Hij vind koken trouwens leuk! Dus als je een favoriet klusje van hem uit moet kiezen, dan is dat dat het. Dat is dus geen probleem. Wassen wordt altijd in het weekend gedaan, dus dat pakt hij op zodat ik dan mijn handen vrij heb om door te werken. Zodat we daarna nog wat kunnen doen. Zoiets.
Ik klaag ook niet hoor, mag ook zeker niet klagen. Maar héé ik heb ook zo mijn koffie pauze tussendoor. Laat ik nu ook geen berichten hebben, dus dan klik ik wel eens tussendoor. Voordelen van thuiswerken noem je dat
Maar waarom voel je je dan schuldig? Nogmaals: als dat schuldgevoel oprecht is moet je het anders verdelen. En als je vindt dat je echt niet meer kunt of wilt doen, moet je je niet schuldig voelen.
Ben een multitasker . Nu is zoon bijv. met zijn blokken aan het spelen (lees; door het huis aan het verspreiden). Dus onderweg naar de keuken raap ik er weer een paar op, haal koekjes uit de oven, de volgende lading er weer in op de terugweg gooi ik weer wat blokken in de ton en dan weer typen lol. En ja, het zal waarschijnlijk onterecht zijn, anders had vl wel geklaagd inmiddels. Maar goed, het is gewoon een gevoel wat je dan heb. Voor mijn gevoel doe ik namelijk nooit genoeg.
Maar je kunt doordeweeks toch ook weleens de wasmachine aanzetten bijv? De boodschappen doen en na het eten afwassen?
Tuuuuuurlijk dat doe ik ook wel hoor lol. Dit was even de gewoonlijke planning. Maar tis niet dat ik niks oppak als ik het zie
T was trouwens iets makkelijker te combineren toen ukkie nog sliep smiddags. Dan kon ik mooi in die twee uur zoveel mogelijk werk doen en als hij wakker werd beginnen aan het avondeten. maar hij slaapt dus sinds kort niet meer smiddags . Snif
Als het tussen jullie afgesproken is en het werkt,kan het toch niet beter? Persoonlijk vind ik elke dag koken wel veel met een fulltime baan,ik heb dan ook hekel aan
Je voelt je schuldig maar ook zo aangevallen als iemand vind dat je inderdaad wel iets meer zou moeten doen. (Het lijkt haast een beetje of dit topic juist is geopend om schouderklopjes te krijgen - oh wat ga ik aangevallen worden op deze opmerking maar goed het is het gevoel wat ik erbij krijg-). Ik ben net klaar met 4 maanden verlof waarin in 2 kinderen had, het huishouden deed en een opleiding deed. Nu ben ik weer fulltime aan het werk, daarnaast doe ik een opleiding, heb ik 2 kinderen die s'ochtends en s'avonds en in het weekend mijn volledige aandacht willen en daarnaast doe ik een heel groot deel van het huishouden. Die 4 maanden verlof voelen als vakantie. Ik vind voor de kinderen zorgen en het huishouden doen (volledig) makkelijk te combineren en goed te doen. Ook met een parttime baan daarnaast.
Ik voel me niet aangevallen hoor, hoe kom je daar nou bij? Soms vind ik het ge+1 zonder verdere uitleg of iets dergelijks een beetje kinderachtig en meeloperig overkomen (kan natuurlijk nu onwijs aangevallen worden over deze opmerking, maar dat gevoel krijg ik er dan bij). Maar goed, je blijft altijd baas boven baas houden heh. Ik heb er zelf wel moeite mee mijn werk, huishouden en kind te combineren. Niet dat ik het lastig of vervelend vind om voor mijn kind te zorgen hoor, want daar gaat het ook niet om. Het is gewoon een beetje passen en meten en het is gewoon moeilijker om je werk&kind gelijktijdig te combineren in plaats van dat je kind buitenshuis is, maar klagen doe ik niet hoor. Om eerlijk te zijn doe ik genoeg overdag en daarbij pak ik ook vaak zat dingen van mijn vriend op ja. Maar ondanks dat ik vind dat ik genoeg doe, blijft dat schuldgevoel soms. Ondanks dat vriend het allemaal best vind en ik ook niet zou weten waar ik de extra tijd vandaan moet pikken. Hij is bijv. als de kleine op bed ligt ''klaar'' met zijn werk, maar ik ga nog door. En als je 6 uur werk op een dag, over 7 dagen per week neemt kom je toch flink bij fulltime in de buurt.
