Heb een superzwangerschap en bevalling gehad en voelde me echt super. Jongste dochter is een makkelijke baby en huilt weinig. Oudste dochter is ook vrij makkelijk ookal zit ze in een nee-fase. Ik zat op 1 grote roze wolk. Was zelfs veel geduldiger dan ik bij mijn oudste was (rotzwangerschap en bevalling). Tot aan gister. Ik weet echt niet wat er gebeurd is maar ik voel me opeens echt zo ontzettend rot. Ben chagrijnig, heb totaal geen geduld voor mijn oudste en irriteer me gek als de jongste huilt. Toevallig huilde ze gister zonder dat ik een reden kon vinden, nou ik werd echt nijdig van binnen. En waarom Vanmorgen heb ik me verslapen, moest dus haasten om de oudste bij de gastouder te brengen. Jongste huilen, oudste gelukkig heel volgzaam, stomme regen en kreeg de autogordel om de maxicosi niet dicht. Jongste weer huilen. Heb echt van nijd en frustratie tegen de auto staan trappen. Das toch niet normaal Ben echt van mijn stuk en moest gister en nu ook echt huilen . Wat is er met mij gebeurd, van een geduldige liefdevolle moeder naar een brok frustratie en ongeduld? Hormonen?
Denk het ja.. heb ook weleens moment gehad dat ik heel ff hard wilde schreeuwen. Idd vooral in ochtend waar je alles snel-snel moet doen en dan nog met gejengel erbij is het moeilijk om heel rustig te blijven
Hormonen volgens mij. Ik heb tot een maand geleden nog wel die frustraties af en toe gehad. Rond mijn periode heb ik ook altijd die kribbige dagen.
Hormonen Ik had er ook onwijs last van na de ma, ik denk dat dat ook een beetje vergelijkbaar is. Ik probeerde er zelf maar om te lachen..
Oh meiden ik hoop het maar want voel me echt een slechte moeder als ik zo ben. Vandaag doe ik helemaal niks... en straks hopelijk een slaapje als mijn kleintje in slaap valt. Dat zal me goed doen.
Heel herkenbaar..maar ook al een langere tijd lad van en ben nu bij een maatschappleijk werker ervoor. Mijn man snapt er niks van als ik zo'n uitbarsting heb.
heb ik ook zo erg gehad. dan kon ik zo kwaad zijn, omdat mijn kindje huilde terwijl hij zo lief en rustig is. dan werd ik echt boos en voelde me daarna super schuldig dat ik dat niet kon verdragen. zijn volgens mij echt de hormonen hoor.
Hormonen nog een beetje kraamtranen... In iedergeval erg herkenbaar en het hoort er allemaal bij! Het maakt je echt geen slechte moeder hoor!