Toen ik zwanger was wilde ik mn dochter graag Romy noemen (vandaar ook mijn nickname hier) Mijn moeder vond echter dat ik de traditie voort moest zetten en mn dochter dan dus een naam moest geven en dan als 2e naam die van haar, 3e naam die van mijn oma. Net zoals ik genoemd ben naar mijn oma & overgrootoma en mijn moeder idemdito. Ik wilde dit absoluut niet maar om haar toch een beetje tegemoed te komen heb ik haar toen Sarah genoemd, mijn moeder zou in dezelfde maand 50 worden en zo werd mijn dochter toch nog een beetje naar haar genoemd. Hier kreeg ik vrij snel al spijt van, ik vond Romy zo'n mooie naam en baalde er enorm van dat ik me (weer) liet ompraten zodat mn moeder een fijn gevoel kreeg. Nu is mn moeder een heel ander verhaal maargoed ze is hier al mn hele leven vrij goed in. Heb op dit moment dan ook geen contact met haar. Een van mn vriendinnen raakte vlak voor mij zwanger en haar zoontje overleed op de dag dat ze uitgerekend was (ze weten nog niet waaraan). Heel naar allemaal en vond het zo erg voor haar. Ze mocht in November weer zwanger raken medisch gezien en dit was dan ook meteen raak. Hartstikke leuk voor dr natuurlijk! Toen het een meisje bleek te zijn hadden we het er wel eens over dat Sarah eigenlijk Romy zou heten en dat ik daar nu verschikkelijk spijt van had. Dat ik als ik ooit een 2e meisje krijg, ze de naam Romy zou krijgen. Ik vond het wel zo'n mooie naam! Nou hele zwangerschap door gewoon gezellig dingen gedaan e.d. en toen werd haar meiske geboren, gezond en wel! en ze heette...? Nou je raad het al, Romy! Ik was zo lam geslagen! Ik kon ook gewoon niet boos zijn, ze had een gezond kindje gekregen na zoiets tragisch meegemaakt te hebben dus was erg blij voor haar. Nu is Romy dus al ruim 1 en ik kan er nog steeds niet mee, voel me zo vreselijk genaaid door haar... Ik heb het contact afgestruind naar de achtergrond en doe nog vriendelijk over hyves maar daar is de kous mee af. Het lullige is, we kennen elkaar al sinds de 1e van de middelbare school en samen met haar hebben we nog meer schoolgenootjes waar we mee omgaan waarvan er nog 2 kids hebben nu en ik ben niet iemand die andere tegen elkaar opzet. Heb het met 1 vriendin over gehad die haar ook kent en uitgelegd hoe genaaid ik me voelde. Ze snapte me heel goed en vond dat ik het moest zeggen maar ik kan het niet... Misschien omdat ik haar zielig vind ofzo? Vanwege haar 1e kindje dat het niet gehaald had... pfff weet niet of ik er ooit nog wat aan wil doen of wat van wil zeggen maar ik snap niet dat je zoiets uberhaupt kunt flikken. Je kunt toch niet zo blind zijn dat je denkt dat dit iemand niets doet? Als ze het gewoon had verteld van te voren en gevraagd had of ik het erg vond had ik me geëerd gevoeld, nu voel ik me vooral flink genomen. steeds weer als ze omhoog ploept in mn hyves contacten lijst steekt ze recht mn hart in. Moest eventjes mn verhaal kwijt.
Kan me voorstellen dat het je pijn doet dat zij haar dochtertje Romy heeft genoemd. Heb je er nooit met haar over gepraat? Want ze zal toch zelf ook wel weten dat dit voor jou (op z'n minst) dubbel is? Ik zou toch eens met haar praten over je gevoel.. misschien kan ze dan uitleg geven over het hoe en waarom..
Nee heb het nooit met haar erover gehad na de geboorte. Maar heb wel het contact verminderd en ze heeft nooit de moeite genomen om daar wat meer van te maken dus wellicht voelde ze het wel. Kan me gewoon niet voorstellen dat ze denkt dat het me niets doet. Maarja om nu zoiets expres te doen vind ik ook grof.