Als jij je schuldig voelt over de hoeveelheid werk die je verricht in het huishouden voel je je blijkbaar dus zelf niet prettig bij hoe het nu gaat. Onze meningen doen er dan ook verder niet toe lijkt mij? Je kunt dan beter dingen gaan veranderen zodat je je wel goed voelt. Ik werk 34,5 uur per week en heb daarnaast ook ongeveer 1,5 uur per dag reistijd van en naar mijn werk toe. Ik ben dus 4 dagen per week van 7 tot 17.45 van huis. Op deze dagen haalt en brengt mijn vriend de kinderen naar school en het kinderdagverblijf (dat is op de route naar zijn werk, zijn werk is nog geen 5 min. fietsen vanaf ons huis). Mijn vriend werkt ook 4 dagen per week, 32 uur. Heeft eigenlijk nagenoeg geen reistijd. Hij haalt op zijn vrije dag even de stofzuiger erdoor, ruimt wat op en doet soms een wasje. O en hij doet de afwas na het eten. Ik kook als ik uit huis kom en doe 's avonds soms nog even een wasje. Op mijn vrije dag breng ik onze zoon naar school en in de middag doe ik een flinke schoonmaakronde door het huis: stofzuigen, dweilen, poetsen, badkamer, wc, bedden verschonen. In de middag heeft mijn zoon voetbaltrainen en daar ga ik ook met hem heen, vriend werkt dan immers nog. Ik merkte in het begin ook dat ik op mijn vrije dag écht veel meer werk kan verzetten dan mijn vriend op zijn vrije dag, maar toch ben ik hartstikke blij en tevreden met hoe we het verdelen. Ik doe iets meer in het huishouden, maar daarentegen is het mijn vriend vaak die 's ochtends een broodje smeert voor de kinderen zodat ik mezelf even rustig klaar kan maken omdat ik eerder van huis moet enzovoort. Vriend vindt het echter best lastig om op zijn vrije dagen ook nog dingen te "moeten" doen omdat hij het soms best druk heeft met 2 kinderen Ik ben zeer tevreden!
Ik kreeg uit sommige antwoorden (niet zo zeer je antwoord op mij) het idee dat je je een beetje aangevallen voelde. Maar dan heb ik dat fout begrepen. Ik kan me ook goed voorstellen hoor dat het passen en meten is. Dat is bij mij inderdaad ook, zeker toen de 2e erbij kwam. Heb er goed mijn weg in moeten zoeken en nu weer omdat mijn verlof over is. Als hij het prima vind zo en jij ook dan denk ik dat jullie je eigen weg hebben gevonden. Tja schuldig voelen... zou dat dan van je af proberen te zetten als dit voor jullie beiden werkt. Zolang geen van beide iets te klagen heeft is het prima toch. Ik denk dat het bij ieder persoon ook anders is wat hij of zij als zwaar ervaart en als je samen een huishouden hebt en werk dan zul je daar je eigen weg in moeten vinden. En dat zal natuurlijk bij iedereen thuis een andere verdeling inhouden. Zolang je maar beide tevreden bent maakt het toch ook eigenlijk niet uit wat andere er van vinden.
Waarom breng je je zoontje dan niet 2 dagen ofzo naar een kdv? Heeft hij ook wat meer om handen en kun jij gewoon je werk doen en heb je ook meer tijd over voor het huishouden?
Sluit ik me volledig bij aan! Misschien is het hier al wel genoemd hoor, maar wat voor soort werk doe je? En hoeveel uur per week?
er zijn zoveel mama's die gewoon eten moeten koken als de kids wakker zijn.... als je je echt zo schuldig voelt (soms) dan lijkt het mij niet zo moeilijk om wat extra dingen te doen.
Ik kook trouwens altijd als de kinderen gewoon wakker zijn, net als opruimen en schoonmaken enzovoort. En als het een keertje niet lukt dan voel ik me ook niet schuldig dan komt het een andere keer wel. Juist op de momenten dat onze kleine even slaapt pak ik wat tijd voor mezelf. Heerlijk.
Goed lezen, staat dat ik kook als hij wakker word. Maar dan heb ik mijn werk normaliter al gedaan. Mijn target behaald voor overdag zen maar.
Huishouden doe ik sowieso als hij wakker is. Anders wek ik hem met de stofzuiger o.i.d. Maar goed. Hij slaapt dus niet meer.