heyy meiden, ff van me afschrijven hoor. 2 weken geleden kreeg ik vrijdagsavonds last van mijn galblaas, had dat eerst nog niet in de gaten, maar de pijn werd op een gegeven moment zo hevig en ik kroop door het bed heen van de pijn. vorig jaar hebben ze bij toeval een flinke galsteen gevonden, maar niks aan gedaan. nu is mijn galblaas dus aan het ontsteken. de volgende ochtend de hap gebeld en ik moest gelijk komen. Omdat mijn temp ook hoog was, was dat een teken dat ie aan het ontsteken is gegaan. dus kreeg zware pijnstillers en zware ab-kuur mee naar huis. de pijn is uit te houden, maar voel me niet fijn, bij het minste wat ik te veel eet of te veel doe, word ik afgestrafd. Maandag 23 juli moet ik naar het zh en krijg ik hopelijk gelijk te horen wanneer ze mijn galblaas eruit gaan halen. Wat dus wel betekend dat de vruchtbaarheidsbehandelingen stil komen te liggen.Waar ik erg van baal Vaochtend naar de gyn geweest om dat te bespreken en als het goed is zou hij gelijk het jaarlijkse uitstrijkje doen. Dat uitstrijkje kon niet want ongi is nog niet helemaal over. Hij wil nu idd eerst de operatie afwachten en als ik daarvan hersteld ben en me weer helemaal top voel, moet ik terug komen bij hem. Dan gaat ie ws eerst een HSG onderzoek doen (waar ik nu al tegenop zie) Om te kijken of alles bij mij nog wel goed doorgankelijk is, want in zijn woorden :"je had gewoon zwanger moeten zijn" Als de HSG uitslag goed is wil ie toch nog verder met de clomid. heb gezegd dat ik het niet wil, maar aangezien ik van de laatste 3 kuren toch 2 eisprongen heb gehad, wil hij toch nog even verder proberen. hij wil nog geen puregon laten spuiten, omdat ik daar erg fel op reageer en bij mij heeeel snel overstimuleerd, met alle gevolgen van dien. Snap dat wel van hem aan 1 kant. maar heb hem ook gezegd dat het zo wel erg lang gaat duren, kylian word ook ouder. en niet te vergeten ik ook . maar hij wil niet het risico lopen nu ik reageer op de clomid 100, om nu de puregon te geven, wnat dan reageer ik daar nu dus ook gelijk en beter op als toen met kylian en blaas ik dus alles op. Dus dit is het plan voor nu, eerst de galoperatie. heb gevraagd hoe lang dat herstel daarvan kan duren en de 1 is na 6 weken weer redelijk ok, en de ander doet er 3 maanden over. en dit is als het lukt met de kijkoperatie, krijg ik de gewone operatie, duurt het nog langer. Dus mijn manneke word zoizo voor zijn derde geen grote broer meer heb het ff moeilijk nu, komt vast wel weer goed, maar voel me nu zooo rot en waarom kan het nu nooit eens meezitten xxx sam en sorry voor mijn geklaag
Helemaal geen sorry voor het geklaag. We hebben allemaal wel eens een slechte dag en dit forum dient toch om elkaar een hart onder de riem te steken. Kop op meid! Alles komt wel ok. Zie eerst maar dat je van die galblaas genezen bent zodat je je weer helemaal kan focussen op de behandelingen. Je ziet het nu misschien even zwart in, maar je mag de moed zeker niet opgeven. Uiteindelijk komt alles wel op zijn pootjes terecht.
Kan me voorstellen dat je hier verdrietig van wordt! Hier heb je een knuffel, helaas kan ik je er verder niet mee helpen maar wil je wel heel veel sterkte wensen!
Lieve lieve sam... Moet bijna huilen van je berichtje! De wereld is echt niet eerlijk! Dus bij deze een dikke pakkerd!
Dat is helemaal geen geklaag meid.. dat heeft iedereen wel eens nodig en daar zijn we toch voor Kan me goed voorstellen dat je giga baalt,maar ja je gezondheid is ook belangrijk.. Kop op en hoop dat je je snel weer wat beter voelt
hoi Sam, geeft niets hoor dat je even moet klagen. Het is toch een heel gedoe, en zeker nu je je zo rot voelt zie alles toch nog een stukje donkerder in. Over een paar weken zeg je ook, van het had zo moeten zijn. Je hebt gelukkig een lief klein manneke om je heen, die je lieve klapzoenen geeft. Knap lekker op, en geniet van de rust in de mm (is soms ook best wel even lekker) en wie weet hoe snel het straks gaat als je weer beter bent en lekker in je vel zit. Sterkte ermee. Sas
Ach en als we dan toch aan het klagen zijn; ik krijg mezelf niet meer optimistisch. We zijn in oktober aan de beurt voor ICSI maar de kansen zijn volgens mij maar 30% en nu ben ik bang dat het ons niet gaat lukken...terwijl ik toch meestal erg postief en optimistisch ben...maar ja garantie op een kindje kan niemand je geven....
Wat vervelend voor je, lieverd. Ik snap dat je in een dip zit. Een cyberknuffel van mij. Koppie op het komt wel goed. We hebben allemaal wel eens last van de Downs in het leven maar na regen komt zonneschijn.
Lieffie............Ik heb je al uitvoerig gesproken maar toch ook hier een hele dikke knuf. Kop op meissie het komt goed hoor! Stienke.......Ik ken het gevoel maar al te goed.......Maar aan de andere kant moet je bedenken dat je met 30% zo veel meer kans hebt als zonder.........Je hebt eindelijk een kans. Zo dicht ben je nog niet geweest... De kans op een zwangerschap bij 2 partners waarbij alles goed is, is 15% dus je hebt met ICSI 2 keer zoveel kans! Jij ook kop op hoor! Weet dat het moeilijk is en bij mij steekt die angst ook wel eens de kop op, wat als het hiermee ook niet lukt.......Maar gelukkig is dat maar even en probeer ik daar zo min mogelijk aan te denken...Positief blijven! Liefs Hannah
dank je wel schatten, ben nog steeds erg drietig en van slag. het is soms zooo oneerlijk maar ben ook nog ff flink aan het genieten van de laatste dag dat ik hier een dreumes heb lopen, mijn kleine grote man word alweer 2.
Natuurlijk ben je verdrietig, gun je zelf ook dat verdriet, dat klinkt gek, maar als je het opkropt werkt het niet, gooi het er allemaal uit, het is geen oplossing maar het kan wel opluchten! En je mag het hier iedere dag van je af schrijven hoor! we zijn er voor jou!