Ik vind het eigenlijk wel raar van je vriendin! Ze weet het toch van jou?, ik zou dan een andere naam pakken als goede vriendin. Dit kan je elkaar toch niet flikken? Of ze moet er ook een speciale reden voor hebben???
Sorry maar ik snap niet waarom je kwaad wordt... Blijkbaar vond zij dit ook de allermooiste naam, anders had ze haar dochter niet zo genoemd...
Daarom had ik het ook een eer gevonden als ze het me gevraagd had of het met me overlegd had van te voren. Dit vind ik gewoon gemeen.
Zo hee... wat zal jij je naar voelen!! De naam van je kind is zoiets belangrijks!! Mijn schoonzusje/goede vriendin en ik hebben elk 3 namen met elkaar besproken waar de ander van afblijft. Dat klinkt misschien wat kinderachtig maar we hebben dezelfde smaak en het zou ons allebei verdriet doen als je je kindje (niet als eerste) de naam kunt geven die je in gedachten hebt. Ik weet niet wat je nu het beste kunt doen. Hoe denk je dat zij er op zal reageren als jij je gevoel uitlegt? Overigens vind ik dat je dat prima kan doen. Maar het lijkt me belangrijker dat jij voor jezelf uitvogelt wat je nog met deze vriendschap wil... Ik snap je verdriet en teleurstelling heel erg goed!
Als goede vriendin had ik het of niet in mijn hoofd gehaald, of ik had (bij een in mijn ogen goede reden) mijn vriendin uitgelegd waarom ik graag voor die naam zou willen gaan. Maar dit vind ik best stijlloos van haar. En misschien heeft ze wel een goede reden, maar dat kan ze dan toch gewoon tegen je zeggen? Ze moet tenslotte weten dat dit gevoelig ligt, aangezien je het er met haar over hebt gehad. Vreemd hoor! Maar ik zou het wel tegen haar zeggen. Wat heb je te verliezen? Echt contact heb je toch niet meer met d'r, en voor jou misschien wel fijn om te weten waarom ze dit gedaan heeft.
Misschien vond zij Romy ook altijd al een mooie naam en wilde ze dat sowieso. Dat jij het tegen haar hebt gezegd wil niet zeggen dat zij daarom die naam heeft. Ik heb altijd geroepen dat als ik een zoon zou krijgen dat ie damien zou heten, mijn broer kreeg een zoon en 2e naam is damien. Tja dat is het risico als je de naam gaat vertellen en wie weet had ie sowieso die naam gekozen. Toen ik zwanger was noemde mijn vriendin dr hondje jayden heel vervelend maar ik had Jayden voor mijzelf vastgelegd, maakt niet uit wie die naam gebruikt ik gebruik em ook. No way dat ik daarom niet een naam zal nemen omdat een vriendin die naam ook zo graag wilde. Vind niet dat je van iemand kan verwachten dat ie een naam niet kiest omdat jij die zo graag wilde. Maar het is wel ff slikken. Maar om een vriendschap te beëindigen vind ik wat te ver gaan. Maar dat ben ik
Ja natuurlijk is dat zo. Maar daar kun je dan toch gewoon open over zijn? TS heeft het haar vriendin verteld, die vriendin had toen kunnen zeggen dat zij dat ook een mooie naam vindt etc. Ik had het mijn vriendin van tevoren verteld, of er in ieder geval naderhand over begonnen (je vindt het toch niet vervelend dat...). Dat lijkt me de manier waarop je op een volwassen manier met elkaar omgaat als goede vriendinnen. Ligt er natuurlijk ook wel een verantwoordelijkheid bij TS om haar ongenoegen kenbaar te maken bij haar vriendin (misschien is deze zich van geen kwaad bewust?).
ik vind het wel een beetje raar dat jij daar zo'n probleem van maakt.... ieder is vrij in het kiezen van een naam voor hun kindje.... en dat het nou net de naam is die jij graag had gewild maar niet gedaan hebt om een heel domme reden is je eigen fout toch? misschien wilde ze je er blij mee maken? dat ze dacht misschien vind ze het wel een eer als ik mijn dochter die naam geef. zou niet meteen negatief reageren hoor!
