mijn beste vriendin is nu 12 weken zwanger, ze heeft het mij vanaf het moment dat ze het zelf net pas wist al verteld, en dat vind ik een hele eer ( wist het zelfs al eerder dan haar ouders ). maar nu beginnen haar hormonen op te spelen vooral de laatse 2 weken is het erg. normaal eten wij 2 à 3 keer per week bij elkaar en zitten we gezellig te kletsen. maar nu heeft ze steeds geen tijd zegt ze of ze is moe enz. ik heb haar de afgelopen 2 weken een paar keer aan de telefoon gesproken, en ben maar een keer bij haar langs geweest. toen ik laasts bij haar was, toen was ze bezig met het huisschoon maken, dus ik vroeg of ik haar kon helpen. ik was aan het stofzuigen maar volgens haar deed ik het niet goed dus deed ze het zelf maar. ik ben echt heel blij voor haar en vind het super leuk dat ze inverwachting is, maar ik ben bang dat het tussen ons ik komt te staan. ik heb dit gevoel omdat onze vriendschap erg aan het veranderen is de laaste tijd, het is ook minder gezellig. het zal wel door de hoormonen komen maar hoe ik kan als vriendin daar nou het beste mee omgaan. ik hoop dat jullie wat tips voor me hebben, want ik voel me er wel een beetje rot onder. ps sorry voor het lange verhaal
alles in het lichaam van je vriendin veranderd op het moment en daardoor word ze waarschijnlijk een beetje erg onvoorspelbaar ik kan je een voorbeld geven ik zelf heb vanaf dat ik zwnager ben verschillende stemmingen ik kan heel blij zijn maar ook ontzettend boos mijn vriend is hier helemaal niet blij mee hihihi maar heeft het voorzijn kindjes wel over vandaag had ik effe een dip mijn vriend wilde gewoon effe gaan wandelen met de hond en doet dat wel vaker dan wandeld die altijd naar zijn moeder toe maar ik voelde me zo onzeker worden ineens en reageerde heel jarloers en dat ben ik nou juist helemaal nooit de enige tip die ik je kan geven is er met haar over te praten laat haar weten hoe jij je eronder voelt en dat je haar alleen maar wil helpen en steunen en vraaghaar of ze misschien even met rust gelaten wil worden kortom offer jezelf een beetje op waarschijnlijk vind ze dat je dat ehlemaal niet hoeft te doen maar zo heeft ze wel in de gaten dat jij veel voor haar wil doen om haar te steunen en misschien wil ze wel effe afstand en dan kun je haar die geven en spreek je bijvoorbeeld af dat je voorlopig alleen komt als zei erom vraagt en verder alleen maar belt of smst met haar
bedankt voor je reactie ik heb er inderdaad ook aan zitten te denken om het er gewoon met haar over te hebben. maar ik ben bang dat ze dan juist daar weer boos over word en vind dat ik zeur om niks. worden die stemmings wiselingen na een bepaalde periode eigelijk minder, of gaat dat de hele 9 maanden zo. in dat geval moet ik me er maar op voor bereiden geloof ik. hihi
Die stemmingwisselingen worden minder na 12 weken. Ik kon zelf ook opeens heel fel uitvallen... gelukkig ging het over.
bij de een gaat het over bij de ander word het pas weer normaal als ze bevallen zijn tenminte dat is bij mij het geval
ik denk dat het goed is om het er met haar over te hebben..je hebt er niets aan als jij je zit op te vreten. vriendschap is nou eenmaal geven en nemen...en daar horen ook soms de minder leuke momenten bij..dat wil niet zeggen dat je alles maar moet pikken. Mijn beste vriendinnetje is ook zwanger en had/heeft af en toe ook best haar buien (net als ik overigens ) maar daar fiets ik gewoon omheen...ik negeer het of ga er tegenin...9 van de 10 keer weet ze zelf ook wel dat ze wat overtrokken reageerde...dan hebben we het erover en is het klaar. Ik merk nu ik zelf zwnager ben dat ik ook sneller geiiriteerd ben..dingen zijn snel 'te veel'. Lastig maar het is van beide kanten opletten. Neemt niet weg dat het soms best heel lastig kan zijn.
bedankt voor jullie reacties allemaal, ik voel me hier door wel een stuk beter. ( het ligt niet aan mij maar aan die hormonen ) ik denk dat ik inderdaad maar een beetje om haar buien heen moet fietsen en het tegen haar zeg als ze echt onredelijk is. en veder moet ik gewoon maar kijken in hoe verre ik haar zo goed mogelijk kan helpen en steunen. ze heeft mij trouwens net gebelt en we hebben dik een half uur zitten kletsen, over baby`s uiteraard hihi
allereerst echt goed van je dat je zelf probeert info en tips te zoeken! Ik denk dat jij in dit verhaal net als een partner beschouwd kan worden. Ze zeggen weleens met sommige vrouwen is geen land te bezeilen. ik weet niet of praten erover nou zo'n goed idee is. ik denk dat wat begrip van jouw kant het beste is. doet ze echt naar tegen je? laat haar dan merken dat je het wel begrijpt maar niet leuk vind. misschien kun je het boekje van kluun lezen, het heet Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt. Nou heb jij dat natuurlijk niet, maar er staan wel heel veel tips in over hoe om te gaan met zwangere vrouwen. dat schoonmaken e.d. ja dat ken ik, en ook dat ik zo'n mijn eigen manier heb. Zie het niet te zwaar en bedenk maar zo, ze is er in ieder geval na de bevalling weer vanaf! en dan kunnen jullie lekker samen tuttelen met de kleine
ik lees mijn berichtje net terug. als het over komt alsof het aan jou ligt bedoel ik dat niet zo. het is meer dat een zwangere vrouw erg kan veranderen onder invloed van hormonen. succes he!