Voel me schuldig....

Hoi meid, ik ken het wel hoor. Maar ik denk dat het eerder een kwestie van slaapgebrek is dan dat het echt aan hem ligt. Mijn dochter huilde ook erg veel en werd ook meerdere keren per nacht wakker. Zag inderdaad ook altijd al op tegen de nacht omdat het elke keer hetzelfde liedje was. Overdag had ik ook geen zin en puf meer maar weet nu echt dat dat allemaal ten gevolge van slaapgebrek was.

Tegenwoordig is ze een vrolijke dreumes die de hele nacht doorslaapt (of soms nog 1 keertje komt, maar dat is niet erg want ze slaapt zo verder) en mama is ook veel gezelliger.

denk echt dat dat het is hoor meid!

 

ik ken deels het gevoel.
ik ben doodziek geweest (bijna letterlijk dood) ik heb een spoedkeizersnee gehad, gevolg ik was (en ben ) heel erg moe, ik was te ziek om eigenlijk voor mijn dochter te zorgen. als ik dan eindelijkk lag te slapen, was ik gewoon bang dat zij weer begon te huilen waardoor ik dus weer slaap te kort kwam.
ook zij heeft heeeeeeeeeel veel gehuild in het begin.

advies van de huisarst gewoon laten huilen, heeft wel een groot deel geholpen, de 1ste keer heeft ze echt 1,5 uur achter elkaar gehuild (ik zat er huilend naast) maar daarna sliep ze wel al een stuk beter.
later ben ik op advies van iemand waarbij ik babymassage deed, haar gaan inbakeren, nou dat hielp.
nu 8 mnd later ben ik nog ziek, en het kost me nog vaak moeite als ik heel moe ben om vann haar te genieten, helemaal als ik smiddags of smorgens wil liggen of slapen.

ik weet dat met 5,5 mnd het misschien wat laat i smet inbakeren, maar probeer het. en als je oudste wel wakker is, laat hem dan eens door huilen.
je hebt ook grote kans dat hij gewoon over prikkeld is, en dat hij daardoor zo slecht slaapt. kan je je oudtse niet eens 2 nachten weg brengen?? en het dan proberen.
Sterkte, een kleine troost je bent niet de enige.
de roze wolk waar je op behoord te belanden volgens boeken, is toch voor vele een sprookje.
probeer toch van je zoontje te genieten, want ook al zijn ze nog zo klein ze voelen ook hoe jij je voelt, als jij heel gespannen bent zijnn zij het ook.

 

O, dat gevoel ken ik wel! En dat terwijl het met Thirza echt veel minder erg is, als ik jouw verhaal zo lees.
Wij hebben de eerste 3 mnd vreselijk lopen tobben en de afgelopen anderhalve maand was het ook weer knudde met een rietje. Daarbij heeft ze nog nooit doorgeslapen, (ja, 1 keertje per ongeluk). Ik loop dus ook op mijn tandvlees en heb echt al zo vaak geroepen dat ik zo graag eens ongedwongen van m'n kind zou willen genieten, in plaats van altijd dat getob!

Hier heeft Thirza de eerste 3 mnd last gehad van het kiss-syndroom en knapte ze enorm op na behandeling bij de osteopaat. En sinds een paar weken zijn we er achter dat ze ook last heeft van een koemelkallergie, dus daar heeft ze vooral de afgelopen tijd erg veel last van gehad.

Wat ik zou doen als ik jou was en de wijsheid had die ik nu heb, is allereerst eens een allergietest laten doen. Wij hebben dat laten doen bij een bioresonantietherapeut (www.bioresonantie.nl), omdat er binnen het reguliere circuit op deze leeftijd bijna niet getest kan worden, (de reguliere bloedtest toont allergieen alleen aan als er een echt heftige allergie bestaat).

Maar goed, misschien heb je dat allang gedaan en is het ook al fijn om te weten dat je niet de enige bent
Overigens: we hebben een clubje van slapeloze moeders We staan onder algemene clubs: Wij willen slapen, maar onze baby's niet!

 

O, wat Meryem ook zegt: ik denk ook niet dat je je kindje dan niet leuk vindt, je bent alleen gewoon pokkemoe!
En ik zou niet zomaar je kindje laten huilen (onderzoek heeft by the way ook aangetoond dat dat bij huilbaby's NIET goed is...), en echt eerst goed afchecken of er fysiek niets aan de hand is.

 

meid.....dat heb ik nu af en toe nog........Ik heb eigenlijk nooit de roze wolk gehad die iedereen beschrijft. Zoontje was ziek na de geboorte en ik eigenlijk ook door ontzettend veel bloedverlies.

Daarna was het alleen maar huilen huilen huilen huilen. Het enige lichtpuntje bij ons was dat hij met 8 weken doorsliep, dat is de reden waardoor ik (het nog steeds trek). Nu is hij nog steeds een jengelig/zeurderig kindje en ik hoop steeds dat het elke dag beter gaat. Wat mij ook heel erg geholpen heeft: Genieten van de kleine momentjes dat het WEL goed gaat, schrijf die op. Want ik durf bijna wel te zeggen dat die er wel zijn.

Ben je al eens met hem naar de huisarts geweest? Misschien heeft hij een reflux? Of ga eens met hem naar een osteopaat. Roan heeft hier wel wat baat aan gehad, omdat hij wat spanning in zijn nekje had. Ik weet niet of je dat al geweest bent hoor. Wat zegt het consultatiebureau ervan?
Ik zag de tip van inbakeren staan? Ik denk dat je met 5,5 maand wel wat laat bent, aangezien dat wel de tijd is dat ze gaan rollen. Ik zou goed kijken of hij dat dan niet kan, probeer anders evt. de puckababy, dat is minder strak en dan zou hij zich iets beter kunnen redden als hij zich omgedraait heeft. Puckababy heeft hier ook heel veel baat gehad!

Meid je bent echt niet de enige! En ik vind het al helemaal niet raar dat je dat soms denkt!