Hoi meiden, ik ben morgen 11 weken zwanger en ik voel me niet zoals ik verwacht had toen ik nog niet zwanger was. Ik had altijd het idee dat ik op een roze wolk zou leven en alleen nog maar gelukkig zou zijn. Nu moet ik erbij zeggen dat ik wel al 2 weken in de ziektewet zit omdat ik echt alleen maar kan overgeven. Maar zelfs mijn moeder zei gisteren tegen me dat het lijkt alsof ik helemaal niet blij ben. Komt het door de hormonen dat ik me soms zo down voel? Ik weet echt zelf dat ik er super blij mee ben maar ik hoop dat ik dat ook wat meer ga voelen... Mensen hier ervaring mee? Liefs Luna
hey luna heb ook geen roze wolk hoor haha maar ik hoor van meerdere om mij heen dat ze dat ook niet zo ervaren . moet wel zeggen dat ik me nu sinds 2 weken al wel veeeel beter voel dan in de eerste 12 weken , kreeg ook de vraag of ik er wel echt blij mee ben . maar het word echt nog wel beter even geduld nog groetjes
Als je de hele dag moet overgeven kan ik me goed voorstellen dat je je niet zo blij voelt ook al zou dat van je zelf moeten. Er gebeurt nogal wat met je lijf als je zwanger bent, tel daarbij de gierende hormonen ook nog eens op. Roze wolk, nou bij mij is die soms ook ver te zoeken hoor. Verstandelijk ben ik wel harstikke blij dat we weer zo'n pukkie krijgen maar door alle kwalen/pijn kan ik het ook niet altijd zo voelen.
Hier kwam de echte roze wolk pas later. Was wel blij ermee hoor maar had enorme moeite om echt vrolijk te zijn.
ik heb het ook heel erg hoor de eerste 12 weken niks anders gedaan dan overgeven zelfs zo erg dat ik begon uit te drogen en ik heb ook echt nog geen last van de roze wolk er hangt eerder een donder wolk boven me hoofd en geniet ook echt geen sec van me zwangerschap nou ja er is een moment dat ik geniet als ik het hummeltje weer zie op de echo maar verder baal ik ook alleen maar veel pijn enzo maar ben wel heel erg blij met dit wondertje maar soms is die blijheid erg ver te zoeken maar ik hou moet die roze wolk komt van zelf hoop ik
Ik heb eigenlijk al die tijd geen roze wolk gevoeld .. ben wel super blij natuurlijk dat mijn kleintje straks gaat komen.
meis, bij mij is het roze wolk gevoel vanaf afgelopen vrijdag pas aan het komen. Ben nu al een paar dagen niet misselijk meer en nu pas kan ik er echt van genieten. En het is stom, want je weet van tevoren dat je misselijk en moe kan worden, maar hoe misselijk en moe had ik me nooit voor kunnen stellen. En geloof me, het gaat over (bij de meesten). Had ik me 1,5 week geleden ook nog niet kunnen bedenken
Meiden bedankt voor jullie antwoorden. Dacht al dat ik naar de dokter moest om te vragen of ik misschien depressief was ofzo maar het hoort het zo te lezen allemaal bij. Het is inderdaad ook moeilijk om blij te zijn als je al zo lang zo misselijk bent. Je voelt je ook moe en ook ik heb uitdrogingsverschijnselen. Hopelijk is het snel over. Denk dat ik er dan inderdaad wel wat meer van kan genieten! Bedankt voor jullie antwoorden, voel ik me weer begrepen...
schat ik ken maar heel weinig vrouwen die zwanger zijn en op een roze wolk zitten hoor en het word alleen maar erger gemaakt door die stomme blaadjes met van die stralende vrouwen met dikke buik die bij wijze van spreken huppelend in de wei lammetjes aan het voeren zijn met een smile van oor tot oor.En dan de mensen die je kritiek geven als je gewoon niet happy bent op dat moment hallo dat betekend toch niet dat je je kind niet wilt je bent gewoon zwanger en in je lichaam veranderd er zoveel ik heb zelf 2 kinderen en 1 onderweg bij allemaal een prenatale depressie en 2 een postnatale en bij mij was de roze wolk echt een zwarte donderwolk maar het word beter echt
Had ik ook hoor! Soms was ik zo gefocused op het "op een roze wolk zitten" dat ik dan down werd als ik besefte dat ik dat niet was... Snap je? Nu ben ik morgen 14 weken zwanger en het roze wolk gevoel begint iets meer te komen. Ik begin me steeds beter te voelen, ik wordt steeds trotser op mijn beginnende buikje. Wij zijn ook bewust van het weekend wezen "babyshoppen". Wat rompertjes, wat flesjes ed. Was echt leuk. Maar het is nog niet zo van: Oh wat geweldig! Zeker als je steeds geconfronteerd wordt met je misselijkheid, zere rug, moe, chagrijnig zijn ed Je moet je iig niet schuldig voelen hoor! Sterkte!
