Onze dreumes van 20 maanden oud heeft altijd redelijk goed geslapen door de nacht heen. Ze slaapt onder een schuin dak. Sinds 2 dagen is ze echt de hele nacht hysterich geweest, we zijn er achter gekomen dat dat komt door het schuine dak waar nu de regen en de harde wind tegenaan kletteren. Nu zit onze dochter echt midden in de peuterpuberteit, compleet met driftaanvallen en ook wat kleine angsten, bijvoorbeeld voor schuim in het doucheputje (hoe verzint ze het). Maar goed, ze is niet te troosten 's nachts en gaat helemaal uit haar dak. We leggen haar wel terug in bed en gaan dan weer weg, dan is het even stil maar dan begint het gewoon weer opnieuw. Vannacht zijn we van 1 tot 6 zoet geweest. En vanmiddag wilde ze niet eens gaan slapen, ze was helemaal over de rooie. Terwijl ze anders toch 2 uurtjes slaapt. Hoe nu verder? We weten de oorzaak, maar we kunnen haar niet op een andere kamer gaan leggen. Bij ons in bed, dat hebben we nog nooit gedaan. Dat lijkt me ook geen oplossing want ze zal toch moeten gaan leren dat regen en harde wind niet eng is, maar aan de andere kant worden we zo wel erg snel 'gesloopt', mede omdat we ook nog een baby van 10 weken hebben. Die overigens gewoon doorslaapt en tevreden is met 1 kleine nachtvoeding. Ik zie de bui al hangen en ben bang dat onze dreumes nu voortaan bij elke regenspat hysterisch gaat worden. Nu moet ik erbij vermelden dat ze al heel snel een keel op kan zetten, ze is erg expressief, dus lijkt het vaak erger dan het is. Maar deze angstaanvallen zijn wel heel extreem.... Wat zou jullie beleid zijn als het jullie kind betrof? Cat
Rond dezelfde leeftijd werd onze dochter ook zo angstig in haar eigen kamer. Iedere nacht drama, wat voor ons ook heel vervelend was, omdat we ook pas een babietje hadden. Mijn man heeft toen (ik niet, ik was herstellende van een keizersnee) een aantal nachten met een matras naast haar ledikant geslapen. Ook omdat we haar absoluut niet aan ons bed wilde wennen. Als ze dan wakker werd 's nachts merkte ze meteen dat Papa er was en ging meteen verder slapen. Na een aantal nachten matras weggehaald en nooit meer problemen gehad met slapen. Ons zoontje hetzelfde verhaal rond 20 maanden, maar die vindt even een aai over de bol gelukkig voldoende troost midden in de nacht.
ik heb hetzelfde gehad, alleen was de oorzaak dat ie niet alleen wilde zijn. Ik heb toen een stoel naast zijn bedje gezet zodat ie me kon zien. Ik had zelf een boekje mee en ik kon lezen met t licht van zijn bedlampje. Ik heb hem genegeerd. De eerste keer heb ik er een uur gezeten, tweede keer een half uur.. t werd steeds korter en op een bepaald moment hoefde ik nog maar 5 min bij de deur te staan of af en toe om t hoekje te kijken. Nu ist helemaal klaar. zolang jij laat zien dat je rustig bent en dat de regen e.d. niet eng is... zal ze er uiteindelijk aan toegeven. succes