Hoi allemaal......bij mij duurde het iets langer dan 12-14 weken voordat ik weer een beetje mezelf was, 16 weken ongeveer......dus nog geen paniek als je met 14 weken nog niet helemaal de ouwe bent. Er zijn er ook die de hele zwangerschap last houden, maar vaak wordt het wel beter hoor. Allen veel succes met de speurtocht naar de roze wolk.....
Ik ben nog niet zolang zwanger als je de meeste van jullie (pas 7 weken) maar ook ik zit niet op een roze wolk. Ik moet de eerste echo nog krijgen en hoop dat het allemaal goed is en dat die roze wolk dat het dan gaat komen. Ik ben echter heel erg bang dat het dan ook niet meteen zo is.... Ik ben zo bang dat er iets misschien niet goed is...Als mijn man zegt dat hij o zo blij is zeg ik automatisch: wacht nou eerst maar eens af of alles goed is.. Ik weet dat ik dit niet zou moeten doen maar op het moment "geniet"ik alleen van joekels van borsten waarbij ik meteen denk: Als dit nog maanden zo door groeit hangen ze in november op mijn knieen! Zo, even heerlijk om het er allemaal eruit te gooien
heb ik ook gehad.. werd na week 17 of zo beter... toen kreeg ik mijn humor ook weer een beetje terug, daarvoor was ik echt een chagrijnig mens.. en ik heb soms nog mindere dagen, maar als ik dan mijn hand op mijn buik leg en mijn meis schopt er tegenaan dan geeft me dat weer een zetje om positief te zijn.. je lichaam verandert, hormonen, deprimerend donker weer.. voel je niet schuldig, hoort er echt bij! dikke kus!
Mijn roze wolk is een beetje gekomen sinds ik niet meer misselijk ben en ben begonnen met het shoppen voor de baby! Maar tussendoor heb ik nog hele 'donkere' dagen zitten. Vooral qua hormonen, moeheid en gewoon nergens zin in hebben! Verdrietig zonder oorzaak, in tranen uitbarsten zonder dat je weet waarom. Prettig is anders!
Ik heb ook een hele andere verwachting van mijn zwangerschap gehad. Ik was de eerste 5 maanden kotsmisselijk en het is pas helemaal weggegaan in de 7e maand. Was zo vreselijk teleurgesteld. Ook in reacties van andere mensen. Ik kon niet meer gaan werken vanwege de misselijkheid. Dat maakte het allemaal nog veel erger. Nu ben ik er bijna... Maar doordat ik mijn zwangerschap als zo rot heb ervaren, heb ik nu zelfs het gevoel, dat ik helemaal geen kindje meer wil na deze eerste. Wie weet verandert dat wel, maar nee, ik ben niet onder de indruk geweest van mijn zwangerschap...
Hoi meiden, Lang niet iedereen zit zo te lezen op een roze wolk. Vooral die misselijkheid en continu dat zieke gevoel en geen energie hebben zorgen ervoor dat je niet echt kunt genieten. Ik heb nu ook zoiets van, als dit zo doorgaat, kan ik helemaal niet lekker weg om babyspulletjes te gaan shoppen en ik had al zo'n grootse plannen om zelf de kamer te gaan schilderen en mooi te gaan maken. Als ik nu verflucht ruik kan ik alleen maar zieker worden. Een positief dingetje, we hebben afgelopen vrijdag een extra echo gehad omdat het met mij zo slecht gaat. Voor de zekerheid even kijken of ons babytje niets tekort komt. Maar nee hoor. Zag er goed uit, hartje klopte en was flink om zich heen aan het schoppen. haha. Daar doe je het allemaal voor! Nou lieve meiden, ik hoop dat het ook voor jullie toch wat draaglijker zal worden. Liefs Luna1
nou ik had in het begin dus wel het roze wolk gevoel. nou dat is hier helemaal verdwenen lijk hier wel depressief. het heeft ibjna 2 jaar moeten duren voordat we zwanger waren. nu is het zover en ben ik niet misselijk meer. zo nu en dan overgeven (1keer per week) zal je toch moeten genieten zou je zeggen. nou ik ben alleen maar achterdochtig de hele dag door chaggerijnig. kan de hele dag wel huilen. mensen hoeven maar te wijzen en ik huil weer. kan niks meer van mijn ouders hebben. die weten alles zo goed want ja die hebben alles al een keer meegemaakt nou ik ga er eerst maar niet meer heen want het word ruzie. dus roze wolk nee hier niet echt te bekennen oh lekker dat is eruit hahaha
Ik heb maar een andere tussenoplossing verzonnen Ik was "zwanger", en nee dat was niet leuk (dat waren dus al mijn kwaaltjes, en die had ik er net zoals velen genoeg) En ik was "in verwachting", en dat was wel leuk, dat was de baby, het schoppen, het hartje luisteren, het draaien van de baby. (de leuke dingen dus). Het klinkt beetje kinderachtig, deze splitsing, maar tussen mijn oren werkte het wel goed.
Je lijf veranderd erg door de hormonen en je humeur en gevoelens ook. Je lijf is gewoon door de war. Ik denk dat het ook pas komt als je de eerste echo hebt gehad. Daar hoop ik tenminste op. Ik heb helemaal nergens last van en dat is ook niet altijd handig, want het gevoel dat ik zwanger ben is er niet echt! Nog een weekje wachten en dan komt het gevoel bij ons ook wat meer denk ik... En dan mag iedereen het ook weten dus...
Ik kreeg pas met de 20 weken echo een beetje een roze wolk, tegen die tijd hield ik ook op met spugen. Je hormonen doen een hoop hoor, en het is ook gewoon spannend allemaal, je blijdschap komt echt wel. Is het niet tijdens de zwangerschap, dan is het wel als je je kleine vasthoudt
Ik heb dat in de eerste periode ook gehad. Voelde me down en vond er eigenlijk niet veel aan. Nu voel ik me veel beter én voel ik de baby bewegen wat het ook echter/leuker maakt. Ik ging me pas met 18 weken ofzo beter voelen!
nou meid ik heb al drie echos gehad maar ik ben er niet vrolijker van geworden hoor. de hormonen blijven door je lijf gieren ook na de eco nog hahahha. ik hoop voor jou dat jij dan wel op die roze wolk komt