O daar zou ik ook pissig om zijn zeg! En dan heeft hij nog mazzel dat Rohan niet om 6.15 wakker was. (Zoals dafne, haha)
Nee die slaapt meestal tot ergens tussen half 8 en half 9. Er was een tijd dat hij steeds al om half 7 wakker was. Maar heb hem dan steeds weer teruggelegd tot minimaal 7 uur. Dus heb het hem zelf een beetje aangeleerd. Gelukkig accepteerde hij dat vrij makkelijk. Zie je. Heb over het algemeen best een makkelijk kind. Alleen nu even niet. Wahah
Ontroostbaar huilen is gewoon gekmakend. Dan kan je mensen mee martelen. Ik heb zeker weleens rotdingen gezegd. Maar vooral ga ik heel zielig ‘waarom’ jammeren. Bij mij helpt het vooral als ik mijn man aangeef het even niet meer aan te kunnen. Dan neemt hij het zeker over. Overdag helpt het om naar buiten te gaan. Wandelen, frisse neus halen. En verder, zo snel mogelijk vergeten wat je gezegd hebt. Positief doorgaan en bedenken waar je knopje ineens omsloeg en dat de volgende keer voor te zijn door wat anders te gaan doen. Laat het los dat je kind moet slapen. Dat halen ze later wel weer in.
Hier ook hoor en daarna moet je zelf weer huilen omdat je jezelf een hele slechte moeder voelt. Heb het ook maar voor mezelf gebruikt als leermoment. Maar leuk is anders
Oh lieve schat, zal ik je een geheimpje vertellen? Moeders zijn ook mensen! Zo verloor ik een paar weken ook mijn geduld. Meisje moest naar bed voor haar middagslaapje. Bij het omkleden kreeg ze een flinke driftaanval en trapte ze me een paar flink hard. Ik heb geschreeuwd dat ik het zat was en haar letterlijk met kleding en al in bed gegooid. Wat voelde ik me schuldig! We zijn allemaal mensen en helemaal niet perfect, niet te streng zijn voor jezelf!
Bedankt meiden. Is het al half 4? Dan kan ik mijn ventje van de opvang halen en iets leuks met hem gaan doen. Mis hem nu al weer.. Hij mij niet waarschijnlijk. Die is vast heerlijk aan het spelen. Of slapen. Wahaha
Ook al is hij wel gelijk gaan slapen. Jij ging werken, niet je nagels lakken ofzo he. Tis ook zijn kind, dus hij kan die zin omdraaien naar zichzelf "laat jij rohan daar zomaar liggen?!" En over je eerste bericht. Ha, ik denk oprecht niet dat er moeders zijn die nog nooit tegen hun kroost hebben geschreeuwt. Ik ben dr niet trots op; maar doe het ook wel eens. Als hij na 3 uur janken en jengelen en alles kapot maken nog niet luistert. Tja.. Ik heb ook een grens. Dus nee je bent geen slechte mama. Je bent een mama. En ook mama's zijn wel eens op en kapot. Dikke knuffel!
Of zoals mijn moeder het zegt: je hebt ze lief t hele jaar door al of niet soms met een stukje behang, maar je zou ze voor geen goud willen missen. En wat papa betreft: tja, moe zijn we allemaal en zeker in het eerste jaar, een kind heeft daar echt geen boodschap aan. Wanneer het je t slechts uitkomt gaan ze spoken, dat zal je altijd zien. Murphey's law gaat altijd op. Of je nou een belangrijke afspraak hebt voor een nieuwe baan of dat je zowaar een keer eens een ouderwets latertje hebt gehad met een fles wijn/bier/etentje/vrienden. Je kan er donder op zeggen.
Ik heb ook eens zo’n avond en nacht gehad. Niks was goed...bij mij in bed niet, in eigen bed niet, naast hem liggen niet... Ik wist niet wat ik moest doen, dus naar de huiskamer gegaan en babytv opgezet en toen is hij iedere keer een uurtje in slaap gevallen. Dag erna werd hij verkouden en ik vermoed dat hij last van zijn keel had de nacht ervoor. Ben een aantal dagen in de weer geweest...in de avond in ons bed gelegd naast mij en daarna in zijn eigen bedje. Als hij dan weer wakker werd ging ik met hem naar de huiskamer zodat hij rechtop op de bank kon zitten en even zijn oogjes dicht kon doen. Na een paar dagen was het weer over, maar meneer vind het wel gezellig zo natuurlijk Ik heb toen gewoon heel duidelijk gezegd dat ik zo ga slapen en papa en dat hij ook moet gaan slapen en dat ik kom als hij verdrietig is, maar dat mama niet bij elk piepje komt kijken. Hij probeerde het twee minuutjes en net toen ik wilde kijken ging hij liggen en viel in slaap.
