Hallo, Wil even mn verhaal kwijt aan jullie. Was afgelopen donderdag aan het werk. Alles was goed, totdat ik ineens opstond. Ik kreeg hevige pijn in mn buik en viel bijna flauw. Ik ben toch nog thuis gekomen. Mn vriend zei dat ik de verloskundige moest bellen. We konden gelijk komen. Daar zei ze dat mn buik erg hard was en de hartslag van het kindje erg hoog.We moesten gelijk door naar het ziekenhuis. Daar werd er gelijk urine afgenomen en werd ik aan de ctg gelegd. Met dat apparaat houden ze de hartslag van de baby in de gaten en mn harde buiken die ik om de zoveel minuten kreeg. Mijn urine was goed, maar ze vertrouwden het niet. Er werd een echo gemaakt. De baby maakte het goed, vruchtwater, bewegingen etc was allemaal prima. Hij lag met zijn hoofdje naar beneden en dat maakte ze in mijn geval wel een beetje zorgen. Ik kreeg een inwendig onderzoek en een inwendige echo. Er was gelukkig geen ontsluiting. Toch wilde ze me houden want wat de pijn was wisten ze niet. We werden voorbereid op het ergste. Stel dat het door zou zetten zou ik weeenremmers krijen en medicijnen die de longen van de baby ten goede zouden komen. Als de bevalling zou beginnen, zouden we naar Utrecht worden gebracht want daar hebben ze apparatuur om ons kindje in leven te houden. Gelukkig is dat allemaal niet nodig geweest. De nacht nam de pijn af, de hartslag van ons kindje was goed, hij bewoog ook goed. De harde buiken bleven wel en dat om de zoveel minuten. Maar pijn deden ze niet. Ik moest gister nog de hele dag blijven zodat ze ons in de gaten konden houden. De pijn bleef weg, de harde buiken bleven wel. Ik mocht uiteindelijk en gelukkig savonds naar huis. Ik moet nu rusig aan doen en het goed in de gaten houden. De harde buiken kunnen alsnog overgaan in echte weeen. Nu zit ik thuis, ben wel bang maar toch blij dat ik weer in mn eigen vertouwde omgeving ben. Daar lag ik op de kraamafdeling tussen de baby's. En nu is het maar afwachten, hopen dat onze jongen nog even blijft zitten. Elke dag is er weer een bij en is er meer hoop. De schrik zit er goed in. Ook blijven de harde buiken om de zoveel minuten. Ook als ik niets doe komen ze net zo snel. We wachten maar af.... Liefs Jenny
Goh Jenny! Das idd schrikken. Ik hoop voor je dat alles voorlopig even rustig blijft en dat je baby nog lekker even mag blijven zitten. Probeer maar lekker rustig aan te doen! Beterschap en gr Otje
he bah wat een verhaal, doe rustig aan probeer ergens anders aan te denken en zorg voor jezelf....knuf mij
Jeetje meid, wat vertel je nu!? Dat is even schrikken! Ik hoop dat die kleine nog even lekker in je buik blijft hoor! Hopelijk wrodt het snel beter en kan je je laatste 12 weken gewoon doormaken zonder zorgen! Alle liefs en sterkte, Anouk.
hey jenny... Wat een toestand ... raar hoor, dat ze de pijn niet hebben kunnen achterhalen... gelukkig heb je nu in iedereval geen pijn meer, en is het met de kleine goed... hopleijk zullen de hardebuiken wegzakken.. en doe lekker HEEEEEL rustig aan... heb je verder geen opdracht gekregen om bepaalde tijd bedrust te houden?... nou hopen dat de kleine nog minstens 10 weken blijft zitten ... komt allemaal goed... gr. sarah
Jeetje Jenny, dat is schrikken zeg. Fijn dat je weer thuis bent. Ik hoop met alle anderen mee dat je kleintje nog ff blijft zitten en over een week of tien pas geboren gaat worden.
Hou je taai, doe rustig aan, een kruik helpt ook wel tegen de harde buiken, doe ik zelf ook altijd. xxxMensi.
Jeetje Jenny, dat is echt schrikken! Lukt het nu nog wel om van je zwangerschap te genieten? Ik wens je veel succes, en doe het rustig aan, het komt vast goed! Groetjes van Senna
hoi jenny, jeetje dat is ook wat. nou meid doe rustig aan hè, dan gaan we er van uit dat het vanzelf goed gaat. gr saskia
Pfff wat zullen jullie zijn geschrokken!! Gelukkig ben je weer thuis. Vreemd dat ze niets gevonden hebben. Doe maar rustig aan, hoor! Pim
pfff dat is schrikken het is nog veel te vroeg nou meid veel sterkte en doe lekker rustig aan . groetjes jacky
Poeh, wat een verhaal zeg... Ik schrik ervan! Doe maar heeeel kalm aan dan en probeer niet te veel te piekeren. Ik hoop dat de kleine nog heel wat weekjes blijft zitten!! Heel veel succes en geluk!!
Hallo, Hier ben ik weer. De harde buiken heb ik nog net zo vaak, de pijn is gelukkig weggebleven. Ik blijf voorlopig thuis en probeer het rustig aan te doen. Ik ben er ernorm van geschrokken. Het kwam gewoon uit het niets. Ben wel bang dat het weer terugkomt en dat ons kindje geboren gaat worden. Elke dag ben ik blij dat hij weer een dag is blijven zitten.Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt? Liefs Jenny