Ik had het voordat ik zwanger was allemaal ontzettend geromantiseerd. Ik dacht dat ik me iedere dag helemaal gelukkig zou voelen en dat ik vanaf het moment dat ik zwanger zou zijn zo ontzettend veeeeeeeeeeeeel van mijn kindje zou houden, en begrijp me niet verkeerd, ik hou van het wondertje in mijn buik, maar het houden van is een stuk abstracter dan ik had verwacht! Ik vond het zo lastig voor te stellen van wie ik dan zoveel hou zeg maar! Ik weet niet of meerdere meiden dit herkennen. Maar ik heb wel besloten me er niet schuldig over te voelen. Ik kan niet wachten tot ik mijn kleintje in mijn armen zal hebben! Wil 'm zo graag leren kennen, zien, voelen etc etc! Dus dat zit wel goed. Bij de 3d echo daarintegen was ik weer wel super ontroerd en helemaal verliefd!
heb nog geen roze wolk gezien.. eerst die misselijkheid, toen BI dat erbij kwam... ik ben echt uren en dagen af aan het tellen. Mannetje heeft gesprek gehad met VK omdat hij gevoel had alleen zwanger te zijn en dat ik er niet blij mee was.. hoe moeilijk uit te leggen he dat je wel uitkijkt naar die kleine uk, maar dat dat hele zwanger zijn je volledig gestolen kan worden.
Probeer wel de momenten te zien waarin je je wel goed voelt. Ik geniet bijvoorbeeld enorm van mijn dikke buik. Kan daar echt naar gaan zitten kijken en genieten. Ook voel ik ze inmiddels (sinds 16 w) en dan voel ik me ook op een roze wolk... De rest van de dag is het minder. Ik heb een vorm van reuma en slik nu dus al 18 weken geen medicijnen meer. Dat is erg zwaar, veel zwaarder dan ik me vooraf had kunnen voorstellen, ik kan echt bijna niks meer. Ik zit dus ook in de ziektewet en kan thuis ook niks. We hebben dus echt hulp in de huishouding nodig. Verder geef ik nu al 16 weken over. Word je ook niet echt blij van. En dan zie ik mijn dikke buik weer en voel mijn kleintjes in de rondte kriebelen en dan is het weer goed Ook geniet ik enorm van babyspulletjes uitzoeken en dat soort dingen. Zoek dus naar dat wat er wel leuk aan is. De wolk is tenslotte ook niet steeds grijs
Ik heb ook geen roze wolk hoor, al heb ik best wel momenten dat ik geniet van het zwanger zijn. Verder ben ik 1 grote hormoonbom. Ik kan om helemaal niks gigantisch uit mijn slof schieten. Begon al aan mezelf te twijfelen. Als ik niet eens normaal zwanger kan zijn, kan ik dan wel een goede moeder zijn? Gelukkig zijn er meer die er last van hebben en gaat het weer over. Ik dacht ook dat ik de hele dag met een grijns van oor tot oor moest lopen. Ik was toch immers zwanger? Dan moet je toch stralen van geluk? Maar dat is per persoon erg verschillend. De echo's zijn tot nog toe mijn straal momenten geweest. De tweede echo die we kregen was met zes weken en toen hebben we het hartje al zien en horen kloppen. Bij de laatste twee echo's van 9 en 13 weken konden we de kleine al zien bewegen. Trappelen met de beentjes en zwaaien met de armpjes. Dat zijn gewoon mijn momenten. Verder merk ik ook nog niet zoveel van het zwanger zijn. Er is nog niets te zien, ik voel nog niks. En al ben ik dan al vier kilo gegroeid, geen idee waar die zijn gaan zitten, ik pas nog steeds in al mijn kleren. Komt vanzelf wel denk ik, die roze wolk. En anders maar niet...
