoals jij je beste vriendin voor ogen hebt. Als je samen praat over wat je van de ander verwacht en wat je juist niet wilt, dan kom je er misschien samen uit en heb je een vriendin erbij. We zien elkaar niet elke week, maar we mailen en sms'en wel heel veel en dat doet ook al veel voor ons. En als er echt iets is, dan kunnen we zo bij elkaar terecht. Dus ken je nog wat mensen die je weinig of nauwelijks spreekt? Probeer weer eens contact met ze te zoeken. Misschien heb je dan - net als ik - over een tijdje een heel lieve vriendin. Van wie je eerst dacht dat jullie elkaar niet zo lagen.