Ik weet niet of het hier goed staat, sorry anders! dus, ik bedoel dat dan zowel positief als negatief! vb. als ik at, dan zeurde mijn stiefvader altijd dat ik teveel at en dat ik de volgende keer een mindere portie mocht hebben en als ze nu iets zeggen over het eetgedrag van mijn zoontje, hij is 17 maand en een zeer goede eter, ookal is het een grappige opmerking, dan krijg ik al de tranen in mijn ogen en word ik kwaad. hoe doen jullie dat nu?
Nee, ik voed mijn kind niet het zelfde op als dat ik ben opgevoed. Mijn vader was bijna nooit thuis, mijn vriend werkt 40 uur per week maar besteed veel van zijn vrijetijd aan zijn dochter, ook in de weekenden als ik werk heeft hij de zorg voor haar. Wij moesten vroeger eten wat er was. Wil Esmee niet eten, prima dan niet. Ik zal haar nooit dwingen. Wij zeggen elke dag hoeveel we van haar houden etc. Heb ik vroeger nooit gehoord.. Dit zijn toch wel de voornaamste dingen..
Nooit van mijn leven. Haar papa is niet alleen op zondagmiddag haar papa. Ik zal ook nooit slaan. Bij mij mag Vera kind zijn. Verder hebben mijn ouders het in die tijd en voor hun doen goed gedaan hoor, maar dit doe ik duidelijk anders.
Ik hoop dat wij zulke goede ouders worden als mijn ouders zijn geweest en nog steeds zijn. Ik heb een fantastische opvoeding gehad en superlieve ouders. Tuurlijk zijn er dingetjes die ik anders zou doen, maar die zijn heel klein.... Ben gek op mijn ouders!
Me moeder deed haar best, maar als ik kids mag in me leven, krijgen ze een totaal andere opvoeding, ik werd vanaf me 8e al voor de ellende van de wereld gegooit, was 9 jaar en leit school vallen voor me moeders epilepsie. Dit is heel lang doorgegaan, rond me 16e weer een klap gekregen, mams en stiefpaps gingen scheiden en ineens volgde ik een opleiding, deed ik een verhuizing regelen, had ik een vriendje, zorgde ik voor de dieren en me broertje. Nee geen suc6 ondanks dat me moeder altijd wel haar best deed liet ze me veel te vroeg volwassen worden, mis een heel deel, ik wil dat mijn koters later ook een jeugd krijgen, met rottigheid, uittesten, uitgaan en feestbeeste.
nee ik wil het compleet anders doen, mijn broer en ik zijn gedumpt bij mijn oma en opa (7 jaar lang) omdat mijn moeder nog niet uitgepuberd was, toen ik 14 was konden we daar weer wonen, ze was alleen maar druk met elke week een ander vriendje en wij liepen in de weg, ik zal mijn dochter altijd duidelijk maken dat zij op plek 1 komt en dat ik er altijd voor haar zal zijn. 180 graden de andere kant op dus
Ja ik zal haar net zo opvoeden als mijn ouders bij mij gedaan hebben. Ik merk ook echt aan mezelf dat ik steeds meer dingendoe net zoals me moeder ze doet.
Deels wel, deels niet.. De normen en waarden die ik van huis uit mee heb gekregen komen redelijk overeen met die van papa. En zullen we wel overbrengen. Maar ik zou wel wat meer betrokken zijn bij de ontwikkeling van mijn kindje. Mijn ouders hebben me veel vrijheid gegeven om me zelf te kunnen ontwikkelen. Maar misschien was hier en daar wat bijsturen, of in ieder geval een plek om eerlijk te praten wel fijn geweest. Ik hoop dus mijn zoontje wel vrij op te voeden (dat hij zichzelf mag zijn), met thuis als stevige basis als iets eens verkeerd loopt.
Groot verschil is dat ik mijn kind vegetarisch te eten zal geven totdat ze zelf kan kiezen wat ze wil eten. Ik denk dat ik ook meer zal doen om het zelfvertrouwen van mijn kind te ontwikkelen. Mijn ouders deden dat nooit erg bewust, als ik bang was voor iets, hoefde ik het niet te doen. Ik zal ook mijn kind denk ik vaker meenemen naar educatieve dingen zoals musea. Mijn ouders hebben me nooit echt aangemoedigd om iets te doen wat ik echt graag wilde, maar ze geloofden wel altijd in me. En dat wil ik ook zo voor mijn kind alleen zou ik haar veel meer aanmoedigen als ik zou zien dat ze iets heel tof vindt. Ik zou eerder ingrijpen als ik zie dat mijn kind niet goed in haar vel zit en er goed voor zorgen dat elk kind ook individuele aandacht krijgt want dat was bij ons soms niet altijd het geval omdat mijn broertje erg druk was en ik niet. vroeg veel aandacht.
Bij ons zal het een combinatie worden. Ik ben heel vrij opgevoed, en mijn man is heel streng opgevoed, wat ook wel nodig was voor hem. Het moeilijkst zal de pubertijd/vriendjes gaan worden. Hij roept nu al dat ze eerst langs hem moeten, en dat niemand goed genoeg is voor zijn meisje Maar dat komt wel goed. Ik wil dat ze weet waar ze aan toe is, er zullen best regels zijn en vaste straffen (voor latere leeftijd). Wat wij haar mee willen geven: Goede manieren Beleefd zijn Weten dat ze altijd bij ons terecht kan, dat ze alles met ons kan bespreken Omgaan met geld, al vroeg de waarde van geld leren kennen Voor zichzelf kunnen zorgen, wanneer ze op kamers gaat Assertief zijn, maar ook weten wanneer toe te geven En nog veel meer
ik ben tevreden over hoe ik ben opgevoed al zijn er wel heel duidelijk dingen die ik anders zal doen! Vroeger werden mijn aardappels in mijn soep gemikt als ik weer eens niet wilde eten {denk dat dat echt iets van vroeger is} Als kyana niet wil eten, dan laat ze het maar. Verder was/is mijn vader altijd heel veel aan het werk en heb ik altijd gezegd dat hij meer op het werk is als thuis en daar worden ook grapjes over gemaakt, of daar zijn bedje gespreid is e.d. dit wil ik niet voor mijn kids! Maarrr helaas MOET ik wel werken en deed mijn moeder dit niet! Dit bewonder ik en daar baal ik van. Soms voelt het of ik te kort doe omdat ik moet werken... Verder zijn de dingen nog niet echt aan de orde maar zal ik gaande weg wel dingen hebben die ik anders doe of wil.
Ongeveer wel,wij zijn iets minder streng. Mijn man en ik kregen allebei weleens klappen van onze ouders,dat doen we bij onze dochter nooit.
Voor een erg groot deel wel. Ik zal alleen consequenter zijn voor mijn dochter. Mijn moeder was daar een zoutzak in Ik ben erg van een vrije open opvoeding maar wel met duidelijke grenzen en regels. Iig vind ik het belangrijk dat alles bespreekbaar moet zijn. Dat heb ik zelf ook altijd als erg prettig ervaren.
Bij ons een combinatie, ik ben strenger opgevoed dan mijn man, en ik merk dat hij over dingen makkelijker denkt dan ik. Ik doe wel dingen anders dan bij ons thuis, maar toch lijk ik aardig op mijn moeder geloof ik En dat geeft niet, mijn moeder is een leuk mens, en 1 van mijn beste vriendinnen.