Oh, ben zo blij te lezen dat ik niet de enige ben! Heel lang heb ik echt op een randje van een depressie gestaan omdat ik maar niet zwanger werd. Ik dacht echt dat het me nooit meer mocht gebeuren, en áls ik dan ooit weer zwanger zou zijn, ik supergelukkig zou zijn. Mijn 1e weken na de test was ik ook nog erg gestresst doordat ik eerder een mk heb gehad. Toen de 12 weken voorbij waren, dacht ik echt dat die roze wolk snel zou komen. Maar nee, nog niet. Ik denk ook dat ik teveel gefocust ben op een buikje, het lijkt me namelijk helemaal het einde om daar mee te pronken. Het valt me stiekem dan ook ontzettend tegen dat ik nog steeds geen buik heb.
Soms verheug je je gewoon zo erg op iets, dat als het eenmaal zo is, dan valt het tegen... Hebben bijvoorbeeld ook veel mensen met hun trouwdag bijvoorbeeld Als ik me even down voel denk ik aan de echo's, waar onze ukkies druk aan het bewegen waren en soms even zwaaiden. Zo van: hoi pap en mam, hier zijn we! Zo lief... En als ik dan moe ben en last van mijn rug kan ik wel weer janken.. maar ja.. daar komt ie: Het hoort er allemaal bij
Ik ben natuurlijk nog maar kort zwanger maar het is op zich wel een wonder dat ik zwanger ben maar die roze wolk? die heb ik nog niet echt ontdekt. Net wat guppiebe zegt, ik romantiseerde het nogal en dacht gelijk een onwijs moeder-gevoel te hebben...nou niet echt. Tuurlijk ben ik bezorgd bij elk krampje en steekje en de echo's waren geweldig maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat er een kindje in mijn buik groeit. Ben er trouwens ook al 1,5 week ellendig van, misselijk, moe e.d
De roze wolk is volgens mij verzonnen door mensen die al lang kinderen hebben en zijn vergeten hoe zwaar een zwangerschap kan zijn. Ik word niet goed van al die mensen die maar roepen dat je moet genieten. Nogal moeilijk als je de hele dag pijn in je buik hebt, misselijk bent, nauwelijks nog iets kan doen enz. Nee hoor meid, het is helemaal niet gek dat je niet de hele tijd happy de peppy voelt! En voel je daar ook vooral niet schuldig over!
Nou, vandaag maar even de vk gebeld. Ben immers al 2 weken thuis i.v.m. de misselijkheid. Nu kan ik af en toe al wat eten binnen houden maar het meeste komt er nog uit. Heb ook echt totaal geen eetlust. Ze heeft me aangeraden toch echt nog thuis te blijven van mijn werk tot de misselijkheid weg is of alleen nog s'morgens is. Wel moeilijk hoor, want krijg steeds meer collega's te spreken die zeggen dat het nu toch wel eens over zou moeten zijn etc... Dat helpt ook niet echt mee om je goed te voelen. Zit in tweestrijd met wel/niet werken. Terwijl ik weet dat het echt een hel is om nu te gaan werken. Voel me zo slecht! Trek me er denk ik ook teveel van aan wat anderen vinden. Wel al een kinderwagen uitgezocht en kamertjes gekeken op ons gemak (via internet natuurlijk), dan komt het toch allemaal wat dichterbij en dat zijn momenten waarop ik er wel echt heel veel zin in krijg. Maar die roze wolk, ben blij dat ik niet de enige ben die daar niet op zit Allemaal succes met het uitzitten van de zwangerschap meiden. Weer bedankt voor de antwoorden. Liefs Luna1
Echt zo herkenbaar! Heb vorige week, na weer een flinke braakbui, geschreeuwd dat mijn wolk donkergrijs is! :x Voel me sinds gisteren weer een beetje 'mezelf' en dat doet echt wonderen! De echo's waren ook echt leuk, maar wogen eerlijk gezegd niet op tegen het nare gevoel dat ik al weken heb; misselijk, moe, buikpijn, borstenpijn, niet eten, zwak..ik heb me enorm afgezonderd van alles/iedereen de laatste weken, wat ook niet echt gezellig is... Maar meid, bij velen gaan die vervelende kwaaltjes weg na 12-14 wkn, ik hoop ook bij jou! Voel je niet schuldig, het is ook niet niks! Eraan toegeven hielp echt bij mij op een gegeven moment...