Haha moe wel beetje lachen hoor Ineens komen kritieken en het hele verhaal is op gelost Helaas kost een kind werk en huishouding nu eenmaal planning Of je 24 uur werk of 40 uur
Dat was mijn eigen snelle rekensommetje en t voelt ook als parttime omdat het niet aaneengesloten werk is.
Valt weinig niet op te lossen.. Als vr. en ik van mening zijn dat het oké is dan is het toch oké. Het is geen hogere wiskunde en als je een beetje gevolgt had dan waren die kritieken er sinds gisterenochtend al.
JIJ opent toch dit topic? JIJ zat? toch met dat schuldgevoel? Zijn er hier mensen die het wel begrijpen dat jij met dat schuldgevoel zit, is het weer niet goed!
Ik heb het ook niet tegen jou, maar tegen madam boven mij. Wat is het probleem dan dat 't opgelost is. Of mag dat dan niet?
meis laat je toch niet zo opjutten door die missis i think i am perfect. ik weet dat het werk wat je doet vermoeiend kan zijn en dat jij daar veel aan doet, buiten dat ben jij ook altijd met die kleine man bezig. je doet meer dan genoeg en zolang jij en je grote mannetje dit goed inden moet je daar gewoon mee door gaan en je vooral hier op zp niet gek laten maken.
Voor mij is geen probleem hoor Had ook gelijk met je mannetje over kunnen hebben Dat schuldig voelde toch? En daarbij moet doen waar je goed bij voel toch Een ander kan dat niet voor je invullen
Ik ben een huismoeder die dus bijna niet werkt en ook mijn man het een en ander laat doen in huis, woooooow wat slecht. Nee dat vind ik niet, je hebt samen een huis, je hebt samen kinderen dus vind ik dat je daar samen voor moet zorgen.
Je zocht herkenning. Tadaaa: hier ben ik. Zelf sta ik drie dgn in de week voor de klas (basisonderwijs) en op de overige dagen heb ik vaak nog wel een paar uurtjes aan schoolwerk. (nakijken, groepsplannen, brieven voor ouders etc.) En voor al die dames die vinden dat thuiswerken zo makkelijk is; ik werk echt 100 keer liever die drie dagen buitenshuis, dan een kwartiertje nakijkwerk - met zoon spelen - 10 minuutjes mail wegwerken - met zoon spelen - volgende portie nakijkwerk - met zoon spelen - gauw even wat poetsen - met zoon spelen. Je kunt nooit eens in één ruk doorwerken. Dus waar ik normaal gesproken in 3 uurtjes door mijn schoolwerk en huishoudne heen zou zijn (en dus de rest van de dag vrij zou zijn) ben ik nu de godganse dag bezig. Begrijp me niet verkeerd hoor; het stoort me niet dat ik met mijn zoon 'moet' spelen. Integendeel, ik vind het heerlijk! Maar ik vind het wel vervelend dat hij tig keer per dag te horen moet krijgen "even niet, mama is bezig". En op de momenten dat ik wat werk betreft net even ergens 'in' zit, is het soms wel onhandig als ik weer niet door kan. En dan straks weer moet opstarten, zeg maar. Plannen helpt, als het lukt. Helaas lukt dat vaak niet, ik ben vaak met 30 dingen tegelijk bezig. Ter illustratie: "Even de was vouwen" resulteert er bij mij vaak in dat ik zie dat de zolder nodig gezogen moet worden, terug naar beneden om de stofzuiger te pakken. Hè, dan kan ik de bovenverdieping ook gelijk wel even stofzuigen. Eerst even die stapels libelles onder het bed weghalen en in de kast leggen. Da's waar ook, in die kast liggen de geboortekaartjes nog. Waar zal ik die eens laten? Ligt er niet nog een mooie bak op de vliering om ze in te doen? Hé, nu ik toch op de vliering ben, kan ik de paasversiering wel vast naar beneden halen. Oh wacht, dan moet ik de kaarsen die ik in de winter altijd op tafel heb staan ook maar even opruimen .... Enz enz. Voor mensen met Persistent Normality Syndrom schijnt het heel normaal te zijn om dit niet doen. Ik ontdek meestal pas dat ik wéér in mijn eigen valkuil ben getrapt, als ik een uurtje ofzo verder ben en de was nog steeds niet gevouwen is. (Maar ik al wel met kind een keer of 10 alle trappen in het huis op en af ben geweest.) Ach, ik ben een waardeloze huisvrouw. Maar ik ben al lang gestopt me daar schuldig over te voelen. Vandaag is mijn uitrustochtend en doet manlief de wekelijkes boodschappen met onze zoon. Morgen mag hij uitslapen. Hij doet de boodschappen, haalt elke avond het brood uit voor de andere dag (als hij een week op kamp is, sta ik vrijwel dagelijks bij de bakker...) Hij zorgt ervoor dat de containers steeds op het juiste moment aan de straat staan en hij kookt vrijwel elke dag. Ik doe de was, stofzuig, en poets. En soms raak ik bevlogen en lap ik ramen, geef de badkamer een extra grote poetsbeurt of trek alle keukenkastjes leeg. En ik ben verantwoordelijk voor de tuin en de auto. En ondanks het feit dat hij soms moppert als ik iets niet heb gedaan en ik soms mopper als hij iets niet heeft gedaan, is dit over het algemeen een systeem dat ons goed werkt. Ik ben erg blij dat ik geen vrouw ben die vind dat een man niks 'hoeft' te doen, want dan zou het hier altijd een volslagen puinhoop zijn. En mijn man is ook erg blij dat hij geen man is die vindt dat mannen niks hoeven te doen, want dan had hij nooit met zo'n GEWELDIGE vrouw als ik kunnen samenleven.
En ondanks het feit dat hij soms moppert als ik iets niet heb gedaan en ik soms mopper als hij iets niet heeft gedaan, is dit over het algemeen een systeem dat ons goed werkt. Ik ben erg blij dat ik geen vrouw ben die vind dat een man niks 'hoeft' te doen, want dan zou het hier altijd een volslagen puinhoop zijn. En mijn man is ook erg blij dat hij geen man is die vindt dat mannen niks hoeven te doen, want dan had hij nooit met zo'n GEWELDIGE vrouw als ik kunnen samenleven. [/QUOTE] Here the same!