Haha, dat heb ik hier ook geprobeerd, en ook al maanden een slaapwekker. Helpt niet Hopelijk is ie snel weer beter in zn hum!
Stiekem toch fijn om niet alleen te weten maar ook te lezen dat ik niet de enige moeder ben die ze wel eens hardhandig in bed heeft gegooid met de boodschap 'en nu zoek je het maar uit want ik ben er HELEMAAL klaar mee'
Herkenbaar. Zo af en toe gebeurd mij dat ook eens. Niet met een regelmaat ofzo maar het is gebeurd. Recent was mijn oudste zoontje nogal aan het zeuren. Hij is de laatste tijd nogal hardhandig grote mond veel gillen en niet luisteren. Ik was met mijn man een gesprek aan het voeren en hij ging er constant doorheen. Na 3 keer waarschuwen werd ik ineens van 0 naar 200 kwaad en schreeuwde nu ben ik er klaar mee kappen NU! Ging ie uiteraard terug schreeuwen. Totaal averechts effect dus en ik voelde me gelijk kut. Maar ja. Later rustig over gehad en besproken. We zijn maar mensen he..
Ja hoor dat herken ik ook!! Ik heb ook wel eens tegen mijn dochter geschreeuwd helaas. Die kan het bloed onder mijn nagels vandaan halen. Dagen, weken lang als haar iets dwars zit. Mijn god. Ik kan veel hebben. Maar eens is het genoeg en loopt mijn emmer over
Mijn zoontje is al 3 maar heeft vanavond het favoriete boek van zijn zus in 100 stukken gescheurd. Ik was ook écht boos op hem en mijn man ook. Hij lag al op bed en had het boek gepakt (de boeken liggen op zijn kamer) en bladzij voor bladzij zitten scheuren...Ik hoorde het gescheur toen ik dochter naar bed ging brengen. Nou geloof me ik heb hem ook een uitbrander gegeven, zijn favoriete boek uit zijn kamer gehaald en gezegd dat ik die dan ook weg ga gooien. Hij moest wel huilen maar ik ben niet meer terug geweest (duurde maar heel kort hoor, denk dat hij ook zo sliep want hij was ook moe). Nja inmiddels heb ik de hele avond zitten puzzelen en plakken en is het boek weer enigszins compleet en 'heel' en zijn favoriete boek heb ik verstopt ipv weggegooid.
Nou ondanks dat hij goed ging slapen heb ik zelf weinig slaap gehad. Hij is om half 4 en half 6 wakker geworden en de hele nacht liggen hoesten waardoor ik geen oog dicht heb gedaan.. En ik ben al moe.. vanmiddag zelf ook nog maar even slapen als zoontje naar bed gaat.. anders wordt het een lange avonddienst op het werk vanavond..
Een verademing om dit topic en de reacties te lezen. Ik heb me laatst nog hardop afgevraagd waarom andere moeders wel dat engelengeduld (lijken) hebben, ik vind mezelf op dat soort momenten ook echt een rotmoeder, een heks. Maar blijkbaar (zo te lezen) zijn we gewoon allemaal mensen. Onze jongste is 20 maanden en hoe vaker ik daar binnenloop als hij huilt, hoe harder hij gaat gillen als ik weer weg ga. Bij hem is de eerste kies door en hij krijgt er nu 3 tegelijk dus dat zal zeker bijdragen aan die onrust. Maar tegelijk slaapt hij wel de hele nacht door als ik hem laat. Hij word vaak wakker als wij ook naar bed gaan of ik ‘s avonds nog een wasje ophang op zolder (hij slaapt ook op zolder). Ik ga nu 1 keer heen pak hem even en geef hem knuffel en check of hij verder oké is en dan leg ik hem terug en laat hem. Hij is meestal binnen een kwartier stil en slaapt verder heel de nacht door.
Man heeft avonddienst. Die is dan pas om 12 uur thuis. Maar ik doe dr nachten zelf ja... altijd gedaan.. als ik hem er uit stuur is het een hok met ruzie. Dus dan maar liever zelf. Maar dan Kan ik er niet tegen als hij ook nog gaat lopen zeuren dat ik de kleine zijn zin geef.