Vind het echt een nare streek. Dit kun je als goede vriendin gewoon niet maken, ik zou ook het contact laten doodbloeden. Klinkt misschien overdreven, maar als ik kenbaar zou hebben gemaakt hoe ik mijn zoon/dochter zou willen noemen en iemand die me dichtbij staat 'pikt' hem in, dan zou ik me wel verraden voelen.
eens met spoiled, ik zou me ook flink verraden voelen, zeker omdat je duidelijk hebt gezegd dat je de naam graag wil gebruiken nog. ze had het op zijn minst kunnen overleggen. ik vind het echt gemeen.
Ja dat zou kunnen, al acht ik de kans zelf niet zo groot. Zou wel heel erg toevallig zijn. Maar goed, het kan natuurlijk. Daarom vind ik dat TS het moet zeggen tegen haar, omdat ze dan de beweegredenen tenminste weet.
mee eens, ik zou dit persoonlijk nooit doen maarja je hebt altijd mensen zonder eigen creatieve brein haha die kunnen zelf niets leuks verzinnen Ik zou proberen erover te praten maar zoals je overkomt heb je daar niet echt zin in en zou je haar gewoon van je hyves af moeten gooien zodat je er geen "last" meer van hebt
Ik zou er zelf eerlijk gezegd niet wakker van liggen. Ik neem aan dat zij de naam Romy ook de mooiste naam ooit vond, anders noemt ze haar kind toch niet zo? Zal ze echt niet doen speciaal om jou te sarren. Al zouden al mijn vrienden/kennissen hun zoontje Giorgio noemen, van mij mogen ze hoor. Het is maar een naam denk ik zo er bestaan ergere dingen op de wereld
Ik zou het echt niet leuk vinden als kennissen of familie hun kindje naar mijn kids zouden noemen, verzin even lekker wat zelf zeg, doe eens creatief.. gelukkig is hier genoeg respect om van onze namen af te blijven, wat een vreemde doet kan ik niet mee zitten maar direct iemand die ik ken nee dat zou ik niet waarderen, wij kiezen onze namen zorgvuldig uit dat ze niet te vaak voorkomen en dan zou iemand zonder enig creatief vermogen zo de naam van onze kinderen gebruiken..
Ik had het ook bijna gehad. Heb al een hele lange tijd een naam die ik wil voor als we ooit een dochter krijgen. Heb zelfs een paar x over de naam gedroomd. Nu was een familielid zwanger van een meisje en wilde 'mijn' naam inpikken. Heb haar goed kenbaar gemaakt dat ik dat niet netjes vond. Ze heeft t gelukkig ook niet gedaan, maar ik zou er wel verdrietig om zijn geweest.
Toen ik zwanger was van Liam wist ik vrij snel dat hij Liam zou gaan heten.. Toen 1 van mijn beste vriendinnetjes destijds hier was vertelde ze dat zij en dr vriend het erover gehad hadden en als ze ooit een zoontje zouden krijgen dat ze hem dan Liam wilde noemen. Ik was heel strikt in het geheim houden van mijn naam, maar heb haar toen gelijk verteld dat mijn kindje Liam zou gaan heten.Dit om dit soort situaties te voorkomen.. Aan de andere kant, er heten zoveel kindjes hetzelfde.. Ik snap je wel hoor, maar maak er voor jezelf een niet te groot probleem van..Je dochter heeft een prachtige naam, en mocht je nog een dochter krijgen, dan spreek je dat meisje misschien niet eens meer.. OFFTOPIC.. ik zag laatst dat jij in Elst woont?Ik in Vdaal